ماوس و کیبورد پوشیدنی Tap Systems به تازگی با قیمتی مناسب معرفی شده است. اگرچه شرکت در نظر داشته با ارائه ماوس پوشیدنی خود، کار با رابط‌های گرافیک را در محیط‌های واقعیت مجازی شده راحت‌تر کند، اما کیبورد پوشیدنی Tap Systems همه جا کاربرد دارد.
تا امروز، دنیای واقعیت مجازی بیشتر پیرامون بازی‌ها و دیگر اپلیکیشن‌های سرگرم‌کننده کاربرد داشته است، اما رفته رفته قرار است از حالت تفریحی، شکل کاربردی‌تری به خود بگیرد. به همین دلیل در آینده‌ای نه چندان دور خواهید توانست اسناد خود را در چنین دنیایی تایپ کرده و با کمک یک ماوس و کیبورد پوشیدنی به ارسال ایمیل به صورت واقعیت مجازی بپردازید.
البته پیش‌تر محیط‌هایی برای انجام چنین اموری شبیه‌سازی شده بودند، اما علت اصلی عدم استقبال از آنها، سرعت بسیار پایین کیبوردهای مجازی بود، به طوری که بردن نشانه‌گر بر روی قسمت‌های مختلف رابط کاربری و سپس انتخابشان به این روش زمان زیادی طلب می‌کرد.
ظهور ماوس و کیبورد پوشیدنی Tap Systems
یک شرکت فعال در زمینه تولید کیبورد، ماوس و دیگر انواع کنترلرهای پوشیدنی، با ارائه کیت جدید خود که می‌توان از آن در محیط ویندوز مجازی مایکروسافت نیز استفاده کرد، این محدودیت را از بین برد. به این ترتیب سرعت تعامل با رابط‌های کاربری در محیط‌های واقعیت مجازی شدیدا افزایش پیدا خواهد کرد.
کیبورد پوشیدنی شرکت Tap Systems دقیقا در انتهای هر پنج انگشت دست نشسته و ضربه‌های انگشت را به عنوان ورودی تشخیص می‌دهد. کیبورد پوشیدنی Tap Systems را می‌توان از طریق اتصال بلوتوث به هر وسیله‌ای همچون گوشی هوشمند و لپ تاپ متصل و از آن به صورت همزمان، به جای کیبورد و ماوس استفاده کرد. یعنی می‌توان با جابه‌جا کردن دست، نشانه‌گر را در ویندوز جابه‌جا و سپس با دو مرتبه لمس، اشیای مختلف را انتخاب کرد. با ورود به صفحه‌های نوشتن متن، امکان تایپ کردن نیز مهیا خواهد بود.
بیش از ۱۰ سال است که روی گوشی‌های همراه از فناوری بلوتوث برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. طی این سال‌ها بلوتوث تحولات و پیشرفت‌های زیادی داشته است. اما در مورد این فناوری و اثرات آن روی دستگاه‌ها و کاربران برخی باورهای نادرست نیز رواج یافته است. امروزه با اینکه بسیاری از این موارد رد شده‌اند، اما از سوی برخی افراد کماکان پذیرفته می‌شوند. در این گزارش به بررسی ۵ مورد از رایج‌ترین باورهای نادرست درباره‌ی بلوتوث می‌پردازیم.
بلوتوث تقریبا در تمام محصولات الکترونیکی که با کاربران عمومی سروکار دارند، از جمله تلفن، تبلت، لپ‌تاپ، هدفون، بلندگو، تلویزیون و کنسول‌های بازی استفاده می‌شود، دلیل چنین گسترشی به این خاطر است که بلوتوث می‌تواند در بسیاری از کارها از جمله پخش صوت از یک منبع به یک اسپیکر تا انتقال فایل از یک دستگاه به دستگاه دیگر به کار آید.
هم‌اکنون دیگر بلوتوث به عنوان فناوری شناخته می‌شود که میان برخی افراد برای اتصال بدون سیم دو وسیله ترجیح داده می‌شود. از سویی نیز در طول این سال‌ها شاهد تغییرات و بهبودهای زیادی در بلوتوث بوده‌ایم و فرآیند عملکرد آن همواره در حال بهتر شدن بوده است. با همه‌ی اینها، متاسفانه هنوز هم برخی از برداشت‌ها و باورهای قدیمی و تا حدودی غیرعلمی و مبتدی در مورد آن در ذهن برخی افراد باقی‌مانده است. شاید زمان آن رسیده باشد که رفته رفته برای از میان بردن این گفته‌های نادرست درباره‌ی بلوتوث تلاش کنیم.
به‌طور خلاصه باید در وهله‌ی نخست اشاره کنیم که فناوری بلوتوث امروزی با بلوتوث سال‌های پیش مسلما تفاوت دارد. در این گزارش سعی شده تا رایج‌ترین تصورات نادرستی را که هنوز هم شماری از مردم در ذهن خود نگه داشته‌اند، معرفی کرده و همچنین واقعیت‌ها و دانستنی‌های لازم پیرامون آن موضوع را بیان کنیم.
۱. روشن ماندن بلوتوث باعث کاهش عمر باتری می‌شود
باید به روزهای اول پیدایش گوشی‌های هوشمند برگردیم؛ بله، در آن زمان‌ها روشن نگه داشتن بلوتوث منجر به کاهش عمر باتری گوشی می‌شد. دلیلش هم این بود که با روشن بودن اتصال، تلفن هوشمند شما در هر لحظه‌ای به‌طور فعال به دنبال دستگاه‌های پیرامون و متصل شدن با آنها بود.
اما این یک تصور نادرست از گوشی‌های هوشمند است که شما هم‌اکنون می‌توانید به‌راحتی آن را فراموش کنید. با استانداردهای جدید بلوتوث با نسخه‌ی ۴ و فراتر از آن، ما در حال حاضر امکانی به نام ماژول کم‌انرژی یا LE در اختیار داریم که این مشکل را کاملا رفع کرده است.
