بایگانی برچسب: s

دنیای دیجیتال چطور باعث حواس‌پرتی و از بین رفتن خلاقیت ما می‌شود؟

دنیای امروز تا حد زیادی با تکنولوژی پُر شده است و کمتر کسی می‌تواند از این امکانات رو به‌ پیشرفت استفاده نکند. حتما شما هم از جمله کاربران این دنیای جذاب هستید. آیا تا به‌ حال دچار حواس‌پرتی دیجیتال شده‌اید؟ طوری که انگار زمان از دست‌تان در رفته است و نمی‌دانید چند ساعت با گوشی یا کامپیوتر خود سرگرم بوده‌اید؟ شاید فکر کنید که کاش راهی برای از بین بردن اثرات منفی حواس‌پرتی دیجیتالی وجود داشت و میزان شادی، سلامتی و خلاقیت را در زمان استفاده از این امکانات بالا می‌برد. در این مقاله، رویکردهایی کاربردی، جالب و بسیار مؤثر در این مورد مطرح شده است. با ما همراه باشید.

آیا باید همیشه آنلاین باشیم؟

بسیاری از ما در طول شبانه‌روز از دستگاه‌های دیجیتال مختلفی استفاده می‌کنیم. هرکدام از این دستگاه‌ها به‌طریقی ما را از رسیدن پیام‌های جدید مطلع می‌کنند. اعلان‌های ناشی از برنامه‌های مختلف در رایانه شخصی‌مان، صدای زنگ گوشی هوشمند یا هشدار لرزشی ساعت هوشمندی که به مچ دست‌مان بسته‌ایم، به‌شکل مداوم ما را ترغیب می‌کنند تا پیام‌ها و اعلان‌های جدید را بررسی کنیم و به‌قول معروف، همیشه «آنلاین» باشیم.

این سبک زندگی در عصر دیجیتال اثرات نامطلوبی بر خلاقیت، بهره وری و سلامت ذهن و جسم ما دارد و به‌همین‌دلیل نگرانی‌هایی ایجاد کرده است. در نتیجه، به‌تدریج شاهد افزایش تعداد افرادی هستیم که ما را تشویق می‌کنند با فاصله گرفتن از ارتباطات دیجیتالی، بیشتر به‌دنبال برقراری ارتباطات آفلاین باشیم و درباره زمانی که برای کار با دستگاه‌های دیجیتال از جمله رایانه و تلفن‌همراه صرف می‌کنیم بیشتر فکر کنیم.

تعادل، تعادل و باز هم تعادل!

طرزفکر فاصله گرفتن از ارتباطات دیجیتالی کاملا عاقلانه است و همه می‌توانند از آن حمایت کنند؛ اما توجه به این نکته نیز مهم است که کسانی که کسب و کار آنها به فنّاوری‌های دیجیتال وابسته است (به‌ویژه شرکت‌های بازاریابی دیجیتال که با مشتریانی از سراسر جهان کار می‌کنند)، نمی‌توانند بدون ارتباط دیجیتال کار کنند (گذشته از اینکه خوشایندشان هم نیست).

جالب اینکه کسب‌وکار شرکت‌های بازاریابی دیجیتال بر این اساس بنا شده است که به برندهای مختلف، از استارتاپ های سمج گرفته تا پیشگامان صنایع شناخته‌شده، کمک کند تا بتوانند در عصر دیجیتال پیشرفت کنند. یک گزارش تحقیقاتی که اوایل امسال یکی از تیم‌های بازاریابی دیجیتال منتشر کرد، دربردارندۀ یافته‌هایی است که نشان می‌دهد چطور برندها می‌توانند با استفاده از فنّاوری، در پیدا کردن مشتری، درگیر کردن و نیز حفظ مشتری بهتر عمل کنند. با اینکه در دنیای دیجیتال زندگی می‌کنیم، اما برقراری تعادل همچنان اهمیت دارد. با برقراری تعادل می‌توانیم قدردان نقش ارزشمندی باشیم که فنّاوری در زندگی شخصی و شغلی‌مان ایفا می‌کند؛ در عین حال، علاوه بر اینکه از اثرات منفی آن دور می‌مانیم، از شادی، سلامتی و خلاقیت بیشتری بهره‌مند خواهیم شد.

کتاب مقیاس زندگی، راهکاری برای دور شدن از حواس‌پرتی دیجیتال

ردّپای این تعادل بخصوص را می‌توان در کتاب پرفروش «مقیاس زندگی» (Lifescale) اثر برایان سولیس (Brian Solis) متخصص انسان‌شناسی دیجیتال (digital anthropologist) یافت. اگر بگوییم که این کتاب پر از یافته‌هایی ارزشمند، تأمل‌برانگیز و حتی عمیق است، چندان بیراه هم نگفته‌ایم. نحوه تقریر نویسنده هم درست مانند پیامی که انتقال می‌دهد، با شوخ طبعی همراه است، کاملا عملی و بی‌نهایت جذاب است. او در کتابش از تصاویر و نقشه‌هایی سرگرم‌کننده و در عین حال فوق‌العاده استفاده کرده است؛ بخش‌هایی را در بین متن گنجانده است که از نظر گرافیکی الهام‌بخش هستند و سایر جلوه‌های هنری را هم در آن به کار برده است. [آنچه که سبب جذابیت شیوه بیان آقای سولیس می‌شود روشی است که او برای نشان دادن خلاقیتش استفاده می‌کند، خلاقیتی که آن را با ابزارهایی کاملا عملی و ملموس به ما ارائه می‌کند.]

با این زمینه ذهنی، در این مطلب برخی از پندهای آموزندۀ این کتاب برای دو ماندن از حواس‌پرتی دیجیتال و داشتن زندگی شاد، سالم، خلاقانه و هدفمند در دنیای فنّاوری‌محور امروز را به شما ارائه می‌کنیم.

انکار حواس‌پرتی دیجیتال راحت است

در دنیایی که فناوری مزایای زیادی را به ما عرضه می‌دارد، به‌سختی می‌توان دردسرهای ناشی از آن را به‌روشنی دید. سولیس ما را وادار می‌کند که درباره رابطه‌ای که با فنّاوری داریم با خودمان روراست باشیم. حتی اگر شده باید به‌دقت احساسات و انگیزه‌های‌مان را بررسی کنیم تا بتوانیم فهرستی صادقانه از عادت‌های دیجیتال‌مان تهیه کنیم.

سولیس می‌نویسد: «هنگامی‌که پای منطق به میان می‌آید، تلاش‌های ما برای رهایی از چنین شرایط سختی، اغلب به انکار می‌انجامد. همۀ انواع حواس‌پرتی‌های مربوط به فنّاوری این کار را برای‌مان راحت‌تر می‌کنند؛ چرا که آنها طوری طراحی شده‌اند که مفید و آموزنده به نظر برسند.»

فهمیدن اینکه آیا فنّاوری مفید است یا مضر، آموزنده است یا بیهوده، کاملا به نحوۀ استفاده ما از آن بستگی دارد.

حواس‌پرتی دیجیتال خلاقیت را از بین می‌برد

خلاقیت یکی از اصلی‌ترین صفات انسانی و در واقع یکی از ارزشمندترین مهارت‌ها برای خلق و ایجاد چیزهاست. هنگامی‌که دچار حواس‌پرتی دیجیتال می‌شویم (یعنی زمانی‌که مراقب نحوۀ استفاده‌مان از فنّاوری نیستیم)، خلاقیت‌مان کاهش می‌یابد یا در مجموع از دست می‌رود.

وقتی خلاقیت‌مان را به‌دلیل حواس‌پرتی دیجیتال از دست می‌دهیم، واقعا چه اتفاقی می‌افتد؟ سولیس برای درک بهتر این موضوع از یک فیلم کوتاه انیمیشن به نام «همانند» (Alike) استفاده می‌کند. این فیلم داستان پدر و پسری است که در آن، پدر به‌رنگ آبی و پسر به‌رنگ نارنجی است. این دو در دنیایی زندگی می‌کنند که چشم‌اندازش تقریبا خاکستری است و ساختمان‌ها و مردم آن هم به‌رنگ خاکستری هستند. هرچه پدر و پسر از ابعاد خلاقانه و «رنگارنگ» زندگی دورتر می‌شوند و با بی‌مبالاتی به اصول یکنواختی که برایشان مقرر شده است خو می‌گیرند، بیشتر و بیشتر شبیه ربات‌ها رفتار می‌کنند و رنگ‌های با طراوت‌شان آرام‌آرام در رنگ خاکستری محو می‌شود.

به‌گفتۀ سولیس، «واضح است که خلاقیت هدیۀ نادری نیست که فقط برخی افراد خوش‌شانس از آن لذت ببرند؛ خلاقیت بخشی طبیعی از تفکر و رفتار انسان است. در بسیاری از ما، این خلاقیت (به‌خاطر حواس‌پرتی دیجیتال) به بن‌بست می‌رسد؛ اما می‌توان سدّ پیش‌ِروی آن را برداشت. به جریان انداختن دوبارۀ خلاقیت می‌تواند پیامدهای مثبت زیادی برای خودتان، سازمانی که در آن کار می‌کنید و جامعه‌تان داشته باشد.»

هدف، بهترین راه مقابله با حواس‌پرتی دیجیتال

هنگامی‌که هدفی کاملا مشخص داریم، خیلی راحت‌تر می‌توانیم حواس‌پرتی‌های دیجیتال را که به ما و هدف‌مان کمکی نمی‌کنند شناسایی کنیم و از آنها خلاص شویم.

سولیس می‌نویسد: «هنگامی که از حواس‌پرتی رو برگردانیم و روی تعیین اهداف و دست‌یابی به آنها تمرکز کنیم، احساس توانایی و موفقیت می‌کنیم. همچنین، داشتن هدف ما را از تمرکز بر چیزهای مخرب بازمی‌دارد و سبب می‌شود احساس کنیم بخشی از چیزی بزرگ‌تر در پیرامون‌مان هستیم. هدف داشتن ما را از قید و بند افکار منفی درباره خودمان و گذشته‌ها رها می‌کند و وادارمان می‌کند در مسیر روبه‌رو و آینده باقی بمانیم و به این فکر کنیم که در چه چیزهایی می‌توانیم سهم‌مان را ادا کنیم.»

