بایگانی دسته: سلامت

who

تازه‌ترین توصیه‌های WHO برای مقابله با کرونا با ماسک های تنفسی

ماسک‌های تنفسی از زمان شیوع کووید ۱۹ جنجال‌های زیادی را به همراه داشتند و با وجود صحبت‌های پیشین سازمان جهانی بهداشت (WHO) در مورد عدم نیاز به این وسایل، متخصصان WHO اخیرا توصیه‌های متفاوتی برای ما دارند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) از مدت‌ها پیش اعلام کرده بود که نیازی به استفاده از ماسک‌های تنفسی و وسایل بهداشتی مشابه برای عموم مردم وجود ندارد و بهتر است که افراد عادی با تهیه نکردن این ماسک‌ها از کم آمدن تجهیزات مورد نظر برای کادر مراکز بهداشتی و بیمارستان‌ها جلوگیری کنند. با این حال از ماه‌های گذشته تاکنون اطلاعات گوناگونی در مورد کووید ۱۹ منتشر شده و تازه‌ترین تحقیقات چیزی خلاف توصیه‌های پیشین را ثابت کرده‌اند. در ادامه با ما همراه باشید تا آخرین توصیه‌های کارشناسان WHO در مورد پوشیدن ماسک صورت را بررسی کنیم.

قبلا از طرف سازمان بهداشت جهانی اعلام شده بود که شواهد زیادی در مورد موثر بودن ماسک تنفسی در جلوگیری از ابتلا به کووید ۱۹ وجود ندارد؛ اما با انجام تحقیقات بیشتر، دانشمندان WHO توصیه کرده‌اند که تقریبا تمامی افراد باید از این وسایل بهداشتی استفاده کنند. البته در کشورهایی مانند آمریکا از مدتی پیش پوشیدن ماسک‌های تنفسی در مناطق پرخطر الزامی شده بود، اما در تازه‌ترین اطلاعات منتشر شده از طرف سازمان جهانی بهداشت با اشاره به نتایج تحقیقاتی که در هفته‌های اخیر منتشر شده‌اند، به اهمیت ماسک‌های پارچه‌ای اشاره شده است.

توصیه‌ها در مورد ماسک های تنفسی

در بیانیه اخیر WHO اظهار شده که اطلاعات محققان در مورد بیماری کرونا همچنان رو به افزایش است و از آنجایی که مهم‌ترین روش انتقال ویروس کووید ۱۹ ذرات تنفسی هستند، پوشیدن ماسک‌های مورد نظر می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از آلودگی افراد سالم داشته باشد. این بیماری مرگبار دستگاه تنفسی طیف گسترده‌ای از علائم را در مبتلایان گوناگون به وجود می‌آورد و در حالی که برخی از افراد آلوده ممکن است هیچ نشانه‌ای از کرونا نداشته باشند، در برخی از بیماران هم نشانه‌ها آن‌قدر شدید می‌شوند که فرد بعد از مدت کوتاهی جان خود را از دست می‌دهد.

ذرات تنفسی آلوده به ویروس کرونا معمولا در فاصله‌های کمتر از یک متر و از طریق سرفه و عطسه، افراد سالم را مبتلا می‌کنند و در تازه‌ترین توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت، گفته شده که بهتر است افراد عادی در مکان‌های عمومی مانند مدارس، اماکن مذهبی، فروشگاه‌ها و محل کار از ماسک‌های غیرپزشکی یا پارچه‌ای استفاده کنند.

به علاوه، گفته شده که باید از این گونه ماسک‌های تنفسی در مکان‌های شلوغ که رعایت فاصله مناسب در آن‌ها امکان‌پذیر نیست، استفاده کرد؛ مکان‌هایی مانند کمپ‌های پناهندگی، هواپیماها، متروها، اتوبوس‌ها، وسایل نقلیه پرازدحام و هر محل دیگری که به دلایل مختلف افراد مجبور هستند تا در فاصله کمی از یکدیگر باشند.

ماسک‌های گوناگون

ماسک‌های پارچه‌ای مدنظر سازمان جهانی بهداشت معمولا به صورت دست‌ساز و یا تولید کارگاه‌‌های گوناگون هستند و پروتکل‌های بهداشتی خاصی برای ساخت آن‌ها به کار نرفته است. با این حال کارشناسان WHO اعلام کرده‌اند که ماسک‌های جراحی و ماسک‌های پزشکی تخصصی بهتر است که برای شرایط خاص و توسط کسانی که وضعیت پرخطری دارند، استفاده شوند؛ افراد بالای ۶۰ سال، پرسنل مراکز درمانی، افرادی که از بیماران کرونا مراقبت می‌کنند، کسانی که دچار بیماری‌های قلبی، ریوی و یا سرطان هستند و هر شخصی که علائمی شبیه به نشانه‌های کووید ۱۹ دارد، جزو این گروه مدنظر کارشناسان هستند.

البته این کارشناسان در کنار اعلام توصیه‌های خود در مورد ماسک‌های تنفسی به بروز مشکلات جانبی با مطرح شدن این صحبت‌ها هم اشاره کرده‌اند؛ متخصصان WHO می‌گویند که پوشیدن وسایل تنفسی محافظتی ممکن است نوعی احساس امنیت کاذب را در افراد به وجود آورده و باعث کاهش مراقبت‌های دیگر و بی‌توجهی به اصول پایه‌ای در امان ماندن از آلودگی شود.

از طرف دیگر امکان افزایش ریسک آلودگی با پوشیدن ماسک‌های بهداشتی هم وجود دارد؛ نگرانی اصلی متخصصان این بوده که با تایید کارایی ماسک‌ها، افراد عادی بدون رعایت کردن نکات بهداشتی از وسایل موردنظر استفاده کرده و شانس تماس دست‌های آلوده خود به صورت را در هنگام پوشیدن و درآوردن ماسک بالا می‌برند.

بنابراین توصیه می‌شود که قبل از پوشیدن و پیش از درآوردن ماسک دست‌ها را با آب و صابون و یا پاک کننده‌های حاوی الکل به خوبی شسته و به هیچ وجه به ماسکی که پوشیده‌اید، دست نزنید.

نکات بهداشتی

به علاوه، دور انداختن ماسک‌های تنفسی هم یکی دیگر از فاکتورهای مهم در جلوگیری از شیوع آلودگی به شمار می‌رود؛ البته سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده که افراد از ماسک‌های پارچه‌ای چند بار مصرف استفاده کنند و پس از هر بار پوشیدن، ماسک خود را با آب و صابون به خوبی بشویند. کارشناسان WHO می‌گویند که ماسک پارچه‌ای باید از موادی ساخته شود که تحمل گرمای حداکثری ۶۰ درجه سلسیوس را داشته باشد، چرا که این دما برای از بین بدن باکتری‌ها و ویروس‌ها مناسب است.

این کارشناسان می‌گویند که در صورت دسترسی نداشتن به آب گرم برای شستشو، بهتر است که ماسک را ابتدا با آب معمولی و صابون شسته و سپس پارچه را به مدت یک دقیقه در آب بجوشانید.

متخصصان سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کنند که از ماسک‌های پارچه‌ای حداقل سه لایه برای محافظت در مقابل ذرات ویروس کرونا استفاده شود. گفته شده که لایه بیرونی ماسک باید ترجیحا از پارچه ضد آب ساخته شده و لایه‌های داخلی هم از جنسی باشند که رطوبت را جذب می‌کند. به این ترتیب در صورت آلودگی فرد به کرونا ذرات تنفسی حاوی ویروس جذب ماسک شده و به محیط اطراف وارد نمی‌شوند.

از طرف دیگر رطوبت تنفس مصرف کنندگان مبتلا و یا سالم هم به راحتی از طریق لایه‌های جاذب داخلی جمع شده و پوشیدن ماسک را راحت‌تر می‌کند. به علاوه WHO توصیه می‌کند که از ماسک‌های تنفسی برای مدت طولانی استفاده نشده و پس از مرطوب شدن و یا کثیف شدن ماسک، باید آن را عوض کرد. کارشناسان این سازمان در حال کار بر روی الیاف پارچه‌ای گوناگون هستند و انتظار می‌رود که در آینده نزدیک توصیه‌های دقیق‌تری در مورد جنس پارچه مورد استفاده در ساخت ماسک پارچه‌ای ارائه شود.

