تبدیل پسماندهای هسته‌ای به انرژی پاک با استفاده از الماس یکی از شیوه‌های جدید برای خلاص شدن از شر تهدید زباله‌ها و ضایعات هسته‌ای است.

زباله‌های هسته‌ای همواره یکی از تهدیدات جدی سلامت بشر بوده و راه حل‌های مختلفی برای دفن آنها تاکنون پیشنهاد شده است که از جمله مهمترین آنها می‌توان به دفن زباله‌های هسته‌ای در چاه‌های عمیق، ورقه‌های یخی، مخازن زیرزمینی و بستر اقیانوس اشاره کرد.

پسماندهای هسته‌ای می‌توانند به محیط زیست و سلامت انسان صدمات جبران‌ناپذیری وارد کنند، بر این اساس و به منظور رفع این مشکل، پژوهشگران به راه حل جدیدی رسیده‌اند که آنها را قادر می‌سازد تا رویای تبدیل پسماندهای هسته‌ای به انرژی پاک را تحقق ببخشند.

تبدیل پسماندهای هسته‌ای به انرژی پاک ممکن است

محققین با استفاده از الماس می‌توانند پسماندهای هسته‌ای را به باتری تبدیل کنند. آنها می‌گویند اگر مواد رادیواکتیو کوتاه‌برد را در الماس قرار دهیم، قادر خواهیم بود تا جریانات الکترونیکی خفیفی ایجاد کنیم.

هر چند تیم پژوهشگران از ایزوتوپ‌های نیکل برای آزمایشات خود در این زمینه استفاده کرد، اما در نهایت قصد دارد برای این محصول از ایزوتوپ‌های کربن استفاده کند که در بلوک‌های گرافیتی موردنیاز نیرو‌گاه‌های هسته‌ای کاربرد دارد.

هرچند باتری‌های یاد شده قادر نیستند انرژی زیادی تولید کنند، اما دارای خصیصه‌ای هستند که نمی‌توان از آن غافل شد و آن هم طول عمر باتری است که به اندازه عمر تشعشعات رادیو اکتیو خواهد بود.

احتمال می‌رود که باتری‌های ساخته شده از پسماندهای هسته‌ای در تجهیزاتی به کار رود که امکان تعویض سریع باتری در آنها غیرممکن است. از این دسته تجهیرات می‌توان به پهبادها اشاره کرد که در ارتفاعات بالا و در طیف‌های زمانی طولانی پرواز می‌کنند.

همچنین این باتری‌ها می‌توانند منبع انرژی مناسبی برای فضا‌پیماها باشند. از سویی این باتری‌ها می‌توانند به کاوشگرها کمک کنند تا در زمان طی کردن فواصل بین ستاره‌ای و پس از اتمام سوخت خورشیدی خود، به انرژی این باتری‌ها اتکا کنند.

البته پژوهشگران تاکید دارند که هنوز در ابتدای راه هستند و یقینا ساخت این دسته از باتری‌ها با چالش‌هایی همراه خواهد بود. یکی از این مشکلات که به زودی با آن مواجه خواهند شد، هزینه‌های بالای ساخت باتری است، زیرا الماس جز مواد بسیار گران‌قیمت بوده و لذا ممکن است نتوان حجم بالایی از پسماندهای هسته‌ای را به باتری تبدیل کرد.

به هر حال و با وجود چالش‌های فعلی و مشکلاتی که به یقین در آینده پیش خواهد، دانشمندان به ساخت این باتری‌ها امیدوارند، زیرا راه حلی است که نه تنها یکی از مهمترین تهدیدات زیست محیطی را از بین می‌برد، بلکه از سوی دیگر آن را به انرژی پاک هم تبدیل می‌کند.

تلپورت کردن یا همان جابه‌جایی بدون طی مسافت،‌ به اعتقاد بسیاری یک قابلیت دست‌نیافتنی است؛ اما در کمال تعجب فیزیکدانان موفق به انجام تلپورت کردن اجسام شده‌اند.

