بایگانی برچسب: s

سریع ترین دوربین جهان قادر است حرکت نور را به تصویر بکشد!

تصویربرداری در حالت اسلوموشن کاربردهای فراوانی در زمینه‌های علمی و سرگرمی دارد. به تازگی هم پژوهشگران دانشگاه لاند (Lund University) سوئد، سریعترین دوربین جهان را با قابلیت ضبط تصاویر با سرعتی باورنکردنی، معرفی کرده‌اند.

فیلم‌برداری در حالت حرکت آهسته علاوه بر ایجاد تجربه‌ای متفاوت در فیلم‌های سینمایی اکشن، امکان بررسی پدیده‌هایی که در کسری از ثانیه اتفاق می‌افتند را برای دانشمندان فراهم می‌کند. جدیدترین دستاورد دانشگاه لاند سوئد نیز ساخت سریعترین دوربین جهان است که با قابلیت ثبت ۵ هزار میلیارد فریم در یک ثانیه، می‌تواند حرکت ذرات نور را نمایش دهد! با چنین سرعتی، پدیده‌هایی که تنها در ۲۰۰ میلیاردم ثانیه اتفاق می‌افتند هم از چشم انسان دور نخواهند بود.

برای درک بهتر قابلیت‌های این اختراع بزرگ، محققان دانشگاه لاند از حرکت یک دسته فوتون (ذرات تشکیل‌دهنده نور) در مسافتی برابر با ضخامت یک ورق کاغذ فیلم‌برداری کرده‌اند؛ با در نظر گرفتن سرعت نور که کمی بیشتر از یک میلیارد کیلومتر در ساعت است، چنین دستاوردی بدون اغراق، شگفت‌انگیز است.

ثبت حرکت فوتون‌های نور توسط سریع‌ترین دوربین جهان

همان‌طور که انتظار می‌رود، فناوری ثبت این تعداد فریم در یک ثانیه تفاوتی اساسی با فناوری دوربین‌های معمولی دارد؛ برای عملی کردن ثبت ۵ تریلیون فریم در یک ثانیه با استفاده از تکنولوژی قدیمی، اولین چیزی که به آن نیاز داریم یک حلقه فیلم به طول یک مایل است تا فیلمی به مدت یک ثانیه را در خود نگه دارد! از طرف دیگر سریع‌ترین دوربین جهان برای ثبت پدیده‌هایی که در کمتر از یک پیکو ثانیه اتفاق می‌افتند، ساخته شده است؛ این مدت زمان تقریبا معادل یک تریلیونیوم زمانی‌است که طول می‌کشد تا بگوییم: «هزار و یک.»

فناوری که این دوربین رکورددار از آن برای رسیدن به نرخ فریم فوق‌العاده‌اش استفاده می‌کند، بسیار جالب است؛ هریک از فریم‌های این دوربین از چهار تصویر مجزا که پشت سر هم ثبت می‌شوند، تشکیل شده است. این چهار تصویر با تاباندن لیزری مخصوص به سوژه‌ی تصویربرداری، به صورت منحصربه‌فردی کدگذاری می‌شوند تا در مراحل بعدی آنالیز فیلم، امکان جدا شدن از یکدیگر و کاهش سرعت تصاویر ثبت‌شده را داشته باشند.

پژوهشگران سازنده سریع‌ترین دوربین جهان، الایس کریستنسون (Elias Kristensson) و آندریاس اِن (Andreas Ehn)، این فناوری ثبت تصاویر را FRAME نام‌گذاری کرده‌اند که کوتاه شده‌ی عبارت «الگوریتم تشخیص فرکانس برای نوردهی‌های متعدد» است؛ جزئیات FRAME در مقاله‌ای که در ژورنال Light: Science and Applications به چاپ رسیده، در دسترس علاقه‌مندان است. با افزایش بازدهی هر فریم فیلم، کریستنسون و اِن علاوه بر افزایش سرعت ثبت تصاویر، قابلیت ضبط توالی‌های طولانی‌تر و با جزییات بیشتر را فراهم کرده‌اند.

اما هدف اصلی این دو محقق از ساخت سریع‌ترین دوربین جهان چه بوده است؟ کریستنسون و اِن به صورت تخصصی بر روی مبحث احتراق سوخت‌ها کار می‌کنند. آن‌ها امیدوارند که اختراعشان با روشن‌تر کردن واکنش‌های شیمیایی پیچیده‌ای که در هنگام احتراق یک سوخت در سطح مولکولی اتفاق می‌افتد، بتوانند بازدهی موتورهای سوختِ گازی را افزایش دهند.