ماژول LE از فناوری‌های مختلف به‌طور مشابه برای جستجوی دستگاه‌های بلوتوث در مجاورت دستگاه شما استفاده می‌کند. این ماژول برای روند کار خود به هیچ عنوان آن میزان از انرژی را که در نسخه‌های اولیه مصرف می‌شود، نیاز ندارد.
به‌طور مشابه، وقتی که یک بار اتصال برقرار می‌شود، دستگاه LE به هیچ عنوان انرژی قابل توجهی را در هنگامی که انتقال دیتا انجام نشود، مصرف نخواهد کرد. برای مثال، اگر شما گوشی هوشمند خود را با یک هدفون بلوتوثی مناسب متصل کرده باشید، مادامی که آهنگی پخش نکنید، متصل بودن بلوتوث نیز انرژی از گوشی شما نخواهد گرفت.
شاید اگر بخواهیم یک نتیجه‌ی کلی بگیریم، باید اشاره کنیم که به طور کلی، مصرف الکتریسیته‌ی بلوتوث LE با استفاده از این ماژول به نصف و حتی کمتر از نصف کاهش یافته است. یعنی در جایی که بلوتوث کلاسیک مثلا ۱ وات مصرف داشته باشد، بلوتوث LE احتمالا دارای مصرفی بین ۰.۰۱ تا ۰.۵ وات خواهد بود.
۲. بلوتوث برای سلامتی مضر است
تا به امروز هیچ توافق جامعی در مورد اینکه آیا تشعشع حاصل از تلفن همراه برای سلامتی شما مضر است یا خیر، وجود ندارد. با این‌حال، ما از صحت یک مورد مطمئن هستیم؛ این نکته که برخی از هدست‌های بلوتوث در حال حاضر قطعا برای شما بسیار ایمن‌تر هستند.
تشعشع مرتبط با توان است و بلوتوث در این زمینه نسبت به سایر گزینه‌ها برتری دارد. حداکثر میزان خروجی بلوتوث برای یک دستگاه کلاس ۱ توانی به مقدار ۱۰۰ میلی‌وات است که همین میزان از توان ناچیز هم به ندرت مشاهده می‌شود و توان‌ها معمولا کمتر از این هستند.
در واقع، بسیاری از دستگاه‌های بلوتوثی که شما استفاده می‌کنید، حداکثر دارای توان ماکزیمم ۱ میلی‌وات هستند. از سوی دیگر، بسیاری از تلفن‌های استاندارد به راحتی می‌توانند با توان ۱۰۰۰ یا ۲۰۰۰ میلی‌وات کار کنند، مقدار دوم در حقیقت برای زمانی است که شما از خدمات ۳G یا ۴G استفاده می‌کنید.
بنابراین هرچند که بلوتوث ممکن است به طور کامل امن نباشد، اما استفاده از یک هدست بلوتوث برای شما از قرار گرفتن در معرض تابش گوشی‌های هوشمند بهتر خواهد بود. واضح است که شما نمی‌توانید این روزها بدون داشتن یک تلفن هوشمند به راحتی زندگی کنید. اما اگر اندکی درباره‌ی تابش‌های ناشی از آن نگرانی دارید، می‌توانید از یک هدست بلوتوث استفاه کنید که دارای اطمینان و ایمنی بیشتری از این لحاظ است.
۳. بلوتوث تنها در اتاق‌های کوچک می‌تواند کار کند
آیا بلوتوث گوشی هوشمند شما تنها می‌تواند در یک برد کوتاه کار کند؟ احتمالا بله. اما آنچه که شما ممکن است ندانید، این است که بلوتوث دارای سه کلاس مختلف است و فاصله‌ی عملکرد بلوتوث به این بستگی دارد که بلوتوث دستگاه شما در کدام کلاس قرار داشته باشد. عملکرد این سه کلاس به صورت زیر هستند:
دستگاه‌های بلوتوث کلاس ۳ دارای بردی کمتر از ۱۰ متر هستند؛ دستگاه‌های بلوتوث کلاس ۲ دارای بردی در حدود ۱۰ متر هستند؛ دستگاه‌های بلوتوث کلاس ۱ دارای بردی کمتر از ۱۰۰ متر هستند.
به طور کلی، شما بلوتوث کلاس ۱ را فقط در دستگاه‌هایی خواهید یافت که دارای منبع قدرت مجزای خود یا یک واحد توان قابل توجه باشند که از این میان می‌توان به کامپیوترهای رومیزی یا بلندگوهایی که نیاز به اتصال الکتریکی دارند، اشاره کرد. بیشتر گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها از بلوتوث کلاس ۲ یا ۳ استفاده می‌کنند.
با این‌حال و حتی در صورت استفاده از کلاس ۲ و ۳، ۱۰ متر به صورت فاصله‌ی تئوری به شمار می‌رود که این دستگاه‌ها باید آن را پوشش دهند. در صورتی‌که در میان مسیر عوامل تداخل‌کننده‌ای مانند دیوار نباشد، گاهی اوقات برد بلوتوث فراتر از آن مقدار نیز گسترش می‌یابد.
در این میان یک نکته‌ی پراهمیت وجود دارد؛ اینکه حداقل تا آنجایی که امروز تکنولوژی بی‌سیم رسیده است، تفاوت زیادی بین بلوتوث و وای‌فای مستقیم وجود ندارد. اگر شما از Wi-Fi مستقیم به دلیل نگرانی پیرامون مسئله‌ی برد و مسافت استفاده می‌کنید، بهتر است در نظر داشته باشید که مادامی که برد هر دو گزینه در دسترس باشد بلوتوث گزینه‌ی مناسب‌تری خواهد بود.
