گوگل مدتی قبل اطلاعات به دست آمده از ابزار تحت وب نقاشی خود یعنی وب سایت Quick Draw را منتشر کرد تا نشان دهد چگونه کاربران مختلف یک شی مشخص را رسم می‌کنند.
در انتهای سال گذشته میلادی، گوگل یک نسخه جدید از هوش مصنوعی خود را منتشر کرد. هوش مصنوعی گوگل در یک ابزار تحت وب به کار رفته بود و در آن از کاربران خواسته می‌شد به صورت تصادفی یک شی را رسم کنند تا بلکه به این روش گوگل بتواند به توانایی و یا عدم توانایی شبکه عصبی به کار رفته در آن برای تشخیص صحیح ماهیت یک شی پی ببرد. وب سایت Quick Draw در نهایت تبدیل به یک ابزار تحت وب نقاشی بسیار کاربردی شد که نقاشی‌های مبتدی و ساده کاربران را براساس برترین نتایج به دست آمده تا آن زمان، به شکل قطعه‌های هنری در می‌آورد.
کاربران با استفاده از وب سایت Quick Draw به نقاشی‌های بسیار مبتدی و شاید خنده‌دار خود یک جلوه بصری اضافه می‌کنند، بدون آن که به فراگیری قوانین رسم نقاشی نیاز داشته باشند.
اطلاعات به دست آمده از ابزار تحت وب نقاشی در جریان کنفرانس Google IO 2017 منتشر شد.
در جریان کنفرانس Google IO 2017 این غول دنیای وب اطلاعات به دست آمده از ابزار تحت وب طراحی خود را به صورت عمومی منتشر کرد. با مشاهده اطلاعات به دست آمده از ابزار تحت وب نقاشی گوگل می‌توان دریافت چگونه چند ده میلیون کاربر در سراسر جهان یک شی مشخص را رسم می‌کنند. مشاهده شیوه‌های مختلف رسم یک شی خاص بسیار جالب است. به عنوان نمونه باید دید هر فرد روی کره زمین چگونه یک تصویر ساده از انسان ترسیم می‌کند.
به عنوان نخستین تصویر باید به نحوه رسم یک قورباغه توسط کاربران مختلف در سراسر دنیا اشاره کرد. شما چگونه یک قورباغه را رسم می‌کنید؟
نکته جالب اینجاست که ابزار تحت وب نقاشی گوگل فرصت فکر کردن به کاربر نمی‌دهد و هر شخص باید طی زمان بیست ثانیه تصویر شی گفته شده را رسم کند. تصویر بعدی به رسم یوگا اختصاص دارد. هر کاربر با این کار مشخص می‌کند چه ذهنیتی از ورزش یوگا دارد.
یکی از جالب‌ترین موارد به نحوه ترسیم انسان و مخصوصا ترسیم صورت آن مربوط می‌شود. به نظر می‌رسد هر کاربر، برای رسم یک چهره ترکیب صورت خود را در نظر می‌گیرد. در این تصاویر، برخی صورت‌ها دارای موی بلند، برخی دارای دماغ و یا چشمانی بزرگ و برخی همراه با عینک رسم شده‌اند. تعدادی از این صورتک‌ها نیز درست شبیه به یک اموجی به نظر می‌رسند.
متفاوت‌ترین شیوه‌های ترسیم را در تصاویر مربوط به یک اژدها می‌بینیم. از آنجایی که این یک موجود افسانه‌ای است، هر کاربر ذهنیت خاصی از آن دارد.
گوگل اطلاعات به دست آمده از ابزار تحت وب نقاشی خود را به صورت متن باز در اختیار تمامی توسعه‌دهندگان برای اهداف گوناگون قرار داده است. اگر شما نیز دوست دارید به جامعه علاقه‌مند به نقاشی افزوده شوید، به وب سایت Quick Draw سر بزنید.
مرتب کردن دسکتاپ و نظم بخشیدن به آیتم‌ها، آیکون‌ها، میانبرها، فایل‌ها و فولدرهای آن، تنها جنبه زیبایی ندارد. با پاک‌سازی و تمیز کردن دسکتاپ ویندوز، هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم کارایی را افزایش می‌دهید.
تاثیر مخرب شلوغی رابط کاربری یک سیستم کامپیوتری بیش از آن چیزی است که تصورش را می‌کنید. برای افزایش کارایی، نظم دادن به کارها و مخصوصا حفظ آرامش، باید فایل – فولدرهای خود را خیلی مرتب نگه داشته و همه چیز را دسته‌بندی کنید. در این میان، اهمیت مرتب کردن دسکتاپ از تمامی قسمت‌ها بیشتر است، چرا که ابتدا و انتهای باز کردن هر برنامه، فایل و یا فولدر، به بازگشت به دسکتاپ ختم می‌شود.