در دنیای فنّاوری‌محوری که به‌راحتی می‌توان دچار حواس‌پرتی دیجیتال شد، «مقیاس زندگی» راهنمایی کاربردی برای بهبود روابط ما با فنّاوری است. این کتاب الهام‌بخش به ما کمک می‌کند که به‌عنوان فرد، سازمان یا جامعه در ابعاد بزرگ‌تر بتوانیم کمی دست نگه داریم، تأمل کنیم و سپس ارتباطمان را با خلاقیت و هدف عمیق‌تری بهبود بخشیم که برای شاد زیستن، برخورداری از زندگی سالم و کسب موفقیت نیاز داریم.

منبع: چطور

ولوکوپتر:‌ نخستین تاکسی پرنده خودران جهان در شهر دبی آزمایش شد

پس از ماه‌ها تحقیق و توسعه، نخستین تاکسی پرنده خودران جهان به نام ولوکوپتر (Volocopter) در شهر دبی با موفقیت آزمایش شد. این ناوگان به زودی آغاز به کار خواهد کرد.

دبی همراه با آسمان خراش‌های مدرن و تاکسی‌های پرنده خود در حال حرکت به سمت تبدیل شدن به یک منطقه‌ی بسیار شگفت‌انگیز است. بله درست شنیدید؛ تاکسی‌های پرنده! روز گذشته سرانجام پس از ما‌ه‌ها توسعه، نخستین تاکسی پرنده خودران به مرحله عملیاتی رسیده جهان با نام ولوکوپتر در این شهر آزمون جدی را پشت سر گذاشت. این پرنده‌ی تمام الکتریکی ۱۸ روتور برای نخستین بار در سراسر جهان بود که روز دوشنبه در شهر دبی به مرحله‌ی عملیاتی رسید تا تنها چند گام دیگر تا راه‌اندازی نخستین ناوگان تاکسی‌های پرنده خودران باقی مانده باشد.

ولوکوپتر برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ بود که به عنوان یک پرنده‌ی الکتریکی بی‌باک معرفی شد و به لطف پروازهای موفقیت‌آمیزی که پشت سرگذاشت موفق شد سرمایه‌گذاری ۲۹ میلیون دلاری را از سوی دایملر (شرکت خودروساز آلمانی) به دست آورد. ولوکوپتر در قالب فعلی خود برای پرواز از یک نقطه به نقطه‌ای دیگر بدون نیاز به خلبان طراحی شده است که می‌تواند تا مدت ۳۰ دقیقه و تا حداکثر سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت به پرواز درآید.

دبی در ماه ژوئن برنامه‌ی خود برای بررسی استفاده از ولوکوپتر را اعلام کرده بود و از آن به عنوان تاکسی مستقل هوایی (AAT) برای رسیدن به اهداف خود نام برده بود. همچنین امید است تا سال ۲۰۳۰ میلادی، حداقل یک چهارم کل سفرهای مسافرتی در داخل شهر دبی توسط این تاکسی پرنده خودران صورت گیرد. یکی از مسئولان شهر دبی این‌گونه می‌گوید:

تاکسی هوایی خودران دارای ویژگی‌های منحصر به فردی همچون استانداردهای امنیتی و ایمنی بالا و همچنین حشوهای متعددی در تمامی اجزای مهم خود نظیر پروانه، موتور، منبع برق و کنترل پرواز است. این تاکسی هوایی همچنین دارای چتر نجات اضطراری، ۹ سیستم باتری مستقل و یک سیستم باتری با شارژ سریع و مجهز به تکنولوژی پلاگین است. به لطف این تکنولوژی‌ها، حدود ۲ ساعت به طول خواهد انجامید تا وسیله به شارژ‌ کامل خودش برسد. البته این زمان در نسخه تولیدی نهایی به‌طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.

در حالی که هیچ خلبانی داخل تاکسی پرنده‌ی ولوکوپتر قرار نداشت، شیخ ابوحمدان (شاهزاده دبی) نخستین کسی بود که آن را راه‌‌اندازی کرد و با زدن یک دکمه این وسیله نقلیه جذاب را به پرواز درآورد. گفتنی‌است که این پرنده در آسمان دبی و در نزدیکی پارک ساحلی جمیرا به پرواز درآمده است.

منبع: گجت‌نیوز

ماشین خواندن ذهن محققان ژاپنی؛ گامی بلند برای نفوذ به اطلاعات مغز انسان

دانشمندان طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در زمینه توسعه رابط‌های کاربری کامپیوتری – مغزی داشته‌اند. دستگاه‌های دارای رابط‌های کاربری این‌چنینی، بدون نیاز به کنترل به وسیله ریموت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و تنها به وسیله تفکرات انسان مدیریت می‌شوند. به این ترتیب می‌توان از پهپادها و ویلپچرها گرفته تا نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های پخش موسیقی را تنها به وسیله فعل و انفعالات ذهنی کنترل کرد. دانشمندان ژاپنی، اخیرا یک ماشین خواندن ذهن طراحی کرده‌اند که بنابر گفته‌های خودشان، یک تحول عظیم در این شاخه از تکنولوژی به وجود خواهد آورد.

ماشین خواندن ذهن محققان ژاپنی قادر است کلمات ژاپنی را تشخیص داده و یک عدد تک رقمی واقع در ذهن کاربر را با دقت ۹۰ درصد حدس بزند. گفتنی است این ماشین خواندن ذهن هیچ‌گونه داده‌ای دریافت نکرده و تمامی اطلاعات از طریق مانیتور امواج مغزی به دست می‌آیند.

این وسیله در دانشگاه صنعتی تویوهاشی ژاپن توسعه پیدا کرده و به کمک یک کلاه موج‌نگاری مغز (EEG) کار می‌کند. این دسته از هدست‌ها با استفاده از الکترودهای قرار گرفته بر روی پوست سر، سیگنال‌های الکتریکی که از سوی مغز منتشر می‌شوند را مانیتور می‌کنند. مهمترین کاربرد این نوع ماشین خواندن ذهن برای افراد معلول است که توسعه و تبدیل شدن آن به یک محصول تجاری، امید را به زندگی آن‌ها بازمی‌گرداند. تعداد بسیار بسیار زیادی از معلولان، تنها به دلیل عدم وجود توانایی‌هایی فیزیکی (و نه مغزی)، قادر به گذران زندگی همچون افراد عادی نیستند، در حالی‌که با توسعه یک ماشین خواندن ذهن می‌توانند تنها با افکار خود، ابزارهای مختلف واقع در محیط اطرافشان را کنترل کرده و مهمتر از آن، با دیگران به راحتی ارتباط برقرار کنند.

البته، این اولین باری نیست که یک ماشین خواندن ذهن را مشاهده می‌کنیم. در سال ۲۰۱۰ یک کلاه موج‌نگاری مغز خانگی ارائه شد که با استفاده از آن، افراد معلول از لحاظ جسمی می‌توانستند با انتخاب نویسه‌های روی یک صفحه کلید مجازی، با دیگران ارتباط برقرار کنند. نکته جالب در مورد این ماشین خواندن ذهن نحوه کار آن بود، به طوری که افراد تنها با تمرکز فکری بر روی یک کاراکتر خاص، آن را انتخاب می‌کردند. در همان سال، محققان دانشگاه یوتا یک نسخه متفاوت از چنین دستگاهی معرفی کردند که امکان قرار دادن آن در بدن افراد وجود داشت. این ماشین خواندن ذهن می‌توانست سیگنال‌های مغز را تبدیل به تعداد محدودی از کلمات کند.

محققان ژاپنی امیدوار به توسعه دستگاهی کاملا نوین هستند، به طوری که با استفاده از آن، افراد فاقد توانایی صحبت کردن بتوانند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند. طبق گفته‌های آن‌ها، تبدیل سیگنال موج‌نگار مغز به کلمات، قبل از این به خاطر مقدار داده‌ای که این سیستم‌ها قادر به جمع‌آوری آن بودند محدود می‌شد. اکنون و به لطف توسعه ماشین خواندن ذهن محققان ژاپنی و روش جدید تفسیر این سیگنال‌ها، تنها با استفاده از مجموعه کوچکی از داده‌ها می‌توان به عملکرد بالایی دست پیدا کرد. این روش جدید، براساس تشخیص الگوی جامع و یادگیری ماشین بنا شده است.

با استفاده از تمامی این ترفندها، ماشین خواندن ذهن ژاپنی‌ها می‌تواند با دقت ۹۰ درصد اعداد بین ۰ تا ۹ را که کاربر در حال فکر کردن و تمرکز بر روی آن‌ها است تشخیص دهد. علاوه بر آن، این ماشین می‌تواند با دقت ۶۱ درصد هجده کلمه ژاپنی تک هجایی را تشخیص دهد. با توجه به این موضوع، بیش از پیش به چشم‌انداز توسعه یک ماشین تایپ قدرتمند براساس امواج مغزی نزدیک شده‌ایم.

با توسعه بیشتر این ماشین خواندن ذهن، نه تنها تحولی اساسی در زندگی افراد معلول ایجاد خواهد شد، بلکه می‌توان از این ماشین به عنوان یک رابط کامپیوتری بدون مرز برای افراد عادی استفاده کرد. محققان ژاپنی تصمیم دارند ماشین خواندن ذهن خود را توسعه داده و تا پنج سال دیگر، یک وسیله با قابلیت اتصال به گوشی‌های هوشمند عرضه کنند. محققان میزان توسعه خود در این تکنولوژی را در کنفرانس Interspeech امسال بیان می‌کنند. این کنفرانس، شهریور سال جاری و در کشور سوئد برگزار خواهد شد.

ابداع روشی برای تولید انرژی از باکتری های مولد برق

بنابر پژوهش‌های جدید، ما می‌توانیم باکتری‌ها را به گونه‌ای مهندسی کنیم که برق تولید کنند. در آینده این متد می‌تواند با تولید باکتری‌های مولد برق، به پاکسازی آب در نیروگاه‌های تصفیه آب کمک بزرگی کند.

برخی باکتری‌ها، به عنوان بخشی از سوخت و ساز طبیعی خود، با استفاده از پروتئین‌های خاص در غشای سلولی، برق تولید می‌کنند؛ اما این باکتری‌های مولد برق معمولا در شرایط محیطی بسیار سخت یافت می‌شوند. در پژوهشی که در ژورنال Chem منتشر شد، محققان نوعی مولکول را طراحی کردند که با تزریق آن به سایر باکتری‌ها، می‌توان توانایی تولید برق را در آن‌ها ایجاد کرد. در ابتدا، آن‌ها یک مولکول خاص به نام DFSO+ تولید کردند که دارای یک اتم فلزی (آهن) است. سپس، آن‌ها مولکول DFSO+ را به یک باکتری به نام Shewanella oneidensis اضافه کردند. این مولکول مصنوعی از غشای سلولی باکتری عبور کرد و پس از واکنش با آن، جریان برق را با استفاده از اتم آهن انتقال داد.