۱۰ فایده شگفت‌انگیز پیاده روی در طبیعت برای سلامتی

آیا پیاده‌روی در طبیعت به سلامتی ما کمک می‌کند یا اینکه تنها یک سرگرمی ساده به حساب می‌آید؟ برخی افرادی که با فواید پیاده‌روی آشنا هستند باور دارند که فرقی نمی‌کند کجا پیاده‌روی کنند؛ در طبیعت، در باشگاه یا در خانه. اما این باور اشتباه است و پیاده‌روی در طبیعت می‌تواند فواید شگفت‌انگیزی برای سلامت جسم و روح افراد داشته باشد. پس دفعه بعد که کسی شما را برای پیاده‌روی در طبیعت (هایکینگ یا پیاده‌گردی) دعوت کرد، از این درخواست برای کمک به سلامتی‌تان تشکر کنید؛ چرا که فواید بی‌نظیری برای سلامت روان و جسم شما دارد. همراه ما باشید. در ادامه با مهم‌ترین فواید پیاده‌روی در طبیعت برای سلامت ذهن و جسم بیشتر آشنا می‌شوید. همچنین چند راهبرد را می‌خوانید که به شما کمک می‌کنند پیاده‌روی در طبیعت را در برنامه‌هایتان بیشتر کنید.

فواید پیادهروی در طبیعت

۱. افزایش تناسب اندام

تنها یک ساعت پیاده‌روی در طبیعت بسته به میزان شیب و وزن بارتان می‌تواند موجب سوزاندن بیش از ۵۰۰ کالری انرژی شود. پیاده‌روی در گذرهای خاکی و چمن‌زارها نسبت به پیاده‌روی بر روی آسفالت و بتن، فشار کمتری به زانو و قوزک پا وارد می‌کند. با انتخاب مسیرهای شیب‌دارتر، روند کاهش وزن و تناسب اندام نیز سرعت خواهد گرفت. با این‌کار نه تنها کالری سوزی بیشتر خواهد شد، بلکه تحقیقات نشان می‌دهند که حضور در ارتفاعات، خود نیز می‌تواند به لاغری کمک کند.

۲. کنترل کامل تمرینات

با پیاده‌روی در طبیعت، خودتان می‌توانید شدت فعالیت فیزیکی‌تان را مشخص کنید. چه قصد عبور از مسیرهای راحت را داشته باشید و چه بخواهید از مسیرهای سخت و کوهستانی عبور کنید، تعیین همهٔ اینها با خودتان است. خودتان می‌توانید سرعت و مسافت‌تان را مشخص کنید. می‌توانید تصمیم بگیرید که پیاده‌روی ساده‌ای در هنگام غروب داشته باشید یا مسیری سخت و طولانی را طی کنید. دیگر نیازی نیست به حرف‌های مربی‌تان گوش کنید که از شما می‌خواهد سخت‌تر تلاش کنید.

۳. ایجاد هماهنگی در کل بدن

پیاده‌روی منظم می‌تواند به بدن شکل بهتری ببخشد؛ اما پیمودن مسافت‌های پرشیب و صخره‌ای می‌تواند تمرین کاملی برای کل بدن‌تان باشد. طی‌کردن این مسیرها، به تقویت ماهیچه‌های تمام بدن‌تان به‌ویژه نیم‌تنهٔ پایینی بدن و تقویت ماهیچه‌های چهارسر ران، سرینی و همسترینگ منجر می‌شود. با حمل کوله‌پشتی نیز می‌توانید استقامت و قدرت نیم‌تنهٔ بالایی‌تان را افزایش دهید.

۴. کمک به پیشگیری و کنترل دیابت

پیاده‌گردی در مسیرهای معمولی می‌تواند با کاهش قند خون به پیشگیری و کنترل دیابت کمک کند. پیاده‌روی در طبیعت، عضلات‌تان را به‌خوبی تمرین می‌دهد و موجب می‌شود گلوکز موجود در جریان خون به انرژی تبدیل گردد.

۵. کمک به کاهش فشار خون و کلسترول

پیاده‌گردی منظم در مسیرهای آسان می‌تواند به کاهش فشار خون و کاهش کلسترول کمک کند و در نتیجه خطر بروز بیماری‌های قلبی، دیابت و سکته مغزی را کاهش دهد. پیاده‌گردی در سراشیبی می‌تواند موجب تأثیر دوبرابری بر کاهش قند خون و بهبود مقاومت گلوکز شود.

۶. هایکینگ‌درمانی

طبق برخی مطالعات، فواید فیزیکی پیاده‌روی در طبیعت بیش از کمک به سلامت قلب و عروق است و حتی می‌تواند به بهبود و ریکاوری بیماران مبتلا به سرطان نیز کمک کند. براساس مطالعۀ منتشر شده‌ای در مجلهٔ بین‌المللی پزشکی ورزشی، هایکینگ در مسافت طولانی می‌تواند ظرفیت آنتی‌اکسیداتیو را افزایش دهد و به مبارزه با بیماری در خون بیماران سرطانی کمک کند. مطالعهٔ دیگری نشان داد بهبود یافتگان از سرطان سینه که به‌طور منظم پیاده‌گردی می‌کردند، باور دارند که این فعالیت فیزیکی در فرآیند درمان سرطان آنها مؤثر بوده است.

۷. حضور در فعالیت‌های اجتماعی

معمولا افراد با دوستان‌شان در طبیعت پیاده‌روی می‌کنند. ملاقات منظم آخر هفته یا طی کردن مسیر طولانی همراه با دوستان می‌تواند علاوه بر بهبود سلامتی جسمی به تقویت ارتباط با دیگران نیز کمک کند. همچنین قرار گرفتن در جمع‌های بزرگ‌تر، شما را تشویق می‌کند که این عادت را در زندگی‌تان نهادینه کنید. پیاده‌روی در طبیعت برای‌تان دیگر به سختیِ گذشته نخواهد بود و راحت‌تر آن را انجام می‌دهید.

۸. افزایش خلاقیت

مطالعه‌ای نشان داده است که گذراندن وقت در بیرون از خانه، توجه، خلاقیت و مهارت حل مسئله را حدود ۵۰ درصد افزایش می‌دهد. نویسندگان مطالعه اشاره کردند که نتایج این دستاورد با خاموش کردن ابزارهای فناوری می‌تواند در یک سطح باشد. پژوهشگران دانشگاه استنفورد همچنین دریافتند که راه رفتن بیش از نشستن به افزایش خلاقیت کمک می‌کند.

۹. افزایش سطح خوشحالی و از بین بردن افسردگی

تحقیقات نشان داده‌اند که پیاده‌روی در طبیعت می‌تواند درمان کمکی برای بهبود افسردگی مزمن باشد. همچنین این فعالیت می‌تواند الهام‌بخش کسانی باشد که به دنبال سبک زندگی فعال‌تری هستند.

۱۰. ارتباط با طبیعت

بودن در طبیعت، دوری از زندگی روزمره و تکنولوژی می‌تواند به افراد اجازه دهد که با طبیعت ارتباط بهتری برقرار کنند. این امر به افزایش حس آرامش و تندرستی منتهی می‌شود.

راهبردهایی برای برخورداری بیشتر از فواید پیاده‌روی در طبیعت

  • آرام شروع کنید: بهتر است ابتدا از مسیرهای آسانِ محلی برای پیاده‌گردی استفاده کنید. به‌مرور می‌توانید مسیرهای سخت‌تر و ناهموارتر را انتخاب کنید.
  • مسیرهای شیب‌دارتر را انتخاب کنید: افزایش شیبِ مسیر تأثیر چشمگیری بر افزایش ضربان قلب و افزایش کالری سوزی دارد. افزایش شیب بین ۵ تا ۱۰ درصد می‌تواند کالری مصرفی را بین ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش دهد.
  • مسیرهای ناهموار را انتخاب کنید: انتخاب مسیرهای ناهموار باعث می‌شود عضلات سخت‌تر کار کنند و استقامت و تعادل‌تان افزایش یابد.
  • کوله‌پشتی‌تان را سنگین کنید: بهتر است با قرار دادن چیزهایی در کوله‌پشتی، وزن آن را افزایش دهید. برای این کار، آب گزینهٔ خوبی است. افزایش وزن کوله‌پشتی‌تان به مقدار ۵ تا ۷ کیلوگرم می‌تواند میزان کالری مصرفی‌تان را ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش دهد و به تقویت عضلات پشت‌تان کمک کند.
  • شرایط هایکینگ را بازسازی کنید: در روزهایی که فرصت کافی برای هایکینگ ندارید، می‌توانید در مسیرهای شیب‌دار و با کوله‌پشتی پیاده‌روی کنید تا همچنان مهارت پیاده‌گردی و آمادگی بدنی‌تان را حفظ کنید.

نکاتی برای افزایش ایمنی

  • یک نفر را همراه خود ببرید. بهتر است پیاده‌روی در طبیعت را تنها نروید. یک نفر یا یک گروه می‌تواند به شما در مسیریابی کمک کند و در صورت آسیب‌دیدگی، همراه‌تان باشد. هرچه مهارت‌تان افزایش یابد، با خیال راحت‌تری می‌توانید به‌تنهایی پیاده‌گردی کنید.
  • خودتان را پیش از رفتن کاملا آماده کنید: ابتدا با نقشهٔ منطقه آشنا شوید، وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و متناسب با آن، لباس و وسایل بردارید. اگر احتمال بروز طوفان وجود دارد، بهتر است از برنامه‌ریزی خود برای پیاده‌گردی چشم‌پوشی کنید.

