با ظهور شبکه‌های اجتماعی و قدرت گرفتن روزافزون این سرویس‌ها در فضای آنلاین، عادت استفاده از اینترنت نیز میان کاربران تغییر یافته است. هزینه‌ی استفاده از شبکه‌های اجتماعی به قیمت محدود شدن اینترنت آزاد تمام می‌شود. اما این به چه معنی است؟ با ما همراه باشید تا به چالش‌های پیش روی اینترنت آزاد و تهدیدات گسترش استفاده از شبکه‌های اجتماعی بپردازیم.

امروزه استفاده از شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان که قابلیت‌هایی نظیر شبکه‌های اجتماعی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند بسیار همه‌گیر شده و در واقع عادت استفاده از اینترنت بین کاربران تغییر یافته است. اما هزینه‌ی استفاده بدین شکل از اینترنت به قیمت محدود شدن اینترنت آزاد است.

 این روزها کاربران برای مطالعه‌ی مقالات منتشر شده در وب‌سایت‌های مختلف راه‌های مختلفی را در پیش دارند. از جمله‌ی این روش‌ها می‌توان به مراجعه‌ی مستقیم به وب‌سایت مورد نظر، دسترسی به مطالب از طریق جستجوی گوگل و دسترسی به صفحه‌ی مورد نظر از طریق شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های مرتبط با این سرویس‌ها اشاره کرد.

شبکه‌های اجتماعی تا چه اندازه محبوب هستند؟

 براساس اخرین آمارهای منتشر شده فیس‌بوک بیش از ۱.۴ میلیارد کاربر فعال ماهیانه دارد. این آمار نشان از این دارد که ۷۲ درصد از افراد بالغی که از اینترنت استفاده می‌کنند، حداقل یک بار در ماه به این شبکه‌ی اجتماعی مراجعه می‌کنند. بیش از ۹۳۶ میلیون نفر از این تعداد که شامل ۶۵ درصد از افراد بالغ کاربر اینترنت می‌شود، حداقل یک بار در هر روز به فیس‌بوک مراجعه می‌کنند. فیس‌بوک را باید امروزه از نظر بازدید روزانه دومین وب‌سایت مورد استفاده در اینترنت پس از گوگل خواند.

آمارهای ارائه شده از میزان استفاده از اپلیکیشن موبایل فیس‌بوک نیز اعداد جالبی را در رابطه با حجم گسترده‌ی استفاده از این شبکه‌ی اجتماعی در اختیارمان قرار می‌دهد. اطلاعات ارائه شده حکایت از این دارند که بیش از ۱.۲ میلیارد نفر از کاربران به‌ صورت ماهیانه از این اپلیکیشن استفاده می‌کنند. دو سوم از این تعداد، اپلیکیشن فیس‌بوک را روزانه مورد استفاده قرار می‌دهند. نکته‌ی جالب اینجا است که بیش از ۵۸۱ میلیون نفر از کاربران این شبکه‌‌ی اجتماعی که بیش از ۳۰ درصد را شامل می‌شوند، فقط از طریق اپلیکیشن فیس‌بوک با این سرویس در تعامل هستند.

با مقایسه‌ی آمار و ارقام ارائه شده توسط فیس‌بوک می‌توان به روشنی دید که این سرویس با سایر شبکه‌های اجتماعی فاصله‌ی بسیاری دارد. برای مثال می‌توان به توییتر اشاره کرد که در حال حاضر بیش از ۳۰۰ میلیون کاربر فعال ماهیانه دارد. حتی اینستاگرام که می‌توان از آن به عنوان یکی از بازوهای فیس بوک نام برد، بیش از این تعداد کاربر دارد.

نکته‌ی جالب دیگری که علاوه بر تعداد کاربران شبکه‌های اجتماعی در مورد این سرویس‌ها مطرح است، زمانی است که کاربران برای شبکه‌های اجتماعی صرف می‌کنند. براساس گزارش‌ منتشر شده توسط eMarketer، کاربران فیس‌بوک به‌طور میانگین روزانه ۴۲ دقیقه را صرف گشت و گذار در این شبکه‌ی اجتماعی می‌کنند. زمان متوسط صرف شده برای توییتر حدودا ۱۷ دقیقه است. با در نظر گرفتن این ارقام، نمی‌توان انتظار داشت که افراد نصف این زمان را برای کار با گوگل صرف کنند.

به واقع تعداد زیادی از کاربران زمان زیادی از وقت خود را به‌صورت روزانه در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند.

 رشد ارجاعات از شبکه‌های اجتماعی

از اولین روزهای رونق اینترنت، سرویس‌‌هایی نظیر موتورهای جستجو وظیفه‌ی اصلی انتقال ترافیک به وب‌سایت‌های مختلف را برعهده داشتند؛ به‌طوریکه امروزه بسیاری از وب‌سایت‌ها بهبود وضعیت دسترسی به سرویس خود را از طریق موتورهای جستجو و مخصوصا گوگل به عنوان خط مشی اصلی افزایش بازدید در پیش می‌گیرند. اما در سال‌های اخیر این موضوع با تحولاتی همراه بوده است.

براساس اطلاعات ارائه شده توسط Shareaholic تعداد بازدید‌های انجام شده از وب‌سایت‌ها که از شبکه‌های اجتماعی ارجاع یافته‌اند از ۱۱ درصد در سال ۲۰۱۱ به بیش از ۳۰ درصد افزایش یافته است. در مدت مورد نظر تعداد ارجاعات صورت گرفته از موتورهای جستجو به وب‌سایت‌ها از ۴۰ درصد به زیر ۳۰ درصد سقوط کرده است.

بزرگ‌ترین تغییر در ارجاعات صورت گرفته متوجه فیس‌بوک بوده است. بزرگ‌ترین شبکه‌ی  اجتماعی اینترنت در سال ۲۰۱۱ تنها ۶.۵۳ درصد از ارجاعات را در اختیار داشت؛ حال آن‌که براساس آخرین آمارها این شبکه بیش از ۲۴.۶۳ درصد از ارجاعات صورت گرفته را در اختیار دارد.