مولکول +DFSO با نفوذ به سلول باکتری‌ها، آن‌ها را به باکتری‌های مولد برق تبدیل می‌کند.

برخی گونه‌های باکتری S. oneidensis به‌طور طبیعی می‌توانند مولد برق باشند. آن‌ها مواد فلزی و الکترودها را جذب می‌کنند تا برق تولید کنند. اما از آنجایی که این باکتری‌های مولد برق در محیط‌های بدون اکسیژن زندگی می‌کنند، عملکردشان بسیار محدود می‌شود. در این آزمایش، دانشمندان از گونه‌هایی از S. oneidensis استفاده کردند که طوری طراحی شده بودند که نتوانند برق تولید کنند. مولکول DFSO+ می‌تواند هفته‌ها در این باکتری بماند، پس تاثیرات آن نیز برای مدت طولانی ماندگار است.

با استفاده از این مولکول، محققان توانستند توانایی تولید برق را به آن باکتری‌ها بازگردانند. بدین ترتیب ما خواهیم توانست بسیاری از انواع باکتری را به باکتری‌های مولد برق تبدیل کنیم که کاربردهای فراوانی خواهد داشت. این آزمایشات همانند قدم‌های اولیه در این زمینه هستند و در حال حاضر این باکتری‌ها نمی‌توانند به مقدار قابل توجهی برق تولید کنند.

با این حال، برای نمونه می‌توان از این باکتری‌ها برای تولید برق لازم جهت تصفیه آب در نیروگاه‌های آبی استفاده کرد. علاوه بر این، استفاده از این متد شیمیایی برای تبدیل باکتری‌ها به باکتری‌های مولد برق، می‌تواند ارزان‌تر از روش‌های طراحی باکتری‌های مخصوص باشد. همچنین این پژوهش‌ها می‌توانند در آینده به ابداع تکنولوژی‌های بهینه‌تر تولید برق منجر شوند.

۱۰ روش برای جستجو در گوگل که کمتر کسی از آنها آگاه است

روش‌های متعددی برای جستجو در گوگل وجود دارد که استفاده از آنها می‌تواند یافتن مطلب موردنظر را آسان‌تر کند.

ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که بشر شاهد پیشرفت چشمگیر تکنولوژی است و اینترنت پرسرعت به انتقال اطلاعات کمک شایانی می‌کند. همین موضوع باعث شده است که با حجم بسیار بالایی از اطلاعات روبه‌رو شویم.

تنها با سپری کردن دقایقی می‌توانید از جدیدترین اخبار باخبر شوید، دستور پخت غذایی را به دست آورید یا در مورد جدیدترین تئوری‌های فیزیک مطالعه کنید.

با این وجود گاهی اوقات حجم بالای مطالب و روش‌های نادرست جستجو؛ باعث می‌شود یافتن آنچه می‌خواهیم برایمان دشوار شود. به همین منظور قصد داریم ۱۰ روش جستجو در گوگل را به شما بیاموزیم که یافتن مطالب موردنظرتان را ساده‌تر و سریع‌تر خواهد کرد.

استفاده از نشانه “|” یا عبارت “or”

گاهی اوقات جزییات موضوعی که می‌خواهیم در مورد آن جستجو کنیم، ناقص بوده یا  آن‌ها را به یاد نمی‌آوریم، اما این موضوع چندان هم دردسرساز نیست. کافی است که تعدادی از مدل‌های مختلف از آنچه در نظر داریم را قرار داده و با نشانه “|” آن‌ها را از یکدیگر جدا کنیم. البته به‌جای این نشانه می‌توانید از عبارت “or” استفاده کنید. با انجام این روش مشاهده خواهید کرد که نتایج جستجوی گوگل به آنچه در نظر دارید نزدیک‌تر خواهد بود.

fa4e088c-c0de-489f-a1fb-2c8ff7c2f3a6

جستجو با استفاده از مترادف‌ها

نکته‌ای که شاید کمتر کسی به آن توجه کرده باشد استفاده از مترادف‌ها برای جستجو در اینترنت است. در صورتی که جستجوی شما به زبان انگلیسی باشد باید بدانید که این زبان دارای کلماتی با مترادف‌های بسیار بوده و همین امر می‌تواند در جستجو به شما کمک بسیاری کند.

اگر می‌خواهید وب‌سایت‌هایی را بیابید که در زمینه‌ موردنظرتان فعالیت می‌کنند؛ کافی است در جستجوی خود از نشانه “~” استفاده کنید. برای مثال اگر جستجوی شما به این حالت باشد “healthy ~food” در نتایج مشاهده خواهید کرد که محتوایی شامل تغذیه سالم و دستورالعمل‌های تهیه غذا به نمایش درآمده است.۱۴a1751e-5534-4e5d-8626-24484813a343

جستجو در درون وب‌سایت‌ها

حتما برایتان اتفاق افتاده که مقاله جالبی را در یک وب‌سایت بخوانید و بخواهید محتوایی مرتبط با آن بیابید، دوباره آن را بخوانید یا مقاله را به اشتراک بگذارید. ساده‌ترین روش برای یافتن اطلاعات مدنظرتان، جستجو درون آن وب‌سایت خواهد بود. برای انجام این کار کافی است که آدرس سایت را نوشته و سپس واژه کلیدی از مقاله مدنظرتان را جستجو کنید.

۲۹۳۶ab17-d4e8-4d99-bde4-ac8bd2c9fedf

استفاده از نشانه “*” در جستجو

گاهی شرایطی به وجود می‌آید که واژه کلیدی برای جستجو یا عدد مهمی را فراموش می‌کنیم. در چنین حالتی می‌توان از نشانه “*” استفاده کرد. کافی است  به جای واژه کلیدی از این نشانه استفاده کرده و جستجو کنید تا محتوای مدنظرتان را بیابید.

۴b926e66-e6ce-417f-bb05-e6080551441f

زمانی که کلمات زیادی از عبارت را فراموش کرده‌اید

گاهی اوقات باید عبارتی طولانی را  جستجو کنید اما تعدادی از کلمات آن را از یاد برده‌اید و تنها استفاده از یک واژه کلیدی نیز پاسخگو نیست. در چنین شرایطی کافی است که ابتدا و انتهای عبارت را نوشته و سپس از عبارت ()AROUND استفاده کنید. سپس در داخل پرانتز تعداد کلماتی را که از عبارت حذف شدهاند،  قرار دهید.

۵۱f1ad39-ee0d-42d6-9ef1-dffd1a9eaaec

از بازه زمانی استفاده کنید

گاهی اوقات به اطلاعاتی نیاز داریم که متعلق به دوره زمانی خاصی هستند. برای دست یافتن به این اطلاعات می‌توانید بازه زمانی را به جستجوی خود اضافه کرده و سپس سه نقطه میان سال‌ها قرار دهید.

۴d4a9aa2-9c63-4fb9-8ec3-77120e28cbe4

جستجو برای تیتر یا URL

برای یافتن واژه‌های کلیدی و نام یک مقاله کافی است که عبارت “:intitle” را قبل از وارد کردن واژه‌های جستجو قرار دهید. در نظر داشته باشید که نباید میان آنها فاصله باشد. برای یافتن کلمات به کار رفته در یک URL نیز می‌توانید از عبارت “:inurl” استفاده کنید.

c124ff13-06ae-4cb0-94b4-4f2ffc4df77d

یافتن وب‌سایت‌های مشابه

فرض کنید موضوع جالبی در اینترنت یافته‌اید و می‌خواهید وب‌سایت‌هایی را که محتوای مشابهی دارند بیابید. برای انجام این کار کافی است که از عبارت “:related” استفاده کرده و سپس آدرس سایت مدنظر را وارد کنید. در نظر داشته باشید که میان عبارت و آدرس وب‌سایت مدنظرتان فاصله قرار ندهید.

۸ca8acae-06a6-41fb-a15e-b9844c389582

جستجوی عبارات کامل

استفاده از نشان‌های نقل‌قول می‌تواند در جستجو بسیار کارآمد باشد. فرض کنید عبارتی را بدون به کار بردن نقل‌قول جستجو کرده‌اید. در چنین حالتی نتایجی را مشاهده خواهید کرد که کلمات عبارت جستجو شده به‌صورت نامرتب در آن دیده می‌شود.

این در حالی است که استفاده از نقل‌قول به شما کمک خواهد کرد تا نتایجی را به دست آورید که عبارت مدنظرتان به‌صورت منظم و پشت سر هم در مقاله یا مطلب مدنظر وجود داشته باشد. درواقع حالت اول برای زمانی مناسب است که شما از صحت عبارت مدنظرتان اطمینان نداشته باشید.

dca875a5-629d-4c87-b7fe-d7cb1de30d5f

حذف کلمات غیرضروری

برای حذف نتایجی که برگرفته از کلمات غیرضروری باشند، کافی است  یک خط فاصله قرار داده و سپس آن کلمه را تایپ کنید. برای مثال فرض کنید قصد دارید وب‌سایتی را بیابید که در زمینه کتاب فعالیت می‌کند؛ اما هدف شما خرید نیست، در چنین حالتی باید مانند حالت زیر عمل کنید:

f0fd4753-104a-4328-a21d-a547db446dafمنبع: شرکت توسعه فناوری و ارتباطات گیلان

مقایسه کامل دو تکنولوژی مدرن ارتباطی: تفاوت ۴G و LTE چیست؟

به احتمال زیاد، اولین خاطره‌ای که در مورد اینترنت در ذهن ما تداعی می‌شود، صدای معروف اینترنت دایل‌آپ است. آن بوق‌های خش‌‌دار، در کنار تمام خاطره بازی‌هایش، من را به یاد ساعت‌ها انتظار و صبر ایوبی که باید برای بارگذاری یک صفحه یا دانلود یک فایل کم‌حجم، به خرج می‌دادم می‌اندازد. حالا شاید ده سالی از آن روزگار می‌گذرد و طی این سال‌ها، شبکه‌های ارتباطی، پیشرفت زیادی کرده‌اند. حالا دیگر خبری از آن صدای نوستالژیک نیست و شما می‌توانید در کسری از ثانیه و در هرجایی به اینترنت، وصل شوید. واقعیت این است که تکنولوژی‌های ارتباطی بسیار گسترده شده‌اند، به همین دلیل، وقتی می‌خواهید گوشی تازه‌ای بخرید، با انبوهی از نمادهای ارتباطی مواجه می‌شوید. در این مقاله، می‌خواهیم تفاوت ۴G و LTE را که محبوب‌ترین تکنولوژی‌های ارتباطی حال حاضر، به شمار می‌آیند، بررسی کنیم.