منبع: چطور

ورزش

ورزش کردن قبل از خوردن صبحانه شما را از بیماری در امان نگه می‌دارد

محققان دریافته‌اند که ورزش کردن قبل از خوردن صبحانه می‌تواند فواید بسیاری برای سلامت فرد داشته باشد و خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را کاهش دهد.

محققان دانشگاه Bath و دانشگاه Birmingham طی یک مطالعه جدید به تحقیق درباره‌ی این موضوع که آیا خوردن صبحانه بهتر است قبل از ورزش صبحگاهی باشد یا بعد از آن، پرداخته‌اند. گرچه یک قاعده یا قانون محکم در مورد این که کدام یک بهتر است وجود ندارد، اما مطالعات نشان می‌دهند که ورزش کردن قبل از خوردن صبحانه، ممکن است شانس به وجود آمدن ۲ وضعیت جدی و رایج در سلامتی افراد را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد.

افرادی که برنامه خواب منظمی دارند و سعی می‌کنند با شکم پر به رختخواب نروند، یا به عبارت دیگر بین آخرین وعده غذایی روز قبل و اولین وعده غذایی روز بعدشان چندین ساعت یا بیشتر فاصله است، دارای قند خون متعادلی هستند. زیرا در این مدت زمان، سطح قند خون کاهش می‌یابد و منجر به کاهش سطح هورمونی می‌شود که قند خون و انسولین را تنظیم می‌کند.

ارتباط ورزش کردن پیش از خوردن صبحانه و سلامت

ورزش کردن قبل از صبحانه نشان‌ می‌دهد که بدن در حال  فعالیت است، با آنکه در این موقع سطح انسولین پایین است، اما این مطالعه نشان می‌دهد که این کار مفید است. زیرا با ورزش کردن قبل از خوردن صبحانه میزان چربی سوزی بدن در مقایسه با کسانی که بعد از صبحانه ورزش می‌کنند، ۲ برابر است. شاید این کار موجب تفاوت در کاهش وزن نشود اما از دیگر تاثیرات قابل توجه آن نمی‌توان چشم پوشی کرد.

براساس این مطالعه ۶ هفته‌ای، محققان دریافتند که ورزش کردن قبل از خوردن صبحانه باعث افزایش چشمگیر توانایی بدن در کنترل سطح قند خون می‌شود. این تیم یاد آور می‌شود که به دلیل کنترل سطح قند خون، ورزش قبل از خوردن صبحانه ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.

هر دو گروه شرکت کنندگان میزان کاهش وزن و تناسب اندام یکسانی را تجربه می‌کنند. اما این مطالعه و تحقیق که مدت ۶ هفته طول کشید، نشان داد که وقتی فردی قبل از خوردن اولین وعده غذایی روز خود ورزش می‌کند، مزایای فراوانی را تجربه خواهد کرد.

اسباب بازی های ضد استرس؛ ۱۸ اسباب بازی جذاب برای کاهش استرس

دوست داشتید در محل کارتان امکان بازی و رها شدن از استرس‌های معمول وجود داشت؟ شرکت‌های بسیار کمی، زمینه‌ی استفاده از اسباب‌بازی‌های ضد استرس و زمین‌های بازی بسکتبال، پینگ‌پنگ یا حتی مکانی برای بازی‌های ویدئویی را برای کارکنان‌شان درنظر می‌گیرند. تمامی کارکنان نیاز به زمانی دارند که با اسباب‌بازی‌های ضداسترس یا هر روش دیگری کمی سرگرم و آرام شوند. در این مقاله شما را با ۱۸ نوع از اسباب‌بازی‌های ضد استرس برای آرامش بیشتر و کاهش استرس آشنا خواهیم کرد.

۱. مجسمه دایناسور آهنربایی

با چیدن دایناسورهای خسته‌ی منقرض‌شده روی سطح آهنربایی یک اثر هنری بامزه درست کنید. به‌طور کلی بازی کردن با آهنربا کار آرامش‌بخش و لذت‌بخشی است. قبول دارید؟

۲. تخته کوچک خط‌ خطی کردن

این وسیله یکی از همان اسباب‌بازی‌های ضد استرس محبوبی است که حسابی روح و روان را آرام می‌کند. حتما شما هم تجربه‌ی خط‌خطی کردن بی‌هدف در حاشیه‌ی جزوه و کتاب را داشته‌اید. این کار باعث آرام‌تر شدن ذهن می‌شود. حالا اگر تخته‌ای کوچک هم در اختیار داشته باشید که هرچقدر دل‌تان می‌خواهد روی آن خط‌خطی کنید، دیگر نور علی نور است. نیست؟ خوبی تخته کوچک خط‌خطی در این است که به‌محض طراحی روی آن، همه‌چیز پاک می‌شود و می‌توانید مدام چیزهای مختلف روی آن بکشید.

۳. توپ های مدیتیشن چینی

کافی است این توپ‌ها را بین انگشتان خود بگذارید و جابه‌جا کنید؛ آن وقت هم حس آرامش به شما دست می‌دهد و هم صدایی تولید می‌شود که گوش دادن به آن جالب و خوشایند است. حتما امتحان کنید.

۴. حباب لامپ ضداسترس

این حباب لامپ نرم ضد استرس هم جان می‌دهد برای اینکه آن را در دست بگیرید و فشار بدهید. البته اسباب‌بازی‌های مشابه این حباب زیاد هستند، ولی شکل گرد و ترکیب آن برای فشار دادن و کاهش استرس عالی است.

۵. پازل ژلیکو

پازلی که بتوان قطعات آن را جابه‌جا کرد و اشکال و احجام مختلفی ساخت، یکی از بهترین اسباب‌بازی‌های ضد استرس است. چون برای مدتی حواس را از خستگی‌ها و اضطراب‌های گوناگون پرت می‌کند و امکان بازیابی قوا برای تمرکز و کار بیشتر را فراهم می‌سازد.

۶. جاروبرقی رومیزی

بعضی از افراد برای کسب آرامش و فرار از استرس‌ها در طول انجام کار باید محیط دور و برشان را حسابی تروتمیز نگه دارند. برای چنین دوستانی هم گزینه‌ای مناسب در میان اسباب‌بازی‌های ضد استرس وجود دارد: جاروبرقی کوچک رومیزی همان چیزی است که این دوستان نیاز دارند.

۷. خمیر بازی

اصلا خودتان را محدود نکنید، چون خمیربازی، سن و سال ندارد. تقریبا همه از کوچک و بزرگ با خمیربازی آرامش پیدا می‌کنند. خمیربازی بسیار آرامش‌‌بخش و ضداسترس است.

۸. ماساژور سر

دقت کرده‌اید که وقتی در افکار خودمان غرق شده‌ایم، مدام دست‌هایمان را بین موهایمان می‌بریم (البته دوستان کچل از این امکان بی‌بهره هستند). بازی با موها و ماساژ پوست سر راهی برای تخلیه اضطراب‌ها به‌نظر می‌رسد. این طور نیست؟ حالا اگر یک ماساژور سر داشته باشید (این گزینه برای دوستان کچل هم کاربرد دارد)، خیلی راحت می‌توانیم پوست سر را ماساژ بدهیم. با این کار هم می‌توانیم آرامش کسب کنیم، هم به گردش خون در آن ناحیه سرعت بیشتری می‌دهیم.

۹. کتاب‌های رنگ آمیزی

رنگ‌آمیزی فعالیتی آرامش‌بخش است و برای مدتی اضطراب را از شما دور می‌کند. رنگ کردن اَشکال مختلف، فکر خیلی خوبی است، اما از آن بهتر زمانی است که بدون مقید کردن خود به بیرون نزدن رنگ از اشکال مختلف کتاب، مدادهای رنگی را روی صفحه حرکت بدهید و حسابی شلخته و بی‌قاعده شکل‌ها را رنگ بزنید. باور کنید تا حد زیادی از استرس‌ها به‌دور می‌شوید.

۱۰. توپ استرس USB دار

توپ استرس USBدار یکی از بهترین و بامزه‌ترین اسباب‌بازی‌های ضد استرس است. این توپ به یک USB متصل است و حرکات شما را روی صفحه رایانه، شبیه‌سازی می‌کند. پس بدون اینکه چیزی را بشکنید و خراب کنید و به‌عبارت خودمانی، حرص‌تان را سر اشیای بی‌گناه اطراف‌تان تخلیه کنید، می‌توانید این توپ را فشار بدهید و نتیجه را روی صفحه نمایش مشاهده کنید.