۴. بلوتوث مخفی دارای ایمنی بیشتری است
نه! فناوری بلوتوث هرگز شهرت و اعتبار زیادی برای امنیتش در میان افراد کسب نکرده است. اما واقعیت این است که بیشتر نسخه‌های اخیر بسیاری از حفره‌ها و شکاف‌های امنیتی را پوشش داده و آن را رفع کرده‌اند. یکی از بزرگترین باورهایی نادرستی که درباره‌ی بلوتوث وجود داد این است که اگر شما دستگاه خود را در حالت غیرقابل شناسایی قرار دهید، در آن صورت افراد با هدف‌های مخرب نمی‌توانند آن را پیدا کنند و دستگاه شما امن خواهد بود. باید بگوییم که این باور به هیچ عنوان درست نیست.
البته ممکن است که آدرس دستگاه بلوتوث یا Bluetooth Device Address) BDA) در حالت غیرقابل شناسایی پنهان بمانند، اما هکرها مسلما در طول سال‌های پیاپی روش‌های زیادی را برای پشت سر گذاشتن این مانع نیز یافته‌اند. اسکنرها و دستگاه‌های یابنده‌ای در حال حاضر موجود هستند که می‌توانند به راحتی BDA را حتی در زمانی که در حالت غیر قابل شناسایی قرار دارد، پیدا کنند.
بزرگترین مقصر در این نفوذها معمولا به خاطر کلمه‌های عبوری است که به طور پیش‌فرض روی اکثر دستگاه‌های بلوتوث استفاده می‌شود. از این میان می‌توان به عباراتی همچون ۰۰۰۰ یا ۱۲۳۴ اشاره کرد. به همین دلیل، تقریبا هر کسی که آدرس دستگاه شما را داشته باشد می‌تواند به راحتی با استفاده از آن کلمات پیش‌فرض به دستگاه شما دسترسی داشته باشد.
این سیستم غیرمنطقی و ساده، خود علت بسیاری از موارد استراق سمع و بلوجکینگ (Bluejacking) بوده است. بلوجکینگ به اتصال یک تلفن برای ارسال پیام‌های اسپم در دستگاه‌های بلوتوث گفته می‌شود. بنابراین اولین کاری که شما در حال حاضر باید انجام دهید، این است که به تنظیمات بلوتوث گوشی خود بروید و رمز عبور را به یک پین چهار رقمی امن تغییر دهید.
اگر شما واقعا در مورد حمله بدافزار از طریق بلوتوث نگران هستید، به جای اینکه اتصال خود را در حالت غیرقابل شناسایی بگذارید، آن را خاموش کنید. بلوتوث وقتی که خاموش باشد نمی‌تواند مورد نفوذ و سوءاستفاده‌ی هکرها یا افراد دیگر قرار گیرد.
۵. بلوتوث باعث تداخل با وای‌فای می‌شود
بلوتوث نیز مانند بسیاری از فناوری‌های بی‌سیم دیگر، از فرکانس رادیویی ۲.۴ گیگاهرتز برای ارسال و دریافت داده‌ها استفاده می‌کند که این فرکانس، همان فرکانس استفاده شده توسط همه‌ی دستگاه‌ها از جمله شبکه‌ی Wi-Fi تا اجاق‌های مایکروویو منزل است.
بنابراین به طور طبیعی، اولین فکری که به ذهن انسان متبادر می‌شود، این است که ثبات و سرعت اتصال بلوتوث شما به این موضوع بستگی خواهد داشت که چه دستگاه‌های دیگری در مجاورتش در حال اجرا هستند و این پرسش که آیا پخش اطلاعات آنها در همان فرکانس‌های یاد شده انجام می‌گیرد یا خیر، باید اعلام کنیم که این ایده‌ی اولیه چندان هم صحیح و مستدل نیست.
بلوتوث از جهش فرکانس تطبیقی استفاده می‌کند و این مورد واقعا با بلوتوث ۴ بهبود یافته است. اجازه دهید کمی روی عملکرد آن دقیق‌تر شویم تا پی ببریم که این سازوکار چگونه کار می‌کند.
فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز، پنهای باندی است که از ۲۴۰۰ مگاهرتز تا ۲۴۸۳.۵مگاهرتز امتداد می‌یابد. بلوتوث از دو کانال استفاده می‌کند که هر یک از آن کانال‌ها بر روی ۵۰ درصد باند نظارت می‌کنند. سیگنال به سرعت، از یک فرکانس آزاد به دیگری جهش می‌کند، در نتیجه این اطمینان حاصل می‌شود که فرکانس یاد شده از سویی دستگاه‌های دیگری که از آن پهنای باند استفاده می‌کنند، دچار اختلال نخواهد شد.
به عنوان یک نتیجه‌ی نهایی می‌توان گفت، با وجود اینکه سایر اتصال‌های بی‌سیم می‌توانند به دنبال همان فرکانسی جستجو کنند که بلوتوث نیز از آن فرکانس استفاده می‌کند، اما جهش تطبیقی فوق سریع آن همچنان می‌تواند اتصال شما را به صورت پایدار و بدون هیچ‌گونه افت سرعتی نگه دارد.
شما چقدر از بلوتوث استفاده می‌کنید؟ به غیر از بلوتوث، شما احتمالا چندین گزینه‌ی دیگر نیز برای اتصال دستگاه‌های بی‌سیم پیش‌رو داشته باشید. گزینه‌هایی همچون وای‌فای دایرکت، ان‌اف‌سی و … . هر کدام از این موارد جوانب مثبت و منفی مختص خود را دارند.
محصول جدیدی به نام Cycli ساخته‌شده تا بتوان به‌صورت پرتابل به‌وسیله آن دوچرخه‌سواری کرد.
تنها نیاز به قرار دادن آن زیرپا هنگام کار در اداره یا تماشای تلویزیون هستید تا بتوانید ضمن سوزاندن چربی، بدن خود را از فرم اداری (شکم بزرگ) بیرون بیاورید.
سنجش کالری‌سوزی و ردیابی سلامت و تناسب‌اندامتان از طریق اپلیکیشن مرتبط روی آی‌او‌اس و اندروید اندازه‌گیری و گزارش می‌شود. (شبیه FitBit)
حتی می‌توانید با ساختن یک شبکه‌ای از دوستان فیس‌بوکی خود پشت میز مسابقه هم بدهید!