اما این دوربین شگفت‌انگیز که قابلیت به تصویر کشیدن حرکت ذرات نور را دارد، تنها برای آنالیز واکنش شیمیایی فرآیند احتراق ساخته نشده و قادر است فرصت‌های بی‌شماری را برای پیشرفت تکنولوژی در بسیاری از زمینه‌های مختلف فراهم کند. سازندگان سریع‌ترین دوربین جهان هم اکنون در حال همکاری با یک کمپانی آلمانی برای ساخت یک نمونه اولیه کاربردی از فناوری موردنظر هستند. کریستنسون و اِن ابراز امیدواری کردند که در چند سال آینده، محققان سراسر دنیا نیز قادر خواهند بود تا از این دوربین برای اهداف پژوهشی‌شان استفاده کنند.

فقر جوامع حتی از فضا هم پدیدار است

فقر جوامع، یکی از بزرگ‌ترین معضلات دنیای امروزی است. فقر نشانه‌های بسیاری دارد اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید یکی از روش‌های جدید برای شناخت مناطق محروم، بررسی چهره این مناطق از فضا است. چیزی که به خوبی در تصاویر ماهواره‌ای پدیدار است.

مناطق کم‌نور زمین از فضا، یکی از نشانه‌های محرومیت و فقر جوامع آن مناطق است

همه می‌دانند که هر چه مناطق بیشتری در شب از نور برخوردار باشند، توسعه‌یافته‌تر و غنی‌تر هستند. محققان از این شیوه برای تخمین فقر در مناطقی استفاده کردند که داده‌های دقیقی از آن‌ها در دست نیست. البته برآوردها براساس نور شب بیشتر بر پایه حدس هستند و اطلاعات زیادی در مورد تفاوت ثروت در میان اقشار بسیار فقیر ارائه نمی‌کنند. این تکنیک تصویربرداری می‌تواند کار سازمان‌های امدادرسانی را برای شناسایی مناطق نیازمند کمک تسهیل کرده و حتی به دولت‌ها برای توسعه سیاست‌های بهتر کمک کند.

earth-space-1-620x620

دانشمندان دانشگاه استنفورد به یک رایانه، سه منبع داده شامل تصاویر نور شب، تصاویر روز و اطلاعات پیمایشی واقعی را ارائه کردند تا الگوریتمی را برای پیش‌بینی میزان غنی یا فقیر بودن مناطق ایجاد کنند. این روش که در مجله ساینس منتشر شده، توانسته فقر را به جزئیات بیشتری نسبت به روش‌های پیشین برآورد کند.

ساخت این الگوریتم شامل یک فرآیند دومرحله‌ای موسوم به “یادگیری انتقال” بود. در مرحله اول، دانشمندان تصاویر روز و شب پنج کشور آفریقایی اوگاندا، تانزانیا، نیجریه، مالاوی و رواندا را به یک شبکه عصبی رایانه‌ای نشان دادند. آن‌ها با استفاده از تکنیک‌های یادگیری عمیق، به رایانه آموزش دادند تا محل نورهای شبانه را با نگاه کردن به تصاویر روز و جستجو برای ارتباط آنها پیش‌بینی کنند.

earth-space-2-620x386

این مدل برای مثال یاد گرفت که اگر تعداد خانه بیشتری در یک منطقه باشد، احتمالا نور بیشتری در شب تولید می‌کند. محققان با آموزش دادن به رایانه‌ها در مورد این‌که کدام ویژگی‌های روز با نور شبانه مرتبط است، می‌توانند پیش‌بینی بهتری در مورد مناطق فقیر داشته باشند.

آن‌ها در مرحله دوم از یک مدل متفاوت موسوم به مدل رگرسیون خط‌الراس استفاده کردند. این مدل از قبل ارتباط بین ویژگی‌های منطقه و نور را می‌داند. دانشمندان سپس اطلاعات بیشتری به آن ارائه کردند که شامل داده‌های پیمایشی واقعی از خدمات بهداشت جمعیتی و مطالعه ارزیابی استانداردهای زندگی بانک جهانی بودند. البته این مدل به تنهایی برای سنجش فقر در یک شهر سودمند نبود.

گام بعدی محققان، آموزش این الگوریتم برای بررسی کشورهای دیگر به منظور نقشه‌برداری بهتر از فقر جوامع در سراسر جهان است.