۱۱. بازی تخته و کیسه های ذرت

این بازی بامزه هم برای گذراندن وقت یا کاهش استرس بسیار مفید است و می‌توانید آن را چندنفره هم بازی کنید. کافی است تخته را روی میز کارتان بگذارید و به‌نوبت برای رد کردن کیسه‌های حاوی ذرت از سوراخ تعبیه‌شده روی تخته تلاش کنید. به‌همین سادگی… به‌همین بامزگی!

۱۲. پاک کن خمیری یک اسباب بازی ضد استرس هیجان‌انگیز

اگر از آن دسته افرادی هستید که هنگام اضطراب یا عصبانیت، ته مداد را می‌جوید و برچسب‌های روی کتاب و دفتر و… را می‌کَنید، حتما یک عدد پاک‌کن خمیری باحال برای خودتان تهیه کنید. این پاک‌کن‌های دو منظوره هم مداد و… را پاک می‌کنند و هم در دستان شما به‌شکل یک خمیر نرم شکل می‌گیرند و حرص دل‌تان را تخلیه می‌کنند. تا به‌ حال به پاک‌کن به‌عنوان یکی از بهترین اسباب‌بازی‌های ضد استرس فکر نکرده بودید، نه؟

۱۳. قلاب ماهیگیری آهنربایی

ماهی‌گیری دوست دارید؟ استرس دارید؟ تلفیق این دو حس، نتیجه‌ی جالبی دارد: یک اسباب‌بازی خوب برای کاهش میزان استرس. قلابی آهنربایی که باید با آن ماهی‌هایی از جنس خودش را صید کنید.

۱۴. USB عطری

این گزینه دیگر واقعا جالب است. USBهایی طراحی شده‌اند که با اتصال به رایانه، بوی خوشی را به محیط ساطع می‌کنند. این هم راهی برای کاهش استرس و تلطیف فضای کار است دیگر!

۱۵. بازی رایانه ای رومیزی

اگر از عشاق سینه‌چاک بازی‌های رایانه‌ای هستید و دوست دارید که سر کار هم گریزی به بازی‌ها بزنید، بد نیست برای خود، دستگاه بازی‌های رایانه‌ای رومیزی تهیه کنید.

۱۶. اسکلت معلق

بازی با اسکلتی که لق می‌زند و یک آن فرو می‌پاشد و دوباره سر هم می‌شود و صاف و محکم می‌ایستد هم از استرس می‌کاهد، هم نکته‌ای پندآموز دارد: شما هم مثل اسکت شُل و وِل بازی ما می‌توانید بعد از هر استرس و دلهره‌ای خود را دوباره جمع و جور کنید و شاداب به کارتان ادامه بدهید.

۱۷. تخته سه بُعدی

تخته سه بعدی هم از آن اسباب‌بازی‌های ضد استرس نابی است که حسابی حرص و عصبانیت‌تان را خالی می‌کند. کافی است، دست، صورت یا هر چیزی را رویش بگذارید تا شکل آن را به خود بگیرد.

۱۸. برد انگشت سواری

مطمئن باشید این برد انگشت‌سواری هم استرس را از شما دور می‌کند و هم مدت‌ها باعث سرگرمی‌تان می‌شود.

منبع: چطور

علت آستیگمات چشم و راه‌های تشخیص و درمان آن

همه دوست دارند که چشم‌شان مانند عقابی تیزبین ببیند و شمارۀ چشم‌شان از ده، دهِ تمام باشد. اما متأسفانه بعضی از افراد برای تمام و کمال دیدن نیاز به عینک دارند. کسانی که دید کامل یا دَه‌دَهُم ندارند باید از عینک‌های دوربین، نزدیک‌بین یا آستیگمات استفاده کنند. اما آستیگمات چشم دقیقا چیست؟ در این مطلب با این بیماری و نحوه تشخیص و درمان آن بیشتر آشنا می‌شوید.

آستیگمات چشم چیست؟ به چه چشمی آستیگماتیک می‌گویند؟

آستیگمات بودن چشم یعنی، این عضو مهم بدن‌ به اندازه کافی گِرد و مدوّر نیست. چشم سالم کاملا گرد و دایره‌ای است. در نتیجه، نور با ورود به آن به‌طور یکدست و منظم شکسته می‌شود و فرد همه‌چیز را دقیق و واضح می‌بیند. حال، اگر کُرۀ چشم‌تان به اندازه کافی گرد و مدوّر نباشد، نور بعد از ورود به آن نمی‌تواند به‌طور منسجم و یکدست منتشر و شکسته شود و مسیر آن به یک سمت بیش از جهت‌های دیگر در چشم خواهد بود. این یعنی توجه چشم در دیدن اجسام و مناظر مختلف، بیشتر به یک بخش معطوف می‌شود. نتیجه چیزی نیست به‌جز تار و موج‌دار دیدن اشیا و مناظر مختلف. پزشکان چنین مشکلی را به‌سادگی و با تجویز عینک مناسب، جراحی یا لنز از بین می‌برند.

علت آستیگمات چشم چیست؟

دلیل دقیق آستیگمات بودن چشم مشخص نیست. حتی بعضی از افراد به‌طور مادرزادی با این عارضه به دنیا می‌آیند و به عبارت دیگر، چنین مشکلی رواج زیادی دارد. گاهی‌اوقات، بعد از جراحی، بیماری یا صدمه دیدن چشم هم امکان وقوع آستیگمات چشم هست.

شاید شنیده باشید که می‌گویند مطالعه در نور کم یا تماشای تلویزیون از فاصلۀ خیلی نزدیک، موجب وقوع آستیگماتیسم می‌شود اما تمام اینها توهم و افسانه‌ای بیش نیست.

علائم ابتلا به آستیگمات چیست؟

تاری دید اصلی‌ترین نشانۀ آستیگمات است. این تاری به خستگی و فشار آمدن به چشم ربطی ندارد و نشانۀ اصلی و عمدۀ دچار شدن به آستیگماتیسم است. پس اگر به‌خوبی اشیا و مناظر را نمی‌بینید و همه‌چیز در تاری مبهمی فرو رفته است، باید حتما به پزشک مراجعه کنید. علاوه بر تاری، دوبینی هم از نشانه‌های دچار شدن به آستیگمات چشم است. کسانی که شمارۀ چشم‌شان زیاد بالا نیست، متوجه تاری و دوبینی نمی‌شوند اما اگر شمارۀ چشم‌تان بالا برود، احتمالا همه‌چیز را مغشوش می‌بینید.

نکتۀ بسیار مهمی که دربارۀ آستیگمات چشم باید در نظر داشت این است که کودکان مبتلا به این مشکل نمی‌دانند که دیدشان مخدوش شده است. آنها همه‌چیز را تار می‌بینند و فکر می‌کنند که ایرادی ندارد و باید هم همین‌طور باشد. کودکان درک درستی از این مشکل ندارند. به همین دلیل است که باید مدام تحت نظر پزشکان باشند. آنها را به معاینۀ چشم ببرید تا در صورت وجود مشکلاتی نظیر آستیگمات، درمان را شروع کنند.

از نشانه‌های آستیگمات چشم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تار دیدن نوشته‌های ریز و دشواری در خواندن؛
  • دوبینی؛
  • دشواری و ناتوانی در دیدن دور و نزدیک، بدون جمع کردن چشم‌ها.

کودکان مبتلا به مشکلات چشمی از جمله آستیگمات هم علائمی مشابه نشانه‌های زیر را دارند:

  • دشواری در خواندن نوشته‌های ریز و دیدن درستِ خطوط؛
  • خستگی چشم‌ها، سردرد و فشار آمدن به چشم‌ها.

درصورتی‌که اشیا و مناظر را از هر فاصله‌ای به‌خوبی نمی‌بینید، باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

آستیگمات چشم، چطور تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص آستیگمات با مراجعه به پزشک مقدور می‌شود. پزشکان با معاینه‌های مخصوصی درمی‌یابند که چشم‌تان مشکل دوربینی، نزدیک‌بینی یا آستیگماتیسم دارد. آستیگمات چشم به‌کُندی و تدریجی اتفاق می‌افتد. به همین خاطر اگر در دیدتان، تغییراتی احساس می‌کنید باید به‌سرعت به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

آزمایش بینایی‌سنجی

در این روش، فرد از فاصلۀ تقریبا شِش‌متری، حروفی را باید بخواند و تشخیص بدهد. این حروف برای سنجش میزان بینایی روی یک تابلو قرار گرفته‌اند. اگر چشم سالم باشد، خواندن حروف تابلو از این فاصله مقدور خواهد بود و اصطلاحا چشم فرد بیست‌بیستم یا سالم خوانده می‌شود. اما اگر توانایی دید یک فرد بیست‌هشتادم باشد، برای دیدن تابلویی که افراد سالم در فاصله تقریبا ۲۴ متری، آن را به‌خوبی می‌بینند باید جلوتر برود و در فاصلۀ شِش‌متری، تابلو را بدون مشکل می‌بیند.

