عزت نفس، عملکرد و رضایت شغلی افراد دارای معلولیت یا بهتر بگوییم افرادِ با توانایی‌های متفاوت، به شکلی چشمگیر تحت تأثیر برخورد و رفتار همکاران و هم‌قطاران‌شان است. نگرش منفی در محیط کار یا اجتماع معمولا بزرگ‌ترین سد در برابرِ پذیرفته شدن و پیشرفت شغلی این افراد است (حتی در محیط‌هایی که قدرت‌مندانه متعهدند که از افراد دارای معلولیت حمایت کنند).
همراه ما باشید؛ در این مطلب به شما می‌گوییم نحوه برخورد کردن با همکار، همکلاسی یا دوستی که توانایی‌هایی متفاوت دارد، چگونه باید باشد.
بنابر تحقیقات میدانیِ بهزیستی در سال ۹۵، که با آمار سازمان بهداشت جهانی همخوانی دارد، آمار معلولان کشور بین ۱٫۵ تا ۲ درصد اعلام شده است. همچنین خبرگزاری ایرنا در گزارشی که بهمن ۹۷ منتشر کرده است، به نقل از معاون بهزیستی کشور گفته است: «با تعریف جهانی، ۱۰میلیون معلول در کشور داریم.»
این‌طور به نظر می‌رسد که در ایران آمار دقیقی از معلولان شاغل یا در حالِ تحصیل وجود ندارد. اما بی‌تردید بسیاری از ما در مدرسه، دانشگاه یا محیط کار با افرادِ با توانایی‌های متفاوت روبه‌رو شده‌ایم.
استخدام افرادِ با توانایی‌های متفاوت مزیت‌هایی دارد که عموما شناخته‌شده نیست. مثلا پژوهش‌های فوربس نشان داده است، شرکت‌هایی که سالانه بیش از ۱۰میلیون دلار درآمد دارند تأکید کرده‌اند که گوناگونی در نیروی کار خلاقیت را تقویت می‌کند. همکاریِ آدم‌های گوناگون با یکدیگر باعث موفقیت و پیشرفت می‌شود.
در ادامه به شما توصیه‌هایی ارائه می‌کنیم که به ایجاد جامعه و محیط کاری پذیراتر و همه شمول‌تر کمک می‌کنند. توصیه‌هایی که به ما یاد می‌دهند چطور ارتباط صحیح و مؤثری با افراد دارای توانایی‌های متفاوت داشته باشیم.
۱. اول از آنها بپرسید، سپس مطابق خواست‌شان رفتار کنید
با این پیشفرض که آنها به کمک نیاز دارند پیش نروید! نخست بپرسید که آیا می‌توانید، در راستای اثربخش‌تر یا ساده‌ترشدنِ کار، کمکی به آنها کنید. افرادِ با توانایی‌های متفاوت بهتر از هر کس از نیازهای‌شان و روش‌های تأمین آنها آگاه‌اند. اگر از شما درخواست کمک کردند، بپرسید که برای کمک باید دقیقا چه کنید.
۲. واضح حرف بزنید و خوب گوش دهید
در رویارویی با فردی که ناتوانی رشدی (معلولیت‌های دائمی که اختلال‌های ذهنی، جسمی یا هر دو را در بر می‌گیرد) یا مشکل شناختی دارد با جمله‌های واضح صحبت کنید. واژه‌های ساده و مفاهیم روشن و بی‌ابهام را به کار ببرید. حواستان به سرعت صحبت‌کردن، پیچیدگی گفتار و واژگان مورداستفاده‌تان باشد. بدانید که آنها توانایی تصمیم‌گیری دارند، مگر اینکه خلاف آن را به شما اعلام کنند. به افرادی که دچار اختلالات گفتاری هستند فرصت دهید تا حرف‌شان را تمام کنند. حرف‌شان را قطع نکنید و به‌جای آنها حرف نزنید.
۳. با دیگران مستقیم و رودررو صحبت کنید
هنگام صحبت، ارتباط چشمی داشته باشید و مستقیم با خودشان صحبت کنید، حتی اگر مراقب یا پرستار همراه‌شان باشد. وقتی با فردی ناشنوا که مترجم دارد صحبت می‌کنید و او مترجمش را نگاه می‌کند، شما روی بده‌بستان‌تان با فرد ناشنوا تمرکز کنید. اگر برای مدت طولانی با کسی صحبت می‌کنید که روی صندلی چرخ‌دار نشسته است، بنشینید تا او مجبور نشود برای نگاه‌کردن به شما گردن دراز کند! به‌سویِ فرد خم نشوید و بنشینید.
۴. فاصلهٔ مناسب را رعایت کنید
برخی افراد از ابزار کمکی مانند صندلی چرخ‌دار، واکر یا عصا استفاده می‌کنند. با درنظرگرفتنِ این ابزارها و توجه به حریم شخصی آنها فاصلهٔ مناسب را با فرد حفظ کنید. هرگز پیش از اینکه از فرد اجازه بگیرید، صندلی‌اش را حرکت ندهید. به ابزارهای کمکیِ این افراد دست نزنید، تکیه ندهید و بدون اجازه، آنها را تکان ندهید. این مورد به‌ویژه برای حفظ ایمنی افراد مهم است.
۵. با اعضای خانواده این افراد، نرم و انعطاف‌پذیر باشید
بسیاری از افرادِ با توانایی‌های متفاوت به همراهی و مراقبت اعضای خانواده‌شان نیاز دارند. در بسیاری از موارد، افراد برای رسیدگی به نیازهای همسر یا فرزند معلول‌شان مجبور به ترک شغل می‌شوند. دربرابرِ این افراد انعطاف‌پذیر باشید و اگر ممکن است اجازه دهید کارشان را با وضعیت جدید ادامه دهند. این کار تأثیراتِ منفی روی خانواده و نیروی کار را کاهش میدهد.
۶. هنگام تنظیم قرار ملاقات امکان دسترسی را در نظر بگیرید
بر سر محل قرار از پیش به توافق برسید و جزئیات دسترسی به محل را برای طرف مقابل ارسال کنید. برای اطمینان از اینکه طرفِ مقابل می‌تواند به ملاقات بیاید و برای تدارک ملاقات، بپرسید که آیا کاری از دست شما برمی‌آید یا خیر.
فراموش نکنید که اشتباه پیش می‌آید. نکتهٔ مهم این است که از فرد سؤال کنید و برپایهٔ پاسخ او عمل کنید. شاید انجام برخی از این توصیه‌ها، به‌ویژه در آغاز و در نخستین دیدار، ساده نباشد.
ما معمولا از موقعیت‌های دشوار اجتناب می‌کنیم. بنابراین، ممکن است ناخواسته از افرادِ دارای معلولیت (افرادِ با توانایی‌های متفاوت) دوری کنیم. این کار مانعی است برای ایجاد محیطی پذیرا و همه‌شمول. کافی است بار نخست را پشت سر بگذارید، همه‌چیز به سرعت ساده می‌شود. بدانید که پرسیدن و باز کردن سر صحبت با فرد دارای توانایی‌های متفاوت هربار که او را ندیده می‌گیرید و کارتان را به تأخیر می‌اندازید، دشوارتر می‌شود.
آیا شما در محل کار یا تحصیل با افرادِ با توانایی‌های متفاوت سروکار دارید؟ به نظرتان تعامل صحیح با آنها دشوار است؟ چطور با این افراد برخورد می‌کنید؟
در دنیای رایانه‌ها فایل‌هایی با پسوند XML. وجود دارند که در این مطلب می‌خواهیم با آنها آشنا شویم. عبارت XML مخفف «Extensible Markup Language» و به معنای «زبان نشانه‌گذاری گسترش‌پذیر» است. XMLها در واقع فایل‌هایی هستند که از متن خالص تشکیل می‌شوند و شامل برچسب‌های سفارشی (Tag) هستند که ساختار و ویژگی‌های اسناد دیگر را مشخص می‌کنند.
XML چیست؟
XML یک زبان نشانه‌گذاری است که توسط کنسرسیوم شبکه‌ی جهانی وب (W3C) ساخته شده است تا راهی برای ساخت اسنادی به وجود بیاورد که هم برای انسان و هم برای ماشین قابل فهم باشد. این کار از طریق برچسب‌هایی انجام می‌شود که ساختار سند و نحوه‌ی ذخیره‌سازی و انتقال آن را مشخص می‌کنند.