به تازگی ویدیویی از برایان گرین (Brian Greene)، استاد فیزیک و ریاضیات دانشگاه کلمبیا منتشر شده است که از طریق آن،‌ در کنار تعریف مفاهیم پایه، این دانشمند برجسته حقایق جالب‌توجهی را در مورد تلپورتیشین (Teleportation)‌ مطرح می‌کند.

گرین که به عنوان یکی از موسسان فستیوال جهانی علم (World Science Festival)‌ هم شناخته می‌شود، در صحبت‌های خود مدعی شده که فیزیک‌دانان مدت‌هاست که از امکان تلپورت استفاده می‌کنند؛ اما برخلاف انتظار، این قابلیت که با نام دورنوردی هم شناخته می‌شود، برای جابه‌جایی انسان‌ها از مکانی به مکان دیگر کاربرد ندارد.

در دانش فیزیک، از طریق تلپورت این امکان وجود دارد که یک ذره را به نوعی،‌ بدون طی مسافت جابه‌جا کرد. به‌طور دقیق‌تر، در این شرایط دانشمندان با خلق ذره‌ای جدید در مکان دوم که از نظر خواص و شرایط کوانتومی، صد درصد با ذره اولیه مساوی و برابر است، به معنای واقعی کلمه آن ذره را تلپورت می‌کنند.

لازمه چنین کاری نابود کردن ماده اولیه و ساختن ورژنی جدید بوده و به این ترتیب، تنها ذره‌ای که در آنِ واحد وجود دارد نسخه‌ی دوم است.

گرین در ادامه صحبتش می‌گوید که فیزیک‌دان معروف و بسیار باهوشی به نام آنتون زیلینگر (Anton Zeilinger) وجود دارد که به صورت روتین،‌ بر روی تلپورت کردن ذرات بین جزیره‌های تنریف (Tenerife) و لا پالما (La Palma)، از مجموعه جزایر قناری، کار می‌کند و در آزمایشگاه او، توانایی دورنوردی امری نسبتا طبیعی است.

با این تفاسیر سوال بزرگی که در ذهن بسیاری شکل می‌گیرد این است که آیا امکان جابه‌جایی جرم‌های بزرگ‌تری مانند انسان‌ از این طریق وجود دارد؟

این فیزیکدان برجسته در جواب به پرسش پیش آمده می‌گوید که مقایسه ابعاد یک ذره با حجمی از ذرات که بدن انسان را تشکیل می‌دهند، به هیچ وجه امکان‌پذیر نبوده و انتقال این تعداد از ذرات در حال حاضر غیرممکن است؛ با این حال کسی از آینده با خبر نیست و احتمال عملی شدن تلپورتیشین برای افراد در قرن‌های آینده وجود دارد.

البته بسیاری از صاحب‌نظران در مورد این موضوع که جسم اولیه برای تلپورت شدن باید نابود شده و ماده جدیدی به وجود آید، صحبت‌های فلسفی و اخلاقی زیادی را مطرح کرده‌اند و برایان گرین هم در مورد بحث‌های وجودی موضوع تلپورت به شوخی می‌گوید که اگر در عصر حاضر دستگاهی برای دورنوردی اختراع شود، قطعا او اولین کسی نخواهد بود که آن را امتحان می‌کند!

منبع: گجت‌نیوز

تقریبا تمام موفقیت‌ها و دستاوردها با استفاده از راهبردهای متفکرانه و بلند‌مدت و اقدامات پیوسته و مناسب حاصل شده است. شاید برای شما این سؤال پیش آمده باشد افرادی که به‌سادگی مفاهیم جدید را یاد می‌گیرند از چه روش‌ها یا راهکارهایی برای این منظور استفاده می‌کنند. برای دانستن جواب این سؤالات در ادامه با ما همراه باشید.

از آنجایی که بیشتر مردم «شکست‌خوردن» و «تلاش و کار سخت» را دوست ندارند، این موضوع که یک روش هوشمندانه می‌تواند باعث پیروزی شود، واقعا برای مردم جالب است.