استفاده از دستگاه تعیین شماره

چشم‌پزشکان دستگاه بزرگی دارند که به آن «فوروپتر» (phoropter) می‌گویند. این دستگاه مقابلِ صورت هر فرد قرار می‌گیرد. پزشک با تعویض عدسی‌های مختلف در آن، از شما می‌خواهد بگویید با کدام عدسی، دید بهتری دارید. در واقع، به‌کمک این دستگاه، شمارۀ چشم افراد تعیین می‌شود. گاهی‌ اوقات هم چشم‌پزشکان با وسیله‌ای دسته‌دار به نام رِتینسکوپ یا «شبکیه‌بین»، داخل چشم فرد را نگاه می‌کنند.

سپس پزشک به‌کمک دستگاه فوروپتر، عدسی‌های مختلف را برای چشم‌تان امتحان می‌کند. آنگاه گزینه‌ای برای‌تان تجویز می‌کند که به شما دیدی کامل می‌دهد. این کار برای هر دو چشم انجام می‌شود. نهایتا شمارۀ چشم فرد مشخص می‌شود تا بتواند با لنز طبی یا عینک، مشکل دید خود را رفع کند.

روش کراتومتری

به‌کمک دستگاه «کراتومتر» هم امکان سنجش وضعیت بینایی وجود دارد. با این دستگاه، میزان خمیدگی در مرکز قرنیه اندازه‌گیری می‌شود. سپس بررسی‌ها برای اینکه انحنای چشم چگونه است، به‌طور کامل انجام می‌شود. این بررسی‌ها به پزشک نشان می‌دهد که شکل قرنیۀ بیمار چگونه و تمرکزش در دید چطور است. برای تجویز لنز طبی مناسب یا معاینه چشم‌ها بعد از جراحی هم از کراتومتر استفاده می‌شود.

عارضه‌نگاری (توپوگرافی) قرنیه

این فنّاوری تازه بهترین گزارش از وضعیت قرنیۀ فرد را در اختیار پزشک قرار می‌دهد. برای معاینۀ چشم با آن، چشم‌پزشک از فرد می‌خواهد که به چیزی مشخص نگاه کند. در این حین، فنّاوری پیشرفتۀ دستگاه «عارضه‌نگاری» دقیق‌ترین و جزئی‌ترین اطلاعات را دربارۀ شکل قرنیه به ثبت می‌رساند و اطلاعات متعددی دربارۀ وضعیت چشم دریافت می‌کند.

بعد از این مرحله، رایانه با استفاده از داده‌هایی که در دست دارد، نقشه‌ای رنگی از قرنیه چشم می‌کشد. پزشک با ملاحظۀ آن نقشه، برای جراحی کردن آب مروارید یا آستیگمات چشم تصمیم‌گیری می‌کند. از این وسیله در تجویز عدسی برای لنز و عینک هم استفاده می‌شود. ضمن اینکه در تشخیص مشکلاتی نظیر قوز قرنیه (آستیگماتیسم شدید) هم از آن بهره می‌برند.

درمان آستیگمات چگونه است؟

تقریبا همۀ کسانی که به آستیگمات چشم دچار هستند، با عینک یا لنزهای طبی، دید کامل را دوباره به دست می‌آورند. اما اگر شمارۀ چشم‌تان بسیار پایین باشد و هیچ مشکل چشمیِ دیگری هم نداشته باشید، احتمال دارد که چشم‌پزشک نیازی به استفاده از این ابزارها نبیند.

همیشه ماجرا فقط تاری دید ساده ناشی از آستیگمات نیست. گاهی‌ اوقات بعضی از افراد به مشکلات غیرعادی چشمی دچار هستند. مثلا قرنیه یعنی بخش جلویی چشم‌شان مشکل دارد. یکی از این موارد غیرعادی، قوز قرنیه است که در آن کُرۀ چشم به‌ حالت مخروطی درمی‌آید. چنین مشکلاتی زیاد رایج نیست.

برای درمان آستیگمات عادی چشم، دو سطح از درمان وجود دارد:

  • عدسی طبی اصلاح‌کنندۀ دید: در این درمان، چشم‌پزشک لنز طبی یا عینک تجویز می‌کند. به این عدسی‌ها، عدسی هلالی گفته می‌شود. عدسی‌های هلالی می‌توانند نور را به یک سمت خاص، بیشتر از جهت‌های دیگر معطوف کنند. اگر مشکل آستیگمات چشم‌تان جدی‌تر از موارد عادی باشد، پزشکان به‌سراغ تجویز لنز سخت نفوذپذیر به گاز هم می‌روند. این چشم‌پزشکان هستند که تشخیص گزینۀ بهتر برای چشم‌تان را بر عهده دارند.
  • عمل انعکاسی: این روش درمانْ نوعی جراحی با لیزر است. در این عمل، شکل قرنیه تغییر می‌کند. این نوع از جراحی انواع مختلفی دارد. به همین خاطر باید با پزشک دربارۀ بهترین گزینۀ جراحی مشورت کنید. برای انجام عمل چشم، نباید زخم قرنیه یا مشکلات شبکیه داشته باشید.

منبع: چطور

رفع کمردرد با رژیم غذایی مناسب

همه افرادی که به بیماری دچار می‌شوند، به‌خوبی می‌دانند که تغذیه خوب و رژیم غذایی متعادل دو مؤلفهٔ مهم برای حفظ سلامت عمومی هستند. اما شاید کسانی که دچار کمردرد هستند، کمتر به این نکته واقف باشند که رعایت رژیم غذایی صحیح می‌تواند در کنار تمرینات ورزشی درست و داشتن وزنی مناسب نقش مهمی در جلوگیری و رفع کمردرد و همین‌طور بهبود روند درمان آن داشته باشد. استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و اعضای دیگر ستون فقرات برای داشتن استحکام کافی و حمایت از اعضای مختلف بدن نیاز به مواد مغذی مناسب دارند. پس بهتر است در طول روز از یک رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر استفاده کنید.

انتخاب رژیم غذایی مناسب و تغذیه مطلوب برای کمر

اگر می‌خواهید که استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، دیسک‌ها و سایر اعضای ستون فقرات به‌درستی عمل کنند و از مشکلات کمردرد به‌دور باشند، باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشید و در آن از ویتامین ها و مواد مغذی متنوع به‌اندازه کافی بهره ببرید. مواد مغذی و ویتامین‌های گوناگون، تغذیه مناسبی برای کمر درد هستند، اما موارد زیر در رفع کمردرد و مشکلات کمر تأثیرگذاری مستقیمی نسبت به گزینه‌های دیگر دارند:

کلسیم

کلسیم در میان مواد معدنی مفید برای کمر و استخوان‌ها بسیار مهم و شناخته شده است. کلسیم حافظ سلامت استخوان‌ها است و باعث می‌شود تا توده استخوانی در طول زندگی هر فرد، سطح مناسبی داشته باشد. مصرف کلسیم برای سلامت استخوان‌ها به‌ویژه در سنین بالا بسیار ضروری است. برای پیشگیری از پوکی استخوان هم مصرف کلسیم به‌شدت توصیه می‌شود. پوکی استخوان نوعی اختلال است که در آن، استخوان‌ها ضعیف و شکننده می‌شوند و شکستگی‌های دردناک در مهره‌های ستون فقرات به‌وجود می‌آید. البته مصرف کلسیم به‌تنهایی نمی‌تواند از بروز پوکی استخوان ممانعت کند. گواه این ادعا، افراد متعددی هستند که علی‌رغم مصرف زیاد کلسیم باز هم به پوکی استخوان دچار شده‌اند. برای داشتن استخوان‌هایی قوی نیاز به مصرف مواد دیگری هم در کنار کلسیم وجود دارد.

کلسیم در مواد غذایی متنوعی وجود دارد. معروف‌ترین‌ها در این زمینه، لبنیاتی مانند ماست، شیر و پنیر هستند. سبزیجات با برگ‌های سبز پررنگ مانند کلم چینی، کلم برگ و … هم نمونه دیگری از مواد سرشار از کلسیم هستند. انواع ماهی‌ها نظیر ساردین و سالمون یا مواد غذایی مختلف دیگری مثل بادام، پرتقال، توفو هم حاوی مقادیر زیادی کلسیم هستند.

منیزیم

منیزیم یکی از مواد اساسی در ساختار استخوان‌ها است و برای بیش از ۳۰۰ واکنش زیست‌شیمیایی در بدن مورد نیاز است. اگر سطح منیزیم خون افزایش پیدا کند، منیزیم از استخوان‌ها هم بیرون کشیده می‌شود. کمبود منیزیم را می‌توان با مصرف مکمل‌ها جبران و به حفظ تراکم استخوان و جلوگیری از دردهای کمر هم کمک کرد. مواد حاوی منیزیم به آرامش و انقباض ماهیچه‌ها کمک می‌کنند و برای تقویت ماهیچه‌های محافظ ستون فقرات لازم هستند. این ماده معدنی مفید را می‌توان در سبزیجات با برگ‌های سبز، ماهی، لوبیا، انواع دانه‌ها و آجیل، غلات کامل، ماست، آووکادوها، شکلات تلخ (بالای ۷۰ درصد کاکائو) و… یافت.