در واقع اینترنت آزاد هر روز جایگاه خود را بیش از پیش از دست می‌دهد.

فیس‌بوک و محتوای محدود

 اصلی‌ترین وظیفه‌ی گوگل کمک به کاربران برای یافتن وب‌سایت‌ها و نتایج مرتبط با عبارت جستجو است؛ اما فیس‌بوک چنین امکانی را در اختیار کاربران قرار نمی‌دهد. سرمایه‌گذاری فیس‌بوک معطوف به افزایش زمانی است که کاربران در فیس‌بوک سپری می‌کنند. در این راستا فیس‌بوک با همکاری تولیدکنندگان محتوا سعی دارد تا آنچه که این تولیدکنندگان ارائه می‌کند را بصورت مستقیم در فید خبری خود در اختیار کاربران قرار دهد. با افزایش متوسط زمان سپری شده توسط کاربران در فیس‌بوک، درآمد تبلیغاتی این سرویس نیز افزایش می‌‌‌یابد.

با سپری کردن زمان بیشتر در شبکه‌های اجتماعی محدودی نظیر فیس‌بوک، کاربران دامنه‌ی اطلاعاتی خود را محدود کرده و شانس استفاده از اینترنت آزاد را از دست می‌دهند.

دیواری به بلندای شبکه‌های اجتماعی

شاید رفته رفته این تصور در ذهن کاربران پدیدار می‌شود که استفاده از گوگل و سرویس‌های مشابه متعلق به دهه‌ای است که آن را سپری کرده‌ایم. در این بین با افزایش گسترده‌ی استفاده از فیس‌بوک و اختصاص زمان بیشتر برای ماندن در این سرویس‌ها، تولیدکنندگان محتوا نیز سیاست‌های خود را تغییر می‌دهند؛ چراکه ماهیت وجود تولیدکنندگان محتوا، خوانندگان و کاربران هستند و با مهاجرت کاربران، تولیدکنندگان محتوا نیز تن به تحول می‌دهند.

فیس‌بوک را نباید تنها شبکه‌ی اجتماعی بشناسیم که با تولیدکنندگان محتوا به منظور افزایش زمان بازدید کاربران همکاری می‌کند؛ سرویس‌های دیگری نیز چنین استراتژی‌هایی را در پیش گرفته‌اند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به اسنپ‌چت اشاره کرد که با ۱۱ تولیدکننده‌ی محتوا که شامل نشنال جئوگرافی، وایس و دیلی میل می‌شوند. براساس گزارش منتشر شده در ریکد، این سیاست بسیار موفق نیز بوده است. هر یک از محتویات به اشتراک گذاشته شده بین ۵۰۰٫۰۰۰ تا یک میلیون بار بازدید شده است. تولیدکنندگان محتوا نیز به چنین سیاست‌هایی علاقه دارند؛ چرا که در هر بازدید هر یک مبلغی ۱۰ سنتی از تبلیغات نمایش داده شده را مال خود می‌کنند که این مبلغ در هر روز بالغ بر ۱۰۰٫۰۰۰ دلار می‌شود.

 هرچند شرکای اسنپ‌چت را می‌توان در بستر اینترنت نیز یافته و مورد استفاده قرار داد، اما جدیدا شاهد تولد تولیدکنندگان محتوایی هستیم که در درون بستر شبکه‌های اجتماعی ظهور کرده و به فعالیت ادامه می‌دهند. گشت و گذاری در میان صفحات فارسی شبکه‌های اجتماعی نتایج جالب توجهی به همراه دارد و می‌‌توان چنین صفحاتی را مخصوصا در اینستاگرام و فیس‌بوک به روشنی دید. اخیرا نیز شاهد رشد ربات‌های تلگرام هستیم که خارج از این سرویس پیام‌رسان نمی‌توان اثری از تولیدکنندگان محتوا در این سرویس یافت.

شبکه‌های اجتماعی این امکان را به وجود آورده‌اند تا تولیدکنندگان درون دیوارهایشان رشد کنند. به واقع چرا باید کاربران و بازدیدکنندگان را با وجود امکان نگه داشتن آن‌ها درون محتوای تولید شده درون شبکه به بیرون ارجاع داد؟

اینترنتی محدود به فیس‌بوک

جریان‌های محبوب یا همان ترندها خط مشی این روزهای اینترنت را به روشنی نمایش می‌دهد. اینترنت، آن گونه که می‌شناختیمش نیست و شاهد دگردیسی گسترده‌ای است. گوگل به عنوان غول جستجو در حال از دست دادن حاکمیت خود است. ارجاع کاربران به سمت وبلاگ‌ها به طور محسوسی تغییر یافته؛ به‌طوری‌که اغلب به سمت شبکه‌های اجتماعی متمایل شده‌اند. در سال‌های آینده اهمیت شبکه‌های اجتماعی بیش از پیش افزایش یافته و تولیدکنندگان محتوا نیز به دنبال خوانندگان به سمت این جریان در حال رشد خواهند رفت.

فیس بوک در تلاش است که به یک ایستگاه تمام عیار و همه جانبه در فضای اینترنت تبدیل شود. نقشی که AOL در اواخر دهه‌ی ۹۰ بازی می‌کرد؛ اما به نظر می‌رسد فیس‌بوک هیچ‌گاه از سکوی اول کنار نخواهد رفت.

فیس‌بوک شبکه‌ای است که بر مبنای روابط اجتماعی مجازی بنیان نهاده شده. با توجه به بهره‌گیری از مهم‌ترین فاکتور حاکم بر جوامع انسانی، بعید به نظر می‌رسد شاهد جایگزین شدن فیس‌بوک با سرویس دیگری باشیم؛ هرچند نباید چنین رویدادی را غیرممکن انگاشت.

پایان شبکه‌ی وبی که می‌شناختیم

کسب درآمد بیشتر را باید اصلی‌ترین دلیل برای رشد فیس‌بوک بدانیم. تولیدکنندگان محتوا به دنبال کاربران به سمت شبکه‌های اجتماعی خواهند رفت و ظهور مانع خاصی برای توقف این جریان متصور نیست؛ از این رو ماهیت اینترنت آزاد در خطر است.