شاید بهتر باشد آن را با زبان نشانه‌گذاری دیگری مقایسه کنیم که احتمالا به آن آشنا هستید؛ زبان نشانه‌گذاری فرامتن یا HTML که از آن برای کدگذاری صفحات وب استفاده می‌شود. HTML از یک سری علامت‌های نشانه‌گذاری از قبل تعریف شده برای مشخص کردن قالب محتوای صفحات وب استفاده می‌کند. برای مثال، کد زیر از تعدادی تگ برای بولد کردن یا کج کردن برخی حروف استفاده کرده است:
This is how you make <b>bold text</b> and this is how you make <i>italic text</i>
چیزی که XML را از سایر زبان‌های نشانه‌گذاری متمایز می‌کند، گسترش‌پذیری آن است. بر خلاف HTML، در XML دستورات از قبل مشخص شده‌ای وجود ندارند. به جای آن، XML به کاربران خود اجازه‌ی ساخت هرگونه علامت نشانه‌گذاری برای معرفی محتوای خود را میدهد که باعث به وجود آمدن مجموعه‌ای بی‌نهایت از علائم خودساخته می‌شود.
همچنین، HTML زبانی است که برای نمایش محتوا به وجود آمده است در حالی که XML یک زبان معرفی داده است که برای ذخیره‌ی داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولا از XML به عنوان پایه‌ی اسناد دیگر استفاده می‌شود. در ادامه تعدادی مثال از کاربردهای XML آمده است که شاید به آنها آشنا باشید:
RSS و ATOM هر دو با استفاده از XML نحوه‌ی عملکرد خوراک خوان‌ها را مشخص می‌کنند.
«Microsoft.NET» از XML به عنوان فایلهای پیکربندی خود استفاده می‌کنند.
«Microsoft Office 2007» و بالاتر از XML برای ساختار پایه‌ی اسناد استفاده می‌کنند. در واقع حرف X که در انتهای پسوند فایلهای ورد، یعنی DOCX قرار دارد به همین موضوع اشاره می‌کند. همچنین در اکسل (XLSX) و پاورپوینت (PPTX) نیز به همین شکل است.
پس اگر به فایل XML خاصی برخوردید، نمی‌توانید مطمئن باشید که برای کدام اپلیکیشن است. معمولا هم این مساله مشکلی ایجاد نمی‌کند، مگر این که خودتان طراح فایل XML باشید.
چگونه یک فایل XML را باز کنیم؟
برای باز کردن فایلهای XML راه‌های متفاوتی وجود دارد. این فایل‌ها را می‌توانید با هر ویرایشگر متنی باز کنید، در هر مرورگری مشاهده نمایید یا حتی در وبسایت‌های مخصوصی آنها را مشاهده، ویرایش یا حتی به سایر فرمت‌ها تبدیل کنید.
استفاده از ویرایشگر فایل در صورت استفاده‌ی زیاد از فایلهای XML
از آنجایی که فایلهای XML تنها متن هستند، می‌توانید به سادگی از هر ویرایشگر متنی برای مدیریت آنها استفاده کنید. مساله‌ای که وجود دارد تعداد زیاد ویرایشگرهای متن است که برای کار با ساختار XML طراحی نشده‌اند. شاید نرم‌افزاری نظیر «Notepad» برای باز کردن و بررسی کلی یک فایل XML مناسب باشد، ولی قطعا نرم‌افزارهای بهتری هم برای این کار وجود دارند.
بر روی فایل XML راست کلیک کرده و از قسمت «Open With» نرمافزار «Notepad» را انتخاب نمایید.
توجه داشته باشید که ما در این مثال از ویندوز استفاده کرده‌ایم، ولی در هر سیستم‌عاملی که باشید قطعا ابزارهایی برای مدیریت فایلهای متنی وجود دارد. همچنین می‌توانید به دنبال ابزارهای شخص ثالث مناسب سیستم‌عامل خود نیز بگردید.
اینک فایل XML شما باز خواهد شد، ولی همانطور که مشاهده می‌کنید، قالب‌بندی مناسبی نداشته و کل محتوای آن در چند خط طولانی نمایش داده شده‌اند.
پس با این که «Notepad» برای بررسی سریع و کلی یک فایل XML می‌تواند مناسب باشد، ولی قطعا با استفاده از ابزارهای پیشرفته‌تری نظیر «++Notepad» وضعیت بهتری خواهید داشت. در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که همان فایل را در «++Notepad» باز کرده‌ایم:
برای دانلود آخرین نسخه «++Notepad» می‌توانید از این لینک استفاده کنید.
استفاده از مرورگر وب برای مشاهده‌ی داده‌های ساختار یافته
اگر نیاز خاصی به ویرایش فایلهای XML ندارید ولی گاهی اوقات نیاز به مشاهده‌ی آنها پیدا می‌کنید، می‌توانید از مرورگر محبوب خود استفاده نمایید. احتمالا مرورگر پیشفرض سیستم شما نرمافزار پیشفرض اجرای فایلهای XML نیز خواهد بود. در این صورت تنها با دابل کلیک کردن بر روی فایل XML می‌توانید آن را در مرورگر خود مشاهده کنید.
اگر از این طریق موفق به اجرای آن نشدید، می‌توانید بر روی فایل خود راست کلیک کرده و از طریق منوی «Open With» مرورگر مورد علاقه‌ی خود را برگزینید. در این مثال ما از «Google Chrome» استفاده کرده‌ایم.
پس از باز کردن فایل، محتوای آن را با ساختاری بسیار زیبا مشاهده خواهید کرد. مسلما خروجی آن به زیبایی چیزی مثل کدهای رنگ بندی شده در «++Notepad» نخواهد بود، ولی بسیار بهتر از خروجی «Notepad» است.
استفاده از ویرایشگر آنلاین برای مشاهده، ویرایش یا تبدیل فایلهای XML
اگر گاها نیاز به ویرایش فایلهای XML دارید و نمی‌خواهید یک ویرایشگر متن جدید دانلود کنید، یا اگر قصد تبدیل فرمت فایل XML به فرمتی دیگر را دارید، چند وبسایت وجود دارند که ابزارهای مورد نیاز برای کار بر روی XMLها را به صورت رایگان در اختیارتان قرار می‌دهند. «TutorialsPoint.com» ،«XMLGrid.net» و «CodeBeautify.org» هر سه به شما اجازه‌ی ویرایش فایلهای XML را می‌دهند. پس از این که کار ویرایشتان به اتمام برسد، می‌توانید فایل XML جدید را دریافت کرده و یا حتی آن را با فرمت دیگری دانلود نمایید.
برای مثال ما از وبسایت CodeBautify.org استفاده می‌کنیم. صفحه به سه بخش تقسیم شده است. در سمت چپ فایل XML خود را مشاهده می‌نمایید. در وسط صفحه چندین گزینه در اختیارتان قرار دارد. در سمت راست نیز نتیجه‌ی برخی از گزینه‌ها را می‌بینید. برای مثال، در تصویر زیر فایل XML کامل ما در سمت چپ قرار دارید و پس از زدن گزینه‌ی «Tree View»، خروجی آن به صورت درختی در سمت راست نمایش داده می‌شود.
گزینه‌های موجود در صفحه به طور کامل در زیر آمده‌اند:
از گزینه‌ی «Browse» برای آپلود فایل XML جدید، و از گزینه‌ی «Load URL» برای بارگذاری یک فایل XML از یک منبع آنلاین استفاده کنید.
همانطور که در بالا مشاهده کردید، دکمه‌ی «Tree View» داده‌های ما را با ساختاری درختی و زیبا به ما نشان میدهد. در این حالت تمام تگ‌ها در سمت چپ با رنگ نارنجی، و مقادیر آنها در سمت راست با رنگ مشکی نمایش داده می‌شوند.
گزینه‌ی «Beautify» داده‌های ما را به ساختاری زیبا و خوانا تبدیل کرده و در پنل نتایج (پنل سمت راست) نمایش میدهد.
گزینه‌ی «Minify» داده‌های شما را با حداقل فاصله در میان آنها نمایش میدهد. این گزینه تمام تلاش خود را می‌کند تا تمام داده‌های شما را در یک خط خلاصه کند. این گزینه زمانی کاربرد دارد که قصد کوچک کردن حجم فایل را داشته باشید. البته درست است که این گزینه در فضا صرفه‌جویی می‌کند، ولی این قضیه به قیمت کاهش خوانایی فایل تمام خواهد شد.