ویتامین D3

ویتامین D3 به جذب کلسیم در بدن کمک می‌کند و در نتیجه برای رشد و تقویت استخوان‌های سالم ضروری است. بدون مصرف میزان کافی از این ویتامین، استخوان‌ها بسیار نازک و شکننده شده یا از شکل اصلی خود خارج می‌شوند. کمبود ویتامین D در میان افراد مختلف بسیار شایع است. اگر پزشک‌تان، آزمایش خونی برای‌تان تجویز کند، از روی نتیجه آن می‌توانید به سطح این ویتامین در بدن‌تان پی ببرید.

ویتامین دی به‌صورت طبیعی فقط در بعضی از مواد غذایی وجود دارد؛ ماهی‌های چربی مانند سالمون، روغن ماهی کاد، جگر و زرده تخم مرغ. در کشور آمریکا، شیر، برخی از غلات صبحانه، بعضی از انواع نان و آب‌میوه‌ها با ویتامین D غنی می‌شوند. آفتاب گرفتن و استفاده از مکمل‌های ویتامین دی هم می‌تواند به رفع کمبود آن کمک کند.

ویتامین K2

این ویتامین مانند هدایت‌کننده و کارگردان برای نقش‌آفرینی مواد معدنی استخوان عمل می‌کند. ویتامین K2 به توزیع درست کلسیم از بافت‌های نرم و انتقال آن به استخوان لازم است. برای سوخت‌وساز صحیح استخوان‌ها نیاز مبرمی به این ماده در رژیم غذایی وجود دارد که متأسفانه در رژیم غذایی بیشتر افراد لحاظ نمی‌شود. ترکیب ویتامین K2 و کلسیم، استخوان‌های ستون فقرات و نقاط دیگر بدن را سالم و قوی نگه می‌دارد. ویتامین K1 شکل گیاهی ویتامین کا است که باکتری‌های گوارشی مفید، آن را به ویتامین K2 تبدیل می‌کنند. این ویتامین را می‌توان در چربی مفید گوشت، انواع پنیر، زرده تخم‌مرغ و لبنیات دیگر یافت. ویتامین K1 هم در سبزیجات سبزبرگی مانند کلم‌برگ، اسفناج و بروکلی وجود دارد.

ویتامین C

ویتامین c برای ساختن کُلاژن در بدن ضروری است. کلاژن همان ماده‌ای است که باعث انسجام پوست و کنار هم نگه داشتن اعضای بدن می‌شود. این ماده در استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، پوست، تاندون‌ها و از همه مهم‌تر در فرایند تبدیل سلول‌ها به بافت وجود دارد. ویتامین سی (C) به‌عنوان آنتی اکسیدان هم عمل می‌کند. برای ترمیم ماهیچه‌های آسیب‌دیده، تاندون‌ها، ربات‌ها و دیسک‌های بین‌مهره‌ای به مصرف مقدار کافی از این ویتامین نیاز دارید. ضمن اینکه برای تقویت مهره‌های کمر هم وجود آن لازم است.

ویتامین C را می‌توان در میوه‌هایی مانند توت فرنگی، کیوی و مرکبات (پرتقال، گریپ‌فروت، گواوا) و در سبزیجاتی مانند بروکلی، اسفناج، فلفل سبز و قرمز و سیب‌زمینی شیرین هم یافت. این ویتامین به‌شکل مکمل‌ها هم استفاده می‌شود.

پروتئین‌ها

پروتئین‌ها مؤلفه‌های مهم استخوان هستند. ولی به‌راحتی می‌توان از مصرف آنها غافل شد. پروتئین‌ها یکی از عناصر اصلی و مهم سازنده بدن هستند. بنابراین، مصرف روزانه آنها برای حفظ سلامت، ترمیم و بهبود استخوان‌ها، غضروف‌ها و بافت‌های بدن ضرورت دارد. همه این‌ها به کنار، پروتئین در گوارش و عملکرد سیستم ایمنی هم نقش دارد.

پروتئین کلاژن، ۳۰ درصد از وزن خشک استخوان‌ها را می‌سازد. منظور از وزن خشک، احتساب وزن بدن بدون مایعات و آب آن است. برای تشکیل کلاژن به اسیدهای آمینه‌ای نیاز است که ترکیب و تلفیق آنها به وجود ویتامین C وابسته است.

گلوکزامین اسیدآمینه‌ای است که در غضروف‌ها و بافت‌های هم‌بند بدن تجمع می‌کند. کندروایتین سولفات هم ماده‌ای است که به‌طور طبیعی در بافت هم‌بند وجود دارد و به‌صورت مکمل با گلوکزامین مصرف می‌شود.

گفته می‌شود که مصرف زیاد از حد پروتئین در مقایسه با کلسیم باعث کاهش میزان کلسیم استخوان‌ها می‌شود، زیرا پروتئین اضافی سوزانده می‌شود. کلسیم و پروتئین هر دو برای بدن و سلامت استخوان لازم هستند و نمی‌توان نسبت دقیقی برای آنها معرفی کرد. در واقع، برای تشخیص میزان اثرگذاری این دو ماده بر یکدیگر و هماهنگی نسبت میان آنها نیاز به تحقیقات بیشتری است.

ویتامین B12

ویتامین ب۱۲ برای تشکیل سلول‌های استخوان‌ساز و ایجاد گلبول‌های قرمز خونی در مغز استخوان لازم و ضروری است. کم‌خونی ناشی از کمبود ویتامین B12 با بروز پوکی استخوان هم در ارتباط است. این ویتامین در پروتئین‌های حیوانی مانند تخم‌مرغ، مرغ، ماهی، فرآورده‌های گوشتی و لبنیاتی مثل شیر، ماست و پنیر هم وجود دارد. از‌ آنجایی‌که گیاهان فاقد ویتامین ب۱۲ هستند، گیاهخواران برای جلوگیری از کم‌خونی و کمبود آن باید از مکمل‌ها استفاده کنند.

آهن

آهن برای ساخت کلاژن و تبدیل ویتامین D به شکل فعال خود در بدن لازم است. ضمنا مؤلفه‌ای در ساخت میوگلوبین و هموگلبین هم به‌شمار می‌رود. این دو ماده، پروتئین‌هایی هستند که وظیفه انتقال اکسیژن به بخش‌های مختلف بدن از جمله بافت‌های محافظ ستون فقرات را دارند. فقر یا کمبود شدید آهن چندان رایج نیست اما موجب کم‌خونی می‌شود. البته آهن، ماده‌ای نیست که به‌طور مستقیم در سلامت استخوان‌ها نقش داشته باشد، ولی به سیستم‌های دیگر بدنی برای تقویت و مراقبت از استخوان‌ها کمک می‌کند.

این ماده در فرآورده‌های گوشتی مختلفی مانند جگر، غذاهای دریایی مانند صدف، گوشت قرمز، مرغ، گیاهان با برگ‌های سبز، عدس، لوبیا، سویا، تخم‌مرغ و غلات کامل وجود دارد.

منابع دیگر ویتامین‌ها و مواد مغذی برای سلامت کمر و استخوان‌ها

اگر شخصی نتواند از طریق مصرف مواد مغذی و پروتئین‌ها در رژیم غذایی خود، نیاز بدن به مواد سالم و مناسب را رفع کند، باید به سراغ مصرف مکمل‌ها برود. البته قبل از مصرف هر ماده مکملی باید با متخصصان و پزشکان مشورت شود.

منبع: چطور

دانشمندان از طریق فناوری سه بعدی یک قلب کوچک واقعی خلق کردند!

یک قلب کوچک واقعی از طریق فناوری پرینت سه‌بعدی آفریده شد! این اتفاق به جامعه پزشکی نوید داد مشکلات مربوط به یافتن اعضای بدن مختلف برای پیوند به افراد بیمار، در آینده‌ای نه چندان دور برطرف خواهد شد.

دانشمندان برای نخستین مرتبه، با استفاده از بافت‌ها و سلول‌های بدن انسان و از طریق بهره بردن از تکنولوژی پرینت سه‌بعدی، یک قلب کوچک آفریدند. البته این عضله قدرتمند پمپاژکننده خون، در مقایسه با قلب انسان بسیار کوچکتر بوده و در حد و اندازه قلب یک خرگوش است. همچنین تا فراهم شدن امکان کار کردن آن همانند یک قلب واقعی، زمان قابل توجهی نیاز است. با وجود این محدودیت‌ها، نمی‌توان از عظمت قلب کوچکی که دانشمندان بعد از مدت‌ها تحقیق آفریدند چشم‌پوشی کرد.