طراحی هوشمند، باتری قابل شارژ، بلوتوث، صفحه‌نمایش لمسی برای دیدن دیتا، سنسور سنجش کالری‌سوزی از دیگر مشخصات فنی این دوچرخه پرتابل محسوب می‌شود.
امروزه با گسترش استفاده از گوشی‌های هوشمند، کاربران حجم بیشتری از اطلاعات شخصی و مهم خود را روی گوشی ذخیره می‌کنند و افرادی مثل هکرها از به‌دست آوردن این اطلاعات، هنگامی که در حال گشت و گذار در وب هستید، خوشنود می‌شوند. در این مقاله قصد داریم شما را با چند اقدام ساده در جهت افزایش امنیت گوشی‌های هوشمند آشنا کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.
شاید تا به حال مطالب زیادی در مورد هکرها و روش‌های حفاظت از کامپیوترتان، مطالعه کرده‌اید. اما بنا به دلایلی، بعضی از افراد آنچنان که باید به حفاظت از گوشی هوشمند خود اهمیت نمی‌دهند. شاید به این دلیل که از نظر ظاهری شبیه به هارددیسک‌های سنتی که ما از آن برای ذخیره‌ی اسناد، تصاویر، ویدئوها و … استفاده می‌کنیم، نیست. خوشبختانه، امنیت گوشی‌های هوشمند به حد قابل قبولی رسیده و شما با انجام چند اقدام ساده می‌توانید امنیت گوشی‌های هوشمند خود را در مقابل نفوذ هکرها بالا ببرید. در واقع بسیاری از آنها مشابه اقداماتی هستند که برای محافظت از کامپیوتر خود انجام می‌دهید. در این مقاله به برخی از این اقدامات می‌پردازیم.
۱- همیشه از کد امنیتی استفاده کنید
خواه شما از یک گوشی اندرویدی استفاده می‌کنید یا از یک آیفون، می‌توانید با استفاده از کد عبور یا یک الگوی امنیتی در اندروید، از دسترسی سایر افراد به موبایل خود، جلوگیری کنید. این روش ساده‌ی امنیتی می‌تواند از اینکه سایرین به اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشند، جلوگیری کنید. این موضوع زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که برنامه‌های نصب شده روی گوشی هوشمند شما دارای اطلاعات شخصی‌تان مانند برنامه‌های مالی (Mint ؛ bank apps و…)؛ برنامه‌های ژورنالی (DayOne) و برنامه‌هایی مثل Evernote و… باشند. در برخی از این برنامه‌ها مثل Mint و DayOne، شما می‌توانید یک پسورد خاص برای این اپلیکیشن‌ها انتخاب کنید. توصیه می‌کنیم که این رمز با رمز صفحه‌ی اصلی گوشی متفاوت باشد.
رمز مربوط به صفحه‌ی اصلی گوشی از اهمیت خاصی برخوردار است چون بسیاری از اپلیکیشن‌های مربوط به ایمیل (مثل Mail در آیفون و Gmail در اندروید) حتی گزینه‌ای برای ایجاد پسورد برای دسترسی به ایمیل‌ها، ندارند. ایمیل‌ها می‌توانند شامل اطلاعات شخصی بسیاری باشند. اغلب افراد هنگامی که در مهمانی‌ها شرکت می‌کنند، گوشی‌های خود را روی میز یا پیشخوان رها می‌کنند و این برای اشخاصی که می‌خواهند اطلاعات شما را بدست آورند فرصت مناسبی خواهد بود.
۲- از اکانت گوگل و iCloud (فضای ابری) خود محافظت کنید
دومین موردی که اغلب افراد به آن توجه نمی‌کنند این است که اگر کسی بتواند وارد اکانت iCloud یا گوگل شما شود، می‌تواند به بسیاری از اطلاعاتی که در حال ایجاد یا ویرایش آنها از طریق گوشی هوشمند خود هستید، دسترسی پیدا کند. در این موقع لازم است که برای هر دو اکانت از تاییده‌‌ی دو مرحله‌ای (۲step verification) استفاده کنید.
این موضوع شاید کمی خنده‌دار به نظر برسد اما Apple ID شما اصولا در حال حاضر دسترسی‌هایی که به هر یک از سرویس‌های اپل، از iTunes گرفته تاiCloud و iMessage انجام می‌شود را کنترل می‌کند. اگر کسی به اپل آیدی شما دسترسی پیدا کند، می‌تواند از راه دور کلیه‌ی اطلاعات آیفون، آی‌پد و کامپیوتر مک شما را پاک کند. در مورد گوگل نیز به همین صورت است. اکانت گوگل‌تان، شما را به همه‌ی سرویس‌های گوگل مثل یوتوب، جیمیل، گوگل پلی، گوگل مپ، گوگل کلندر، پیکاسا و گوگل پلاس و… متصل می‌کند.
۳- از Jailbreak یا Root کردن گوشی هوشمند خود اجتناب کنید
اگر شما گوشی خود را برای سرگرمی و لذت jailbreak یا root می‌کنید احتمالا از عواقب کاری که انجام می‌دهید آگاه هستید. اما اگر این کار را به خاطر مواردی که درباره‌ی آن در خبر‌ها شنیده‌اید انجام می‌دهید یا می‌خواهید از محدودیت‌ها و تهدید‌ها رهایی یابید، پس باید از این کار اجتناب کنید. اولا این کار موجب آسیب پذیری تلفن شما می‌شود و دوم اینکه نمی‌توانید جدیدترین آپدیت‌های منتشر شده برای سیستم عامل تلفن خود را، زمانی که در حالت پشتیبانی نشده قرار دارد، روی آن نصب کنید.