نمادهای اختصاری زیادی برای تکنولوژی‌های شبکههای ارتباطی وجود دارد: مثلا CDMA، GSM، LTE و Wimax. قطعا برای خرید گوشی، باید معنی هر یک از این نمادها را بدانید، اما من پیشنهاد بهتری برای شما دارم: به جای آگاهی از جزییات فنی عملکرد هر یک از این فناوری‌ها، کافی است تفاوت آنها را درک کنید. در این مقاله، به‌طور اختصاصی تفاوت ۴G و LTE را بررسی می‌کنیم. قبل از هر چیز، باید  بدانید که حرف G در نماد ۴G نماینده واژه Generation به معنای نسل است، بنابراین ۴G به معنای چهارمین نسل تکنولوژی داده موبایلی است. این قرارداد توسط بخش رادیویی اتحادیه مخابرات جهانی (ITU-R) تعریف شده است. از طرفی، عبارت LTE مخفف Long Term Evolution، به معنای تکامل طولانی‌مدت است و به بهبود سرعت باند پهن بی‌سیم، اشاره می‌کند.

lte-tower-720x720-620x413

۳G چیست؟

شبکه‌های ۳G به عنوان جانشین شبکه‌های ۲G وارد گود رقابت شدند. ۲G یک پروتکل شبکه‌ای است که بنیادی‌ترین انتظاری که ما از یک گوشی داریم، یعنی قابلیت تماس تلفنی را امکان‌پذیر می‌کرد. اکثر شبکه‌های ۲G، تماس‌های گوشی، پیام متنی و انتقال اندک داده از طریق پروتکل MMS را کنترل می‌کردند. با معرفی ۳G، داده‌های بزرگ‌تر مثل صفحات استاندارد HTML، ویدئو و موسیقی، بیشتر در دسترس قرار گرفتند. البته سرعت هنوز بسیار پایین بود و اکثر صفحات و داده‌ها به‌طور اختصاصی برای این ارتباطات بی‌سیم بسیار کند، تهیه شده بودند. بنابراین استانداردهای ۳G نسبت به نسل قبلی، بسیار سریع‌تر بودند، اما در ابتدا آنقدر گسترده نشده بودند تا به عنوان یک تکنولوژی خانگی و در هرجایی استفاده شوند.

۴G چیست؟

استانداردهای ITU-R برای ارتباط ۴G در مارس ۲۰۰۸، معرفی شد. یکی از این استانداردها برای استفاده از دیوایس‌های سیار، مانند اسمارت‌فون و تبلت‌ها، حداقل سرعت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه و برای استفاده‌های ایستا و پایدار مانند هات‌اسپات‌های موبایلی حداقل سرعت ۱ گیگابیت بر ثانیه بود.
در آن زمان، این استانداردها واقعا بی‌سابقه و شاید غیرعملی بودند، زیرا آنها برای توسعه‌دهندگان تکنولوژی، تعیین شده بودند؛ اما به مرور زمان، سیستم‌های تامین کننده این استانداردها، بیشتر شدند. سیستم‌هایی که به‌طور مستقیم تکنولوژی ۴G را در دستگاه‌ها تعبیه می‌کردند و یا شبکه‌های ۳G را برای رسیدن به ۴G بهبود می‌بخشیدند.

LTE چیست؟

همان‌طور که اشاره شد، این عبارت به معنای تکامل بلندمدت است و در واقع نشان‌دهنده یک مسیر تکاملی برای رسیدن به سرعت‌های استاندارد ۴G است. علامت ۴G که در بالای نمایشگر گوشی می‌بینید، همیشه به معنای این نیست که شبکه ارتباطی شما ۴G است. اگرچه تولیدکنندگان تکنولوژی، پول زیادی برای رسیدن به این سرعت‌ها، خرج کردند، اما واقعیت این بود که سرعت‌های حداقلی ITU-R برای ۴G، در آن زمان، واقعا خیلی قابل دسترس نبودند؛ بنابراین LTE، نامی بود که نشان می‌داد در راه رسیدن به سرعت‌های حداقلی ۴G هستیم و به نوعی می‌توانیم آن را ۴G بنامیم.

بلافاصله پس از این، تبلیغات تحت عنوان ۴G LTE آغاز شد که عملا یک تکنیک بازاریابی بود. در واقع تولیدکنندگان هنوز به استانداردهای ۴G نرسیده بودند، اما نماد LTE نشان می‌داد آنها در راه رسیدن به این استانداردها هستند. بنابراین هر تکنولوژی ارتباطی که نسبت به ۳G بهبود مشهودی داشته باشد، می‌تواند به عنوان ۴G LTE نامگذاری شود. بنابراین اگرچه ۴G LTE واقعا سرعت‌های استاندارد ۴G را ندارد، اما صرفا یک حقه تبلیغاتی نیست، چرا که  تفاوت سرعت آن با ۳G، بسیار زیاد است.

عبارت بعدی که یگ گام جلوتر از LTE است،  LTE-A است که کوتاه شده عبارت Long Term Evolution Advanced است و ما را یک گام به ۴G واقعی نزدیک‌تر می‌کند. LTE-A نسبت به LTE معمولی، دارای سرعت بیشتری است. این تکنولوژی با نسل‌های قبلی، سازگار است و از طریق جمع‌آوری کانال‌ها کار می‌کند، یعنی به جای اتصال به قویترین  و نزدیک‌ترین سیگنال، داده‌ها را از چندین منبع و بهطور همزمان، دانلود می‌کند.

تفاوت ۴G و LTE در سرعت

قطعا مهم‌ترین سوالی که تاکنون برایتان پیش آمده، این است که تفاوت سرعت شبکه‌های ۴G و LTE چقدر است و آیا این تفاوت کاملا محسوس است؟ آیا سرعت بارگذاری صفحات یا دانلود یک اپلیکشین روی گوشی، بسیار متفاوت است؟ احتمالا نه! اگرچه تفاوت سرعت شبکه‌های کندتر ۳G و شبکه‌های جدیدتر ۴G یا LTE، بسیار مشهود است، اما سرعت آپلود و دانلود شبکه‌های  ۴G LTE و ۴G، بسیار نزدیک است. در حال حاضر، LTE-A سریع‌ترین فناوری ارتباطی شبکه‌های بی‌سیم است.

google-pixel-xl-call-720x720-620x413

منابع مورد نیاز

برای برقرای ارتباط ۴G به دو بخش نیاز داریم: یک شبکه که می‌تواند سرعت‌های لازم را پشتیبانی کند و یک دستگاه که می‌تواند به آن شبکه، وصل شود و اطلاعات را با سرعت به اندازه کافی بالا، دانلود کند. در نتیجه این‌که گوشی شما دارای قابلیت ارتباطی ۴G LTE است، شرط لازم است، اما کافی نیست! چرا که باید شبکه یا زیرساخت موردنیاز در دسترس باشد؛ این درست مانند زمانی است که ماشینی با قابلیت ۲۰۰ کیلومتر بر سرعت دارید اما در یک بزرگراه، سریع‌تر از ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت نمی‌توانید برانید.

اپراتورها، ابتدا بخش دوم برای برقراری یک ارتباط LTE را فراهم کردند: یعنی قبل از ارائه زیرساخت شبکه‌ای لازم، گوشی‌هایی با قابلیت LTE را به‌طور وسیعی به فروش رساندند. پس از آن، سرویس LTE را در مقیاس محدودی، فراهم کردند. در حال حاضر، سرویس LTE به‌طور گسترده و در مناطق وسیعی، وجود دارد و از این نظر، مشکلی وجود ندارد.

سوییچ بسته و سوییچ مدار

مهم نیست داده مورد نظر چیست یا سرعت انتقال آن، چقدر است، کاری که باید انجام شود این است که داده‌ها، بسته‌بندی شده و سپس فرستاده شوند تا سایر نقاط شبکه بتوانند آن را تفسیر کنند. شبکه‌های قدیمی‌تر از یک روش ارتباطی به نام تکنولوژی سوییچ مدار استفاده می‌کنند. در تکنولوژی سوییچ مدار، ارتباط با مقصد به‌طور مستقیم و از طریق شبکه، برقرار می‌شود و تمام ارتباطات، چه یک تماس تلفنی و چه یک انتقال فایل، از طریق آن ارتباط، انجام می‌شود. مزایای تکنولوژی سوییچ مدار، ارتباط سریع‌تر و احتمال کمتر قطع ارتباط است.

اما شبکه‌های جدیدتر از تکنولوژی سوییچ بسته، استفاده می‌کنند: پروتکل مدرنی که از تعداد بسیار بیشتر نقاط متصل در سراسر دنیا، بهره می‌برد. در تکنولوژی سوییچ بسته، اطلاعات به تکه‌های کوچک‌تر شکسته شده و سپس از طریق کارآمدترین و سریع‌ترین مسیر ممکن، به مقصد فرستاده می‌شود. در شبکه سوییچ مدار، اگر یکی از نقاط از این شبکه ارتباطی خارج شود، مجبور خواهید بود دوباره ارتباط برقرار کنید، اما در شبکه سوییچ بسته، بسته بعدی از طریق یک مسیر متفاوت به مقصد خواهد رسید.

تکنولوژی سوییچ بسته که برای فراهم کردن سرعت استاندارد ۴G استفاده می‌شود، در مورد ارتباط صوتی، حرفی برای گفتن ندارد. از آنجایی که شبکه‌های صوتی هنوز از تکنولوژی سوییچ مدار استفاده می‌کنند، لازم است ساختار شبکه قدیمی‌تر و جدیدتر سازگارتر شوند. چند روش متفاوت برای ایجاد این هماهنگی، تصویب شده‌اند. اکثر اپراتورها یکی از دو امکانی را انتخاب می‌کنند که به آنها امکان می‌دهد، دقایق مکالمه را کنترل کنند. آنها یا اجازه می‌دهند زمان برقراری یک تماس صوتی، گوشی به استانداردهای سوییچ مدار بازگردد، یا به‌طور همزمان برای تماس‌های صوتی از تکنولوژی سوییچ مدار و برای انتقال داده از تکنولوژی سوییچ بسته استفاده کنند. امکان سوم این است که صدا هم به عنوان داده و از طریق شبکه‌های LTE منتقل شود. این حالت سوم دقیقا همان حالتی است که این روزها بسیار فراگیر شده است، یعنی تماس‌های صوتی اسکایپ، فیس‌تایم یا واتس‌اپ. بنابراین واضح است هر چقدر ارتباط اینترنتی شما سریع‌تر باشد، ارتباط صوتی شما هم روان‌تر و پویاتر خواهد بود.