نحوه خلق یک قلب کوچک با پرینتر سه‌بعدی

انتظار می‌رود این دستاورد، به دانشمندان برای پرورش بافت‌ها و اعضای بدن سفارشی‌سازی شده مختص هر فرد، کمک کند! دانشمندان برای پرینت سه‌بعدی این قلب کوچک نمونه‌ای کوچک از بافت‌ چربی یک بیمار برداشتند. داخل آزمایشگاه، آن‌ها بافت نمونه را به سلول‌های تشکیل‌دهنده آن تفکیک کردند. در واقع محققان توانستند بافت چربی را دقیقا به ساختمانی که سلول‌های بدن براساس آن بنا شده‌اند تقسیم کنند. این ساختمان، ماتریکس خارج سلولی (Extracellular Matrix) نام دارد.

قال کوچکبا استفاده از مهندسی ژنتیک، آن‌ها برخی از اجزا را دست‌کاری کرده و به وسیله بازطراحی مجدد برخی سلول‌‌ها، آن‌ها را تبدیل به سلول‌های تشکیل‌دهنده قلب کردند! برخی دیگر، تبدیل به سلول‌های سازنده رگ‌ها شدند.

محققان در ادامه این سلول‌ها را در قالب جوهر بیولوژیکی داخل یک پرینتر سه‌بعدی پیشرفته قرار دادند. جوهر بیولوژیکی یا BioInk، موادی ساخته شده از سلول‌های زنده بوده و می‌توان از آن‌ها در چاپگرهای سه‌بعدی به منظور خلق مدل‌های بافتی پیچیده استفاده کرد. پرینتر قرار بود براساس سی‌تی‌اسکن تهیه شده از قلب بیمار و همچنین طرح یک هنرمند از ظاهر قلب، یک بافت این چنینی تولید کند. خلق این قلب کوچک به همراه رگ‌های خونی مورد نیاز روی آن تنها سه الی چهار ساعت از چاپگر سه‌بعدی زمان گرفت. دانشمندان در ادامه به قلب کوچک پرینت شده اکسیژن‌رسانی کرده و مواد مغذی مورد نیاز را به آن رساندند. بعد از گذشت چند روز، سلول‌ها به طور ناگهانی شروع به تپیدن کردند!

براساس گفته‌های یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، نحوه تپش قلب کوچک طراحی شده، شبیه به قلب یک انسان سالم نبود، چرا که آن‌ها باید به صورت هماهنگ و نه جدا از یکدیگر، می‌تپیدند. برای این که این قلب کوچک بتواند خون را به خوبی در سرتاسر بدن پمپاژ کند، سلول‌ها می‌بایست هماهنگ با یکدیگر کار کنند، در غیر این صورت نیروی کافی به منظور ارسال خون به دورترین قسمت‌های بدن تولید نخواهد شد. براساس اعلام تیم تحقیقاتی، آن‌ها مشغول پرورش بافت تازه توسعه یافته و خارج کردن آن از حالت نارس هستند.

در حال حاضر، در صورت نیاز یک بیمار به یک عضو خاص، باید فردی اهداکننده پیدا شود. اگر موضوع پیوند قلب باشد، شاید تا زمان یافت شدن یک بیمار مرگ مغری که خانواده وی مخالفتی با پیوند اعضایش ندارند، بیمار جانش را از دست بدهد. مشکل مهم دیگر، بعد از یافتن عضو موردنظر برای پیوند شروع می‌شود؛ سیستم دفاعی بدن انسان در بیشتر مواقع بافت‌های خارجی پیوند خورده را یک جسم خارجی تصور کرده و آن را پس می‌زند.

اما دستاورد جدید دانشمندان، روشی نوین برای کشت و پروش اعضای بدن مختلف، مخصوص هر فرد، به جامعه پزشکی تقدیم کرده است. به این ترتیب دیگر نیازی به یافتن فرد اهداکننده نبوده و از آنجایی که بافت، از سلول‌های بدن همان بیمار پرورش یافته است، مشکل پس زدن آن توسط سیستم ایمنی بروز نخواهد کرد.

چای سبز حاوی ترکیبی است که از بروز حمله قلبی جلوگیری می‌کند!

چای سبز اخیرا به عنوان موضوع اصلی تحقیق دانشمندانی از دانشگاه‌های لنکستر و لیتدز مورد بررسی قرار گرفته و این‌طور که از نتایج پژوهش‌ها به نظر می‌رسد، پیشگیری از حملات قلبی هم می‌تواند به فواید مصرف چای سبز اضافه شود.

چای سبز به عنوان یکی از سالم‌ترین نوشیدنی‌های جهان شناخته می‌شود که بیشتر از همه، افرادی که به سلامتی خود اهمیت می‌دهند از آن استفاده می‌کنند. در همین رابطه، جالب است بدانیم که اخیرا محققانی از دو دانشگاه لیدز (Leeds) و لنکستر (Lancaster) در بریتانیا، موفق به شناسایی ترکیبی در چای سبز شده‌اند که به سلامت قلب و عروق کمک می‌کند و شانس بروز حملات قلبی در افراد را کاهش می‌دهد. در بررسی این تحقیق با ما همراه باشید.

تاثیر چای سبز در پیشگیری از سکته قلبی

به صورت کلی این روزها بسیاری از افراد در مورد فواید مصرف چای سبز اطلاعاتی دارند و از تاثیرات مفید این نوشیدنی باخبر هستند؛ با این وجود پژوهش اخیر مربوط به نقش ترکیب موجود در چای سبز که با نام EGCG شناخته می‌شود، در نوع خود منحصر به فرد است.

دانشمندان اعلام کرده‌اند که این ترکیب می‌تواند در حل شدن پلاک‌های ایجادشده در رگ‌های خونی و داخل قلب موثر باشد و از این طریق، مشکلاتی که با مسدود شدن این رگ‌ها به وجود می‌آید را برطرف کند. از طرف دیگر، پیش از این هم تحقیقات گسترده‌ای در مورد نقش EGCG برای مقابله با آسیب‌های واردشده به سیستم عصبی و همچنین درمان بیماری آلزایمر انجام شده بود و می‌توان گفت که این ترکیب پتانسیل بالایی برای برطرف کردن مشکلات مختلف سلامتی دارد.

در مطالعه انجام‌شده، به طور دقیق اثر ترکیب مورد نظر بر روی محل‌های تجمع ماده در رگ‌ها که باعث بروز بیماری تصلب شریان (Atherosclerosis) و در نتیجه، سکته قلبی می‌شود، مورد بررسی قرار گرفت؛ جالب است بدانیم که آمیلوئید در شکل‌گیری اختلال آلزایمر هم موثر است.

دلیل این هشدار هم به تحقیقات قبلی دانشمندان مربوط می‌شود که بر اساس آن‌ها، اعلام شده که چای سبز ممکن است آثار مخربی را هم همراه داشته باشد؛ بر اساس این مطالعات مصرف زیاد چای سبز می‌تواند به بروز مشکل سنگ کلیه منجر شود و به همین خاطر، توصیه می‌شود که افراد روزانه بیش از ۵ فنجان از این نوشیدنی مصرف نکنند.

جرمی پییرسون (Jeremy Pearson) از بنیاد قلب بریتانیا در این رابطه گفته است که با وجود نتایج امیدوارکننده گزارش‌شده، هنوز احتمال موثر بودن چای سبز بر روی سلامت قلب، به صورت مستقیم، پایین است. با این حال انتظار می‌رود که با تحقیقات بیشتر و مهندسی مولکول‌های مفید موجود در این نوشیدنی، بتوان داروهایی را توسعه داد که در کنار حل کردن پلاک داخل رگ‌ها، مشکلات مصرف زیاد چای سبز را هم به همراه نداشته باشند.

مقاله میدلتون و همکارانش در ژورنال “Journal of Biological Chemistry” به چاپ رسیده است.

ساخت پیشرفته‌ترین قرنیه مصنوعی چشم با فناوری چاپ سه بعدی

دانشمندان با استفاده از سلول‌های انسانی و از طریق فناوری چاپ سه‌بُعدی موفق به ساخت نوعی قرنیه مصنوعی چشم شدند که از تمام نمونه‌های پیشین، دقیق‌تر و شبیه‌تر به قرنیه طبیعی است. این تکنولوژی پس از تکامل می‌تواند روشنی‌بخش چشم میلیون‌ها فرد نابینا باشد.

یافتن ترکیبی مناسب برای تولید جوهری که بتوان آن را در پرینت سه بعدی قرنیه مصنوعی چشم مورد استفاده قرار داد کار ساده‌ای نیست اما محققین دانشگاه نیوکاسل موفق به انجام این مهم شدند.

