بازی‌سازی از مهرماه امسال به دروس دانشجویان گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه فردوسی مشهد اضافه خواهد شد. این موضوع می‌تواند اهمیت بازی‌سازی در کشور را بیش از پیش کرده و آغازی برای بازی‌سازی آکادمی در ایران باشد. همراه ما باشید.

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که حافظه‌تان به مرز انباشته شدن نزدیک شده است؟! اگر بارها و بارها جزییات مختلف زندگی‌تان را فراموش کرده‌اید، در این مقاله به شما راه‌کارهای موثر در تقویت حافظه را پیشنهاد می‌کنیم. با ما همراه باشید.

زندگی در عصر ارتباطات امروزه به معنای احاطه شدن با حجم عظیمی از اطلاعات است که گاهی به شکلی سرسام‌آور ذهن‌مان را اشغال می‌کند. در این بین حافظه‌ی انسان با ظرفیت مشخص خود با حجم انبوهی از وروردی‌ها روبرو است که به خاطر سپردن همه‌ی این جزییات شاید مساوی با فراموشی اطلاعات اساسی دیگر باشد. در این مقاله و با استناد بر توصیه‌های متخصصان این حوزه، راهکارهایی برای بازیابی قدرت حافظه ارایه شده است.

از مکانی که هر روزه ماشین خود را پارک می‌کنید تا رمزهای اکانت فیسبوک و شبکه‌های اجتماعی دیگری که عضوشان هستید، همه این‌ها حجم بالای اطلاعاتی هستند که با آن‌ها سر و کار دارید و باید به خاطر بسپارید.

 اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که با حفظ کردن این حجم انبوه جزییات مشکل دارید، بدانید که تنها نیستید!

شاید نام ورزشکاران حافظه به گوش‌تان خورده باشد. این گروه افرادی هستند که برای نشان دادن مهارت‌ها و متد‌های جالب در زمینه‌ی تقویت نیروی حافظه، به سراسر دنیا سفر می‌کنند و حتی تعدادی از آنها در مسابقات حرفه‌ای و سطح بالای حافظه (‌Extreme Memory Tournament) که سالانه در تاریخ‌های ۲۴ تا ۲۶ ماه ژوئن در سان‌دیاگو‌ی کالیفرنیا برگزار می‌شود، شرکت می‌کنند.

جدای از این رقابت‌ها، قهرمانان حافظه توصیه‌های مفید و کاربردی برای آن‌هایی که به دنبال متد‌های ویژه برای تقویت حافظه هستند، ارایه می‌کنند. در ادامه با برخی از این راه‌کار‌ها آشنا می‌شویم.

 ایجاد قلمرو حافظه (Memory)

رویکرد حافظه بر مبنای این ایده است که قدرت تجسم حافظه فضایی ما به مراتب قدرتمندتر از حافظه‌ی مربوط به ِیادآوری کلمات و اشیا است. قهرمان حافظه‌ی جهان الکس مولن (Alex Mullen) در این‌باره می‌گوید‌: «زمانی که در منزل خود هستید به‌راحتی می‌توانید جزییات دکوراسیون محلی که در زمان تعطیلات، اقامت داشتید یا محل کار خود را به یاد آورید. شما می‌توانید از این توانایی ذاتی در موارد مختلفی استفاده کنید. لیست مواد غذایی منزل‌تان یکی از همین موارد است.

لیست خرید خود را بردارید (ممکن است این لیست شامل مواد مختلفی مثل میوه‌جات، دستمال کاغذی، نان، شیر و غیره باشد). همان‌طور که در راه منزل به سمت فروشگاه هستید این آیتم‌ها را در ذهن خود تجسم کنید. در اتاق پذیرایی خود مبل‌هایتان را می‌بینید که با کاوری مانند دستمال کاغذی یا حوله پوشیده شده است. سپس ذهن‌تان را سمت اتاق‌تان معطوف کنید و در آنجا تابلو‌ی یک تخمگذار عظیم (تخم‌مرغ یکی از آیتم‌های خریدتان) را روی تخت خود تجسم کنید در حالی‌که مشغول خوردن نان است (و یکی دیگر از موارد موجود در لیست خریدتان). و در آخر به حمام سری می‌زنید و آنجا هم با منظره‌ی وان پر از شیر مواجه می‌شوید! به این ترتیب لیست خرید خود را کامل و به شکل تصویری مرور کرده‌اید.