در نهایت نیز می‌توانید با استفاده از گزینه‌ی «XML to JSON» فایل XML را به فایل «JSON» تبدیل کنید. دکمه‌ی «Export to CSV» به شما اجازه‌ی ذخیره‌ی داده‌ها در فایلهای «CSV» را میدهد. در ادامه نیز با کلیک بر روی دکمه‌ی «Download» می‌توانید فایل خود را با تمام تغییراتی که در آن اعمال کرده‌اید دانلود نمایید.
استیو جابز (Steve Jobs)، مؤسس شرکت اپل به خاطر ارائه‌هایش شهرت داشت. رونمایی از آیفون توسط او در سال ۲۰۰۷، یکی از بهترین ارائه‌هایش در نظر گرفته می‌شود. و اگر شما هم یکی از میلیون‌ها تماشاگر آنلاین این ارائه بوده‌اید، حتما دلیلش را می‌دانید. این ارائه بسیار جذاب و پر شور بود. جابز به طور خاص به خاطر ساخت پاورپوینت حرفهای برای ارائه‌هایش معروف بود.
وی می‌دانست که اسلایدها زمانی بیشترین تأثیر را دارند که به جای انتقال اطلاعات، داستانی را روایت کنند؛ به همین دلیل ارائه‌هایی ساده، زیبا و تصویر محور تهیه می‌کرد. این اسلایدها پیام او را تکمیل و تقویت می‌کردند و هرگز موجب پرت شدن حواس مخاطبان از موضوع اصلی نبودند.
لازم نیست که حتما استیو جابز باشید تا یک سخنرانی عالی از خود به نمایش بگذارید، اما قطعا به اسلایدهایی بی‌نقص نیاز خواهید داشت. این اسلایدها پیامی قدرتمند درباره‌ی ایده‌ها و برند شما به مخاطب منتقل می‌کنند، پس باید درست و صحیح ساخته شوند. در این مقاله، اصول ساخت پاورپوینت حرفه ای را برای‌تان توضیح می‌دهیم و به شما می‌گوییم که چطور می‌توانید ارائه‌های بصری کاملی داشته باشید که اسلایدهایش بین مخاطب و پیام شما ارتباط برقرار می‌کنند.
سادگی؛ اصلی‌ترین عنصر ساخت پاورپوینت حرفه ای
این جمله که «یک تصویر، ارزشی بیشتر از هزاران کلمه دارد» به این دلیل معروف است که مغز انسان اطلاعات را زمانی که با تصویر همراه باشد بهتر پردازش می‌کند. این بدین معناست که وقتی شما از اسلایدهای ساده و همراه با تصاویر استفاده می‌کنید، از پیام‌تان حمایت می‌کنید و مخاطب‌تان راحت با اطلاعاتی که منتقل می‌کنید، ارتباط برقرار می‌کند.
با این حال، اکثر افراد به اشتباه از تعداد زیادی اسلاید استفاده می‌کنند یا اسلایدهایی تهیه می‌کنند که پر از کلمه و بسیار پیچیده است.
این نوع اسلایدها می‌توانند اثری منفی بر ارائه‌ی شما داشته باشند. به مثال‌های زیر توجه کنید:
مثال ۱
تلاش می‌کنید هیئت مدیره را قانع کنید تا از ایده‌ی یک محصول حمایت کنند. اسلایدهای شما پر از نمودارها، اعداد و متن است و اعضای هیئت مدیره بیشتر زمان خود را به جای گوش دادن به شما، صرف خواندن اسلایدها می‌کنند. نتیجه؟ شما قادر به ایجاد یک ارتباط موثر نیستید و اشتیاق شما برای این پروژه به آنها منتقل نمی‌شود. آنها به اتفاق آراء رأی می دهند که از ایده‌ی شما حمایت نشود.
مثال ۲
در حال توضیح خدمات شرکت‌تان به یک مشتری بالقوه هستید. زمان زیادی برای درست کردن اسلایدها گذاشته‌اید و از رنگ‌ها، تصاویر متحرک و فونت‌های متنوع استفاده کرده‌اید. با این حال، اسلایدها آنقدر پیچیده هستند که مشتری شما در فهم آنها به مشکل می‌خورد. او در حالی جلسه را ترک می‌کند که به شدت احساس خستگی می‌کند و از برقراری ارتباط با شرکت شما خودداری می‌کند چرا که به طور ناخودآگاه می‌ترسد که همکاری با شرکت شما در آینده نیز همین قدر خسته‌کننده و طاقت‌فرسا باشد.
مثال ۳
در حال ارائه برای اعضای بخش خودتان در شرکت هستید تا کارهای خوب‌شان را برجسته کنید. می‌خواهید به هرکس جداگانه بپردازید، پس اسلایدی می‌سازید که با جزئیات تمام موفقیت هر فرد را توضیح میدهد. بخش شما دارای ده‌ها کارمند است و در پایان، تیم شما بیشتر به فکر خارج شدن از جلسه است تا توجه به نتایج درخشانش.
حال تصور کنید که اگر از اسلایدهایی ساده و جذاب استفاده کنید چه خواهد شد. به جای افزایش سردرگمی یا خستگی، اسلایدهایتان ارتباطی مثبت با مخاطب برقرار خواهند کرد. افراد ممکن است دقیقا به یاد نیاورند که شما چه گفته‌اید، اما تصویری قوی را به یاد خواهند سپرد. آنها احساسات مثبتی که در حین ارائه‌تان تجربه کرده‌اند را به خاطر خواهند آورد و با برند شما ارتباطی واضح و هوشمندانه برقرار می‌کنند.
نکته
زمانی که نتیجه تاثیرگذار باشد. مشتریان جدیدی به دست خواهید آورد، همکاران‌تان را قانع می‌کنید که براساس ایده‌های شما پیش بروند و به خاطر کار جدی اعضای تیم‌تان شناخته خواهید شد. بهطور خلاصه، خاطراتی مثبت از خود در ذهن افراد به جای می‌گذارید که حتی تا سال‌های متمادی پا برجا می‌مانند. در ادامه با اصول ساخت پاورپوینت حرفهای آشنا می‌شوید.
۶ نکته برای ساخت پاورپوینت حرفهای
وظیفه‌ی اسلایدهای شما تنها یک چیز است: پشتیبانی از ارائه‌تان. با این حال، برای اینکه اسلایدهایتان کارشان را به خوبی انجام دهند باید مقدار قابل توجهی زمان، خلاقیت و تلاش صرف کنید. نکاتی که در ادامه می‌آید در ساخت پاورپوینت حرفهای به شما کمک می‌کنند. همچنین با رعایت آنها بهترین بهره را از زمان ارائه‌ی خود خواهید برد.
۱. انسجام را حفظ کنید
یکی از اشتباهات رایج، انتخاب رنگ‌ها و فونت‌های متفاوت برای هر اسلاید است. این کار می‌تواند مخاطب را سردرگم کند و توجه او را از پیام شما دور کند. در ساخت اسلایدها یکسان عمل کنید و از یک طرح کلی برای ساخت آنها استفاده کنید.
ابتدا، رنگ‌ها را به دقت انتخاب کنید، چون رنگ بر حالت و لحن ارائه‌ی شما تأثیرگذار است. همچنین به فضایی که در آن قرار است ارائه دهید فکر کنید. اگر اتاق تاریک باشد (با چراغ‌های خاموش)، رنگ پس‌زمینه را تیره‌تر مثل آبی تیره، مشکی یا خاکستری با رنگ متن سفید یا روشن انتخاب کنید. اگر اتاق روشن است (با چراغ‌های روشن یا نور کافی) پس‌زمینه‌ی سفید یا روشن و رنگ متن تیره یا سیاه انتخاب‌های بهتری هستند.
همچنین باید رنگ را با حالت و پیام ارائه هماهنگ کنید. رنگ‌های روشن انرژی و هیجان را منتقل می‌کنند، در حالی که رنگ‌های تیره جدی‌تر و محافظه‌کارانه هستند. سعی کنید رنگ را براساس موضوع‌تان انتخاب کنید.