مرتب کردن دسکتاپ در ویندوز علاوه بر افزایش سرعت برای پیدا کردن فایل‌ها، فولدرها و همچنین میانبرهای نرم‌افزارهای مختلف، کارایی را در حالت کلی زیاد می‌کند. مشکل اصلی مرتب کردن دسکتاپ، به‌هم‌ریختگی مجدد آن بعد از گذشت چند روز است. به تصویر زیر دقت کنید. آیا حس دیوانه‌کننده‌ای از مشاهده آن به شما دست نمی‌دهد؟
علاوه بر تمامی این موارد، مهم‌ترین مزیت مرتب کردن دسکتاپ ویندوز حفظ زیبایی رابط گرافیکی سیستم‌عامل است که در نهایت به کاهش استرس و عجله برای انجام دادن کارها و همچنین افزایش حس اطمینان ختم می‌شود. اگر مدت‌هاست با یک دسکتاپ مملو از فایل و میانبر دست و پنجه نرم می‌کنید، با استفاده از روش‌های زیر آن را مرتب کنید.
کلید اصلی مرتب کردن دسکتاپ
نخستین و البته مهم‌ترین قدم برای مرتب کردن دسکتاپ بسیار ساده و سریع است. تنها کافی است تمامی آیکون‌ها و میانبرهای نرم‌افزارها را انتخاب کرده و آنها را به یکباره حذف کنید. پیش از اقدام برای مرتب کردن دسکتاپ باید دلیل و منبع اصلی شلوغ شدن آن را یافته و از وقوع مجدد آن جلوگیری کنیم، وگرنه این بهم ریختگی باز هم بعد از مدتی به سراغ صفحه دسکتاپ خواهد آمد.
همه کاربران ترجیح می‌دهند خیلی سریع به نرم‌افزارهای کاربردی، فولدرها و فایل‌های پراستفاده دسترسی داشته باشند. نخستین راهی که برای انجام این کار به نظر می‌رسد، ایجاد یک میانبر بر روی دسکتاپ است! به همین سادگی با فراهم کردن دسترسی سریع آیتم‌های پراستفاده، دسکتاپ تبدیل به صفحه‌ای درهم و برهم می‌شود. اگرچه کاربران تصور می‌کنند با انجام این کار در حال افزایش سرعت و کارایی هستد، اما با غیرمرتب کردن دسکتاپ و بهم ریختن نظم ذهنی خود کارایی را کاهش می‌دهند. هرجا بروید، یک نگاه شما به دسکتاپ شلخته دوخته شده است.
از طرفی هر کاربر در بین صدها نرم‌افزار، فولدر و در نهایت فایل، تنها با تعداد محدودی به صورت مرتب سر و کار دارد، پس باید به دنبال روشی جایگزین برای فراهم کردن دسترسی سریع به آنها باشیم. مهم‌ترین نکته برای مرتب کردن دسکتاپ، خلاصی از دست میانبرهاست. احساس درونی شما نسبت به ویندوز ۱۰ را نمی‌دانیم، اما این ویندوز بهترین عملکرد را در نخستین روش مرتب کردن دسکتاپ دارد. به انتخاب خود، یک و یا چند مورد از روش‌های زیر را در پیش بگیرید.
انتقال میانبر نرم‌افزارها به منوی استارت
منوی استارت، با طراحی مجدد در نسخه‌های پیشین ویندوز تبدیل به بهترین محل برای نگهداری میانبرها شده است. در ابتدا شاهد تغییر اساسی آن در ویندوز ۸ و ۸٫۱ بودیم که با عنوان مترو استایل شناخته می‌شد. این بخش در ویندوز ۱۰ به بهترین وجه ممکن مجددا طراحی شد و با ادغام منوی استارت در نسخه‌های پیش از ویندوز ۸ و همچنین مترو استایل معرفی شده در همین سیستم عامل، همه چیز را در یک‌جا جمع کرد.