 به یک صحنه‌ی خاص فکر کنید

ذهن ما خاطرات تصویری را مانند یک دوربین عکاسی در خود ثبت می‌کند. هر آنچه که می‌بینیم مانند یک عکس در یک مجموعه‌ی خاص از سلول‌های مغزی در قسمتی از عمیق‌ترین نقطه‌ی ذهن که هیپوکامپوس نام دارد، حک می‌شود. به ابن فرآیند ذهنی پشتیبانی می‌گویند.

همگی ما تجربه‌ی جا گذاشتن کلیدهای خود، کیف پول، موبایل و حتی ماشین را برای حداقل یکبار داشته‌ایم. دلیل این فراموشی انباشته شدن حجم حافظه با موارد مشابه دیگر است. فکر کنید که تا به حال چندین بار محل پارک ماشین یا جایی که کلیدها را پرتاپ کرده بودید را فراموش کرده‌اید؟

سیستم مغزی شما به هزاران خاطره و رویداد کدگذاری شده است که با گذشت زمان آنها کم‌کم به دست فراموشی سپرده می‌شوند و جایشان را خاطرات دیگری می‌گیرند.

برای تقویت نیروی حافظه‌ی خود بهتر است که خاطرات را جداگانه در ذهن دسته‌بندی کنید. قهرمان حافظه‌ی آمریکا، جوشوآ فوار (Joshua Foer)، در این زمینه پیشنهاد می‌کند که برای ِبه یاد آوردن محل جا گذاشتن کلیدها، در هر موقعیتی که کلید‌های‌تان همراه‌تان بود سعی کنید که چند صحنه از همان مکان را با جزییاتش به خاطر بسپارید. به‌طور مثال اگر در حال استراحت بودید می‌توانید جنس و رنگ تخت را در نظر بگیرید (چوبی، فلزی، قرمز و غیره) یا تابلویی که به دیوار محل آویخته شده است یا هر نشانه‌ی دیگری که در بازسازی دوباره صحنه می‌تواند یادآور باشد.

با آیتم موردنظر ارتباط احساسی برقرار کنید

داشتن حس ارتباطی با شی یا مکان موردنظر در به خاطر سپردن جزییات کمک بسیار می‌کند. بنا بر مطالعات اخیر دانشمندان دانشگاه هاروراد (Harvard) و ام‌آی‌تی (MIT)، عموم مردم یک تصویر کامل را نسبت به جزییاتی مانند رنگ چند مربع ساده، بهتر به یاد می‌آورند و این مساله به این معناست که ذهن انسان در به خاطر سپردن اطلاعات جامع نسبت به جزییاتی مانند اشکال هندسی به مراتب قدرتمند‌تر است. محققان بر این باور هستند که برقراری ارتباط احساسی بین اشیا یا تصاویر می‌تواند قدرت حافظه را افزایش دهد.

حافظه‌ی خود را با متد‌های منطقی تقویت کنید

اگر می‌خواهید کلمه‌ای را حفظ کنید پیشنهاد می‌شود که بر حروف آن کلمه تمرکز کنید. به‌طور مثال نام Roy G. Biv را در نظر بگیرید. یک روش جالب برای به ذهن سپردن این کلمه این است که حروف آن را جداگانه درنظر بگیرید و برای هر کدام رنگی تعیین کنید. ( R یادآور Red، حرف O نشان کلمه‌ی Orange، حرف y اول کلمه‌ی  G ،Yellow حرف اول رنگ  Green، حرف B اولین حرف  Blue، حرف I  هم Indigo و V هم به عنوان Violet را در نظر بگیرید)

محققان موفق به ساخت رباتی شبیه به لقمه‌ماهی شده‌اند که با استفاده از سلول‌های قلب موش فعالیت می‌کند. این ربات کوچک می‌تواند در درک دقیق عملکرد آبزیان و توسعه‌ی ربات‌های دریایی بزرگ‌تر موثر باشد. با ما همراه باشید.