نرمافزار PowerPoint در ویندوز و Keynote در اپل، کاربردیترین نرمافزارها در ارائه هستند. این نرمافزارها دارای قالب‌ها و ابزارهای کاربردی هستند و اغلب افراد با طرز کارشان آشنایی دارند. با این حال، ابزارهای جدید ارائه مثل PREZI که بر بستر اینترنت قرار دارد، ممکن است ویژگی‌ها یا قالب‌هایی داشته باشند که برای مخاطب‌تان تازگی دارد و باعث اثربخشی بیشتر ارائه شود.
۲. به فرهنگ توجه کنید
برای ساخت پاورپوینت حرفهای و قدرتمند، باید مخاطب خود را به خوبی بشناسید. مخصوصا اگر قرار باشد در مقابل گروهی ارائه دهید که از نظر فرهنگی متنوع هستند.
برای مثال، همه افراد حاضر در سالن باورها و ارزش‌های فرهنگی یکسانی ندارند و ممکن است استفاده از تصویر، عبارت و یا موضوعی خاص را توهین‌آمیز یا زننده تلقی کنند. زمانی که در حال طراحی اسلایدهایتان هستید، از تصاویر و عکس‌هایی استفاده کنید که بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگی باشد که قرار است با آن صحبت کنید. اگر در یک گروه با تنوع فرهنگی صحبت می‌کنید، باید تصاویری به کار ببرید که این تنوع را نشان دهند. همچنین استفاده از کلمات تخصصی یا اصطلاحات دشوار ممکن است باعث گیج شدن مخاطب شود. بنابراین از تصاویر و عبارات ساده استفاده کنید.
۳. از تصاویر هوشمندانه استفاده کنید
یکی دیگر از نکاتی که برای ساخت پاورپوینت حرفهای باید در نظر بگیرید، استفاده از تصاویر هوشمندانه است. استیو جابز در زمان رونمایی از مک‌بوک اِیر، فقط باید نشان می‌داد که این لپ‌تاپ جدید چقدر کوچک است. مسلما در یاد مخاطبان نمی‌ماند که اندازه‌ی آن چقدر است، چون اعداد ارتباط احساسی با مخاطب برقرار نمی‌کنند. در عوض، جابز نشان داد که این لپ‌تاپ به سادگی در یک پاکت نامه‌ی استاندارد جا می‌شود. این روش بسیار قدرتمندی برای نشان دادن اندازه‌ی این محصول بود.
این نوع خلاقیت در زمان انتخاب عکس بسیار ضروری است. احتمالا مخاطب شما تا به امروز تصاویر متحرک بد و عکس‌های بی‌کیفیت زیادی دیده است. از طوفان فکری، خلاقیت و رویکردهای هوشمندانه برای تصویرسازی‌هایتان استفاده کنید و به دنبال تصاویر یا توضیحاتی باشید که داستان را به شکلی غیرمستقیم بیان می‌کنند.
عکس‌هایی که با فکر انتخاب شده باشند، مخاطب‌تان را درگیر نگه می‌دارد، حرفهای بودن شما را تقویت می‌کند و اثری ماندگار خواهد داشت.
۴. داده‌های پیچیده را ساده کنید
زمانی که با داده‌های پیچیده یا حجم بالایی از اطلاعات سروکار دارید، از قرار دادن همه‌ی آنها در یک اسلاید خودداری کنید. چرا که ممکن است مخاطب‌تان برای درک همه‌ی مطالب دچار مشکل شود. به جای آن، اطلاعات را خلاصه کرده و در چند اسلاید قرار دهید.
می‌توانید خلاصه‌ی اطلاعات را در یک صفحه به هر مخاطب بدهید تا بتواند از نزدیک داده‌ها را ببینید. این نکته به خصوص زمانی که در حال ارائه برای افراد تحلیلگری مثل مهندسان، دانشمندان یا متخصصان مالی هستید، بسیار مهم است. آنها یاد گرفته‌اند که نسبت به داده‌ها شکاک باشند و این برگه‌ی خلاصه به آنها اجازه میدهد تا دقیق‌تر داده‌ها را بررسی کنند. این توجه به نیاز مخاطب نشان‌دهنده‌ی حرفهای بودن شماست و باز هم از پیام‌تان حمایت می‌کند.
۵. سادگی را حفظ کنید
هر اسلاید باید بر روی یک ایده یا مفهوم متمرکز باشد. این کار به مخاطب اجازه میدهد تا آنچه که می‌خواهید به وی منتقل کنید را سریع متوجه شود. متن خود را به حداقل برسانید (۱۰ کلمه یا در صورت امکان کمتر) و هر زمان که ممکن بود برای انتقال پیام خود از تصویر به جای کلمات استفاده کنید. برای مثال، به جای نمایش فهرست تغییرات، از نمودار استفاده کنید.
بد نیست که در زمان قالب‌بندی ارائه، از یک ساختار مشخص استفاده کنید. مثلا بر سند یا فرآیندی متمرکز شوید که مخاطبان با آن آشنا هستند، این کار به آنها کمک می‌کند تا بین محتوای شما و دانش قبلی‌شان ارتباط برقرار کنند.
تا حد امکان از ارائه‌ی لیست‌ها خودداری کنید، چون لیست‌ها کار را برای قرار دادن چندین ایده در یک اسلاید راحت می‌کنند و این کار می‌تواند مخاطب را خسته کند. اگر نیاز به استفاده از لیست دارید، از جملات استفاده نکنید؛ در مقابل، به سادگی، واقعیت، آمار یا ایده‌ای که می‌خواهید به مخاطب منتقل کنید را بنویسید. سپس از داستان‌تان برای آموزش مخاطبان در مورد اینکه این‌ها چه معنایی دارند، استفاده کنید.
مثال:
مثال ضعیف: این اسلاید شامل تعداد کلمات زیادی است. مخاطب‌تان زمان زیادی را به جای گوش دادن به شما، صرف خواندن آن می‌کند.
مثال خوب: این اسلاید فقط به ایده‌های کلیدی اشاره می‌کند.
برای ساده‌سازی بیشتر عبارات در اسلایدها، کلمات کلیدیِ هر جمله را برجسته کنید.
سپس، به طراحی اسلایدهای خود نگاهی بیندازید. هدف، استفاده از زمینه‌ی ساده و مقدار زیادی فضای خالی است: این کار به تمرکز چشم مخاطبان بر روی پیام شما کمک می‌کند. از تزئین اسلایدها با تصاویر پس‌زمینه، لوگو یا طرح‌هایی که باعث حواس پرتی مخاطب می‌شوند، خودداری کنید.
در آخر، زمانی که نیاز به توجه کامل مخاطب دارید، سعی کنید از اسلایدهای خالی استفاده کنید؛ یک اسلاید خالی برابر با یک توقف است و هیجان، کشش و توجه به واژگان‌تان را بیشتر می‌کند.
۶. آماده باشید
بسیاری از افراد، زمان مورد نیاز برای کسب آمادگی برای سخنرانی را دست کم می‌گیرند. آنها روزهای زیادی را صرف ساختن محتوا و اسلایدها می‌کنند، اما فقط چند ساعت را به تمرین اختصاص می‌دهند. اجازه دهید تا زمان آماده‌سازیِ بیشتر، پیام‌تان را قوی‌تر کند و باعث ایجاد اعتماد به نفس کامل در زمان ارائه در شما شود.
زمانی که در حال تمرین ارائه‌ی خود هستید، از اسلایدهایتان استفاده کنید. شما باید بتوانید با نگاهی سریع به اسلاید، بفهمید که قرار است چه بگویید.
توصیه
اگر آنقدر اعتماد به نفس ندارید که خودتان اسلایدها را بسازید، این کار را به یک فرد حرفهای بسپارید. وقتی کارهای زیادی دارید و دانش فنی لازم برای ساخت پاورپوینت حرفهای و مناسب ارائه‌تان را ندارید، این گزینه بسیار هوشمندانه است.
اگر این کار را انجام دادید، در مورد جزئیات پروژه کاملا شفاف باشید، اهداف‌تان برای ارائه را مشخص کنید و ضرب‌الاجلی تعیین کنید که به شما زمان کافی را برای بازبینی و اضافه کردن موارد ضروری بدهد.
قابلیتهای ورد مایکروسافت (Microsoft Word) به قدری زیاد هستند که هر کسی نمی‌تواند ادعا کند همه آنها را می‌شناسد و در امور روزانه خود به کار می‌گیرد. در این مقاله به معرفی برخی از این موارد می‌پردازیم که احتمالا با آنها آشنا نیستید.