شما می‌توانید برخی از اپلیکیشن‌ها را نصب کرده و تنظیماتی را که قبلا نمی‌توانستید، شخصی سازی کنید. اما این بدین معناست که شما اپلیکیشن‌هایی را دانلود می‌کنید که احتمالا حاوی نرم‌افزار‌های مخرب هستند. در حال حاضر نیز شما با این مشکل در اندروید مواجه هستید آن هم از زمانی که آنها به اندازه‌ی اپل محدودیت‌هایی را برای اپلیکیشن‌هایی که در app store قرار می‌گیرند، ایجاد نمی‌کنند. همین عامل سبب شد که به اهمیت نکته بعدی بیشتر پی ببریم.
۴- مراقب اپلیکیشن‌هایی که نصب می‌کنید، باشید
این مورد در دستگاه‌های اندرویدی اهمیت بیشتری دارد. گوگل اخیرا ۵۰۰۰۰ اپلیکیشن را که به عنوان نرم‌افزار مخرب شناسایی شده بودند، حذف کرده است. باید به این نکته توجه داشته باشید که تعداد اپلیکیشن‌هایی مانند نرم‌افزار‌های مخرب، ویروس‌ها یا سایر نرم‌افزار‌هایی که به صورت مخفیانه اطلاعات شما را به سرقت می‌برند و به گوشی شما آسیب می‌رسانند، کم نیست. این مشکل در اپ استور اپل نیز وجود دارد اما خیلی کمتر. متخصصان شرکت اپل هر اپلیکیشن را قبل از اینکه در لیست استور قرار بگیرد، بررسی کرده و اپلیکیشن‌هایی را که گمان می‌کنند با قوانین استور مخالف است، حذف می‌کنند. در بررسی‌های صورت گرفته، مشخص شده که ۹۵ درصد از نرم‌افزار‌های مخرب با هدف آلوده کردن دستگاه‌های اندرویدی تولید می‌شوند و همین بدافزار‌ها توانسته‌اند بیش از ۳۲ میلیون دستگاه اندرویدی در سال ۲۰۱۲ را آلوده کنند. اگر شما دوست ندارید که از دستگاه‌های اپل استفاده کنید، اشکالی ندارد، اما واقعیت این است که اگر شما صاحب یک دستگاه اندرویدی هستید، باید هنگام دانلود برنامه‌ها دقت زیادی به خرج دهید. بررسی کنید و ببینید که آیا تولیدکنندگان این اپلیکیشن‌ها وب سایت اختصاصی دارند یا نه. به علاوه می‌توانید در گوگل درمورد اسم این اپلیکیشن‌ها نیز تحقیق کنید.
۵- به جای مرورگر از یک اپلیکیشن استفاده کنید
اگر شما کارهای بانکی، معاملات سهام یا کارهای دیگری از این قسم که نیازمند تبادل اطلاعات خصوصی و حساس بین تلفن و اینترنت هستند را از طریق گوشی خود انجام می‌دهید، بهتر است از یک اپلیکیشن موثق و رسمی به جای مرورگر گوشی خود، برای ارتباط با سایت یا شرکت مورد نظر استفاده کنید.
برخی از این اپلیکیشن‌ها عبارتند از Chase ، Bank of America، Vanguard، ScottTrade و Mint. به علاوه تعداد زیادی از نهاد‌های بزرگ مالی دیگر نیز وجود دارند که اپلیکیشن‌های خود را برای IOS و اندروید منتشر کرده‌اند. درست است که ارتباط امن در مرورگرهای گوشی‌های هوشمند پشتیبانی می‌شوند اما اگر از اپلیکیشن‌های موثق و رسمی استفاده کنید، به دلیل وجود ویژگی‌های امنیتی بیشتر در آنها، به هنگام ایجاد ارتباط از امنیت بیشتری برخوردار خواهید شد.
۶- اطلاعاتی را که یک اپلیکیشن می‌تواند به آنها دسترسی داشته باشد، کنترل کنید
شاید هزاران بار این پیغام را روی آیفون خود مشاهده کرده‌اید:
پیام‌های بسیاری با این مضمون “AppName Would Like to Access Your Data” وجود دارند. این اطلاعات می‌توانند شامل تصاویر، موقعیت‌های جغرافیایی، مخاطبان و… باشند. همیشه مراقب باشید و فقط روی OK کلیک نکنید. اگر شما همیشه روی هر چیزی کلیک می‌کنید، بهتر است که گزینه Don’t Allow را انتخاب کرده و اگر پس از آن نتوانستید از اپلیکیشن استفاده کنید، می‌توانید به صورت دستی به مرحله قبل برگردید و اجازه‌ی دسترسی را برای آن صادر کنید. اغلب این پیغام‌ها مربوط به درخواست‌های متعارف و قانونی هستند و هیچ آسیبی ایجاد نخواهند کرد اما بهتر است که جانب احتیاط را رعایت کنید.
در مورد اندروید، در این مورد نیز شرایط بدتر است زیرا برخی از اپلیکیشن‌ها با دریافت مجوز به همه‌ی اطلاعات دسترسی خواهند داشت، حتی اطلاعاتی که به آنها احتیاج ندارند. شما می‌توانید با مطالعه‌ی مقاله‌های منتشر شده، با روش‌های حفاظت از اطلاعات خود در برابر اپلیکیشن‌های اندوریدی که بیش از حد برای دسترسی به اطلاعات مجوز دریافت می‌کنند، آشنا شوید. مجوزهای موجود در اندروید بسیار بیشتر از مجوز‌ها در ios هستند بنابراین اگر از کاربران اندروید هستید باید بیشتر مراقب باشید.
۷- از اطلاعات خود نسخه‌ی پشتیبان تهیه کنید
ایجاد نسخه‌ی پشتیبان از گوشی هوشمند می‌تواند در مواقعی که آن را در دستشویی جا می‌گذارید و فراموش می‌کنید آن را بردارید یا در مواردی که گوشی شما دزدیده شده و مجبور هستید اطلاعات آن را از راه دور پاک کنید، به شما کمک خواهد.