شاید در نگاه اول این موضوع از چنان اهمیتی برخوردار نباشد، اما با نگاهی به تاثیر اینترنت آزاد در افزایش دانش و آگاهی می‌توان به خطراتی که می‌تواند رشد آگاهی را تهدید کند، پی برد.

با دقت بیشتر در جامعه‌ی خودمان می‌توانیم تا حدودی تاثیر این اثر را به روشنی ببینیم. محدودیت کاربران به شبکه‌های اجتماعی و اکتفا به دانش برگرفته از اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های تشکیل شده در سرویس‌های پیام‌رسان، ورای ایجاد فضای بکر برای تبلیغات، فرصتی طلایی را در اختیار افرادی قرار داده که در پی سوءاستفاده از دانش کم خوانندگان هستند. متاسفانه همین امر در سال‌های گذشته باعث شده تا شایعات با سرعت فوق‌العاده‌ای در فضای مجازی پخش شود؛ بدون اینکه کاربری به سایر منابع موجود در اینترنت مراجعه کرده و کمی در رابطه با موضوعات مطرح شده، تحقیق کند.

نظر شما در این خصوص چیست؟

منبع: زومیت

گوگل که حالا به عنوان زیرمجموعه‌ی شرکت آلفابت فعالیت می‌کند، ارزش زیادی برای مهندسان خود قائل است و به این دلیل مهندسان این شرکت در صدر لیست گوگل از لحاظ درآمدی قرار دارند. در ادامه با ما همراه باشید تا به معرفی ۲۰ عنوان شغلی که بیشترین درآمد را در شرکت گوگل دارند، بپردازیم.

گوگل اهمیت زیادی به مهندسان خود می‌دهد؛ اما نگاهی به لیست پردرآمدترین کارمندان این شرکت نشان می‌دهد که گوگل تنها به فکر برنامه‌نویسی و موارد مشابه نیست. در ادامه به مرور لیست پردرآمدترین کارکنان گوگل خواهیم پرداخت. توجه کنید که این لیست براساس اظهارنظر کارکنان فعلی و گذشته‌ی گوگل ساخته شده و به صورت رسمی توسط گوگل تایید نشده است. در ضمن مقادیر حقوق سالیانه هستند.

۲۰. مهندس سخت‌افزار

حقوق: ۱۸۳۹۴۸دلار

گوگل گجت‌هایی مانند تبلت‌ها و گوشی‌های نکسوس و روترهای OnHub را می‌سازد و برای رقابت با رقیبان سرسخت خود باید حقوق خوبی پرداخت کند تا بهترین‌ها را به سمت خود بکشد.

۱۹. مدیر فنی برنامه‌ها

حقوق: ۱۸۸۲۲۹ دلار

مدیران فنی برنامه‌ها در گوگل وظیفه‌ی تحت‌نظرگیری پروژه‌ها در طی چرخه‌ی فعالیت آن‌ها را برعهده دارند و باید زمان‌بندی‌ها را مدیریت و ریسک‌ها را شناسایی کرده و هدف از پروژه‌های مختلف را به سهام‌داران شرح دهند.

۱۸. مشاوران حقوقی

حقوق: ۱۸۹۲۶۲ دلار

مشاوران حقوقی در مسائل مختلف حقوقی بوجود آمده در داخل و بیرون دادگاه به گوگل مشاوره می‌دهند.

۱۷. مدیر ارشد استراتژی فروش

حقوق: ۱۹۰۷۲۷ دلار

با توجه به فعالیت‌های گوگل برای این شرکت، بسیار مهم است تا بهترین راه‌ها را برای فروش محصولات خود بیابد. اینجا است که مدیر ارشد استراتژی فروش باید وظیفه‌ی خود را به بهترین نحو ممکن انجام دهد.

۱۶. مدیر ارتباطات

حقوق: ۱۹۰۸۴۶ دلار

زمانی که شرکتی به بزرگی گوگل دارید، باید اطمینان داشته باشید که ماموریت‌ها و مواضع شما بسیار واضح و آشکار باشند. به این دلیل است که مدیر ارتباطات نقشی اساسی در گوگل ایفا می‌کند.

۱۵. مدیریت مهندسی

حقوق: ۱۹۱۵۵۲ دلار

اغلب مواقع، مهندسان پایه‌ریز مهم‌ترین محصولات گوگل هستند. مدیر مهندسی باید گروه مهندسان را مدیریت کند تا مراحل توسعه، تست و ساخت محصولات جدید به نحو احسن انجام بگیرد.

۱۴. طراحان رابط کاربری محصولات

حقوق: ۱۹۱۸۸۱ دلار

طراحی رابط کاربری مناسب برای هر محصولی یکی از مهم‌ترین بخش‌های طراحی به حساب می‌آید و به این دلیل گوگل حقوق بالایی به طراحان رابط کاربری خود پرداخت می‌کند. وظیفه‌ی این افراد این است که از زیبایی و راحت بودن نحوه‌ی استفاده از محصولات گوگل اطمینان حاصل کنند.

۱۳. مدیر ارشد فروش

حقوق: ۱۹۳۶۸۰ دلار

منبع اصلی درآمد گوگل تبلیغات است و برای حفظ این روند گوگل نیاز به جذب بهترین‌ها در این پست دارد.

۱۲. مدیر ارشد عملیات و فروش آنلاین

حقوق: ۱۹۲۹۱۵ دلار

وظیفه‌ی این افراد پیش‌بینی آینده‌ی فروش و محقق کردن افزایش درآمد خالص است. در شرکتی که سرویس‌های آن همگی آنلاین هستند، این مدیران نقشی اساسی در گوگل ایفا می‌کنند.

۱۱. مدیر فنی سایت

حقوق: ۱۹۳۴۲۳ دلار

همان طور که از نام شغل پیدا است، این افراد باید توانایی شناسایی ایرادات را داشته باشند. ایرادات بوجود آمده در سرویس‌های آنلاین گوگل باید توسط مدیران فنی به سرعت رفع شوند تا خدشه‌ای به نام این شرکت وارد نشود.