در آینده …

در حال حاضر اپراتورها در حال آزمایش پنجمین نسل ارتباط باند پهن موبایلی یعنی ۵G هستند؛ اما هنوز باید کارهای زیادی صورت گیرد. در واقع هنوز توافق و استانداردی وجود ندارد و به نظر می‌رسد تا ابتدای سال ۲۰۲۰ باید منتظر ۵G بمانیم.

منبع: گجت‌نیوز

اپلیکیشن های مخرب چگونه عمل می‌کنند و چطور باید با آنها مقابله کرد؟

دنیای تکنولوژی در عین زیبایی‌هایی که دارد، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. حتما می‌دانید گوشی هوشمند شما تا چه اندازه می‌تواند برای شما خطرناک باشد، اما شاید در مورد اپلیکیشنهای مخرب اطلاع زیادی نداشته باشید. پس پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی با این نرمافزارهای خطرناک، نحوه عملکرد آنها و راه محافظت خود، این مقاله را تا انتها مطالعه کنید.

بهتر است ابتدا مشخص کنیم وقتی می‌گوییم “اپلیکیشن مخرب”، منظور چیست. تاکنون بازی‌ها و نرم‌افزارهای زیادی برای گوشی‌های موبایل توسعه داده شده‌اند که شاید بتوان گفت همه چیز آنها “بد” است. عموما این نرم‌افزارها طراحی بدی داشته، به شکل بدی بهینه شده و حتی ایده مشخصی برای آنها وجود ندارد. شکی نیست که کاربران با دیدن این دست از نرم‌افزارها، آنها را به حال خود رها می‌کنند. اما همین موضوع و عدم مهارت کافی کاربران می‌تواند راه را برای آلوده شدن دستگاه هموار کند.

ویژگی‌های اپلیکیشن‌های مخرب

اپلیکیشن‌های مورد بحث، همان‌هایی هستند که کاربران تصور می‌کنند توسعه‌دهندگان به‌منظور دریافت پول دست به ساخت و انتشار آنها زده‌اند. از لحاظ فنی، این اپلیکیشن‌ها به دو شکل توسعه داده می‌شوند.

mobile-smartphones-apps-ss-1920-800x450-620x349نوع اول از آنها، تنها با هدف نمایش تبلیغات ساخته شده‌اند و بسیاری از کاربران بعد از نصب، آنها را از یاد می‌برند. همچنین این دست از اپلیکیشن‌ها عموما بی‌استفاده و پر از ایرادات فنی هستند. اما آنها چگونه کار می‌کنند؟ زمانی‌که شما یکی از این اپلیکیشن ها را باز می‌کنید، تعداد زیادی از تبلیغات در پس‌زمینه آن فعال می‌شود، تبلیغاتی که هیچ‌گاه نمی‌توانید آنها را ببینید.

Forensiq، یکی از شرکت‌های امنیتی صاحب‌نام، سال گذشته با انجام  تحقیقاتی گسترده در رابطه با این نرمافزارها، از آلوده بودن نزدیک به ۱۲ میلیون دستگاه‌ در سراسر جهان خبر داد. شاید تصورش کمی سخت باشد اما برخی از این اپلیکیشن‌ها با نمایش بیش از ۷۰۰ تبلیغ مختلف در یک ساعت، باتری دستگاه شما را به‌سرعت خالی کرده و نتیجه‌ای جز یک قبض موبایل سنگین نخواهند داشت! حتی این اپلیکیشنها به تبلیغ‌کنندگان هم آسیب می‌رساند. در واقع بدون این‌که حتی کاربران تبلیغی را ببینند، تمام پول پرداخت‌شده بابت تبلیغ، وارد جیب توسعه‌دهنده می‌شود.

نوع دوم اپلیکیشن‌های مخرب با هدف سرقت اطلاعات کاربران ساخته شده‌اند. البته توسعه سخت این نرم‌افزارها و ریسک بالاتر آنها در صورت شناسایی، از دلایلی هستند که سارقین را به توسعه بیشتر اپلیکیشن‌های تبلیغاتی تشویق می‌کنند.

عملکرد این نرم‌افزارها متفاوت بوده و بعضا توسعه‌دهندگان با منحرف کردن کاربر، به نحوی اطلاعاتی همچون حساب کاربری شبکه‌های اجتماعی و شماره کارت اعتباری را درخواست می‌کنند. تاکنون اپلیکیشن‌های مخرب زیادی برای بازی‌ها و سرویس‌های معروف همچون نتفلیکس (Netflix)، پوکمون‌گو (Pokemon Go)، اوراِستاک (Overstock) و بسیاری از سرویس‌های معروف دیگر توسعه داده شده که می‌توانند اطلاعات کاربران را سرقت کنند.

در مواقع دیگر، این اپلیکیشن‌ها با آلوده کردن دستگاه یا با فعال کردن دسترسی شخص ثالث، بدون این‌که حتی متوجه شوید، همه اطلاعات شما را سرقت می‌کنند.

simplocker-ransomware-for-android-returns-with-new-version-472890-2البته نوع دیگری از اپلیکیشن‌های مخرب با نام باجاافزار (Ransomware) هم وجود دارد که ممکن است بسیاری از افراد را بترساند. معمولا چنین نرم‌افزارهایی با قفل کردن گوشی و نمایش پیغامی قانونی، از شما طلب پول می‌کنند. چندی پیش اپلیکیشنی طراحی شده بود که می‌توانست با اسکن دستگاه و مشاهده هر مورد غیرقانونی (مثل آهنگ‌ها یا فیلم‌های سینمایی)، به حساب کاربری شما در یکی از شبکه‌های اجتماعی متصل شده و باج‌گیری کند. حتی این اپلیکیشن نشان می‌داد که در صورت عدم پرداخت پول، چه حکمی در انتظار افراد خاطی خواهد بود.

آخرین نوع از اپلیکیشن‌های مخرب که به‌منظور سرقت اطلاعات کاربران ساخته شده‌، عملکرد فوق‌العاده هوشمندانه‌ای دارند. در واقع آنها نرم‌افزارهایی قانونی هستند که با عملکرد بسیار خوب می‌توانند در پشت پرده، اطلاعات را سرقت کنند. شاید تعجب کنید اما مرورگر معروف UC Browser با آخرین آپدیت خود، به یکی از همین نرم‌افزارها تبدیل شد که می‌توانست همراه با نمایش محتوای وب، اطلاعات خصوصی را بدون رمزگذاری کردن، برای سرورهای شخص ثالث ارسال کند.

راه مقابله با اپلیکیشن‌های مخرب چیست و چگونه از خود در برابر آنها محافظت کنیم؟

بهتر است ابتدا بگوییم اپلیکیشن‌ها تنها راه کلاه‌برداری در فضای مجازی و گوشی‌های موبایل نیستند و هر زمان که مسئولین با هکرها مقابله کرده و راه نفوذ آنها را می‌بندند، باز هم راهی جدید برای سرقت اطلاعات کاربران پیدا می‌شود. با این‌حال بهتر است به مواردی که در ادامه بیان می‌کنیم، دقت کنید.

پیش از هر چیز، باید به دسترسی‌های اپلیکیشن و توضیحات آن موقع نصب دقت کرد. یکی از مثال‌های بسیار خوب در این زمینه، اپلیکیشن‌های چراغ‌قوه هستند. فلاش بسیاری از گوشی‌ها تنها با پشتیبانی از رنگ سفید ساخته شده‌اند و هنوز امکان تبدیل آن به رنگ‌های دیگر در سیستم‌عامل اندروید میسر نشده است. در نتیجه، هر اپلیکیشنی که مدعی تغییر رنگ فلاش گوشی شماست، می‌تواند مشکوک باشد. حال اگر پیش از دانلود، بخش نظرات چنین نرم‌افزارهایی را مطالعه کنید، عموم کاربران از مصرف بالای باتری آنها گله‌مند هستند. احتمالا اگر تا اینجای مقاله را با دقت خوانده باشید، متوجه می‌شوید که این نرم‌افزار از کدام نوع اپلیکیشن‌های مخرب است.

color-flashlight-620x197بهتر است پیش از نصب هر نرم‌افزاری، توضیحات آن را به‌دقت مطالعه کنید. آیا چیز مشکوکی می‌بینید؟ در مورد بررسی‌ها و نظرات کاربران چه‌طور؟ اگر تعداد نقدهای کاربران نسبت به اپلیکیشن موردنظر بسیار پایین و تمام آنها مثبت بود، احتمالا یک جای کار مشکل دارد. حتی این امکان وجود دارد که توسعه‌دهنده، نظرات منفی و بررسی‌های کاربران را به‌عنوان “اسپم” از صفحه مربوط به اپلیکیشن خود حذف کند.

مورد دیگر، دسترسی اپلیکیشن‌ها به سیستم‌ها و سرویس‌های تلفن همراه شماست. به عنوان مثال یک اپلیکیشن والپیپر نیازی به استفاده از سیستم GPS یا اطلاعات تماس ندارد، مگر این‌که دستی پشت پرده بخواهد از آنها سوء استفاده کند. یا چرا یک نرم‌افزار مدیریت فایل باید به پروفایل گوگل شما دسترسی داشته باشد؟ به همین دلیل، همواره باید دسترسی نرم‌افزارها را موقع نصب چک کنید.

اما حتی با دقت به این موارد هم احتمال نصب یکی از اپلیکیشن‌های مخرب وجود دارد. ولی علت چیست و چگونه می‌توان از آن باخبر شد؟

شاید مواردی مثل مصرف بیش از حد باتری دستگاه و یا بالا رفتن هزینه‌های استفاده از شبکه اینترنت، بتواند شما را متوجه وجود یکی از اپلیکیشن‌های مخرب کند. بهترین و البته عملی‌ترین کار برای مقابله با آن نیز حذف نصب آخرین نرم‌افزار یا نرم‌افزارهایی‌ست که به‌تازگی نصب کرده‌اید. علاوه بر این، اگر تصور می‌کنید که یکی از اپلیکیشن‌های جعلی را روی گوشی خود نصب کرده‌اید، اطلاعات بانکی خود را بررسی کرده و در صورت مشاهده هر مورد مشکوک، با پشتیبانی بانک تماس بگیرید.