در طول تاریخ، داستان‌های بسیاری با مضمون برتری قدرت ذهن نسبت به توانایی جسمی در میان مردم رواج داشته است که یادآور استفاده‌ی قهرمان‌های اسطوره‌ای از فنونی مختلف برای غلبه بر حریف قوی‌تر از خود است که از آن جمله می‌توان به دیوید و گلاپات، اودیسه و سیکلوپس، پرسئوس و مدوزا تیسوس و… اشاره کرد.

«راه‌حل‌های فوری» اغلب وجود ندارند

همه‌ی ما می‌خواهیم طی یک نسخه‌ی شفابخش یک شبه پولدار شویم یا یک شبه ۳۰ کیلو وزن کم کنیم اما این موارد جز با برنامه‌ریزی بلند‌مدت و استفاده از راهبردهای مناسب و پیوسته به‌دست نمی‌آیند. حتی اگر شما از بهترین روش‌های ممکن برای رسیدن به اهداف‌تان استفاده کنید، اما باز هم در کوتاه‌مدت به هدف خود نمی‌رسید.

راهبرد بدون شیوه و روش، در واقع آرام‌ترین مسیر رسیدن به پیروزی است و شیوه و روش بدون راهبرد نیز همان سروصدای قبل از شکست است. (سان تزو از کتاب هنر جنگ)

روش‌ها به‌تنهایی نیز می‌توانند مؤثر باشند اما اگر بخواهیم به اهداف بزرگ خود دست یابیم، باید این روش‌ها را در قالب راهبردهای بلندمدت اجرایی کنیم. به‌طور کلی راهبردها باید تکمیل‌کننده‌ی طرح کلی شما باشند نه اینکه آن را تضعیف کنند یا جایگزین آن شوند. تکیه‌ی بیش از اندازه روی روش‌ها، نشانه‌ی این است که راهبرد درستی برای رسیدن به هدف وجود ندارد.

در ادامه، به معرفی بهترین روش‌ها و راهبردهای یادگیری در بلند‌مدت می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

خود را در موقعیت پیروزی تصور کنید (راهبرد)

همواره سخت‌ترین بخش رسیدن به هدف، شروع کار است. اگر موضوعات انحرافی یا کارهای غیرضروری در اطراف شما زیاد باشد، در نتیجه انگیزه‌ی شما برای شروع یک کار جدید بسیار پایین می‌آید.

برای غلبه بر این مشکل، برخی از افراد از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند که می‌توان به خاموش‌کردن گوشی، و درنظر گرفتن جایزه برای اتمام کار اشاره کرد. البته این روش شاید برای درس‌خواندن اجباری بی‌تأثیر باشد، چراکه این روش‌ها در بلندمدت جوابگو نیستند. در واقع در این مثال خاص، بی‌تناسبی روش مورد استفاده با حل مشکل، به این برمی‌گردد که به مشکل واقعی توجه نشده است.

به‌عنوان مثال به‌جای اینکه خود را با انگیزه‌ی پایین مجبور به انجام کاری کنید، بهتر است رویکرد خود را تغییر بدهید و با روش‌هایی به افزایش انگیزه‌ خود برای انجام کاری بپردازید که از آن جمله می‌توان به خواب کافی، ورزش، تغذیه‌ی مناسب، برنامه‌ریزی زمان‌های مطالعه، بررسی روزانه‌ی میزان دست‌یابی به اهداف اشاره کرد.

اگر شما خود را در موقعیت موفقیت قرار دهید، فقط به استفاده از یک روش هوشمندانه نیاز ندارید و تنها با انجام‌دادن کارها طبق روال عادی به موفقیت دست پیدا می‌کنید.

استفاده از تمام قوا (روش)

همیشه قرارگرفتن در بهترین موقعیت خوب است اما برای موفقیت کافی نیست، زیرا انجام کاری که شما می‌دانید درست است، گاهی سخت به‌نظر می‌رسد.