دسترسی به منوی استارت (مترو استایل) به مراتب از صفحه دسکتاپ سریع‌تر است، چرا که در هر جای رابط گرافیکی، تنها با فشردن کلید ویندوز (لوگو) بر روی کیبورد، خیلی سریع ظاهر می‌شود. این صفحه به اندازه‌ای بزرگ است تا هر تعدادی از میانبرها را در خود جای دهد. در به‌روزرسانی‌های اخیر ویندوز ۱۰ قابلیت و کارایی منوی استارت به حداکثر میزان ممکن رسیده است. برای افزودن یک برنامه و یا فولدر به منوی استارت:
بر روی فولدر و یا میانبر موردنظر در دسکتاپ کلیک راست کنید
گزینه Pin to Start را برگزینید
روش دیگری نیز وجود دارد که تنها برای نرم‌افزارها کاربرد دارد:
کلید ویندوز را برای باز شدن منوی استارت فشار دهید
نام نرم‌افزار موردنظر را تایپ کنید
بعد از ظاهر شدن برنامه، بر روی آن کلیک راست کرده و گزینه Pin to Start را برگزینید
مزیت دیگر این روش برای مرتب کردن دسکتاپ، امکان سفارشی‌سازی میانبرها براساس نیاز است. به عنوان نمونه می‌توان اندازه برنامه‌های مهم‌تر را بزرگ‌تر کرد. همچنین می‌توان مشخص کرد کدام یک باید همیشه با دسترسی Administrator باز شوند، به این ترتیب نیاز به مشخص کردن مداوم آن از بین می‌رود.
سازماندهی منوی استارت با گروه‌بندی نرم‌افزارها
قصد ما بیرون آمدن از چاله و افتادن درون چاه نیست، پس نباید شلوغی دسکتاپ را به منوی استارت انتقال داد. بهترین ایده، دسته‌بندی نرم‌افزارهاست تا علاوه بر حفظ زیبایی و نظم منوی استارت، هر برنامه را در زمان نیاز سریع‌تر پیدا کنید.
همانطور که هر میانبر را با موس گرفته و با استفاده از تکنیک کشیدن و رها کردن جابه‌جا می‌کنید، متوجه می‌شوید که چند مورد از آنها با فاصله از یکدیگر در گوشه‌ای از منوی استارت قرار می‌گیرند. با بردن نشانه‌گر ماوس به بالاترین بخش هر گروه، قسمتی را تحت عنوان Name Group مشاهده خواهید کرد. بعد از دسته‌بندی هر تعداد برنامه مرتبط با یکدیگر، به این وسیله گروه آنها را نام‌گذاری کنید.
در بالای هر گروه و در کنار نام آن، یک آیکون با دو خط موازی بر روی یکدیگر مشاهده می‌کنید. با کشیدن و رها کردن این بخش در قسمت دلخواه، می‌توانید مکان کل گروه را در منوی استارت تغییر دهید.
انتقال میانبر نرم‌افزارها به تسکبار
اگر فکر می‌کنید دسترسی به منوی استارت زمان‌بر بوده و فشردن کلید ویندوز و جستجوی میانبر موردنظر کارایی شما را کاهش می‌دهد، می‌توانید مهم‌ترین برنامه‌ها را به جای منوی استارت، به تسکبار منتقل کنید. دسترسی به تسکبار در همه جا ممکن بوده و نیاز به فشردن هیچ کلیدی ندارد. در عوض این سرعت بسیار بالا برای دسترسی به برنامه‌ها، فضای تسکبار محدود است، به همین دلیل تنها باید ابزارهایی را که هر روز به صورت مرتب از آنها استفاده می‌کنید در تسکبار قرار دهید. برای قرار دادن یک میانبر در تسکبار:
بر روی میانبر موردنظر در دسکتاپ کلیک راست کنید
گزینه Pin to Taskbar را انتخاب کنید
برای مرتب کردن دسکتاپ به این روش نیز راه دیگری وجود دارد:
کلید ویندوز را برای باز شدن منوی استارت فشار دهید
نام نرم‌افزار مورد نظر را تایپ کنید
بعد از ظاهر شدن برنامه، بر روی آن کلیک راست کرده و گزینه Pin to Taskbar را انتخاب کنید
بعد از اضافه شدن میانبرها، می‌توانید با کشیدن و رها کردن آنها را جابه‌جا کنید. اگر تعداد زیادی میانبر به نرم‌افزار در اینجا قرار دهید، تسکبار به چندین سطر تقسیم می‌شود که برای پیمایش بین سطرها باید از پیکان رو به پایین و یا بالا استفاده کنید. با این کار، به جای افزایش سرعت، کارایی را به میزان بسیار زیادی کاهش می‌دهید.
سفارشی‌سازی تسکبار برای ایجاد فضای بیشتر
اگر می‌خواهید بدون تقسیم شدن تسکبار به چند سطر حداکثر استفاده را از آن داشته باشید، باید به تنظیمات آن وارد شوید. برای این کار روی تسکبار کلیک راست کرده و گزینه Settings را انتخاب کنید.