چرا گوگل و اپل، اپلیکیشن‌های مخرب را از فروشگاه خود حذف نمی‌کنند؟

حتما تا اینجای مقاله، چنین سوالی ذهن بسیاری از شما را درگیر کرده و با خود می‌گویید چرا نباید از ریشه در مقابل اپلیکیشن های مخرب ایستاد. اما بهتر است بدانید که گوگل و اپل تمام تلاش خود را برای حذف این نرم افزارها دارند. درواقع آنها با تمایل خویش، اپلیکیشن های مخرب را روی سرورهای خود نگه نداشته و برای جلوگیری از انتشار آنها، راه‌هایی برای نقد آن را در نظر گرفته‌اند. اما این روش هم نمی‌تواند جلوی کلاه‌برداری هکرها را بگیرد. نباید فراموش کرد که این سیستم توسط یک انسان طراحی شده و همیشه راهی برای دور زدن آن توسط یک انسان دیگر وجود دارد. بسیاری از هکرها برای ارسال اپلیکیشن خود به فروشگاه‌های گوگل و اپل، پس از دریافت تاییدیه لازم، نسخه مخرب اپلیکیشن را در سرورها آپلود می‌کنند.

تحقیقات انجام‌شده در این زمینه نشان می‌دهد که فروشگاه اپ‌استور (App Store) شرکت اپل امنیت بالاتری نسبت به گوگل‌پلی (Google Play) دارد، اما شکایت‌های بسیاری از کاربران مبنی بر انتظار زیاد برای انتشار اپلیکیشن آنها، باعث شد تا اپل تعداد بررسی‌های لازم برای معرفی یک اپلیکشین را کاهش دهد، موضوعی که در نتیجه آن شاهد افزایش اپلیکیشن‌های مخرب در اپ‌استور بودیم.

ios-reviews-620x492گزارش نرم‌افزارهای مشکوک می‌تواند یکی راه‌های خوب برای مقابله با اپلیکیشن‌های مخرب باشد. به‌گفته Statista نیز بیش از ۴ میلیون اپلیکیشن مختلف روی سرورهای گوگل‌پلی و اپ‌استور وجود دارد و شاید آزمایش تک به تک آنها توسط تیم پشتیبانی، امری امکان‌ناپذیر باشد.

نتیجه‌گیری 

اپلیکیشن‌های مخرب مثل ایمیل‌های مخرب هستند و اگر موقع استفاده از سرویس‌های مختلف، دقت کافی را داشته باشید نباید به دام کلاه‌برداران بیفتید. البته اپلیکیشن‌ها راه مناسب‌تری برای سرقت اطلاعات نسبت به ایمیل‌ها هستند. به همین جهت پیش از نصب بهتر است به تمامی موارد ذکر شده دقت کنید و اگر از سالم بودن نرم‌افزاری اطمینان کامل ندارید، به‌دنبال جایگزینی برای آن باشید. همچنین بهتر است برای دانلود اپلیکیشن‌ها، تنها از سایت‌های معتبر استفاده کنید.

ایلان ماسک: موقعیت شغلی انسان با وجود ربات ها در خطر است

همه ایلان ماسک (Elon Musk) را با شرکت فضایی اسپیس‌ایکس (SpaceX) و شرکت خودروسازی تسلا (Tesla) می‌شناسند. حالا این مهندس توانمند در مصاحبه‌ای که با خبرگزاری CNBC داشته، از نگرانی‌های خود در مورد موقعیت شغلی انسان در آینده و نیاز همگان به وجود یک درآمد عمومی سخن گفته است.

در آینده، مردم به اندازه کافی برای انجام کارهای روزمره و پیچیده زمان دارند و باید به دنبال راهی برای ادغام کردن دنیای پیرامون خود با هوش مصنوعی باشند. نهایتا من فکر می‌کنم که به نوعی همزیسیتی میان انسان و هوش مصنوعی فوق پیشرفته نیاز است.

اینها بخشی از صحبت‌های ماسک با CNBC News بود. علاوه بر این، وی از به خطر افتادن موقعیت شغلی انسان صحبت کرده، موضوعی که همواره نگرانی‌های آن از زمان پیدایش هوش مصنوعی در ذهن طبقه کارگر وجود داشته است. پیش از این ربات‌ها جایگاه بسیاری از افراد در کارخانه‌ها را اشغال کرده و حتی مشاغل “خلاق” و “نوآور” جامعه را هم تهدید می‌کنند. پیشتر نمونه چنین چیزی را در برخی از شرکت‌های رسانه‌ای و استفاده از ربات‌ها برای تولید محتوا، مشاهده کرده‌ایم.

این شانس برای ما وجود دارد تا با ایجاد نوعی درآمد عمومی یا جهانی یا هر چیز مشابه آن، بتوانیم با این مشکل رو به رو شویم.

صرف‌نظر از این‌که آیا در آینده ربات‌ها و سیستم اتوماسیون می‌تواند جایگاه کارگران در جامعه را اشغال کند یا نه، نتایج وجود یک درآمد جهانی می‌تواند فوق‌العاده باشد. ایده این‌که تمام مردم دنیا بدون کار کردن بتوانند از منابع موجود به اندازه کافی استفاده کرده و از فقر و مشکلات دیگر رها شوند، بسیاری از مشکلات اقتصادی را حل نموده و هویت فرهنگی و انسانی مردم را زنده می‌کند. در دنیایی که درآمد تضمین شده برای تمامی افراد وجود داشته باشد، آن‌وقت اوغات فراغت مردم با کار کردن پر می‌شود.

اما افسوس که بسیاری از سرمایه‌داران دنیا با این موضوع مخالف بوده و صحبت‌های ما را به یک رویا تبدیل می‌کنند. تهدید موقعیت شغلی انسان توسط ربات‌ها و بیکار شدن، نتیجه‌ای جز بحران اقتصادی نداشته و مردم برای گذران زندگی، به کمک دولت‌ها وابسته خواهند شد. متخصصین دنیای رباتیک همچون ماوری شاناهان (Murray Shanahan) از مرکز MIT و ری کورزویل (Ray Kurzweil) از گوگل، معتقدند که سرعت بالای رشد تکنولوژی باعث پیشرفت هوش مصنوعی و پیشی گرفتن آن از ذهن انسان شده و یا حداقل در یک سطح با آن قرار می‌گیرد. کورزویل پیش‌بینی کرده که این اتفاق تا سال ۲۰۴۵ رخ خواهد داد، اگرچه بقیه دانشمندان با او موافق نیستند.

متخصصین رباتیک از منسوخ شدن موقعیت شغلی انسان تا سال ۲۰۴۵ خبر داده‌اند.

حتی اگر از تاثیر منفی پیشرفت تکنولوژی بر فرهنگ انسانی بگذریم، بدون شک بسیاری از مشاغل آینده منسوخ خواهند شد. هر چند، ما می‌توانیم از خود تکنولوژی برای ایجاد موقعیت‌ها و شغل‌های جدید استفاده کنیم. خصوصا این‌که ما در آمریکا خودمان را با کارمان تعریف می‌کنیم و اگر کاری موفق باشد، ثمره آن می‌تواند شکل‌دهنده هویت ما باشد.

پیشتر نیز نویسنده‌های مختلف از مشکلات ناشی از ماشینی شدن زندگی انسان سخن گفته بودند. در کتاب The Society of the Spectacle، نوشته‌ی ارنست دوبور (Guy DeBord)، این فیلسوف فرانسوی با انتقاد از دنیای مکانیزه آینده، به تناقض شغلی انسان و کنترل آن اشاره می‌کند. وی معتقد است پیش از این‌که ربات‌ها و ماشین‌ها بهره‌وری را افزایش دهند، باید به فکر ایجاد مشاغل جدید باشیم. در ادامه، این نظریه‌پرداز فرانسوی به فرهنگ اشاره کرده و شغل‌های جدید که جایگزین کارهای قدیمی و ماشینی شده‌‌اند را معرف هویت انسانی ما می‌داند.

ایلان ماسک معتقد است که ایجاد یک درآمد عمومی و جهانی، امری اجتناب‌ناپذیر بوده و می‌تواند این مشکل را حل کند. اما چه کسی می‌داند که در آینده چه کارهای عجیب و جدیدی در انتظار بشر خواهد بود؟ اگر ماسک درست بگوید، باز هم نظام سرمایه‌داری به سیستم سلطه‌گرانه خود ادامه خواهد داد.

واقعیت مجازی چیست؟

واقعیت مجازی نوعی فناوری‌ است که در آن محیطی مجازی در جلوی چشمان کاربر قرار می‌گیرد و براساس حرکت سر و بدن آن محیط مجازی تعامل برقرار می‌کند. به عبارت دیگر هنگامی‌که یک فرد هدست واقعیت مجازی را بر روی سر خود نصب می‌کند، در جلوی چشمان خود محیطی را مشاهده می‌کند که براساس تغییر موقعیت بدنش تغییر می‌کند و ذهن انسان پس از مدتی می‌پذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است.

یک محیط واقعیت مجازی در هدست واقعیت مجازی توسط اپلیکیشن‌های اختصاصی آن به وجود می‌آید. برخی از این محیط‌ها به صورت گرافیک رایانه‌ای و سه بعدی هستند و برخی دیگر نیز ویدئوها یا تصاویری ۳۶۰ درجه از محیط‌های واقعی هستند که از قبل فیلمبرداری شده‌اند. با این قابلیت فناوری واقعیت مجازی می‌توان این امکان را فراهم کرد تا افراد بتوانند از امکانات و مکان شما به خوبی دیدن کنند.

اغلب محیط‌های واقعیت مجازی در درجه اول، تجربه‌های دیداری می‌باشند که از طریق یک هدست واقعیت مجازی قابل مشاهده و تجربه می‌باشند. برخی از اپلیکیشن‌ها دارای اطلاعات حسی دیگری مانند تولید صدا هم می‌باشند. محیط‌های شبیه‌سازی شده می‌توانند مانند محیط‌های زندگی واقعی و یا به صورت کاملا متفاوت باشند نظیر آنچه در محیط‌های بازی دیده می‌شود.viewانواع هدست‌ها:

براساس نوع کارکرد هدست‌های واقعیت مجازی می‌توان آنها را به دو بخش تقسیم نمود. اول هدست‌هایی که برای نمایش تصویر از نمایشگرهای اختصاصی درون خود استفاده می‌‌کنند و دوم هدست‌هایی که برای نمایش تصویر از نمایشگر تلفن همراه استفاده می‌کنند.