۱۰. مدیر ارشد محصولات

حقوق: ۱۹۷۲۵۲ دلار

یک مدیر ارشد محصولات باتجربه می‌تواند نقشی اساسی در گوگل ایفا کند. آن‌ها گروه‌های مختلف مهندسان را به سمت یک هدف مشخص هدایت می‌کنند.

۹. مهندس نرم‌افزار

حقوق: ۲۰۱۵۶۵ دلار

مهندسان گوگل باید در حل مشکلات پیچیده استاد باشند. به این دلیل گوگل به داشتن موقعیت‌های شغلی چالش‌برانگیز مشهور است. البته گوگل این سختی را در حقوق جبران می کند و به مهندسان نرم‌افزار خود بیش از ۶۰ درصد نسبت به میانگین کشور آمریکا، حقوق بیشتری می‌دهد.

۸. مهندس ارشد نرم‌افزار

حقوق: ۲۰۷۲۱۱ دلار

مهندس ارشد نرم‌افزار وظیفه‌ی پایه‌ریزی معماری برنامه‌های جدید را بر عهده دارد. به علاوه مهندس ارشد، سایر مهندسان نرم‌افزار را نیز سرپرستی می‌کند.

۷. سرپرست مهندسان نرم‌افزار

حقوق: ۲۱۰۴۶۲ دلار

مهندسان ارشد نرم‌افزار در گوگل جزء پردرآمدترین افراد هستند؛ چرا که وظیفه‌ی سرپرستی مهم‌ترین سرویس‌های گوگل مانند یوتیوب را بر عهده دارند.

۶. مدیر ارشد مهندسی نرم‌افزار

مدیر ارشد مهندسی نرم‌افزار، باتجربه‌ترین برنامه‌نویس و مهندس نرم‌افزار گروه است و وظیفه‌ی رهبری گروه کدنویسان را بر عهده دارد.

۵. مدیر تمامی محصولات

حقوق: ۲۴۳۲۹۹ دلار

مدیر تمامی محصولات گوگل در واقع نقشی کلیدی در هر پروژه‌ی گوگل دارد. او وظیفه‌ی ایجاد هماهنگی بین بخش‌های فروش، مهندسی نرم‌افزار، مدیریت فروش و هر بخش درگیر دیگر را دارد.

برخی محصولات گوگل بدون داشتن یک مدیر محصول خوب، هیچ‌گاه نمی‌توانستند موفق شوند.

۴. مدیر عملیات کسب و کار

حقوق: ۲۵۲۴۲۳ دلار

فردی که در این پست مشغول به کار است باید تمامی پروژه‌ها را به بهترین نحو مدیریت کند و مدام در حال تعامل با مدیران ارشد باشد. بنابر گفته‌ی گوگل، فردی که برای این پست در نظر گرفته می‌شود حداقل ۶ سال سابقه‌ی کار دارد.

۳. مدیر بازاریابی

حقوق: ۲۶۸۹۳۶ دلار

وظیفه‌ی مدیر بازاریابی آشنا کردن عموم مردم با تمامی محصولات گوگل است. مدیریت تبلیغات از وبلاگ‌ها تا تبلیغات‌تلویزیونی بر عهده‌ی مدیر بازاریابی است.

۲. مدیر مهندسان

حقوق: ۲۷۲۳۷۰ دلار

این فرد مدیریت تمامی بخش‌های مرتبط با مهندسی در گوگل را بر عهده دارد. بنابر گفته‌ی گوگل انجام این کار نیاز به ده سال سابقه‌ی شغلی دارد.

۱. مدیر مالی

حقوق: ۳۳۹۸۲۵ دلار

این پست یکی از پر درآمدترین شغل‌ها در گوگل است. مدیر مالی تمامی جنبه‌های اقتصادی شرکت را تحت نظر داشته و اطمینان حاصل می‌کند که بخش‌های مختلف در چهارچوب‌های اقتصادی تعیین شده قدم برمی‌دارند.

منبع: زومیت

هوش مصنوعی علمی مهیج، کارگشا، پیچیده، ترسناک و خطرناک قلمداد می‌شود. بسیاری از دانشمندان و صاحبنظران اعتقاد دارند هوش مصنوعی آینده بشریت را دگرگون خواهد ساخت. بسیاری از مشکلات بشر را حل خواهد نمود. به عنوان مثال؛ در گذشته مردم برای کسب دانش یا اطلاعاتی مجبور بودند ساعت‌ها در کتابخانه‌های مختلف وقت بگذرانند، با انسان‌های زیادی مشورت کنند و در نهایت احتمالا به اطلاعات مورد نظر دست پیدا می‌کردند. امروزه مردم برای کسب دانش از ابزاری قدرتمند (فعلا به نظر قدرتمند) به نام اینترنت استفاده می کنند. برای این منظور معمولا ساعت‌ها پشت رایانه به جستجو می‌پردازیم و از لابه‌لای سایت‌های معتبر و غیر معتبر، اطلاعاتی را که می‌خواهیم کسب می‌کنیم، در حالی که در آینده من و شما در لحظه می‌توانیم اطلاعاتی را که می‌خواهیم بدست آوریم.

در رابطه با هوش مصنوعی ترس های بسیاری نیز وجود دارد . از فیلم های تخیلی که در رابطه با هوش مصنوعی ساخته می شوند ، تقریبا اکثر آنها این نتیجه می رسند که هوش مصنوعی روزی بر انسان پیروز خواهد شد و انسان را شکست خواهد داد .الون ماسک (ELON MUSK) موسس دو شرکت تسلا موتورز و شرکت فضایی SpaceX ، چندی پیش در مصاحبه خود اعلام نمود مشکلات ناشی از روند پیشرفت روبات ها و توسعه های نرم افزاری در حوزه هوش مصنوعی تا ۲۰ سال آینده خطرناک تر از بمب های هسته ای است ! الون در مصاحبه خود اعلام کرد که هوش مصنوعی لزوما در ساختار انسانی ظهور نخواهد کرد و در حال حاضر هم ما تا حدودی کنترل زندگی عادی خود را از دست داده و این بخش از کنترل خود را به دست ماشین ها سپرده ایم. وی برای اثبات این گفته خود مثال شبکه های بانکی را عرضه کرد و بیان کرد که هم اکنون کنترل انتقالات و امور بانکی بدون استفاده از شبکه های رایانه ای مطلقا در شبکه بانکی امریکا ناممکن شده است و این یعنی برتری ماشین بر انسان. چنین پیشرفتی توسط ماشین ها می تواند در آینده به تدریج افزایش هم پیدا کند.