تهیه تصاویر سه بعدی از بدن انسان

محققان با استفاده از تکنولوژی‌های نوین توانسته‌اند تصاویر سه بعدی از بدن انسان به‌دست آورند که می‌تواند در درمان بیماری‌های زیادی مفید باشد.

تکنولوژی جدید تصویربرداری که صدها برنامه اسکن پزشکی را برای ساختن مدل سه بعدی مجازی بدن انسان پردازش می‌کند، این امکان را به پزشکان می‌دهد تا به صورت دقیق‌تری بیماری‌ها را تشخیص دهند و برای برنامه‌های پیچیده جراحی آماده شوند.
سرجیو آگویر یکی از طراحان این دستگاه می‌گوید:

«کاری که نرمافزارهای ما انجام میدهند، به‌دست آوردن مزایای قابل استفاده از اطلاعات و ارائه آنها در قالبی است که پزشکان می‌توانند به صورت واقعی و در یک فضای سه بعدی اجزای بدن را ببینند و با آن‌ها عملیات لازم را انجام دهند»

وی همچنین اضافه می‌کند که پزشکان می‌توانند لایه‌های مجازی را کنار بزنند و اندام‌ها و بافت‌های عمیق بدن را مشاهده نمایند.

با استفاده از این دستگاه در مطالعات کلینیکی، جراحان توانستند به طور موثری نواقص مادرزادی قلبی نوزادان را درمان کنند.

با استفاده از یک مانیتور تخصصی و عینکی که توسط پژوهشگران در سیلیکون والی برای راه‌اندازی نرم‌افزار بهبود یافته بود، تصاویر سه بعدی مجازی این امکان را به جراحان داد تا عروق خونی ریز را تجسم نمایند و قبل از ورود به فرآیند جراحی روش مورد نظر را پیش‌بینی کنند.

دکتر آگویری همچنین می‌افزاید:

«این عروق خونی نیم میلیمتر اندازه دارند و بیماران نوزاد هم اندازه‌ی کف دست می‌باشد، در این شرایط تصویربرداری انجام شده است و ما با استفاده از نرم‌افزار توانستیم به پزشکان کمک کنیم تا انحای کوچک را درک کنند».

در مجموع این تکنولوژی زمان را را کاهش می دهد و دقت کارهای پزشکی را بالا می برد.

منبع: بیتوته

رمزگشایی از نسخه‌های خطی شکننده و نادر با فناوری جدید

محققان نروژی به دنبال استفاده از ابزار نوآورانه‌ای برای رمزگشایی از اسرار پنهان در قطعات شکننده نسخه‌های خطی پوست آهو هستند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، بررسی این نسخه‌های خطی به دلیل قدمت، نادر بودن و آسیب‌پذیری در مقابل آلودگی، فرآیندی دشوار است. اسناد باستانی بسیار حساس و شکننده هستند و نباید در معرض نور قرار گیرند یا لمس شوند.

محققان کتابخانه Gunnerus در دانشگاه علم و فناوری نروژ به دنبال بهره‌گیری از تکنیک جدیدی موسوم به تصویربرداری ابرطیفی هستند تا با کمک آن بتوانند ترکیبات شیمیایی رنگدانه‌های به کار رفته در نسخه‌های باستانی را آشکارسازی کنند.

این شیوه برای بررسی نسخه‌های خطی قدیمی کاملا کارآمد بوده و نتایج بهتری را در مقایسه با روش‌های دیگر ارائه می‌دهد.

با کمک این فناوری تمامی صفحات نسخه خطی را می‌توان ظرف چند دقیقه اسکن و تحلیل کرد.

تصویربرداری ابرطیفی از دوربین ابرطیفی برای اسکن‌ کردن اسناد استفاده می‌کند و دوربین‌های پیشرفته می‌توانند بین ۱۶۰ رنگ تمایز قائل شوند و دارای ۱۶۰۰ حسگر رنگدانه هستند.

این دوربین‌ها برای بررسی هنر در سطح بالا مناسب‌اند زیرا در این سطح، جزئیات و رنگدانه‌های رنگ که پیش‌تر نامرئی بودند، با کمک وضوح طیفی بالا قابل‌ رویت می‌شوند.

تصویربرداری ابرطیفی برای بررسی هنر بسیار مناسب است و این شیوه همچنین در تشخیص‌های پزشکی، علوم تغذیه، باستان‌شناسی و مشاهدات محیطی به کار می‌رود.

منبع: ایسنا