با توجه به این‌که تلفن‌های همراه پرقدرت که قابلیت پردازش و نمایش اپلیکیشن‌های واقعیت افزوده را داشته باشند در حال حاضر زیاد شده‌اند لذا هدست‌هایی که بر این اساس کار می‌کنند نیز بسیار بیشتر مورد استقبال قرار گرفته‌اند. در حال حاضر اکثر هدست‌های واقعیت مجازی در بازارهای جهانی مبتنی بر تلفن‌های هوشمند هستند و به همین خاطر هم قیمت بسیار پایین‌تری نسبت به نوع اول هدست‌ها دارند.

جدول تطابق‌پذیری گوشی‌های موبایل با نرم‌افزارهای واقعیت مجازی

قابلیت بهترین قابل استفاده حداقل مقادیر
اندازه صفحه نمایش (به اینچ) ۵” از  ۴٫۵” تا  ۶” بین ۴٫۵” تا ۶”
دقت (رزولوشن) صفحه نمایش Full HD (1080 ×۱۹۲۰) یا بالاتر HD (720×۱۲۸۰) < 480×۸۰۰
پردازنده Quad Core 1.6 GHz یا بالاتر در صورتی که کمتر از این مقدار است لطفاً قبل از خرید، یکی از اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی را روی گوشی تست کنید.
سنسورهای حرکتی شتاب‌سنج، ژیروسکوپ در صورت نداشتن این سنسورها، بازی‌ها و اپ‌های سه بعدی کار نمی‌کنند
سیستم عامل Android / iOS Windows phone (تعداد کمی نرم افزار موجود است)

تفاوت واقعیت مجازی و واقعیت افزوده:

یکی از اشتباهات رایج در میان جامعه ایران در خطاب کردن فناوری واقعیت مجازی با عنوان واقعیت افزوده است. باید گفت که واقعیت افزوده فناوری‌ای است که در آن تصویر سه‌بعدی یا اطلاعاتی به‌صورت متن یا تصویر بر روی تصویر زنده‌ای که از طریق دوربین موبایل یا تبلت در حال نمایش است نشان داده می‌شود. البته این فناوری دارای محدودیت‌هایی است که باعث شده توسعه‌ی آن به کندی صورت بگیرد و فراگیر نشده باشد.

البته در برخی از اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی با استفاده از دوربین پشتی گوشی همراهی که در هدست قرار گرفته است، تصاویر از محیط ضبط شده و با اطلاعات یا محتوای سه‌بعدی ادغام می‌شوند.

چه چیز واقعیت مجازی برای ما جذاب و هیجان‌انگیز است؟

در پاسخ به این سؤال می‌توان گفت که واقعیت مجازی یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین پارادایم‌های حک شده در ذهن ما را می‌شکند. و آن پارادایم تماشای تصویر متحرک از دریچه‌ی یک پنجره است. از زمانی‌که تلویزیون و سینما اختراع شدند و به دسترس مردم رسیدند، همیشه ما فقط می‌توانستیم به یک صفحه نگاه کنیم و اگر صورتمان را از روبروی آن صفحه برمی‌گرداندیم اشیا و محیط اطراف‌مان را مشاهده می‌کردیم. ولی در فناوری واقعیت مجازی، زمانی‌که هدست واقعیت مجازی را بر روی سرمان قرار داده‌ایم، هنگامی‌که سر خود را حرکت دهیم براساس آن حرکت، تصویر نمایش داده شده نیز تغییر می‌کند گویی که دقیقاً در آن محیط قرار داریم.

عمده‌ترین کاربردهای فناوری واقعیت مجازی:

استفاده در صنعت توریسم:

یکی از کاربردهای مهم فناوری واقعیت مجازی در گردشگری است. به این صورت که ویدئوها و یا تصاویری ۳۶۰ درجه و با کیفیت بالا از مکان‌های توریستی و مهم تهیه می‌شود و افراد هزاران کیلومتر آن‌طرف‌تر می‌توانند با استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی آن ویدئوها را آن‌گونه ببینند که گویی در همان جا قرار دارند و به هر طرف که بخواهند می‌توانند حرکت کنند.

استفاده در نمایش مکان‌های اجاره‌ای و فروشی:

یکی دیگر از کاربردهای این فناوری نمایش همه جهته و کامل فضای داخلی و بیرونی مکان‌هایی است که برای فروش یا اجاره قرار گرفته‌اند. به‌طوری‌که فرد بیننده به راحتی می‌تواند بدون حضور در آن مکان، همه جنبه‌های آن را از طریق هدست واقعیت مجازی بررسی کرده و انتخاب کند. همچنین از این فناوری می‌توان برای پیش‌نمایش طرح‌های نمای داخلی آپارتمان‌ها استفاده نمود.

سرگرمی

اگر صنعت گیمینگ در حال حاضر یکی از کاربردهای اولیه و اصلی تکنولوژی واقعیت مجازی نباشد، پس دیگر شکل‌های سرگرمی قطعا خواهند بود. در حال حاضر تماشاگران سینما می‌توانند از فیلم‌های سه‌بعدی لذت ببرند؛ اما با اپلیکیشن‌هایی مانند Oculus Cinema، کاربران می‌توانند به شکلی عمیق‌تر و موثرتر از دیدن این فیلم‌ها لذت ببرند. آنها می‌توانند فیلم‌ها را روی یک پرده بسیار بزرگ مجازی تماشا کنند– چیزی شبیه به یک تجربه شخصی دیدن فیلم- و خودشان را درون آن فیلم تصور کنند؛ محاصره شده در میان افکت‌های تصویری و صوتی. اگر شما جزو علاقه‌مندان و طرفداران ورزش هستید، بد نیست بدانید که شرکت‌های ارائه‌دهنده پلت‌فرم واقعیت مجازی مانند LiveLike VR یک استادیوم مجازی ساخته‌اند که می‌توانید هیجان و تجربه حضور در روز مسابقه و بازی را با دوستان‌تان در آن شریک شوید، آن هم در راحتی کامل و از روی کاناپه اتاق‌تان. تکنولوژی واقعیت مجازی با ساختاری مشابه همچنین می‌تواند تجربه متفاوتی از حضور در یک کنسرت موسیقی را با پلت‌فرم‌هایی مانند آنچه شرکت Next VR ارائه کرده است، برای کاربران ایجاد کند آن هم بدون حضور طرفداران پرسر و صدا و شلوغ.  حتی در صنعت توریسم و جهانگردی هم این تکنولوژی نفوذ کرده است. شرکت جهانگردی Marriott’s Travel Brilliantly در همکاری با شرکت Oculus قرار است علاقه‌مندان سفر و مسافرت را غافلگیر کند. به این ترتیب و با استفاده از یک اپلیکیشن شما می‌توانید به‌صورت مجازی و تنها در ۹۰ ثانیه به هاوایی بروید و با سرمای این روزها برای چند لحظه خداحافظی کنید.

بهداشت و درمان

صنعت بهداشت و درمان با وجود موسساتی که از تصاویر کامپیوتری برای تشخیص و درمان بیماری‌ها استفاده می‌کنند، یکی از بزرگ‌ترین استقبال‌کنندگان از تکنولوژی واقعیت مجازی است. شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی از قبیل آنچه شرکت‌های نرم‌افزاری Surgical Theater و Conquer Mobile تولید می‌کنند، می‌توانند تصاویر تشخیصی درست و دقیقی را از اسکن‌ها و مدل‌های سه‌بعدی تهیه شده از آناتومی بیماران را ایجاد کنند. مدل‌های مجازی به پزشکان و جراحان تازه‌کار و باتجربه کمک می‌کنند تا بتوانند امن‌ترین و موثرترین راه برای پیدا کردن محل تومورها را ارائه دهند، ابزارهای جراحی را در جای درست قرار دهند یا امکان تمرین و تست درمان‌ها و عمل‌های جراحی پیچیده را فراهم بیاورند. صرف‌نظر از جراحی، واقعیت مجازی همچنین می‌تواند به عنوان یک ابزار موثر و مقرون به صرفه برای توانبخشی به‌کار برده شود. بیماران ضایعات مغزی و نخاعی در سراسر اروپا حالا می‌توانند از یک درمان موثر مبتنی بر واقعیت مجازی که از سوی شرکت MindMazeto ارائه شده است، بهره ببرند. این درمان امکان بازیابی عملکرد فیزیکی و شناختی را با روند درمانی سریع‌تر از روش‌های معمول برای بیماران فراهم می‌آورد. تمرینات مجازی و بازخوردهای در لحظه در درمان MindMazeto احساس انجام یک بازی را در بیمار ایجاد کرده و با ایجاد انگیزه در بیماران، آنها را به تمرین هر روزه ترغیب می‌کند.

فضانوردی

این روزها دانشمندان ناسا یک ماموریت سخت در پیش دارند؛ جست‌وجوی زندگی در سیاره‌های دیگر. به همین دلیل هم هست که آنها به دنبال تکنولوژی واقعیت مجازی هستند تا بتوانند از طریق آن روبات‌ها را روی مریخ کنترل کرده و راه‌های دقیق و کم‌خطر را برای فضانوردان پیدا کنند. در لابراتوار Jet Propulsion ناسا محققان هدست Oculus Rift را با تجهیزات سنجش حرکت مربوط به Kinect 2 و Xbox One مرتبط کرده‌اند تا از این طریق بتوانند یک بازوی رباتیک را با حرکات دست اپراتور کنترل کنند. این تکنولوژی در آینده‌ای نه چندان دور می‌تواند برای کنترل مریخ‌نوردها یا دیگر ابزارها از میلیون‌ها مایل دورتر به‌کار برده شود. با اضافه کردن تردمیل Virtuix Omni هم محققان می‌توانند پیاده‌روی روی سطح مریخ را شبیه‌سازی کنند تا فضانوردان را برای یک فرود موفقیت‌آمیز تقویت کنند. در نمایشگاه CES امسال هم ناسا این شانس را به بازدیدکنندگان داد تا از طریق تکنولوژی واقعیت مجازی بتوانند آنچه را که فضانوردان هنگام صعود به فضا می‌بینند، ببینند و تجربه کنند.