اگر از آن دسته کاربرانی هستید که برنامه ورد را به صورت روزانه و برای امور خود مورد استفاده قرار می‌دهند، احتمالا با تعداد محدودی از قابلیتهای ورد مایکروسافت آشنایی دارید و به صورت مداوم از همان موارد استفاده می‌کنید. احتمالا با قابلیت‌هایی نظیر کشیدن جدول، تغییر فونت متون و تغییر اندازه هدر و فوتر آشنایی داشته باشید. با این حال استفاده یکنواخت و همیشگی می‌تواند منجر به محدود شدن تسلط شما بر تمامی قابلیتهای ورد مایکروسافت شود. شاید برخی از این موارد را بشناسید اما در طول زمان آنها را فراموش کنید، شاید هم اصلا نمی‌دانید برخی امکانات ویژه در برنامه Word وجود دارند.
ما در این مقاله تعدادی از قابلیتهای ورد مایکروسافت که اکثر کاربران با آنها آشنایی ندارند را مورد بررسی قرار داده‌ایم؛ از قابلیت ویرایش خودکار گرفته تا نوشتن معادله و مواردی از این قبیل. اگر می‌خواهید از این به بعد نهایت بهره را از برنامه کاربردی ورد ببرید، حتما لیست ۱۰ موردی ما در این مقاله را مطالعه کنید.
۱- Researcher در وقت شما صرفه‌جویی خواهد کرد
شاید بخواهید برای کلاس خود یک متن کوتاه و یک صفحه‌ای بنویسید یا برای پژوهش خود یک متن کوتاه را تایپ کنید. در همین زمینه یکی از قابلیتهای ورد مایکروسافت می‌تواند به کمکتان بیاید. با استفاده از بخش Researcher قطعا در وقت و تلاش خود صرفه‌جویی خواهید کرد.
جهت دسترسی به این بخش به تب References رفته و در بخش Research گزینه Researcher را انتخاب کنید. وقتی که نوار کناری مربوط به این قسمت باز شد، کلیدواژه یا عبارت مورد نظر خود را در باکس جست‌وجو وارد کنید. این ابزار به کمک موتور بینگ عبارت مورد نظر شما را در اینترنت جست و جو کرده و نتایج مربوطه را در همان نوار کناری ارائه می‌کند.
جهت بررسی هر یک از موارد و نتایج نهایی، کافیست بر روی آن کلیک کنید تا جزئیات بیشتر نمایش داده شود. سپس می‌توانید به کمک گزینه + در بالای نوار Research یک سند جدید بسازید. حالا متن مورد نظر از مقاله نهایی را جهت افزودن به فایل ورد خود انتخاب کنید.
اگر در سند خود یک بخش کتاب‌شناسی یا فهرست‌شناسی دارید، امکان آپدیت کردن آن به این منابع جدید نیز فراهم شده است. بر روی منبع مورد نظر کلیک کنید و در منوی کشویی همین بخش گزینه Update Citations and Bibliography را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید در بخش یاد شده با رفتن به قسمت Bibliography یک فهرست جدید ایجاد کنید. کافیست گزینه Insert Bibliography را انتخاب کنید.
این مورد از قابلیتهای ورد مایکروسافت در نسخه ۲۰۱۶ این برنامه و برای مشترکین Office 365 در دسترس قرار گرفته است.
۲- استفاده از بخش Accessibility Checker
اگر می‌خواهید افراد معلول و ناتوان بتوانند از مقالات و اسناد شما نهایت بهره را ببرند و امکان مطالعه و ویرایش برای آنها فراهم باشد، حتما باید از این قابلیت ورد استفاده کنید. این یکی دیگر از قابلیتهای ورد مایکروسافت است که سند شما را اسکن کرده و مشکلات احتمالی را شناسایی و برطرف می‌کند.
مواردی که توسط این ابزار مورد بررسی قرار می‌گیرند عبارتند از استایل عناوین در متن، کارکترهای سفید تکراری و کپشن‌های بسته برای ویدیوها. زمانی که آماده هستید تا بررسی بر روی سند شما صورت گیرد، به تب Review در برنامه ورد رفته و گزینه Check Accessibility را انتخاب کنید.
در اینجا نیز یک منو در کنار صفحه باز می‌شود و ارورهای پیدا شده را نمایش میدهد. علاوه بر این پیشنهاداتی جهت بهتر شدن سند کاربر ارائه خواهد شد. با کلیک بر روی هر مورد، عبارات مربوط به آن در متن نمایش داده می‌شود. در نهایت به کمک اطلاعات روی این منو می‌توان مشکلات مربوطه را حل کرد.
اگر اسنادی طراحی می‌کنید تا در اختیار سایر افراد قرار گیرند، بسیار مهم است که افراد معلول و ناتوان نیز بتوانند از آنها بهره ببرند. موارد و مشکلات مرتبط با این موضوع را نیز به کمک قابلیتهای ورد مایکروسافت می‌توان با یک کلیک رفع کرد.
اگر می‌خواهید لیست کامل قوانین مربوط به بخش مذکور را در اختیار داشته باشید، بخش Accessibility Checker را باز کرده و در انتهای این بخش گزینه Read more about making documents accessible را انتخاب کنید. در اینجا امکان بررسی تمامی قوانین و موارد مهم فراهم شده است.
۳- افزودن یک ویدیو آنلاین
شاید سند شما مربوط به یک جلسه آموزشی، دستورالعملی خاص یا منبع ویدیویی باشد. یکی دیگر از قابلیتهای ورد مایکروسافت در همین راستا طراحی شده است و امکان افزودن یک ویدیو آنلاین به کمک آن فراهم شده تا در کنار کلمات و متن کاربر قرار گیرد.
به تب Insert در برنامه رفته و در بخش Media گزینه Online Video را انتخاب کنید. حالا در اینجا برای افزودن ویدیو سه گزینه پیش رو دارید. می‌توانید در موتور جست‌وجوی بینگ یا شبکه اجتماعی یوتیوب به جست و جو پرداخته یا کد مخصوص embed ویدیو را در باکس مربوطه وارد کنید.
اگر خواستید به جست و جوی ویدیو در یوتیوب یا بینگ بپردازید، پس از وارد کردن عبارت مدنظر و پیدا کردن ویدیو، گزینه Insert را جهت قرار دادن آن در سند انتخاب کنید. سپس امکان انتقال، تغییر اندازه و چرخش ویدیو برای کاربران فراهم شده است. پس اگر یک ویدیو تنها چیزی است که سند شما به آن نیاز دارد، این قابیت ویژه ورد را فراموش نکنید!
۴- مقایسه یا ادغام اسناد
آیا تاکنون برای تکمیل پروژه خاصی مجبور به مقایسه و یا ادغام دو یا چند سند بوده‌اید؟ ممکن است برای تکمیل یک پروژه، چندین نفر برای شما فایل ورد خاصی ارسال کنند و شما به عنوان مسئول اصلی مجبور باشید همه آنها را در هم ادغام کنید و چکیده‌ای معنادار از آن تولید شود. برای چنین شرایطی قابلیت Compare and Combine ورد به کمک شما می‌آید.
این مورد نیز یکی دیگر از قابلیتهای ورد مایکروسافت به شمار می‌رود که کمتر کسی با آن آشنایی دارد. جهت دسترسی به آن به تب Review رفته و گزینه Compare را پیدا کنید. حالا در بخش جدیدی که باز می‌شود جهت مقایسه اسناد گزینه Compare و برای ادغام آنها از گزینه Combine استفاده کنید. هر دو مورد یک منوی پاپ آپ در رایانه شما نمایش می‌دهند تا اسناد مورد نظر در هارد را به برنامه معرفی کنید.
پس از اینکه تمام اسناد موردنظر خود را تعیین کردید، امکان قرار دادن یک برچسب (Label) خاص برای پروژه وجود دارد. همچنین برای اعمال تنظیمات بیشتر گزینه More را انتخاب کنید.
۵- افزودن نمودارهای هوشمند در ورد
اگر بیشتر با نمودار و چارت‌های مختلف سروکار دارید، بهتر است به جای برنامه ورد مایکروسافت از اکسل (Microsoft Excel) استفاده کنید. با این حال یکی دیگر از قابلیتهای ورد مایکروسافت با نام Smart Art مخصوص طراحی و ایجاد نمودار در اسناد کاربران است.