اگر بک‌آپی از اطلاعات خود نداشته باشید، درصورت دزدیده شدن گوشی، همه‌ی اطلاعات آن را از دست خواهید داد. اگر بک‌آپ ایجاد شده را روی خود گوشی یا در فضای ابری ذخیره کنید، می‌توانید اطلاعات تلفن خود را پاک کرده و همه‌ی آنها را مجددا روی گوشی جدید خود داشته باشید. به علاوه می‌توانید به وسیله iTunes، گوشی هوشمند خود را با کامپیوتر سینک کنید یا اطلاعات آن را به وسیله‌ی iCloud، به فضای ابری برگردانید.
در اندروید، ابزاری داخلی برای بک‌آپ گیری طراحی شده اما این ابزار نمی‌تواند مشابه ابزار طراحی شده برای ios، از همه‌ی اطلاعات تلفن شما بک‌آپ تهیه کند. در عوض، شما باید به اپلیکیشن‌های third-party موجود در Google Play تکیه کنید تا بتوانید از گوشی خود به صورت کامل پشتیبان‌گیری کنید. توجه داشته باشید که در اندروید ویژگی خاصی وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید از راه دور اطلاعات گوشی خود را پاک کنید اما برای راه‌اندازی و استفاده از آن، در ابتدا باید آن اپلیکیشن خاص را نصب کنید.
۸- سیستم‌عامل گوشی خود را بروزرسانی کنید
همان‌گونه که شما به صورت منظم، آپدیت‌های امنیتی مایکروسافت را روی کامپیوتر خود نصب می‌کنید، نصب آخرین آپدیت‌های منتشر شده برای گوشی هوشمندتان نیز می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد. می‌توانید چند روز بعد از انتشار آپدیت جدید، صبر کنید و مطمئن شوید که با بروزرسانی گوشی، مشکلاتی مانند کم شدن طول عمر باتری و… برای گوشی شما ایجاد نخواهد شد و بعدا گوشی را آپدیت کنید.
۹- وایرلس و بلوتوث را خاموش کنید
وقتی که در خانه نیستید، بهتر است که وایرلس و بلوتوث خود را خاموش کنید و اگر می‌توانید از ارتباطات G۳ و G۴ استفاده کنید. هر زمان که به یک شبکه‌ی بی‌سیم نامطمئن متصل شوید، به هکرها اجازه داده‌اید تا از طریق شبکه، اطلاعات شما را به صورت اجمالی بررسی کنند. حتی اگر در حال انجام عملیات بانکی یا کارهای دیگری که به اطلاعات حساس نیاز دارند، نباشید، با این حال هکر می‌تواند با اتصال به گوشی هوشمند شما، اطلاعات و… را به سرقت ببرد.
وقتی راجع به بلوتوث صحبت می‌کنیم، می‌بینیم که هک شدن از این طریق کمتر رواج دارد. اما زمانی به محبوبیت آن اضافه می‌شود که مردم از تکنولوژی‌هایی فراتر از هدست استفاده می‌کنند. امروزه شما ساعت‌هایی دارید که با تلفنتان از طریق بلوتوث در ارتباط است به علاوه می‌توان به نرم‌افزار‌های تناسب اندام و سایر مجموعه گجت‌های میزبان دیگر نیز، اشاره کرد. اگر بلوتوث روشن و قابل مشاهده باشد، راهی برای هکرها ایجاد می‌کند تا بتوانند داده‌هایی را که بین دستگاه بلوتوثی و تلفن شما رد و بدل می‌شوند را ببینند.
امیدواریم این نکات در مواردی مثل زمانی که تلفنتان گم یا دزدیده می‌شود، بتواند به شما کمک کند. اگر شما نکته‌ی دیگری در رابطه با روش‌های تامین امنیت تلفن‌های هوشمند می‌شناسید، با ما در بخش دیدگاه‌ها درمیان بگذارید.
توسعه‌ی روش ارتباطی بی‌سیم با برد کوتاه که بعدها بلوتوث نامیده شد، توسط Ericson Mobile کلید خورد. مشخصه‌های استاندارد بلوتوث توسط Bluetooth Special Interest Group یا به اختصار SIG در سال ۱۹۹۸ اعلام شد. امروزه SIG بیش از ۲۰ هزار عضو دارد و تقریباً هر کمپانی نام‌آشنایی در آن عضو است.
نسخه‌های مختلف بلوتوث از نظر سرعت، مصرف انرژی و از همه مهم‌تر امنیت متفاوت هستند. قابلیت EDR و HS و همین‌طور افزایش حجم بسته‌ها در بلوتوث ۴.۲ سرعت را بیشتر می‌کند و امنیت ارتباط با رمزگذاری داده و همین‌طور روش آدرس‌دهی ابزار مجهز به بلوتوث در شبکه، متفاوت است.
ویژگی اساسی استاندارد بلوتوث این است که نسخه‌های جدید، با نسخه‌های قبلی سازگاری دارند. به عنوان مثل ابزاری مجهز به بلوتوث ۴.۰، با محصولاتی که بلوتوث ۲ و ۳ دارند، سازگار است. در این مطلب نگاهی داریم به تمام نسخه‌های بلوتوث، تفاوت و ویژگی‌های آنها. با ما همراه باشید.
بلوتوث ۱.۰ و ۱.۰B و ۱.۱
اولین نسخه‌ی استاندارد بلوتوث، همراه با مشکلات فراوان معرفی شده و ارتباط وسایل مختلف، با سازگاری مطلوبی دنبال نمی‌شد. نسخه‌ی ۱.۱ بسیاری از مشکلات موجود را حل کرد و ارتباط بی‌سیم با کانال‌های رمزگذاری نشده را ممکن کرد. علاوه بر این نمایش قدرت سیگنال دریافتی یا به اختصار RSSI نیز به بلوتوث اضافه شد.