موزه‌ها

واقعیت مجازی می‌تواند علایق فرهنگی ما را پررنگ‌تر کند. این تکنولوژی می‌تواند بلافاصله و در لحظه کاربران را به موزه لور پاریس، آکروپولیس در آتن و موزه گوگنهایم در نیویورک ببرد. در واقع تعدادی از موزه‌ها در حال حاضر با همکاری توسعه‌دهندگان توانسته‌اند فضاهای مجازی را ایجاد کنند که مردم بتوانند تجربه حضور فیزیکی در موزه را در آنها داشته باشند. سال گذشته موزه بریتیش در لندن اولین آخر هفته واقعیت مجازی خودش را برگزار کرد و موزه تاریخ طبیعی آمریکا در شهر نیویورک هم امکان تماشای بعضی از مجموعه‌های خودش را به صورت مجازی و از طریق عینک واقعیت مجازی Cardboard گوگل برای علاقه‌مندان فراهم آورد. به این ترتیب حالا هر کاربر موبایل هوشمند می‌تواند با استفاده از عینک واقعیت مجازی گوگل به تماشای این موزه برود.

خودروسازی

از فرآیند طراحی تا نمونه‌های اولیه مجازی، خودروسازان هم دهه‌ها است که از شبیه‌سازی‌های تکنولوژیک بهره می‌برند. شرکت فورد با استفاده از هدست واقعیت مجازی Oculus Rift یک مرکز واقعیت مجازی برای توسعه خودروهای بدون راننده خود ساخته است. در آزمایشگاه این شرکت در دربورن میشیگان کارمندان می‌توانند یک هدست واقعیت مجازی را پوشیده، یک صندلی در خودرویی که هنوز تولید نشده داشته باشند و از این طریق داخل و خارج یک خودرو را بازرسی کنند. نمونه‌های اولیه مجازی به طراحان و مهندسان بخش‌های مختلف امکان بازرسی عناصر مختلف مانند موتور از نزدیک را داده تا بتوانند قبل از ورود خودرو به بازار مشکلات احتمالی آن را پیدا و رفع کنند.

آموزش

صنعت خودرو تنها کاربرد واقعیت مجازی برای اهداف طراحی نیست؛ شرکت تویوتا همچنین از هدست‌های واقعیت مجازی Oculus به عنوان بخشی از کمپین TeenDrive365 خودش استفاده می‌کند تا از این طریق به نوجوانان و والدینشان درباره رانندگی پرخطر آموزش دهد. این تجربه‌های تأثیرگذار که با هدست‌های واقعیت مجازی ایجاد می‌شوند، می‌توانند آموزش در حوزه‌های مختلف را متحول کنند. مقامات شرکت تویوتا می‌گویند واقعیت مجازی می‌تواند با ساده کردن و شبیه‌سازی موقعیت‌های پیچیده برای افراد در سنین مختلف، آموزش شناختی سریع‌تر، موثرتر و کاربردی‌تری را ایجاد کند. اپلیکیشن‌هایی مانند Unimersiv و Cerevrum نمونه‌هایی از ابزارهای آموزشی آنلاین مبتنی بر واقعیت مجازی هستند.

دادگاه‌ها

عکس‌های ثابت و دوبعدی ممکن است ابزار کافی جهت ارزیابی صحنه‌های جرم برای اعضای هیات منصفه نباشند. دیدن یک صحنه جرم به صورت سه‌بعدی می‌تواند به قضات برای تجسم این‌که افراد و اشیا به چه صورت بوده‌اند، کمک زیادی کند. محققان دانشگاه زوریخ گزارشی را منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد استفاده از هدست واقعیت مجازی Oculus Rift برای بازسازی اتفاقات و صحنه‌های جرم در دادگاه‌ها را بررسی کرده است. این محققان متوجه شده‌اند استفاده از تکنولوژی تعاملی، تجسم و فهم بهتر و دقیق‌تر جزئیات یک مورد را راحت‌تر کرده و تصمیم‌گیری درباره مجرم بودن یا نبودن افراد را منصفانه‌تر می‌کند.

خرید

بسیاری از افراد در حال حاضر با خرید آنلاین از وب‌سایت‌ها آشنا هستند، اما اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی مانند Trillenium می‌توانند قدم بعدی در شیوه خرید محصولات روی وب‌سایت‌ها باشند. این اپلیکیشن‌ها می‌توانند یک بازدید مجازی از تمام فروشگاه را ایجاد کرده و تجربه خریدهای آنلاین را بهبود بدهند. خریداران می‌توانند به جای نگاه کردن به کاتالوگ‌های موجود روی یک وب‌سایت، یک تجربه خرید در لحظه و حتی با همراهی دوستان‌شان را داشته باشند. این اپلیکیشن توانسته توجه یکی از بزرگ‌ترین خرده‌فروشی‌های آنلاین اروپا یعنی ASOS را به خود جلب کند. خریداران می‌توانند به‌زودی با استفاده از اپلیکیشن Trillenium و هدست‌های واقعیت مجازی، اجناس مختلف را از ASOS به راحتی با دقت خرید حقیقی و حضوری، بخرند.

صنایع نظامی

ارتش ایالات متحده آمریکا از شبیه‌سازهای واقعیت مجازی برای آموزش و تمرین سربازان قبل از به‌کار گرفتن آنها، استفاده می‌کند. نسخه‌های غیرتجاری بازی‌هایی مانند Virtual Battlespace 2 و Unity 3D برای آمادگی و تمرین بیشتر نیروهای نظامی پیش از نبرد به‌کار برده می‌شوند. شبیه‌سازی‌های بازی‌گونه به گروه‌ها این امکان را می‌دهد تا بتوانند با یکدیگر در فضای شبیه‌سازی شده و نزدیک به واقعیت همکاری کنند، پیش از آن‌که بخواهند با تجهیزات واقعی در دنیای حقیقی به نبرد بروند. این محیط شبیه‌سازی شده بسیار مهم و تأثیرگذار است چون تمرین و آموزش از این طریق تمرکز و قدرت تصمیم‌گیری سربازان و نیروهای نظامی را تقویت می‌کند.

مدیتیشن و سلامت روانی

با استفاده از هدست واقعیت مجازی Oculus و برنامه Guided Meditation VR کاربران می‌توانند مکان شادی مخصوص خودشان را پیدا کنند و به خوبی در یکی از محیط‌های قابل انتخاب از این طریق به مدیتیشن بپردازند. کارشناسان معتقدند که این تجربه می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب ناشی از زندگی پرمشغله روزانه کمک کند.  واقعیت مجازی همچنین می‌تواند برای آنهایی که از مشکلات روانی جدی و نیازمند مراقبت بیشتر رنج می‌برند، به عنوان یک ابزار درمانگر مورد استفاده قرار بگیرد. تکنولوژی واقعیت مجازی می‌تواند محیطی امن و کنترل شده را برای بیماران ایجاد کند تا بتوانند در آن با آنچه آنها را می‌ترساند، مواجه شوند. براساس مطالعه‌ای که در یک نشریه روانشناسی آمریکایی منتشر شده، این نوع از درمان به وسیله واقعیت مجازی به خوبی درمان با داروها موثر و مفید است.

تکمیل فناوری برداشت اطلاعات از مغز، با استفاده از میمون ها

گروهی از محققان دانشگاه استنفورد ایالات متحده با استفاده از یک رابط ذهن ماشینی میمون‌ها را قادر به نوشتن ۱۲ کلمه در هر دقیقه ساخته‌اند. هرچند این نخستین باری نیست که از فناوری برداشت اطلاعات از مغز استفاده می‌شود؛ اما به دست آوردن نرخ تعداد کلمات نگاشته شده در هر دقیقه می‌تواند از پیشرفت بسیار مناسب این ماشین خبر دهد.

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه استنفورد با استفاده از یک ایمپلنت مغزی یک رابط ذهن ماشینی را توسعه داده که اجازه می‌دهد میمون‌ها با نرخ بسیار مناسب ۱۲ کلمه در دقیقه به نوشتن متن از طریق مغز خود بپردازند. این سیستم در نهایت می‌تواند در جهت کمک به افراد مبتلا به اختلالات جنبشی کمک شایانی کند تا ارتباطات موثرتری را برقرار کنند.

این تکنولوژی جدید توسط کریشنا شنوی (Krishna Shenoy) و پائول نویوجوکیان (Paul Nujukian)، دو محقق از دانشگاه استنفورد توسعه‌یافته است و به میمون‌ها اجازه می‌دهد تا با حرکت دادن یک نشانگر روی کیبورد و بدون نیاز به انگشتانشان کلمات را انتخاب کنند. بنا بر گزارش نیویورک تایمز این حیوانات موفق شده‌اند تا در هر دقیقه ۱۲ کلمه را رونویسی کنند.

این نخستین باری نیست که دانشمندان از یک رابط ذهن ماشینی (BCI) جهت فعال کردن اراده کنترل نوشتن استفاده می‌کنند؛ اما این روش جدید در تازه‌ترین تست‌های صورت گرفته می‌تواند خیلی بهتر از تکنیک‌های گذشته پاسخگوی نیازها باشد. برای این آزمایش محققان یک آرایه چند الکترود را در مغز دو میمون رزوس کاشته‌اند. این دستگاه سیگنال‌ها را از یک منطقه مغزی که به‌طور معمول کنترل دست و حرکات بازو را بر عهده دارد می‌خواند. نویوجوکیان در بیانیه‌ای اشاره می‌کند:

رابط ما دقیقا همان چیزی است که یک انسان از آن استفاده می‌کند. آنچه که ما پیش از این هرگز به آن دست نیافته بودیم، نرخ تایپ کردن بوده است.

نکته مهمی که در این پروسه وجود دارد این است که میمون‌ها در شرایط ایده‌آلی قرار داشته و متن‌‌هایی را به آن‌ها نشان داده‌اند که هیچ درکی از آنها نداشتند. این محققان انتظار دارند که انسان‌ها به احتمال زیاد با سرعت آهسته‌تری از میمون‌ها به این کار بپردازند. گفته می‌شود این سیستم قابلیت‌هایی نظیر تکمیل خودکار کلمات را نیز دارد که مطمئناً در نسخه‌ی مخصوص انسان‌ها (همانند کیبورد گوشی‌های هوشمند امروزی) از آن استفاده می‌شود.

خوشبختانه آرایه‌های چند الکترود به صورت جراحی در مغز کاشته شده است؛ با این اوصاف می‌توان آن‌ها را ایمن و بادوام برای هر دو گروه انسانی و حیوانی دانست. براساس گفته‌ها این تکنولوژی راهی طولانی را برای ورود به دنیای واقعی نخواهد داشت و باید گفت که این دستگاه می‌تواند افراد معلول را قادر سازد تا تنها به واسطه ذهن خود به نوشتن بپردازند.