مکان موردنظر در سند ورد خود را مشخص کنید و سپس به تب Insert بروید و در بخش illustrations گزینه Smart Art را انتخاب کنید. حالا یک پنجره پاپ آپ در رایانه ظاهر می‌شود تا نوع نمودار مدنظر کاربر در آن مشخص شود. در اینجا موارد مختلفی نظیر نمودارهای فرآیندی، مراتبی، هرمی و ارتباطی برای کاربران در دسترس هستند. مطابق با نیاز خود یکی از موارد مذکور را انتخاب کنید.
همانطور که در تصویر نیز مشاهده می‌کنید با کلیک بر روی هر کدام از این نمودارها، توضیح کوتاهی از آن در اختیار کاربر قرار می‌گیرد و رنگ و برچسب‌ها نیز قابل تغییر هستند. در نهایت بر روی OK کلیک کنید تا همه چیز مهیا شود.
با دو بار کلیک بر روی قسمت‌های حاوی متن در سند ورد می‌توان عبارات موردنظر خود را در نمودار وارد کرد. علاوه بر این امکان تغییر اندازه و چرخش نمودار برای کاربران فراهم شده است. در نهایت می‌توان عناصر مختلف در برخی نمودارها را به سادگی با هم جابجا کرد و چینش خاصی را برای آنها در نظر گرفت.
۶- متن را بلند برایم بخوان!
شاید گاهی اوقات شنیدن چیزی که در سند ورد خود نوشتید به شما در ویرایش نهایی متن کمک کند؛ در واقع متن خود را از زبان فرد دیگری می‌شنوید. قابلیت Read Aloud یک گزینه ساده و مناسب در برنامه ورد برای همین موضوع است.
به ابتدای سند خود بروید و بر روی تب Review کلیک کنید. حالا در اینجا باید گزینه Read Aloud را پیدا کنید. سپس برنامه ورد متن سند را بلند برای شما می‌خواند. البته باید حواستان باشد که میکروفون سیستم فعال باشد. یک پنجره کوچک کنترل برای این قابلیت طراحی شده است و در آن می‌توان صدا را متوقف و پخش کرد و یا آن را به جلو یا عقب‌تر برگردانند.
این قابلیت ورد ممکن است آنچنان پیچیده و جذاب نباشد، اما قطعا کارکردهای خاص خود را برای برخی کاربران خواهد داشت.
۷- ابزارهای یادگیری در ورد
بخش Learning Tools در برنامه مایکروسافت به کاربر کمک می‌کند تا مهارت خواندن خود را تقویت کنند. بر روی تب View رفته و گزینه Learning Tools را در منو انتخاب کنید. در اینجا متوجه می‌شوید که قابلیت Read Aloud نیز در دسترس قرار گرفته است. اما چند ابزار دیگر در همین منو عبارتند از:
طول ستون (Column Width): این گزینه طول خطوط را جهت تمرکز بیشتر کاربران تغییر میدهد.
رنگ صفحه (Page Color): جهت خواندن آسان‌تر و بهتر صفحه توسط کاربران رنگ پس‌زمینه را تغییر میدهد.
فاصله متون (Text Spacing): با این ابزار می‌توان فاصله بین خطوط و کلمات را افزایش داد تا راحت‌تر متن را با سرعت بیشتر بخوانیم.
هجا (Syllables): قرار دادن علامت بین هجاهای هر کلمه با این قابلیت، خواندن متون را آسان‌تر می‌کند.
هر کدام از این ابزارها کارکرد خاص خود را دارد و می‌توانید مطابق با نیاز خود از این قابلیتهای ورد مایکروسافت استفاده کنید.
۸- شخصی‌سازی ورد با تنظیمات پیشرفته
اکثر کاربران از برنامه ورد با تنظیمات و حالات پیشفرض آن استفاده می‌کنند و دلیلی برای تغییر آنها نمی‌بینند. اما تنها با چند تغییر ساده و کوچک می‌توان این برنامه فوق کاربردی مایکروسافت را مطابق با نیازهای خود شخصی‌سازی کرد. همچنین سرعت عمل شما بالا رفته و ارورهای برنامه را نیز کاهش دهید.
جهت دسترسی به این تنظیمات باید بر روی File کلیک کرده و به بخش Options بروید. در پنجره پاپ‌آپ بر روی گزینه Advanced کلیک کنید. توجه داشته باشید تمامی مواردی که اینجا تغییر می‌دهید قابل بازگشت هستند.
۹- شخصی‌سازی نوار ابزار مطابق با نیاز خود
نوارهای بالای صفحه ورد از جمله کاربردیترین بخش‌های برنامه به حساب می‌آیند. این نوارها میزبان صدها گزینه و قابلیتهای برنامه ورد مایکروسافت هستند که کاربران مرتبا از آنها استفاده می‌کنند. جهت شخصی‌سازی این بخش کافیست به ترتیب به بخش File و Options بروید. حالا در اینجا امکان اعمال تغییرات مدنظر کاربران وجود دارد. مطابق تصویر زیر جهت ویرایش تنظیمات Ribbon یا نوار ابزار، بر روی گزینه موردنظر خود کلیک کنید.
۱۰- تغییر تنظیمات مربوط به نوار وضعیت
یکی دیگر از بخش‌هایی که کاربران نمی‌دانند امکان شخصی‌سازی آن وجود دارد، نوار وضعیت برنامه ورد است، این نوار در انتهای پنجره ورد قرار دارد. ممکن است شخصی‌سازی این بخش محدود باشد، اما قطعا به کار شما می‌آید و سرعت عملتان را بالا خواهد برد.
برنامه ورد را باز کرده و بر روی نوار انتهای صفحه کلیک راست کنید. یک منو با نام Customise Status Bar نمایش داده می‌شود. در اینجا تعداد زیادی گزینه را جهت شخصی‌سازی نوار مذکور مشاهده می‌کنید. مطابق با نیاز خود می‌توانید آنها را ویرایش کنید.
نرمافزار App Inventor به ما کمک کرد تا راحت‌تر از همیشه به ساخت برنامه اندروید بپردازیم. بعد از ایجاد نرمافزار اندرویدی خود، در آخرین قسمت کمی آن را توسعه می‌دهیم.
نرمافزار تحت وب App Inventor بهانه‌ای شد تا یک دوره برنامه‌نویسی مقدماتی و بسیار پایه‌ای اندروید را آغاز کنیم. این برنامه آنلاین که توسط محققان دانشگاه مطرح MIT توسعه پیدا کرده است، ابزارهای آماده زیادی در دل خود دارد که سبب می‌شود برای ساخت اپلیکیشن اندرویدی، تا حد ممکن نیاز به کدنویسی از بین برود. تنها کافی است قطعه کدهایی که به صورت بخش‌بندی شده تحت بلاک‌های گوناگون قرار گرفته‌اند را با استفاده از تکنیک کشیدن و رها کردن به درون قسمت‌های مختلف برنامه خود بیندازید.
این قسمت ساخت برنامه اندروید آخرین مطلب بوده و در آن به توسعه اپلیکیشن نوت‌برداری ساده‌ای که ایجاد کرده‌ایم می‌پردازیم. پس در صورت عدم مطالعه قسمت‌های پیشین، ابتدا آنها را به ترتیب از قسمت اول مرور کنید تا در جریان نحوه پیشرفت پروژه و ساخت نرمافزار اندروید مورد بحث قرار بگیرید.
اکنون که ورژن قابل استفاده اپلیکیشن خود را در قسمت قبل با استفاده از اندروید استودیو و زبان برنامه‌نویسی جاوا ایجاد کردیم، آن را با استفاده از همین محیط برنامه‌نویسی توسعه می‌دهیم. قابلیتی که قرار است بعد از ساخت برنامه اندروید به آن بیفزاییم، امکان انتخاب از میان چندین فایل داخل دایرکتوری استاندارد است. با افزودن این ویژگی، نرمافزار ما بیشتر شبیه به یک ابزار نوت‌برداری شده و دیگر تنها یک چرک‌نویس معمولی نخواهد بود.