استفاده از تسکبار با آیکون‌های کوچک: با این کار، به وسیله کاهش اندازه میانبرهای قرار گرفته در تسکبار، فضای بیشتری ایجاد می‌کنید. البته با زدن تیک این گزینه، دو مشکل ایجاد می‌شود. نخست نمایش تاریخ در کنار ساعت تسکبار غیر فعال می‌شود. دومین مشکل به نمایشگرهای دارای رزولوشن بالاتر از فول اچ‌دی مربوط می‌شود، به طوری که مشاهده میانبرها به دلیل ریز شدن بسیار سخت می‌شود. برای استفاده از این ویژگی گزینه Use small Taskbar buttons را فعال کنید.
جابه‌جایی مکان تسکبار: از وقتی به یاد داریم، تسکبار در پایین‌ترین قسمت نمایشگر قرار دارد، اما می‌توان این مکان را تغییر داده و تسکبار با به بالا منتقل کرد و یا آن را به صورت عمودی در سمت راست و یا چپ نمایشگر قرار داد. برای انتقال از گزینه Taskbar location on screen استفاده کنید.
ادغام دکمه‌های تسکبار: اگر ترجیح می‌دهید تسکبار را به صورت افقی نگه دارید، حداقل قسمت Combine Taskbar buttons را بر روی گزینه Always Hide Labels و یا When Taskbar Is Full قرار دهید. با فعال‌سازی هر دو گزینه، از حداکثر فضای ممکن برای جای دادن میانبرها استفاده می‌شود. در تصویر زیر، قسمت بالا به حالت عادی و قسمت پایین به زمان فعال‌سازی این دو گزینه مربوط می‌شود.
انتقال میانبر فولدرها به دسترسی سریع (Quick Access)
اگرچه بخش دسترسی سریع و یا Quick Access از چند شماره قبل‌تر ویندوز در این سیستم عامل وجود دارد، اما همانند منوی استارت، در ویندوز ۱۰ به بهترین وجه ممکن درآمده است. همانطور که منوی استارت و یا تسکبار مکانی مناسب برای میانبرهای نرم‌افزارها محسوب می‌شوند، بخش دسترسی سریع نیز مختص فولدرها در نظر گرفته شده است.
با ورود به بخش مرور فایل ویندوز به وسیله فشردن کلیدهای ترکیبی Windows + E و یا استفاده از میانبر مای‌کامپیوتر، در بالاترین بخش سمت چپ صفحه قسمتی را با عنوان Quick Access مشاهده خواهید کرد. شما باید فولدرهای مهمی را که به صورت مداوم با آنها سر و کار دارید، در این قسمت قرار دهید کنید. برای این کار:
به یکی از درایوهای ویندوز وارد شوید
بر روی فولدر مورد نظر خود کلیک راست کنید
گزینه Pin to Quick Access را برگزینید
قرار دادن جستجوگر فایل در تسکبار
جستجوگر فایل ویندوز قابلیت‌های مخفی زیادی دارد. به عنوان نمونه باید به امکان دسترسی سریع به بخش Quick Access از طریق تسکبار اشاره کرد. برای این کار باید میانبر جستجوگر فایل را همانند هر نرم‌افزار دیگری در تسکبار قرار دهید. برای این کار:
یک فولدر را به دلخواه باز کنید
بر روی میانبری که در تسکبار برای جستجوگر فایل باز شده کلیک راست کنید
گزینه Pin to Taskbar را برگزینید
از این به بعد به محض کلیک راست کردن بر روی جستجوگر فایل قرار گرفته در تسکبار، فولدرهای تعیین شده در قسمت Quick Access را در بالاترین بخش خواهید دید (بخش Pinned). با این کار علاوه بر کمک به مرتب کردن دسکتاپ ، در زمان کمتری به فولدرهای پراستفاده دسترسی خواهید داشت.
مرتب کردن دسکتاپ به کمک یک لانچر
اگر به نظر شما حتی روش‌های ذکر شده در بالا نیز سبب نامرتب شدن کل رابط کاربری ویندوز می‌شوند، باید از شر تمامی میانبرها بر روی دسکتاپ، منوی استارت و همچنین تسکبار خلاص شده و در هر بار نیاز به دسترسی به ابزاری خاص، آن را پیدا کنید. دو روش برای انجام این کار وجود دارند.