روش مورد علاقه‌ی من برای غلبه بر بی‌انگیزگی و بی‌میلی در انجام کارها، روشی است به نام تعویق طبقه‌ای. این روش را پروفسور دانشگاه استنفورد ابداع کرده است. در این روش، میزان انگیزش فرد برای انجام یک کار با توجه به جذابیتش طبقه‌بندی می‌شود. در واقع، با این کار از به‌تعویق‌افتادن کارهای اولویت‌دار اجتناب می‌شود. به‌عنوان مثال، کنترل و بررسی ایمیل، مرتب‌کردن فایل‌ها یا تمیزکردن خانه در اولویت فرد برای انجام یک کار مهم قرار نمی‌گیرد.

برای چیزهایی تلاش کنید که ارزش جنگیدن داشته باشند (راهبرد)

مطالعه‌ی درس‌هایی مثل فیزیک، زیست‌شناسی و دیگر دروسی که در زندگی روزمره‌ی شما کاربرد چندانی ندارند ممکن است وقت شما را برای یادگیری موارد مهم‌تر تلف کنند. عمر انسان محدود است و در برخی موارد، شما باید بین یادگیری این علوم غیرضروری یا یادگیری مفاهیم عمیق‌تر که در زندگی یا آینده‌ی کاری شما به‌دردتان می خورد، یکی را انتخاب کنید.

به‌یاد داشته باشید که شما باید این تصمیمات را هوشمندانه بگیرید. به یادگیری علومی بپردازید که در آینده به دردتان می‌خورد؛ علومی را یاد بگیرید که در زندگی یا کارتان به شما کمک می‌کنند یا حداقل باعث افزایش اطلاعات عمومی شما می‌شوند و شما را قادر می‌سازند تا در جمع دوستان، حرفی برای گفتن داشته باشید. هرگز وقت خود را برای یادگیری درس‌هایی که از یادگیری آنها لذت نمی‌برید یا به کارتان نمی‌آید تلف نکنید. اگر درسی را با اشتیاق دنبال کنید، به‌یقین سریع‌تر آن را یاد می‌گیرید و آن را نیز به‌خوبی اجرا می‌کنید.

ماشین تبلیغاتی (روش)

متأسفانه گاهی شما باید درس‌هایی را یاد بگیرید که برای‌تان جذابیتی ندارند. این موضوع، بسیاری از افراد را می‌رنجاند اما روش‌هایی برای غلبه بر آن وجود دارد.

در مبارزاتی شرکت کنید که می‌دانید در آن برنده هستید (راهبرد)

برخی افراد عادت دارند تا مطالعات خود برای یادگیری را به‌تعویق بیندازند. سپس به دنبال راه‌هایی می‌گردند که در کمترین زمان ممکن حجم زیادی از مطالب را یاد بگیرند اما عده‌ای دیگر نیز هستند که به مطالعه‌ی چند ساعت در روز اما به‌طور پیوسته و با تمرکز بالا اعتقاد دارند.

اگرچه ممکن است با استفاده از روش‌هایی بتوان برخی موارد ناممکن در یادگیری را به‌صورت فشرده ممکن کرد، این سبک یادگیری هرگز توصیه نمی‌شود. پیاده‌روی آرام و پیوسته در یک ماراتن بسیار ساده‌تر از این است که مسیری را با سرعت طی کنیم و سپس به استراحت بپردازیم. به عبارت دیگر، هرگز کارها را تلنبار نکنید؛ بلکه آنها را به بخش‌های منطقی که توان انجامش را دارید تقسیم کنید و سپس هر بخش را انجام دهید.

در مبارزاتی بجنگید که می توانید پیروز شوید (روش)

گاهی اوقات، زندگی حیرت‌انگیز می‌شود و این‌طور به نظر می‌رسد به‌جای اینکه ما برنامه‌های خود را کنترل کنیم، در واقع آنها ما را کنترل می‌کنند. خوشبختانه راه‌هایی برای کنترل چنین وضعی وجود دارد.

اگر می‌دانید ممکن است برنامه‌‌ی پیش‌بینی‌ناپذیری برای‌تان رخ دهد، می‌توانید مهلت بیشتری به خودتان بدهید، برنامه‌ریزی را بر اساس ورودی (زمان، صفحاتی که باید بخوانید و…) انجام دهید یا برنامه‌تان را براساس اتفاقات غیرمنتظره تنظیم کنید.