همانطور که در اولین قسمت استفاده از اندروید استودیو به منظور آموزش برنامه‌نویسی اندروید به آن اشاره کردیم، App Inventor تا یک حد مشخص جوابگوی نیازهای ما است و برای جلو رفتن در پروژه، خواه ناخواه باید درگیر کدنویسی شویم. یکی دیگر از پیش‌نیازهای موفقیت در دنیای برنامه‌نویسی اندروید، تسلط به اندروید استودیو است. پس باید نحوه ایجاد یک کپی از پروژه کنونی را بلد باشید. در غیر این صورت از صفحه آموزش روش انجام این کار در وب سایت Stackoverflow کمک بگیرید.
ما از یک اندروید Intent برای فراخوانی صفحه (Activity) ویرایشگر از صفحه اصلی استفاده کردیم، اما روش ساده‌تری نیز به منظور صدا کردن دیگر اپلیکیشن‌ها وجود دارد. با اضافه کردن چندین خط کد، Intent ما درخواستی را برای اپلیکیشن‌های مدیریت فایل ارسال کرده و منتظر پاسخ می‌نشیند.
وادار کردن Intent به پس دادن یک رشته (شی متن جاوا) که بتوان از آن استفاده کرد کار ساده‌ای نبود، اما یک جستجوی ساده در گوگل سبب شد پاسخ پرسش خود را دریافت کنیم. این پاسخ‌ها برخی شامل کدهای آماده‌ای بودند که توانستیم خیلی راحت از آنها حین ساخت برنامه اندروید خود استفاده کنیم.
با اعمال این تغییرات و کمک گرفتن از چند خط کد آماده، اکنون می‌توان از یک اپلیکیشن مدیریت فایل استفاده کرد تا به منظور ذخیره‌سازی محتوای خود، یک فایل انتخاب کنیم. در این بین می‌توان چند قابلیت ساده اما کاربردی دیگر را نیز به اپلیکیشن اضافه کرد:
می‌توان از بین چندین فایل موجود یکی را انتخاب کرد، اما در حال حاضر، امکان ایجاد آنها وجود ندارد. به این منظور، به یک ویژگی نیاز خواهیم داشت تا یک اسم فایل فراهم کرده و بعد از ایجاد، آن فایل را انتخاب کند.
می‌توان کاری کرد تا اپلیکیشن نوت‌برداری ما به درخواست‌های اشتراک‌گذاری پاسخ بدهد. به این ترتیب می‌توان (به عنوان نمونه) حین مرور صفحات وب، یک آدرس اینترنتی را با برنامه به اشتراک گذاشت و آن را در یکی از فایلهای نوت خود ذخیره کرد.
ما بعد از ساخت برنامه اندروید خود با یک سری متن خالی سر و کله می‌زنیم، اما در این دسته از اپلیکیشن‌ها، معمولا باید بتوان محتواهایی غنی‌تر ایجاد کرد. این دسته از نوت‌ها حداقل باید دارای قابلیت اضافه شدن عکس باشند.
جاوا به اندازه‌ای گسترده است تا این قابلیت‌ها و هر چیز دیگری که به ذهنتان می‌رسد با استفاده از آن قابل پیاده‌سازی باشد.
توزیع اپلیکیشین اندرویدی ایجاد شده
اکنون که پروژه به اتمام رسیده، باید بدانید هدف نهایی‌تان چیست و می‌خواهید چه کاری با آن انجام بدهید. شاید تنها هدف شما از ساخت برنامه اندروید در اختیار داشتن یک اپلیکیشن تماما شخصی و سفارشی‌سازی شده است. این برنامه شاید به اندازه‌ای شخصی توسعه پیدا کرده که هیچ کاربر دیگری نتواند از آن استفاده کند. توصیه این است که هرگز چنین اپلیکیشن اندرویدی ایجاد نکرده و حتی در صورت اطمینان از تصمیم خود برای عدم انتشار عمومی نرمافزار، آن را به صورت استاندارد ایجاد کنید.
بعد از ساخت برنامه اندروید و پیش از نصب آن بر روی تبلت یا گوشی موبایل خود باید چند قدم بردارید. باید یاد بگیرید چگونه اپلیکیشن خود را در قالب یک پکیج قابل نصب در بیاورید.
توزیع کد منبع اپلیکیشن
همه کاربران چنین تفکری نداشته و اغلب دوست دارند برنامه‌شان را با دیگران به اشتراک بگذارند. در هر صورت دنیای پلتفرم‌های متن باز، روی دست توسعه‌دهندگان می‌چرخد و هر حرکت می‌تواند کمکی به رشد آنها باشد. یکی دیگر از مزایای قرار دادن کد منبع نرمافزار در اختیار دیگران، بهره بردن از تجربیات آنها است. سایر افراد بر روی اپلیکیشن شما کار کرده و خطاهای آن را رفع می‌کنند و یا قابلیتهای تازه به آن می‌افزایند. به این ترتیب خودتان نیز از مزایای اشتراک‌گذاری کد منبع برنامه سود خواهید برد.
یکی از مهمترین ویژگی‌های App Inventor که آن را تبدیل به ابزاری خوب برای ساخت برنامه اندروید می‌کند، مخفی کردن و عدم نمایش کدهای اغلب در هم پیچیده برنامه به کاربر است. در واقع پشت تمامی بلاک‌هایی که در جای جای اپلیکیشن قرار می‌دهید، بسته به کاربرد هر یک، چندین خط کد قرار دارد و کاربر آن را به صورت حاضر و آماده استفاده می‌کند. اما برای گرفتن خروجی از کد اپلیکیشن نوشته شده در App Inventor چه باید کرد؟
ابتدا پروژه خود را باز کرده و سپس از منوی Projects، گزینه Export Selected Project (.aia) To My Computer را انتخاب کنید.
با این کار، فایل دارای پسوند aia دانلود خواهد شد. به نظر می‌رسد این فرمت آرشیو App Inventor است. اما در نهایت با یک فایل Zip سر و کار خواهید داشت. آن را با استفاده از یک نرمافزار همچون Winrar باز کنید.
توجه کنید محتویات فولدر appinventor/ai_[your user id]/[project name] یک فایل SCM و BKY است. این‌ها کدهای منبعی که در اندروید استودیو مشاهده می‌کنیم نیستند، به همین دلیل قادر به باز کردن آنها در محیط‌های برنامه نویسی قدیمی و کامپایل کردنشان نخواهید بود. با این حال می‌توان در هر زمان دیگر، آنها را در App Inventor بارگذاری (Import) کرده و کار توسعه و یا تغییر کدهای نوشته شده را از سر گرفت.
دریافت کد اپلیکیشن حین توسعه آن در اندروید استودیو کار ساده‌تری است. کافی است به قسمت پروژه‌ها وارد شده و فولدر مربوط به این پروژه را تبدیل به یک فایل Zip کنید. سپس آن را به محلی دیگر انتقال داده و به صورت عادی باز کنید.
اندروید استودیو تنظیمات پروژه (workspace.xml) را خوانده و همه چیز را به حالت عادی و زمان اولیه ساخت برنامه اندروید برمی‌گرداند.
البته با فشرده کردن کل فولدر، چندین فایل اضافی نیز ذخیره می‌شوند، در حالی که امکان ایجاد مجدد آنها حین سری‌های بعدی بیلد کردن پروژه وجود دارد. در هر صورت بودنشان ضرری ندارد، اما با آنها، آرشیو کد منبع اپلیکیشن تمیزتر خواهد بود.
اگر می‌خواهید بعد ساخت برنامه اندروید خود آن را برای تست یا هر دلیل دیگر در اختیار فرد دیگری قرار دهید، بهترین و سرراست‌ترین کار، ارسال فایل نصبی دارای پسوند apk برای وی است. کمک گرفتن از وب سایت‌هایی همچون F-Droid می‌تواند پیشنهاد خوبی باشد.
ایجاد فایل دارای پسوند apk در App Inventor
به این منظور به منوی Build رفته و گزینه App (Save .apk To My Computer) را انتخاب کنید. با این کار ساخت فایل نصبی اپلیکیشن آغاز می‌شود. بعد از اتمام قادر به دریافت فایل نهایی خواهید بود.
ایجاد فایل دارای پسوند apk در اندروید استودیو
کافی است بعد از ساخت برنامه اندروید در منوی Build، گزینه Build APK را انتخاب کنید تا خیلی راحت بسته نصبی اپلیکیشن ایجاد شود. به محض اتمام فرآیند، یک پیغام، مسیر ذخیره شدن فایل را نمایش میدهد.