به گفته‌ی “چی کانون” مهندس بافت در این دانشگاه، چنین جوهری نه تنها می‌بایست برای جاری شدن از نازل پرینتر به اندازه کافی رقیق باشد بلکه باید قوام مناسبی هم داشته باشد تا پس از پرینت، ساختار سه بعدی مدنظر از هم نپاشد. به همین منظور محققان علاوه بر سلول های‌بنیادی استخراج شده از قرنیه‌های اهدایی و پروتئین‌هایی طنابی شکل موسوم به کلاژن، از ماده‌ای ژلاتینی به نام آلژینات نیز به عنوان مواد تشکیل دهنده‌ی این جوهر زیستی استفاده کردند.

گذر از نیاز به اهدای عضو با ساخت قرنیه مصنوعی چشم

قرنیه نقشی حیاتی در بینایی ایفا می‌کند و نور قبل از رسیدن به شبکیه که در پشت چشم قرار دارد می‌بایست ابتدا از آن بگذرد. وارد آمدن هرگونه آسیب به قرنیه (اعم از فیزیکی یا عفونی) می‌تواند پیامدهایی چون اختلال در دید یا حتی نابینایی را در پی داشته باشد. در حال حاضر قرنیه سالم از افراد متوفی به چشم بیماران نیازمند پیوند زده می‌شود اما تعداد آن به حدی نیست که پاسخگوی نیاز تمامی بیماران باشد؛ بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت نابینایی حدود ۵ میلیون نفر در سراسر دنیا به جراحات ناشی از عفونت قرنیه چشم مربوط می‌شود.

البته تکنیک ابداعی جدید، نیاز به اهدای این عضو را به طور کامل از بین نمی‌برد زیرا همان‌طور که اشاره شد سلول های بنیادی قرنیه یکی از اجزای ساختاری جوهر مورد استفاده برای چاپ ۳ بعدی هستند؛ اما می‌توان از هر قرنیه اهدایی سلول‌های کافی برای پرینت ۵۰ قرنیه مصنوعی چشم را استخراج کرد و شدت وابستگی به اهدای عضو را کاست.

این تیم تحقیقاتی برای آگاهی از اینکه دقیقا چه چیزی را باید چاپ کند، ابتدا می‌بایست با ساختار قرنیه چشم انسان آشنا می‌شد. به همین منظور از یک دوربین ویژه برای تصویربرداری از کاسه چشم داوطلبان استفاده کرده و مدل‌هایی سه‌بعدی از قرنیه آن‌ها ایجاد نمودند. سپس از این مدل‌ها برای الگودهی به پرینتر سه‌بعدی استفاده شد و با جوهر زیستی مورد اشاره، فرایند چاپ به انجام رسید.

البته به گفته‌ی دانشمندان این قرنیه مصنوعی چشم تا تبدیل شدن به عامل درمان افراد نابینا راه درازی در پیش دارد؛ زیرا ابتدا می‌بایست بهینه‌سازی‌هایی در روند انجام پرینت سه‌بعدی اِعمال شود و سپس کارایی و ایمنی این قرنیه‌ها در حیوانات مورد مطالعه‌ی دقیق قرار بگیرد. با این حال نتایج پروژه مهر تاییدی بود بر قابلیت تکنولوژی چاپ سه‌بعدی برای خلق ساختار پیچیده‌ای چون قرنیه مصنوعی چشم انسان.

در این پروژه برای اولین بار دانشمندان موفق به شبیه‌سازی انحنای ظریف قرنیه با دقتی بسیار بالا شدند؛ چیزی که فاکتوری کلیدی برای کارکرد درست چشم است و اساساً بدون انحنای مناسب، نمی‌توان نام ساختار مصنوعی خلق شده را قرنیه گذاشت.

منبع: گجت‌نیوز

ترمیم خودکار مینای دندان نیاز به پر کردن دندان را از بین می‌برد

محققان اخیرا محصولی را توسعه داده‌اند که با فعال کردن فرآیند ترمیم خودکار مینای دندان نیاز به پر کردن حفره‌های دندان‌ها و بسیاری از مشکلات دندانپزشکی را از بین می‌برد.

پژوهشگران دانشگاه واشینگتن آمریکا به تازگی راه حلی هوشمندانه برای  مقابله با پوسیدگی دندان و مشکلات مربوط به دندان‌ها پیدا کرده‌اند که عملا نیاز به پر کردن و یا روش‌های ترمیمی دیگر را از بین می‌برد.

محصول توسعه‌یافته، بر پایه پپتیدها یا همان زنجیره‌های کوتاه آمینواسید که به اندازه پروتئین‌ها بلند نیستند، عمل می‌کند و باعث ترمیم خودکار مینای دندان می‌شود؛‌ برای آزمایش این روش جالب‌توجه، محصول ساخته‌شده بر روی پوسیدگی دندانی که به صورت مصنوعی در آزمایشگاه ایجاد شده بود، امتحان شد و در کمال شگفتی محققان دیدند که حفره مواد مورد آزمایش با این محصول به صورت خودکار از بین می‌رود.

همان‌طور که مهمت ساریکایا (Mehmet Sarikaya)، یکی از متخصصان حوزه دانش مواد گفته، ترمیم هدایت‌شده توسط پپتیدها روشی موثر برای مقابله با مشکلات دندان است.

راه‌حل ترمیم خودکار مینای دندان

به‌طور کلی مینای دندان توسط نوعی از سلول‌ها به نام آمیلوبلاست (Ameloblast) ایجاد می‌شود؛ این سلول‌ها پروتئین مسئول رشد مینا را ترشح می‌کنند و باعث می‌شوند که دندان از لثه بیرون بیاید و به وضعیت نهایی خود در دهان برسد. با این وجود، در انتهای این فرآیند و پس از رسیدن مینای دندان به حالت کاملا رشد کرده، آمیلوبلاست‌ها دیگر فعالیتی انجام نمی‌دهند و به همین دلیل، پس از مرحله خاصی از زندگی دندان‌های ما به تدریج پوسیده می‌شوند.

مواد وابسته به شکر و غذاهای دیگر که با مینای دندان در تماس‌اند، در طول شبانه‌روز نوعی اسید مخرب را در دهان به وجود می‌آورند و مواد معدنی محافظ دندان‌ها را از بین می‌برند؛ این پروسه که در طول هزاران سال گذشته، ابزار موجودات برای جویدن غذا را دچار استهلاک کرده است، در انسان‌ها به کمک خمیردندان‌های حاوی فلوراید، بزاق دهان و همچنین افزودنی‌های مختلف آب آشامیدنی، کمی به تعویق می‌افتد، اما در زمانی که یک حفره با ابعادی قابل‌توجه در دندان به وجود می‌آید دیگر چاره‌ای جز مراجعه به دندانپزشک برای برطرف کردن مشکل وجود ندارد.

دندانپزشکان هم برای مقابله با پوسیدگی و حفره‌های دندان‌ها باید محل موردنظر را با مته‌های کوچک سوراخ کرده و ماده پرکننده مورداستفاده را با مینای خراب‌شده جایگزین کنند.

با این تفاسیر، پژوهشگران دانشگاه واشینگتن بر روی یکی از پروتئین‌های تولیدشده توسط آمیلوبلاست‌ها که در تنظیم فعالیت میناسازی نقشی کلیدی دارد، تمرکز کردند و نوعی پپتید را بر پایه این پروتئین توسعه دادند.

همان‌طور که اشاره شد،‌ ماده موردنظر در محیط آزمایشگاهی، با موفقیت باعث ترمیم خودکار مینای دندان شد و با ایجاد لایه‌ای جدید از مواد معدنی، بخش پوسیده دندان را پوشش داد.

البته گفته شده در آزمایش‌های بعدی باید بررسی شود که ماده موردنظر توانایی انجام فرآیند دیده‌شده در آزمایشگاه را در دهان افراد دارد یا خیر و از طرف دیگر، اگر حفره‌ی موجود در دندان بیش از حد عمیق باشد،‌ این روش برای درمان چندان کارساز نخواهد بود.

محققان ابراز امیدواری کرده‌اند که محصول آن‌ها در آینده نزدیک به بخشی از عادات روزانه افراد برای نگهداری از دندان‌هایشان اضافه شود و ماده ساخته‌شده به شکل نوعی ژل و یا خمیر، به صورت عمده در دسترس مصرف‌کنندگان قرار بگیرد.

همان‌طور که سریکایا اظهار کرده، روش‌های درمانی وابسته به پپتیدها پتانسیل این را دارد که توسط خود اشخاص و با به صورت سرپایی در کلینیک‌ها مورداستفاده قرار بگیرند و انتظار می‌رود که چنین محصولی نیاز به سر زدن به دندانپزشک و متقبل شدن هزینه‌های سرسام‌آور دندانپزشکی را تا حد زیادی از بین ببرد.

مقاله توسعه این روش ترمیمی در ژورنال “ACS Biomaterials Science & Engineering” منتشر شده است.