برنده جایزه نوبل فیزیک «هاوکینگ» معتقد است ، دستاورد تاریخی در توسعه این فناوری می‌تواند آخرین موفقیت انسان محسوب شود، اگر بشر نحوه برخورد و اجتناب از خطرات هوش مصنوعی را یاد نگیرد.
کشورهای در حال توسعه به دنبال ساخت سیستم‌های تسلیحاتی خودکار هستند ، همزمان سازمان ملل به دنبال ممنوعیت استفاده از این تجهیزات است و از سویی دیگر IBM در حال توسعه تراشه‌های هوشمند است که مسیر را برای ساخت شبکه‌های حسگر با قابلیت تقلید ادراک، رفتار و افکار مغز انسان هموار می کند.
در اینصورت امکان ساخت ماشین‌های هوشمند با مغز که از هوشی فراتر از انسان برخوردار هستند، فراهم می‌شود.این ماشین ها می توانند در جنگ ها نیز مورد استفاده قرار گیرند .
«هاوکینگ» خاطر نشان کرد، اگر با خطر حمله موجودات بیگانه طی چند دهه آینده مواجه باشیم، تا زمان حمله آنها صبر نکرده و اقدامات دفاعی اضطراری انجام خواهیم داد؛ بنابراین باید تا پیش از توسعه ماشین‌هایی با هوش ابرانسانی که تهدید جدی برای آینده بشریت محسوب می‌شوند، اقدامات پیشگیرانه‌ای انجام دهیم که از وقوع فاجعه جلوگیری کند.
از سویی دیگر بر اساس تحقیقاتی که در ژاپن انجام گرفته ۵۲ درصد از محققان و کارشناسان معتقدند با ورود هوش مصنوعی به زندگی انسان ها نه تنها به زندگی انسان ها چیزی اضافه نمی شود بلکه این ورود به معنای پایان و ویرانی زندگی انسان هاست.
دانشمندان نوروساینس در دانشگاه پلی تکنیک لوزان در سویس در حال شبیه سازی مغز هستند. این گروه از محققان به سرپرستی هنری مارکرام تا به حال فاز اول این پروژه بلند پروازانه یعنی کپی کامل مغز انسان بر روی ابرکامپیوتر دوم جهان یعنی بلوژن-ال را مدتی قبل کامل کرده اند. آنها نورون به نورون مغز را بر روی بلوژن کپی می کنند. تقریبا می توان گفت هر تراشه مسئول شبیه سازی کار یک نورون است.
در یک اتفاق عجیب مرکز تحقیقاتی این پروژه در ساحل دریاچه ژنو واقع شده است؛ همان جایی که ماری شلی شخصیت داستانش دکتر فرانکشتاین را در آنجا تصور کرده. فرانکشتاین هیولایی انسان مانند می‌سازد که دارای نیرویی مخرب می‌شود و در نهایت خالقش را می‌کشد. آیا این تخیل به واقعیت خواهد پیوست ؟
از سویی دیگر بسیاری از کارشناسان و مخصوصا مسئولین حقوق بشر نسبت به نقض حریم شخصی هشدار داده اند . با همه گیر شدن اپلیکیشن های هوشمند ، افکار ، فعالیت ها ، علاقمندی ها و بسیاری از ویژگی های خصوصی انسان توسط اپلیکیشن های هوشمند دیده می شود . این امر می تواند حریم شخصی انسان ها را نقض کند .
قطعا همه این تفکر و ترس ها به علت قدرت هوش مصنوعی است . به خاطر همین است که در جستجو هایی که درباره هوش مصنوعی انجام می دهید بیشتر با این ترس ها آشنا می شوید . اما واقعا آینده هوش مصنوعی چیست ؟
بسیاری از شرکت ها و محققان در نقطه مقابل نظریات بالا ، هوش مصنوعی را نجات دهنده بشر می دانند . ۴۸% محققان و کارشناسان در ژاپن معتقدند ورود هوش مصنوعی به زندگی انسان ها گریز ناپذیر است پس باید با آغوش باز به استقبال آن رفت.
ری کورزویل، آینده گرا و مدیر بخش مهندسی گوگل نگاه مثبتی به آینده فناوری داشته و می گوید: “در سال های آتی و با برنامه های نرم افزاری مختلفی که نوشته می شوند، کاربران قادر به ارائه پرسش و پاسخ با گوگل خواهند بود. کارشناسان گوگل پیش بینی کرده اند که تا سال ۲۰۳۰ میلادی، هوش مصنوعی جایگزین هوش انسان شده و قادر به حل مسائل پیچیده خواهد بود .
پژوهشگران بسیاری پیش بینی می کنند که به کمک فناوی نرم افزاری جدید شبکه های عصبی و هوش مصنوعی بتوان پیش بینی های بسیار دقیقی از بازار سهام به عمل آورد و پیش بینی های دقیق تری مانند مکان فیزیکی سیاره ها درسال های آتی و اوضاع کره زمین از نظر شرایط زیست محیطی و غیره نیز میسر خواهد شد.
اما بهترین راه برای پیش بینی آینده هوش مصنوعی پیگیری پروژه های در دست انجام فعلی در این موضوع است . هرچه بیشتر درباره هوش مصنوعی جستجو کنید ، بیشتر به پروژه های شرکت گوگل برخورد می کنید . این شرکت غول فناوری اطلاعات پروژه های بسیاری را در دست اقدام دارد که مهمترین آن پروژه تعامل انسان با محیط است . برای پیش بینی هوش مصنوعی در آینده به بررسی بعضی از این پروژه ها می پردازیم .