زمین جنگ خود را انتخاب کنید (راهبرد)

مدرسه به ما یاد داد که یادگیری یک مفهوم، با نشستن در کلاس، خواندن یک کتاب، انجام تکالیف و حفظ‌کردن برخی مفاهیم درسی به‌دست می‌آید اما این تصور کاملا اشتباه است، زیرا امروزه، محتوای غنی در هر جایی وجود دارد و الزاما افراد در مدرسه مفاهیم جدید را یاد نمی‌گیرند.

هرگز خود را به روش‌های سنتی یادگیری محدود نکنید. در سایت‌های مثل یوتیوب، ادیبل، کورس ارا و… به‌دنبال محتوای آموزشی خوب باشید و از کتابخانه‌های آنلاین، کتاب و مقاله بگیرید و مطالعه کنید. در گروه‌های علمی حضور فعال داشته باشید. در کلاس‌های خارج از برنامه‌ی کلاسی ثبت نام کنید و مفاهیم جدید را بیاموزید.
راه‌های زیادی برای یادگیری است و بهانه‌ای برای استفاده‌نکردن از خلاقیت وجود ندارد.

موقعیت خود را تقویت کنید (روش)

هنگامی که بهترین محیط و محتوا را برای اهداف‌تان پیدا کردید، زمانی را در برنامه‌ی خود به مطالعه اختصاص بدهید.

این زمان را می‌توانید به گوش‌دادن پادکست یا مطالعه‌ی قبل از خواب اختصاص دهید. اگر بتوانید مطالعه را به‌طور پیوسته انجام دهید، آنگاه ادامه‌ی آن برای‌تان بسیار آسان می‌شود.
همچنین اگر لازم است برای یادگیری خود کمی نیز هزینه کنید (برای مثال خرید هدست برای گوش‌دادن به پادکست‌ها) حتما این کار را انجام دهید.

شما بزرگ‌ترین دارایی خود هستید و مطمئن باشید که این خرید ارزشش را دارد.

از تسلیم‌شدن خجالت نکشید (راهبرد)

اگر مطالعه‌ی شما در زمینه‌ی یک کتاب، موضوع، پروژه یا یک زبان است، باید بدانید که تسلیم‌شدن همیشه به‌معنای شکست‌خوردن نیست. گاهی اوقات شما درباره‌ی سطح دشواری، محدوده‌ی زمانی لازم یا مزیت‌های یک تلاش قضاوت اشتباهی می‌کنید.

در زمان‌های مختلف، اولویت‌ها و علایق تغییر می‌کنند یا شرایط اقتضا می‌کنند که مجددا زمان و انرژی بگذارید.

شرایط هرچه که باشد، از کناره‌گیری نترسید. تحصیل اتفاقی مادام‌العمر است و هر روز فقط یکی از جنگ‌های پیش روست.

شاید تسلیم به‌معنای پیروزی نباشد اما یک شکست جبران‌ناپذیر نیز نیست.

عقب‌نشینی روشمند

هنگامی که خواستار تسلیم نیستید اما از طرفی ادامه‌ی مسیر نیز برای‌تان ممکن نیست، می‌توانید به عقب‌نشینی روشمند متوسل شوید. اگر مدت زمان زیادی مطالعه کرده‌اید، بهتر است به خود استراحت دهید. اگر به مشکل بزرگی در جایی از مطلب برخورده‌اید، بهتر است جای دیگری را بخوانید.

یک گام به عقب بردارید و آماده‌تر و قوی‌تر برگردید.

این توصیه در مقیاس‌های بزرگ‌تر نیز کاربرد دارد. اگر چند روز را از دست داده‌اید، نگران نباشید؛ بهتر است اهداف‌تان را اصلاح کنید یا برنامه‌تان را گسترش دهید.

بدیهی است که عقب‌نشینی روشمند ایدئال نیست، اما اگر به شما فرصتی برای مبارزه‌ی مجدد بدهد، مطمئن باشید که ارزشش را دارد.

منبع: چطور