بسیاری از ما بر این باوریم که نمیتوان تغییری در عملکرد مغزی ایجاد کرد. به این معنا که هرکس با تواناییهایی به دنیا میآید که تا پایان عمر با همان میزان تواناییها باید زندگی کند. به نوعی تقدیر الهی را برای این مساله در نظر میگیریم که برخی افراد برحسب سرشت و خلقت خود حافظه خوبی دارند و از سوی دیگر فراموشی جزء جداییناپذیر زندگی بعضی دیگر از افراد است و نمیتوان کاری کرد.