بسیاری از شرکت ها امروزه به سراغ پوشیدنی های هوشمند رفته اند . کامپیوترهای پوشیدنی، ابزارهای الکترونیکی کوچکی هستند که توسط کاربر پوشیده می‌شوند که به هدف توسعه تکنولوژی اطلاعات ایجاد شده‌اند. وقتی به کامپیوترهای پوشیدنی فکر می‌کنیم – عینک‌های هوشمند مانند Google Glass یا ساعت‌ مچی‌های هوشمند مانند Pebble – کامپیوترهای موبایل بسیار کوچکی که به بدن یا لباس ما متصل هستند، به ذهن می‌آیند. ویژگی اصلی این ابزارها به اعتقاد ما کوچک‌سازی و راحتی استفاده از این ابزارها است. مثلا یک ساعت هوشمند، شما را از زحمت حمل یک گوشی برای چک کردن پیام‌ها نجات می‌دهد. اما واقعیت این است که این ابزار ها امکانات فوق العاده زیادی برای ما به همراه دارند .
پروژه REFRESH : پروژه Refresh گوگل ، تقریبا مانند اپلیکیشن اپل عمل می کند . این برنامه برای ارائه «پرونده سوابق» یا چکیده اطلاعات در مورد افراد مختلف طراحی شده‌ است . چون نسخه Google Glass اپلیکیشن Refresh روی چشم شما قرار می‌گیرد، می‌توان آن را نمونه ساده‌ای از عملکرد ابزارهای پوشیدنی در آینده دانست؛ یعنی هر چه را بخواهید بدانید کشف می‌کند و در اختیار شما قرار می‌دهد.
به عنوان مثال، ابزارهای پوشیدنی می‌توانند کمک کنند که بیشتر در مورد افرادی که ملاقات می‌کنید اطلاعات داشته باشید، بدانید که قبلا آنها را دیده‌اید و سابقه آشنایی، علایق و تاریخچه مشترکی با آنها دارید یا نه.
این قابلیت بسیار کوچکی از این ابزار است. اما آینده‌ای را تصور کنید که هر چه می‌خواهید بدانید به سادگی و بدون هیچ تلاش و اقدامی از سوی شما، پیش چشمتان ظاهر شود. می‌توانید در حال غذا خوردن در یک رستوران باشید و Google Glass ناگهان به شما اطلاع می‌دهد که مثلا این همان مکانی است پدرتان از مادرتان خواستگاری کرده است؛ یا اگر با دوستتان قرار دارید، به شما اطلاع می‌دهد که او به علت ترافیک سنگین کمی دیر می‌رسد؛ شارژ کارت پارکینگ شما تا ۲۰ دقیقه دیگر به پایان می‌رسد و یا دستشویی در طبقه بالای رستوران سمت راست قرار دارد. تصور کنید این اطلاعات در همان لحظه‌ای که می‌خواهید آن را بدانید، به سادگی جلوی چشمتان ظاهر می‌شوند. این آینده تکنولوژی کامپیوترهای پوشیدنی است. به همین دلیل است که انقلاب ابزارهای پوشیدنی بیشتر انقلاب هوش مصنوعی محسوب می‌شود. هوش مصنوعی، حوزه‌ای از علم کامپیوتر است که بر آفرینش دستگاه‌های هوشمندی که عملکرد و واکنش انسانی دارند تاکید می‌کند. برخی از فعالیت‌هایی که کامپیوترهای مجهز به هوش مصنوعی دربرمی‌گیرند، عبارتند از: شناسایی صدا، آموزش، برنامه‌ریزی و حل مشکلات. هوش مصنوعی جزئی ضروری از صنعت تکنولوژی است. ظهور این پدیده به اوایل دهه ۵۰ میلادی برمی‌گردد. آن چیزی که در مورد رایانش پوشیدنی جالب است، کاری است که سرورهای پشتیبان انجام می‌دهند تا کشف کنند شما چه چیزی را می‌خواهید بدانید و سپس به آن اطلاعات دست می‌یابند. در این صورت دیگر چیزی برای بخش انتقال اطلاعات به مغز باقی نمی‌ماند.
اپلیکیشن‌های آینده، به جای اینکه مانند Refresh موضوعات مورد علاقه شما را فقط از طریق چک کردن تقویم موبایل‌تان کشف کنند، علاوه بر آن، ایمیل، شبکه‌های اجتماعی، تماس‌های تلفنی و کلیه منابعی را که به دوستان و همراهان شما متصل‌اند، چک می‌کنند. همچنین این اپلیکیشن‌ها تاریخچه اقدامات و حرکات شما را زیر نظر خواهند گرفت و سپس با فشرده‌سازی اعداد، اطلاعاتی را که می‌خواهید بدانید، به شما منتقل خواهند کرد.
شرکت گوگل برای ورود هرچه بیشتر به دنیای هوش مصنوعی ، شرکتی به نام DeepMind را تملک کرده است، که تکنولوژی هوش مصنوعی تولید می‌کند و خیلی سریع به سوی تولید کامپیوترهایی حرکت می‌کند که مثل بشر تفکر می‌کنند.
گوگل برای اینکه قابلیت‌های DeepMind را نشان دهد، این سیستم را در بازی‌های رایانه‌ای مستقر در مکان‌های عمومی بکار گرفته است. شرکت DeepMind می‌داند چگونه این بازی‌ها را اجرا کند و سپس بر آنها تسلط یابد.
این تکنولوژی مورد استفاده گوگل قرار می‌گیرد تا نسخه‌های آینده Google Now را قدرتمندتر کند. Google Now دستیار شخصی هوشمندی است که در سیستم عامل اندروید قابل استفاده است. به محض اجرای این برنامه اطلاعات فراوانی در اختیار کاربران قرار می‌گیرد؛ از نتایج مسابقات ورزشی گرفته تا وضعیت آب و هوا، رستوران‌های خوب و غیره. این سرویس با ارائه اطلاعات به شما و نظارت بر اینکه چگونه از این اطلاعات استفاده می‌کنید، اولویت‌ها، تمایلات و کنجکاوی‌های شما را می‌داند. همچنین در طول زمان دقیقا درمی‌یابد چه نوع اطلاعاتی را در چه زمانی می‌خواهید بدانید و سپس این اطلاعات را به ابزار پوشیدنی شما منتقل می‌کند.
قدرت هوش مصنوعی برای کشف اطلاعاتی که می‌خواهید بدانید (و البته زمان آن) وقتی تقویت می‌شود که کامپیوترهای پوشیدنی این اطلاعات را به سادگی به شما منتقل می‌کنند.