نخستین روش استفاده از منوی استارت و دستیار کورتانا است. به لطف بهبود سیستم جستجو در ویندوز ۱۰، تنها کافی است کلید ویندوز را بر روی کیبورد فشار داده و به محض باز شدن منوی استارت، نام نرم‌افزار و یا فایل موردنظر خود را تایپ کنید. بسته به حجم اطلاعات ذخیره شده در سیستم شما، ممکن است یافتن فایل یا حتی نرم‌افزار کمی زمان ببرد. به محض پیدا شدن، با زدن اینتر به آن وارد خواهید شد. برخی کاربران ترجیح می‌دهند حرفه‌ای عمل کرده و با صدور یک فرمان صوتی، فایل یا برنامه موردنظر را فراخوانی کنند. اینجاست که کاربرد کورتانا مشخص می‌شود.
دومین گزینه نصب Wox است. Wox یک نرم‌افزار جانبی بوده و به مراتب پیشرفته‌تر از ابزار جستجوی پیش‌فرض ویندوز ۱۰ کار می‌کند. نحوه کار آن را باید شبیه به قابلیت Spotlight در سیستم عامل مک دانست. بعد از نصب، در هر جای ویندوز با فشردن کلیدهای ترکیبی Alt + Space این ابزار را باز کرده و می‌توانید نرم‌افزار، فولدر و یا فایل مورد نظر خود را با نوشتن نام آن یافته و سپس باز کنید. Wox علاوه بر کمک به مرتب کردن دسکتاپ می‌تواند در نقش یک ابزار جستجو در وب نیز ظاهر شود.
با استفاده از هر یک از دو روش ذکر شده، نیاز به اتصال نرم‌افزارها به منوی استارت، تسکبار و یا هر جای دیگری از بین می‌رود. یکی از برتری‌های Wox نسبت به ابزار جستجوی پیش‌فرض ویندوز، امکان جستجوی فولدرها با آن است. به این ترتیب نیاز به استفاده از جستجوگر فایل و بخش دسترسی سریع نیز از بین خواهد رفت.
مرتب کردن دسکتاپ با میانبرهای دسکتاپ
ممکن است هیچ یک از روش‌های بالا را نپسندیده و هنوز به استفاده از میانبرها به صورت مستقیم در دسکتاپ اصرار داشته باشید. اگر ترجیح می‌دهید از میانبرها به این صورت استفاده کنید، لااقل آنها را سازماندهی کنید. بهترین ابزار برای این کار Fences است.
با استفاده از این نرم‌افزار می‌توانید قسمت‌هایی مجزا از یکدیگر را بر روی دسکتاپ ایجاد کرده و میانبرهای برنامه‌ها و همچنین فولدرها را دسته‌بندی کنید. همانطور که از نام برنامه مشخص است، هر قسمت فنس نامیده می‌شود. مزیت اصلی این ابزار، امکان مخفی‌سازی آن در زمان عدم نیاز است، به این ترتیب حین نیاز به دسترسی به یک برنامه، فنس‌ها را به نمایش در آورده و در حالت عادی آنها را مخفی می‌کنید. اگرچه میانبرها براساس قوانینی خاص و الگوریتم‌های تعریف شده در Fences به صورت خودکار دسته‌بندی می‌شوند، اما کاربر می‌تواند آنها را به صورت دستی نیز گروه‌بندی کند. مشکل اصلی Fences، امکان استفاده رایگان از آن تنها برای ۳۰ روز است.
مطالعات انجام شده در رابطه با یک روش جدید کاهش وزن بدون جراحی که شامل وارد کردن لوله از گلوی بیمار و بخیه معده می‌شود، ایمن و کارآمد بودن آن را نشان می‌دهد.
در این روش جدید که «آندوسکوپی گاستروپلاستی آستین» نام دارد، پزشکان از طریق مری، یک لوله بلند را وارد شکم بیمار کرده و به صورت چین‌دار، معده را شبیه به یک آکاردئون می‌دوزند.
به گفته یکی از استادیاران کالج پزشکی ویل کرنل (Weill Cornell Medicine)، ریم شرایها (Reem Sharaiha) با انجام این کار، حجم معده بیمار کاهش پیدا کرده و در نتیجه هنگام غذا خوردن، فرد مورد نظر زودتر احساس سیری می‌کند. همچنین از آنجایی که این روش به صورت آندوسکوپی انجام شده و در آن خبری از برش بخشی از شکم نیست، آن را غیر جراحی تلقی می‌کنند.
روش جدید کاهش وزن بدون جراحی مناسب افراد چاقی‌ست که شاخص توده بدنی (BMI) آنها بالاتر از ۳۰ بوده و به دلایل پزشکی یا غیرپزشکی، امکان عمل جراحی برای آنها وجود ندارد. دکتر شرایها این روش را به عنوان جایگزینی برای پروسههای کاهش وزن با عمل جراحی نمی‌داند؛ اما می‌توان آن را روشی ایمن، قابل اطمینان و مقرون به صرفه در نظر گرفت.