بلوتوث ۱.۲
تغییرات مهم این نسخه شامل افزایش سرعت اکتشاف و برقراری ارتباط بین وسایل مجهز به بلوتوث، استفاده از باندهای فرکانسی مختلف برای مقابله با تداخل سیگنال، افزایش عملیاتی سرعت ارتباط تا ۷۲۱ کیلوبیت بر ثانیه نسبت به نسخه‌ی ۱.۱ و در نهایت بهبود استریم صدا با ارسال مجدد بسته‌های داده‌ای که درست منتقل نشده‌اند، است.
بلوتوث ۲.۰ و EDR
بلوتوث ۲ در سال ۲۰۰۴ معرفی شد. ویژگی مهم این نسخه معرفی EDR یا Enhanced Data Rate به معنی سرعت انتقال داده‌ی بهینه شده است. EDR جزء مشخصه‌های اصلی بلوتوث ۲.۰ نیست بلکه به عنوان یک قابلیت اضافی در نظر گرفته شده و لذا ممکن است تجهیزات مجهز به بلوتوث ۲.۰، از EDR پشتیبانی نکنند.
EDR قابلیت اضافی بلوتوث ۲ یا ۲.۱ است و سرعت بالایی دارد.
سرعت نامی EDR معادل ۳ مگابیت بر ثانیه است اما در آزمایش واقعی، سرعت آن چیزی در حد ۲.۱ مگابیت بر ثانیه است. EDR از ترکیب دو روش مدولاسیون SFSK و PSK بهره می‌گیرد. EDR توان مصرفی را نیز به کمک کاهش سیکل کاری کاهش می‌دهد.
بلوتوث ۲.۰ تغییرات زیادی نسبت به نسخه‌ی ۱.۲ ندارد و حتی برخی سازندگان، محصولات مجهز به نسخه‌ی قبلی را با ذکر پشتیبانی از بلوتوث ۲.۰ معرفی می‌کنند، البته بدون سرعت بیشتر.
بلوتوث ۲.۱ و EDR
پشتیبانی از بلوتوث ۲.۰ به همراه EDR
در این نسخه که سال ۲۰۰۷ مشخصه‌های آن اعلام شده، امنیت ارتباط بیشتر شده است. جفت شدن محصولات دارای بلوتوث با امنیت بیشتری صورت می‌گیرد. Extended inquiry response یا به صورت مخفف EIR قبل از برقراری ارتباط با بررسی موارد امنیتی بیشتر و فیلتر کردن کامل‌تر، امنیت ارتباط را بهبود می‌بخشد.
بلوتوث ۳.۰ و HS
با HS سرعت ارتباط ۸ برابر بیشتر از EDR است.
این نسخه در سال ۲۰۰۹ معرفی شد. سرعت تئوری بلوتوث ۳.۰ به همراه HS به ۲۴ مگابیت بر ثانیه (۳ مگابایت بر ثانیه) می‌رسد ولیکن انتقال داده توسط بلوتوث صورت نمی‌گیرد بلکه از لینک ارتباطی ۸۰۲.۱۱ استفاده می‌شود. HS هم مثل EDR یک قابلیت اضافی است و اگر لوگوی HS روی محصولی درج نشده باشد، سرعت لینک بلوتوث به مراتب کمتر خواهد بود. زمانی که ارسال داده با سرعت کمی صورت می‌گیرد، صرفاً بلوتوث فعال است و زمانی که بسته‌های بزرگ داده ارسال می‌شود، ۸۰۲.۱۱ که معمولاً در وای-فای استفاده می‌شود، وارد عمل شده و انتقال داده با سرعت بسیار بالاتری صورت می‌گیرد.
پشتیبانی از بلوتوث ۳.۰ به همراه EDR و HS
بهینه‌سازی توان مصرفی با اضافه کردن سیستم کنترلی حلقه بسته برای بررسی و کنترل توان مصرفی، اضافه شدن دو حالت ERTM و SM برای برقراری ارتباطی با قابلیت اطمینان بالا و یا بدون قابلیت اطمینان بالا (بدون ارسال مجدد داده و کنترل جریان داده) از ویژگی‌های مهم این نسخه است.
بلوتوث ۴.۰ و بلوتوث کم‌مصرف یا BLE
در سال ۲۰۱۰ مشخصه‌های بلوتوث ۴.۰ که با نام بلوتوث اسمارت (هوشمند) شناخته می‌شود، اعلام شد و البته سه حالت بلوتوث کلاسیک (قدیمی)، بلوتوث بسیار سریع (High Speed) و بلوتوث کم‌مصرف (Blutooth Low Energy) به عنوان سه پروتکل ارتباطی تعریف شد. بلوتوث بسیار سریع مبتنی بر وای-فای است و بلوتوث کلاسیک مثل نسخه‌های قدیمی‌تر بلوتوث است و حالت کم‌مصرف مشابه Wibree سابق است.
بلوتوث ۴.۰ شامل تغییراتی مثل کاربرد ساده‌تر BLE، افزایش امنیت و رمزگذاری AES است. بلوتوث کم‌مصرف با نام بلوتوث اسمارت هم به کار می‌رود.
BLE یا مخفف بلوتوث کم‌مصرف از زیرمجموعه‌های بسیار مهم بلوتوث ۴.۰ است، پروتکلی برای برقراری سریع لینک ارتباطی ساده و البته کم‌مصرف. بلوتوث کم‌مصرف از نظر توان مصرفی، بهینه‌تر از بلوتوث ۱.۰ تا بلوتوث ۳.۰ است و در محصولاتی مثل اینترنت اشیاء (وسایل منزل و وسایل پوشیدنی) کاربرد دارد. BLE در سال ۲۰۱۱ با تغییر نام به راه خود ادامه داد. در واقع به جای ذکر پشتیبانی از BLE، لوگوی Bluetooth Smart Ready برای محصولات و لوگوی Bluetooth Smart برای حسگرها مورد استفاده قرار گرفت. البته هنوز هم پشتیبانی از BLE در جدول مشخصات محصولات مختلف دیده می‌شود.