شما با یک PC، لپ‌تاپ، تبلت یا تلفن می‌توانید به دنبال اطلاعات بروید یا با انجام اقدامی به هشدارها واکنش نشان دهید. انقلاب تکنولوژی پوشیدنی اطلاعات را بدون اینکه هیچ تلاشی انجام دهید ارائه می‌کند. این اطلاعات به سادگی ظاهر و سپس محو می‌شوند. فرقی هم که ایجاد می‌کند مساله راحتی است.
امروزه همه در مورد «واقعیت افزوده» (نمایی زنده از محیط فیزیکی دنیای واقعی که عوامل آن با ورودی‌های حسی تولید شده توسط کامپیوتر مانند صدا، ویدئو، گرافیک یا جی‌پی‌اس افزوده می‌شوند) صحبت می‌کنند. اما باید گفت این واقعیت نیست که افزوده می‌شود، بلکه واقعیت امری بسیار ساده است. در واقع این ذهن شما است که افزوده می‌شود (با دانشی که جایگزین نادانی می‌کنید). تجربه و زندگی شما است که افزوده می‌شود.
به همین دلیل است که انقلاب رایانش پوشیدنی انقلاب بکارگیری هوش مصنوعی و داده‌های شخصی است که اطلاعات را وقتی به آن نیاز دارید در اختیار شما قرار می‌دهد. بخش رایانش پوشیدنی این اطلاعات را به سادگی و مستقیم‌ترین شکل ممکن در ذهن شما جا می‌دهد.
تعامل انسان با محیط
شیوه ارتباط انسان‌ها با کامپیوتر در چند سال اخیر به‌شدت دست‌خوش تغییر و تحول شده است. از کوچ غالب ابزارهای همراه به رابط‌های لمسی گرفته تا واسط‌های گران‌قیمتی که امکان کنترل تجهیزات دیجیتال را با امواج مغزی فراهم می‌کنند، همه نشانه‌های این تغییر و تحول هستند.
نکته تازه این است که این روند تغییر و تحول رابط کاربری اکنون از «دستگاه‌ها» به‌سوی سرویس‌ها و خدمات آنلاین و آفلاین کشیده شده است و بیشترین تلاش‌ها در این عرصه، در جهت پردازش (شاید مهم‌تر از آن درک) زبان طبیعی یا به‌اصطلاح NLP (سرنام Natural Language Processing) صورت می‌پذیرد. این حرکت که شاید نخست با Siri اپل رنگ کاربردی شدن به خود گرفت، به قدری مهم شده است که غول دیگر دره سیلیکون یعنی گوگل را هم وادار کرده است تا با تکیه بر دانش و خلاقیت کسی مانند ری کرتزوایل، بحث پردازش زبان طبیعی را با جدیت دنبال کند.
سی‌ری اپل به‌رغم پیشرفت روز به روزش، دامنه تأثیر به نسبت اندکی دارد که به دارندگان محصولات اپل و حوزه‌هایی خاص از مکالمات روزمره (تنظیم قرار ملاقات‌ها، اطلاعات ورزشی، مکان‌های تفریحی و موارد مشابه) محدود است. در مقابل اهمیت حرکتی که گوگل در حال انجام آن است، به دو دلیل بسیار بیشتر خواهد بود.
نخست آن‌که دامنه نفوذ گوگل در میان کاربران در سراسر دنیا بسیار وسیع‌تر است و تعداد سرویس‌های گوگلی هم که می‌توانند از چنین توانمندی بهره ببرند، بسیار زیاد است. تا پیش از این هم کاربران می‌توانستند به صورت صوتی و مثلاً با گفتن نام محل مورد نظر از سرویسی مانند نقشه گوگل استفاده کنند. اما این سیستم‌تعامل صوتی تنها محدود به تبدیل اصوات به کلمات و پس از آن اجرای جست‌وجویی ساده روی آن کلمات بود. با راه افتادن سیستم پردازش زبان طبیعی، کاربر خواهد توانست از طریق صحبت با کامپیوتر با تمام سرویس‌های قدیمی و جدید گوگل «تعامل» کرده و حتی بسته به مورد، جوابش را بشنود.
دلیل دوم اما بیش از سرویس‌هایی که گوگل ارائه می‌دهد، به زیرساخت و ابزاری که در‌اختیار دارد مربوط می‌شود. اگر این شرکت بتواند سیستم تشخیص زبان طبیعی را روی خزنده وب‌اش (Web Crawler) پیاده کند، می‌تواند محتوای میلیاردها صفحه‌ای که ایندکس می‌کند را «بفهمد» به سیستمی قابل درک برای ماشین تبدیل کند. به این ترتیب گراف دانش گوگل دیگر تنها به ارتباط دو شیء یا صفحه محدود نخواهد بود، بلکه می‌تواند معانی و مفاهیم نیز را در این میان دخیل کند. در این صورت شاید بتواند اطلاعات صفحات را به هم ربط دهد و از آن‌ها «دانش» استخراج کند. هم‌اکنون هم یکی از ساده‌ترین راه‌های یافتن جواب هر پرسشی، جست‌و‌جوی گوگل است! اما در آن صورت شاید گوگل بتواند موضوعات پیچیده را نیز برای کاربر به‌صورت جامع «توضیح دهد.»
کرتزوایل اعلام کرده است که قصد دارد با این پروژه سیستمی بسازد که «درباره همه چیزهایی که می‌بیند و می‌خواند خبره باشد و این خبرگی را در‌اختیار تمام دنیا قرار دهد».
این کار شاید ادامه کاری باشد که آی‌بی‌ام با واتسون آغاز کرد. اما در برابر واتسونی که تمام دانشش را از ویکی‌پدیا گرفته بود و به‌صورت آفلاین کار می‌کرد، سیستم گوگل به صورتی پویا هر روز با «مطالعه بیشتر وب» بر میزان دانش خود خواهد افزود.