مقایسه روش جدید کاهش وزن بدون جراحی با دیگر عمل‌ها
در این مطالعه که هنوز توسط هیچ کدام از مجله‌های کارشناسی‌شده به چاپ نرسیده است، شرایها و همراهانش، آندوسکوپی گاستروپلاستی آستین را با عمل‌های کاهش وزن «گاسترکتومی آستینی لاپاروسکوپی» یا “LSG” و «باندینگ لاپاراسکوپی» که هر دو شامل جراحی می‌شوند مقایسه کرده‌اند که نتایج آن بسیار جذاب است.
هر دوی این روش‌ها شامل برش بخشی از شکم بیمار برای رسیدن به معده می‌شوند. طی انجام عمل LSG، جراح بخش زیادی از معده را می‌برد تا اندازه آن کوچک شده و شکل آن شبیه به آستین شود. طی باندینگ لاپاراسکوپی نیز جراحان به جای بریدن بخشی از معده، یک باند را دور قسمت بالایی آن می‌پیچند تا بخش کوچکتر مسئول انجام کارها و هضم غذا باشد.
طی این مطالعه جدید، ۹۱ بیمار با روش جدید آندوسکوپی، ۱۲۰ بیمار با روش LSG و ۶۷ بیمار با روش باندینگ لاپاراسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. یک سال بعد محققان متوجه شدند وزن بیمارانی که تحت روش آندوسکوپی قرار داشتند، به صورت میانگین حدود ۱۸ درصد کاهش پیدا کرده بود؛ در حالی که بیماران تحت LSG، حدود ۳۰ درصد و بیماران تحت باندینگ لاپاراسکوپی، حدود ۱۴ درصد کاهش وزن داشتند.
در واقع گاسترکتومی آستینی لاپاروسکوپی بازده بالاتری نسبت به روش جدید کاهش وزن بدون جراحی شرایها و همکارانش دارد، اما نرخ شکایات در آن ۱۰ درصد به ۱ درصد بوده و بسیار بیشتر است. به‌علاوه، افرادی که از طریق آندوسکوپی آستین تحت درمان قرار می‌گیرند، بعد از انجام عمل می‌توانند در همان روز از بیمارستان مرخص شوند، در حالی که بیماران بعد از انجام عمل‌های LSG و باندینگ لاپاراسکوپی، باید به صورت میانگین، به ترتیب ۳ روز و یک روز و نیم بستری باشند. همچنین روش جدیدی که محققان از آن صحبت می‌کنند، به صورت میانگین ۱۲ هزار دلار هزینه دارد؛ اما LSG و باندینگ لاپاراسکوپی به صورت میانگین، به ترتیب ۲۲ هزار و ۱۵ هزار دلار هزینه خواهند داشت.
هرچند، مسئله بیمه و سهم بیماران از پرداخت پول موضوع مهمی‌ست که می‌تواند نتیجه این مطالعه را تحت تاثیر قرار دهد. به گفته شرایها، افرادی که برای کاهش وزن در این طرح حاضر شده و تحت این عمل جدید قرار گرفتند، تمام هزینه را خودشان پرداخت کردند؛ در حالی که سایر عمل‌ها توسط بیمه پوشش داده می‌شود.
تصویربرداری در حالت اسلوموشن کاربردهای فراوانی در زمینه‌های علمی و سرگرمی دارد. به تازگی هم پژوهشگران دانشگاه لاند (Lund University) سوئد، سریعترین دوربین جهان را با قابلیت ضبط تصاویر با سرعتی باورنکردنی، معرفی کرده‌اند.
فیلم‌برداری در حالت حرکت آهسته علاوه بر ایجاد تجربه‌ای متفاوت در فیلم‌های سینمایی اکشن، امکان بررسی پدیده‌هایی که در کسری از ثانیه اتفاق می‌افتند را برای دانشمندان فراهم می‌کند. جدیدترین دستاورد دانشگاه لاند سوئد نیز ساخت سریعترین دوربین جهان است که با قابلیت ثبت ۵ هزار میلیارد فریم در یک ثانیه، می‌تواند حرکت ذرات نور را نمایش دهد! با چنین سرعتی، پدیده‌هایی که تنها در ۲۰۰ میلیاردم ثانیه اتفاق می‌افتند هم از چشم انسان دور نخواهند بود.
برای درک بهتر قابلیت‌های این اختراع بزرگ، محققان دانشگاه لاند از حرکت یک دسته فوتون (ذرات تشکیل‌دهنده نور) در مسافتی برابر با ضخامت یک ورق کاغذ فیلم‌برداری کرده‌اند؛ با در نظر گرفتن سرعت نور که کمی بیشتر از یک میلیارد کیلومتر در ساعت است، چنین دستاوردی بدون اغراق، شگفت‌انگیز است.