بلوتوث اسمارت یا بلوتوث کم‌مصرف و لوگوی آن
در تصویر زیر محصولاتی با بلوتوث کم‌مصرف در سمت راست دیده می‌شود، دسته‌ی دیگر محصولاتی با بلوتوث معمولی در سمت چپ است. وسایل مجهز به بلوتوث ممکن است از بلوتوث کم‌مصرف پشتیبانی کنند و در این صورت به هر دو نوع متصل می‌شوند و اصطلاحاً می‌گوییم که بلوتوث کم‌مصرف دوگانه دارند.
محصولاتی با بلوتوث کم‌مصرف در سمت راست و بلوتوث معمولی در سمت چپ
بلوتوث کم‌مصرف به دو شکل پیاده‌سازی شده، یک‌حالته که در حقیقت شامل همین پروتکل بدون پروتکل‌های دیگر است و حالت دوگانه که بلوتوث کم‌مصرف را در کنار بلوتوث کلاسیک در قالب یک کنترلر بلوتوث پشتیبانی می‌کند. حالت دوگانه از نظر هزینه‌ی تراشه چندان تفاوتی با حالت یگانه ندارد و به همین علت کمپانی‌های بزرگی مثل کوآلکام، تگزاس اینسترومنت و برودکام از آن استقبال کرده‌اند.
اندروید ۴.۳ (نسخه‌ی ۱۸ واسط برنامه‌نویسی اندروید) و پشتیبانی از بلوتوث کم‌مصرف و کلاسیک
بلوتوث دوگانه در اندروید استودیوی ۱۸ به بعد پشتیبانی شده و در حقیقت اندروید ۴.۳ و نسخه‌های بعدی، از این کنترلر دوگانه پشتیبانی می‌کنند.
بلوتوث ۴.۱
این نسخه در سال ۲۰۱۳ معرفی شد که در حقیقت یک بروزرسانی نرم‌افزاری برای سخت‌افزار بلوتوث ۴.۰ است و نیازی به سخت‌افزار جدید وجود ندارد. ویژگی‌های این نسخه اضافه شدن چند قابلیت جدید و بهبود کاربری است. پشتیبانی همزمان از LTE و ۸۰۲.۱۱n PAL و بهبود معماری صوتی برای پشتیبانی از مکالمه با پوشش باند عریض از جمله قابلیت‌های بلوتوث ۴.۱ است.
بلوتوث ۴.۲
این نسخه در سال ۲۰۱۴ معرفی شده و در آن برخی ویژگی‌های اساسی برای اینترنت اشیاء اضافه شده است.شاید مهم‌ترین مورد پشتیبانی از IPv6 برای آدرس‌دهی محصولات در شبکه بسیار عظیم اینترنت اشیا باشد چرا که بنابر تخمین‌های اولیه، در سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۸ میلیارد محصول پوشیدنی و وسایل منزل و محیط کار، به اینترنت متصل هستند و به این ترتیب تعداد IPها بیش از چیزی است که IPv4 توانایی ارایه‌ی آن را دارد.
پشتیبانی از IPv6 در بلوتوث اسمارت
سرعت بلوتوث ۴.۲ نسبت به نسخه‌ی قبلی حدود ۲.۵ برابر است. با افزایش حجم بسته‌های داده تا حداکثر ۱۰ برابر، سرعت اشاره شده حاصل می‌شود.
امنیت محصولات بهینه شده و در عین حال توان مصرفی کمتر است. آدرس‌دهی بر عهده‌ی پردازنده‌ی اصلی نیست بلکه کنترلر بلوتوث با مصرف انرژی کمتر این کار را انجام می‌دهد و از طرفی اگر سایر محصولات به عنوان محصول مورد اعتماد تعریف نشده باشند، بلوتوث اسمارت فعال نشده و به آنها متصل نمی‌شود.
سرعت بلوتوث ۴.۲ با افزایش حجم بسته‌ها تا ۱۰ برابر، حداکثر ۲.۵ برابر نسخه‌ی قبلی است
قابلیت‌ها و ویژگی‌های مهم بلوتوث ۴.۲ شامل موارد زیر است:
افزایش حجم بسته‌های داده در محصولات کم‌مصرف از ۲۷ بایت به ۲۵۱ بایت و افزایش سرعت تبادل داده به بیش از ۸۰۰ کیلوبیت بر ثانیه که در مقال اینترنت اشیاء بسیار مفید است.
محدوده‌ی ارتباطی با مصرف انرژی پایین، بهینه‌تر است.
امنیت با جلوگیری از ردیابی محصولاتی با بلوتوث کم‌مصرف، بیشتر شده است.
توان مصرفی با تغییرات جزئی‌تر تنظیمات توان مصرفی بهبود پیدا کرده است.
رمزگذاری مبتنی بر FIPS امنیت ارتباط محصولاتی با بلوتوث کم‌مصرف را بیشتر می‌کند. این الگوریتم رمزگذاری، مثل AES در بلوتوث کلاسیک، بسیار امن است و لازمه‌ای برای گسترش اینترنت اشیاء به حساب می‌آید.
امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گرفته باشد.
کیبورد پوشیدنی شرکت Tap Systems دقیقا در انتهای هر پنج انگشت دست نشسته و ضربه‌های انگشت را به عنوان ورودی تشخیص می‌دهد. کیبورد پوشیدنی Tap Systems را می‌توان از طریق اتصال بلوتوث به هر وسیله‌ای همچون گوشی هوشمند و لپ تاپ متصل و از آن به صورت همزمان، به جای کیبورد و ماوس استفاده کرد. یعنی می‌توان با جابه‌جا کردن دست، نشانه‌گر را در ویندوز جابه‌جا و سپس با دو مرتبه لمس، اشیای مختلف را انتخاب کرد. با ورود به صفحه‌های نوشتن متن، امکان تایپ کردن نیز مهیا خواهد بود.