اما آن‌چه در این میان برای من جذاب و تفکر برانگیز است، کلمه Natural و امکان تعمیم آن به سایر جنبه‌های تعامل انسان و ماشین و به‌خصوص فرم و شکل ماشین‌ها است. از بدو تکامل ذهن انسان و توانایی او در ساخت و به کارگیری ابزار، این انسان بوده است که خود را با نحوه کار یک ابزار تطبیق داده است. شاید نهایت فناوری این باشد که ابزار بتواند خود را با زندگی روزمره و «طبیعی» ما تطابق دهد.
در بیشتر داستان‌ها و فیلم‌های علمی‌تخیلی با ربات‌هایی برخورد می‌کنیم که با درجه‌های متفاوت شباهت، همانند انسان ساخته شده‌اند. این امر شاید تنها حاصل ساده‌انگاری ذهن خالق اثر نباشد که خواسته است هیئتی انسانی را مکانیکی کند. شاید این درست‌ترین شیوه کار باشد.
کامپیوتر، ابزار محاسب، دستیار دیجیتال یا هر ابزار فناورانه دیگری را که در نظر بگیریم، برای کار در محیطی ساخته شده است که ما انسان‌ها در آن زندگی می‌کنیم و برای بدن و تناسبات اندامی ما بهینه شده است. به این ترتیب شاید آن ابزار هم باید به شکل و ابعادی مانند ما درآید و با سیستمی شبیه ما با محیط و خود ما تعامل کند. اگر این ماشین علاوه‌بر فیزیک «طبیعی» رابط کاربری طبیعی نیز داشته باشد، پذیرش، برقراری ارتباط و استفاده از آن بسیار ساده‌تر و بهینه‌تر خواهد بود.
فراموش نکنیم هدف فناوری ساده‌تر و بهتر کردن زندگی ما انسان‌ها است. پس شاید بهتر باشد به جای آن‌که ما تعامل با ماشین را یاد بگیریم، ماشین به گونه‌ای ساخته شود که با سیستم ذاتی‌مان با ما تعامل کند. شاید واقعاً «آر دنیل اولیواو» آسیموف فقید واقعاً بهترین ماشینی باشد که تا‌کنون ساخته شده است!
آینده هوش مصنوعی :
قطعا نمی توان پیش بینی نمود در آینده چگونه هوش مصنوعی پیشرفت خواهد نمود ، اما می توان پیش بینی نمود در چه حوزه هایی پیشرفت خواهد کرد .
هوش مصنوعی در چه حوزه هایی پیشرفت خواهد نمود :
۱- رباتیک : هرچه بیشتر زمان می گذرد ، ربات هایی بیشتر شبیه انسان تولید می شود . ممکن است این پیشرفت تا جایی باشد که ربات ها از انسان پیشی گیرند . ربات های آتش نشان ، ربات های فوتبالیست ، ربات های اکتشافی ، ربات های جاسوس ، ربات های حسابدار ، صندوقدار ، ربات های آشپز و …. ربات در آینده به کمک هوش مصنوعی وجود خواهند داشت .
۲- شبیه سازی مغز : تا به امروز تلاش های بسیار زیادی برای شبیه سازی مغز انسان و هوش انجام گرفته است.بطور یقین این تلاش ها تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه پیدا خواهد نمود . شاید روزی بتوان مغزی قوی تر از مغز انسان توسط انسان تولید شود !
۳- تشخیص گفتار : گوگل ، اپل و چندین شرکت دیگر تمرکز خود را برروی تشخیص گفتار انسان انجام داده اند و به موفقیت هایی نیز درست یافته اند . اینکه این تشخیص گفتار ، کاملا گفتار انسان های متفاوت را به درستی درک و تجزیه و تحلیل نماید گام بعدی هوش مصنوعی در این زمینه در سالهای آتی خواهد بود .
۴- درک احساس متفاوت انسان ها توسط ماشین : پیش بینی می شود ماشین ها با تشخیص زبان هایی به جز زبان انگلیسی و با تشخیص علائمی به جز زبان ( حرکت ، لب خوانی ، صدا) بتوانند مانند انسان ادراک و رفتار کنند . در یک مهد کودک در نزدیکی دانشگاه کالیفرنیا سان دیاگو ، یک ربات به نام روبی وجود دارد که صحبت کودکان را درک می کند ، سر و صورت آنها را نوازش می کند و به حرف آنها گوش می دهد .
۵- ربات هایی برای استفاده در جنگ و امنیت : متاسفانه هوش مصنوعی در ساخت سلاح های کشتار جمعی ، ربات های کماندو هوشمند نیز کاربرد زیادی دارد . به راحتی می توان متصور شد جنگ های آتی جنگ هایی با خرابیهای هدفمند ، همراه با ربات هایی جنگجو خواهد بود . همچنین این ربات ها در امنیت مرزها و کشور ها نیز به کار گرفته خواهند شد .
۶- حمل و نقل هوشمند : امروزه کمپانی های بزرگ خودرو سازی و البته شرکت گوگل به دنیال ساخت خودروهای هوشمند هستند . همانطور که چندی پیش دیدیم ، گوگل خودرو هوشمند خود را آزمایش کرد و شرکت بنز نیز تریلر سنگین هوشمند خود را آزمود . پس دور از ذهن نخواهد بود که هوش مصنوعی در این زمینه نیز کمک زیادی به انسان ها خواهد نمود .
۷- بازاریابی هوشمند : در آینده قطعا با دستگاه هایی مانند گوگل گلس ، بازاریابی شکل جدید خواهد گرفت . دیگر احتمالا از تبلیغات مزاحم پیامکی ، تلویزیونی یا شهری خبری نخواهد بود و هر کسی با توجه به فکر و نیازی که دارد ، تبلیغات برایش به نمایش در خواهد آمد .
قطعا اتفاقات بسیار بیشتری در دنیای هوش مصنوعی خواهد افتاد که در این گفتار بیان نشد ، اما قطعا همین نکات بیان شده نیز قابل تامل خواهد بود.

نادر حاتمی – worldit.ir