ثبت حرکت فوتون‌های نور توسط سریعترین دوربین جهان
همانطور که انتظار می‌رود، فناوری ثبت این تعداد فریم در یک ثانیه تفاوتی اساسی با فناوری دوربین‌های معمولی دارد؛ برای عملی کردن ثبت ۵ تریلیون فریم در یک ثانیه با استفاده از تکنولوژی قدیمی، اولین چیزی که به آن نیاز داریم یک حلقه فیلم به طول یک مایل است تا فیلمی به مدت یک ثانیه را در خود نگه دارد! از طرف دیگر سریعترین دوربین جهان برای ثبت پدیده‌هایی که در کمتر از یک پیکو ثانیه اتفاق می‌افتند، ساخته شده است؛ این مدت زمان تقریبا معادل یک تریلیونیوم زمانی‌است که طول می‌کشد تا بگوییم: «هزار و یک.»
فناوری که این دوربین رکورددار از آن برای رسیدن به نرخ فریم فوق‌العاده‌اش استفاده می‌کند، بسیار جالب است؛ هریک از فریم‌های این دوربین از چهار تصویر مجزا که پشت سر هم ثبت می‌شوند، تشکیل شده است. این چهار تصویر با تاباندن لیزری مخصوص به سوژه‌ی تصویربرداری، به صورت منحصربه‌فردی کدگذاری می‌شوند تا در مراحل بعدی آنالیز فیلم، امکان جدا شدن از یکدیگر و کاهش سرعت تصاویر ثبت‌شده را داشته باشند.
پژوهشگران سازنده سریعترین دوربین جهان، الایس کریستنسون (Elias Kristensson) و آندریاس اِن (Andreas Ehn)، این فناوری ثبت تصاویر را FRAME نام‌گذاری کرده‌اند که کوتاه شده‌ی عبارت «الگوریتم تشخیص فرکانس برای نوردهی‌های متعدد» است؛ جزئیات FRAME در مقاله‌ای که در ژورنال Light: Science and Applications به چاپ رسیده، در دسترس علاقه‌مندان است. با افزایش بازدهی هر فریم فیلم، کریستنسون و اِن علاوه بر افزایش سرعت ثبت تصاویر، قابلیت ضبط توالی‌های طولانی‌تر و با جزییات بیشتر را فراهم کرده‌اند.
اما هدف اصلی این دو محقق از ساخت سریعترین دوربین جهان چه بوده است؟ کریستنسون و اِن به صورت تخصصی بر روی مبحث احتراق سوخت‌ها کار می‌کنند. آنها امیدوارند که اختراعشان با روشن‌تر کردن واکنش‌های شیمیایی پیچیده‌ای که در هنگام احتراق یک سوخت در سطح مولکولی اتفاق می‌افتد، بتوانند بازدهی موتورهای سوختِ گازی را افزایش دهند.
اما این دوربین شگفت‌انگیز که قابلیت به تصویر کشیدن حرکت ذرات نور را دارد، تنها برای آنالیز واکنش شیمیایی فرآیند احتراق ساخته نشده و قادر است فرصت‌های بی‌شماری را برای پیشرفت تکنولوژی در بسیاری از زمینه‌های مختلف فراهم کند. سازندگان سریعترین دوربین جهان هم اکنون در حال همکاری با یک کمپانی آلمانی برای ساخت یک نمونه اولیه کاربردی از فناوری موردنظر هستند. کریستنسون و اِن ابراز امیدواری کردند که در چند سال آینده، محققان سراسر دنیا نیز قادر خواهند بود تا از این دوربین برای اهداف پژوهشی‌شان استفاده کنند.
استفاده از موبایل به جای کارت بانکی از طریق پرداخت NFC، به روشی رایج در کشورهای خارجی مبدل شده و حالا این سیستم پرداخت جدید در ایران نیز فعال شده است.
حکیمی مدیرکل فناوری اطلاعات بانک مرکزی در یک نشست خبری جزئیات استفاده از سیستم جدید در شبکه بانکی کشور را تشریح کرد. در این روش با توجه به تدوین سیستم جدید از این پس هنگام مراجعه افراد برای خرید دیگر نیازی به استفاده از کارت‌های بانکی نیست و متقاضی استفاده از این سامانه جدید با نصب نرم‌افزار در موبایل خود و تعریف کارت بانکی خود در این برنامه شماره کارت وی توسط بانک مربوطه رمزگذاری و شبیه‌سازی می‌شود، هنگام مراجعه خریدار به فروشگاه و نزدیک کردن موبایل به دستگاه‌های کارت‌خوان فروشگاهی، با فعال شدن این نرم‌افزار و نشانه‌گذاری که انجام شده، پرداخت از طریق NFC صورت می‌گیرد و از سمت دیگر برای دستگاه‌های خودپرداز مجهز به این سیستم نیز همین اتفاق رخ می‌دهد.