تیمی از محققان موفق به توسعه‌ی رباتی شده‌اند که با استفاده از عضلات قلب یک موش و اسکلتی شبیه به یک لقمه‌ماهی ساخته شده است و می‌تواند حرکات یک لقمه‌ماهی را به خوبی تقلید کند. جزییات این ربات در مقاله‌ای در مجله‌ی Science منتشر شده است. این ربات تلفیقی عجیب و غریب از علوم زیستی و مهندسی مکانیک است و می‌تواند قدم اول به سوی دسته‌ی جدیدی از ربات‌های زیر آبی باشد.

این ربات از یک لایه‌ی ماهیچه بهره می‌برد که می‌تواند به پایین منقبض شده و حرکت لقمه‌ماهی را تقلید کند. نمونه‌ی واقعی و زنده‌ی این ماهی، یک ماهیچه‌ی دیگر هم دارد که به آن اجازه می‌دهد باله‌ی خود را به سمت بالا بکشد، اما اسکلت این ربات به گونه‌ای طراحی شده است که پس از انجام حرکت انقباضی رو به پایین، مجددا به سمت بالا برگردد. بدین ترتیب ساختار کلی ربات ساده‌تر می‌شود. هنگامی‌که این عضله با نور تحریک می‌شود، حرکت رفت و برگشتی باله موجب می‌شود که ربات به سمت جلو حرکت کند.

البته محققان این پروژه تاکید کردند که ربات آن‌ها بسیار کوچک‌تر از یک نمونه‌ی واقعی این موجود است و به همین دلیل نمی‌توان مقایسه‌ی دقیقی بین این دو انجام داد. این نخستین باری نیست که مهندسان از طبیعت راهنمایی می‌گیرند. این ربات کوچک می‌تواند نخستین قدم برای ساخت ربات‌های بزرگتری باشد که به راحتی زیر آب حرکت می‌کنند.

برخلاف طراحی سایر ربات‌هایی که در ساخت آن‌ها از لاک‌پشت‌های دریایی، اختاپوس‌ها، سگ‌ها، سوسک‌ها الهام گرفته شده است، نوع حرکت و انتقال این ربات جدید بسیار بهینه‌تر و کارآمدتر به نظر می‌رسد. این تیم تحقیقاتی گزارش داده‌اند که می‌توانند این وسیله‌ی کوچک را به مدت ۶ روز در حال حرکت نگه دارند و ادعا می‌کنند که این ربات، نسبت به سیستم‌های بیوهیبرید حرکتی موجود، از نظر سرعت، مسافت طی شده و پایداری بسیار بهتر عمل می‌کند.

با استفاده از این شیوه‌ی جدید حرکتی، محققان می‌توانند نشان دهند که این ربات کوچک می‌تواند به راحتی زیر آب حرکت کند. آن‌ها می‌توانند با استفاده از الگوهای خاص نوری، ربات را در جهت و خلاف جهت عقربه‌های ساعت حرکت داده و آن را از روی یک مانع ساده عبور دهند.

این ربات لقمه‌ماهی هنوز کاربرد خاصی ندارد، اما تصور این‌که شیوه‌ی حرکت این ربات می‌تواند توسط بسیاری از ربات‌های زیرآبی آینده مورداستفاده قرار گیرد چندان هم سخت نیست. یک دلیل وجود دارد که مهندسان همواره از طیبعت برای سازه‌های خود الهام می‌گیرند: طبیعت همیشه بهترین راه‌حل‌ها را پیشنهاد می‌دهد.