فناوری استفاده از موبایل به جای کارت بانکی به نسبت کارت‌های بانکی امنیت بالایی دارد؛ در کارت‌های بانکی ما فقط از یک رمز ساده با ۴ کاراکتر در دستگاه استفاده می‌کنیم که بسیار ناامن است اما در سیستم پرداخت جدید، کارت شما توسط سه رمز محافظت می‌شود؛ ابتدا باید رمز گوشی استفاده کننده باز شود و در قسمت بعدی رمز برنامه نشانه‌گذاری و در قسمت آخر نیز باید رمز کارت وارد شود که دارای امنیت بسیار بالایی است و حتی در صورت سرقت یا مفقود شدن موبایل مشکلی برای حساب بانکی شما پیش نخواهد آمد و با نصب مجدد و تعریف شماره کارت در گوشی جدید امکان استفاده مجدد از این سیستم وجود دارد.
زمان اجرایی شدن و سقف عملیات روزانه استفاده از موبایل به جای کارت بانکی
با توجه به توضیحات ارائه شده توسط مدیرکل فناوری بانک مرکزی، این سیستم در حال حاضر آماده به کار است و از اولین روز شروع به کار نمایشگاه کتاب به‌طور کاملا رسمی شروع به کار خواهد کرد و دستگاه‌های کارت خوان فروشگاهی مورد استفاده در نمایشگاه از این قابلیت برخوردار خواهند بود؛ برای شروع سقف پرداخت توسط این سیستم با نرم‌افزار نشانه‌گذاری ۲۰۰ هزار تومان در روز است اما در شش ماه آینده این مقدار به ۵۰ میلیون تومان افزایش پیدا خواهد کرد.
از دیگر امکاناتی که در آینده به این سرویس اضافه خواهد شد، سیستم پرداخت لحظه‌ای است که در آن دیگر نیازی به وارد کردن رمز وجود نداشته و با نزدیک کردن موبایل به پایانه فرشگاهی در کمتر از چند ثانیه پرداخت انجام می شود، فعلا سقف پرداخت برای این روش که در آینده نزدیک قابل استفاده است روزانه تا ۲۰۰ هزار تومان است.
در اجرای سیستم نشانه‌گذاری دو سامانه، سامانه هدایت نشانه دیجیتال (سهند) و سامانه مرکز ارائه نشانه الکترونیکی (مانا) کارهای اصلی را انجام می‌دهند؛ مانا شماره رمز را به نشانه و نشانه را به شماره رمز تبدیل می کند و بانک‌ها توسط این شرکت‌ها به مشتریان خود خدمات می‌دهند؛ در سوی دیگر سامانه سهند وقتی در پرداخت نشانه‌گذاری صورت پذیرفت آن نشانه‌گذاری را به مانا هدایت کرده و شماره کارت را دریافت می‌کند، سامانه سهند به صورت متصل به شبکه شتاب عمل می‌کند.
لازم به ذکر است تمام گوشی‌های مجهز به فناوری NFC، قادر به استفاده از این سیستم پرداخت جدید خواهند بود.
نکته جالب اینجاست که ابزار تحت وب نقاشی گوگل فرصت فکر کردن به کاربر نمی‌دهد و هر شخص باید طی زمان بیست ثانیه تصویر شی گفته شده را رسم کند. تصویر بعدی به رسم یوگا اختصاص دارد. هر کاربر با این کار مشخص می‌کند چه ذهنیتی از ورزش یوگا دارد.
یکی از جالب‌ترین موارد به نحوه ترسیم انسان و مخصوصا ترسیم صورت آن مربوط می‌شود. به نظر می‌رسد هر کاربر، برای رسم یک چهره ترکیب صورت خود را در نظر می‌گیرد. در این تصاویر، برخی صورت‌ها دارای موی بلند، برخی دارای دماغ و یا چشمانی بزرگ و برخی همراه با عینک رسم شده‌اند. تعدادی از این صورتک‌ها نیز درست شبیه به یک اموجی به نظر می‌رسند.
متفاوت‌ترین شیوه‌های ترسیم را در تصاویر مربوط به یک اژدها می‌بینیم. از آنجایی که این یک موجود افسانه‌ای است، هر کاربر ذهنیت خاصی از آن دارد.