اما قرار دادن اپلیکیشن در گوگلی پلی استور نیاز به صرف زمان بیشتری دارد. متاسفانه این کار برای توسعه‌دهندگان ایرانی به سختی امکان‌پذیر است. پیش از همه باید ۲۵ دلار به منظور ثبت نام پرداخت کنید. چندین عمل جزیی دیگر نیز وجود دارد که یکی از مهمترین آنها، ایجاد یک کلید رمزنگاری به منظور امضا کردن اپلیکیشن‌های خود با آن است. اگر به هر دلیلی این کلید را گم کنید، دیگر قادر به به‌روزرسانی اپلیکیشن نخواهید بود.
اما برای آن دسته از توسعه‌دهندگان که بعد از ایجاد چندین اپلیکیشن اندرویدی، اکنون به طور جدید تصمیم دارند فعالیت در گوگلی پلی استور را آغاز کنند، سه فرآیند مهم وجود دارد:
ثبت نام به عنوان یک توسعه‌دهنده: با ورود به این صفحه در وب سایت Google می‌توانید پروفایل خود را به عنوان یک توسعه‌دهنده تکمیل کنید. در ادامه وارد یک صفحه ثبت نام می‌شوید که شامل چندین گزینه است. یکی از بخش‌های ثبت نام، پرداخت ۲۵ دلاری است که در بالا به آن اشاره کردیم.
آماده کردن اپلیکیشن برای فروشگاه: نسخه‌های شبیه‌ساز برنامه که تاکنون آنها را تست می‌کردید، به عنوان نسخه‌های اشکال‌زدایی شناخته می‌شوند. پس آنها قطعات کد به مراتب بیشتری دارند که مربوط به عیب‌یابی و ورود به سیستم هستند که البته ضرورتی نیز ندارند. حتی ممکن است وجودشان نگرانی‌هایی از لحاظ حریم خصوصی ایجاد کند. پیش از انتشار در گوگل پلی استور، می‌بایست یک نسخه نشر با استفاده از روش‌های ذکر شده در وب سایت Developer.Android ایجاد کنید. یکی از مراحل این فرآیند، قرار دادن یک کلید رمزنگاری در اپلیکیشن است.
سازمان خود را بنا کنید: یکی دیگر از مراحل اشتراک‌گذاری در گوگل پلی بعد از ساخت برنامه اندروید، ایجاد یک صفحه فروشگاه برای خود است. سازمان و زیربنای شما ممکن است شامل چندین سرور باشد که قرار است اپلیکیشن، داده‌های خود را با آنها همگام‌سازی کند. در صورت نیاز باز هم می‌توانید از وب سایت Developer.Android کمک بگیرید.
در نهایت اگر می‌خواهید پرداختی بابت این اپلیکیشن به شما صورت بگیرد، می‌بایست مشخصات پرداختتان را تکمیل کنید. این مورد جزییات زیادی داشته و کمی زمانبر است.
خلاصه کلاس ساخت برنامه اندروید و نتیجه‌گیری
به بهانه App Inventor یک دوره پنج جلسه‌ای برای آموزش ساخت برنامه اندروید ترتیب دادیم که سبب شد افراد بدون تجربه برنامه‌نویسی اندروید کمی با مقدمات آشنا شده و افراد دارای تجربه بیشتر، به معلومات خود اضافه کنند. در آخر متوجه شدیم اگرچه ابزارهای آنلاین و حاضر و آماده مختلفی وجود دارند، اما از یک جایی به بعد، دست و پنجه نرم کردن با کدنویسی غیر قابل چشم‌پوشی است و نمی‌توان یک اپلیکیشن بسیار خوب و کاربردی را تنها با چند کلیک ساده ایجاد کرد. درس‌هایی که از این دوره آموزشی ساخت برنامه اندروید گرفتیم را به صورت زیر خلاصه می‌کنیم:
دو روش را برای ایجاد یک اپلیکیشن اندرویدی بررسی کردیم؛ نخست از تکنیک‌های ساده کشیدن و رها کردن و کار با موس به واسطه ابزار آنلاین App Inventor استفاده کرده و سپس اپلیکیشن را از ابتدا، با کدنویسی در اندروید استودیو ایجاد کردیم. مورد نخست نیاز به آموزش کمتری داشت و با وجود محدودیت‌های آن، کاربر می‌توانست از قطعه‌های مختلف بدون درگیر شدن با کدهای پشت آنها استفاده کند. مورد دوم، نیاز به زمان بیشتری داشته و نمی‌توان از آن طی مدت زمانی کوتاه استفاده کرد. اما از طرفی دیگر، بدون محدودیت است. با زبان جاوا هر کاری می‌توان انجام داد.
هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خود را دارند، پس می‌توان از هر دوی آنها به صورت ترکیبی استفاده کرد. به عنوان نمونه، می‌توان همانند روشی که ما در این دوره انجام دادیم، چهارچوب کلی اپلیکیشن و نمونه اولیه آن را خیلی ساده و سریع در App Inventor ایجاد و سپس قابلیتهای بیشتر را به وسیله اندروید استودیو به آن اضافه کرد. برای این کار باید روش دریافت کد منبع از App Inventor که در همین قسمت آموزش به آن اشاره کردیم را بلد باشید.
ابتدا بر روی کاربرد اپلیکیشن و روش کار آن تمرکز کرده و سپس برای زیباسازی آن زمانی را صرف کنید. اگرچه کاربردی بودن نرمافزار اصلی‌ترین کلید است، اما نباید از اهمیت زیبایی رابط کاربری غافل شد.
مهمترین چیز در برنامه‌نویسی، توانایی یافتن نیازهای خود از وب است. اگر در جایی به مشکل برخورد کردید، ناامید نشوید، چرا که حتی بهترین و خبره‌ترین توسعه‌دهندگان نیز درگیر پیچیدگی چند صد و یا هزار خط کد می‌شوند. مشکل را به زبانی ساده و دارای مفهوم در گوگل جستجو کرده و در بین نتایج، به دنبال راه حل مشکل خود بگردید.
حین ساخت برنامه اندروید هر از گاهی آن را تست کنید. به این ترتیب ایرادیابی بسیار راحت‌تر خواهید بود. اگر بعد از اضافه کردن چندین قابلیت و نوشتن چند صد خط کد، حین تست در شبیه‌ساز به مشکل برخورد کنید، پیدا کردن ایراد شدیدا طاقت‌فرسا خواهد بود.
ساخت برنامه اندروید دیگر کار دشواری نیست. با استفاده از ابزارهای آماده می‌توان بدون نیاز به برنامه‌نویسی به ایجاد اپلیکیشن اندرویدی پرداخت.
در این سری از آموزش برنامه‌نویسی اندروید از ابزار آنلاین App Inventor استفاده کردیم. این ابزار به دست محققان دانشگاه MIT توسعه پیدا کرده و ساخت برنامه اندروید را شیرین‌تر و راحت‌تر از هر زمان دیگری کرده است. در سه قسمت پیشین مقدمات کار با App Inventor را عنوان کرده و نحوه استفاده از آن را تشریح کردیم. در ادامه بعد از ایجاد یک اپلیکیشن نوت‌برداری ساده، تصمیم گرفتیم توسعه و افزایش قابلیتهای آن را در اندروید استودیو انجام دهیم. در هر صورت برای افزایش قابلیتهای برنامه باید کمی دست به کدنویسی بزنیم. ابتدا سه مطلب قبلی را دنبال کرده و سپس قسمت چهارم را مطالعه کنید.
بعد از ساخت نرمافزار اندروید با App Inventor ممکن است برای توسعه بیشتر آن به بن‌بست برسیم. به عنوان نمونه برای افزودن قابلیت پرداخت درون برنامه‌ای دیگر نمی‌توان از این ابزار آنلاین استفاده کرد. پس با وجود سودمند بودن آن برای شروع کار، برای ادامه کار باید دست به دامن اندروید استودیو شویم.
اندروید استودیو محیط برنامه‌نویسی رسمی برای ایجاد برنامه‌های اندرویدی است. بسته به سیستم عامل خود می‌توانید این نرمافزار را از وبسایت Android.com دانلود کنید. کاربران ویندوز و مک می‌توانند نصب‌کننده را از طریق یک فایل دارای پسوند exe و یا یک فایل ایمیج اجرا کنند.
اما روش دیگر برای کاربران لینوکس نیز قابل استفاده است. کافی است فایل زیپ تعبیه شده را دانلود کرده و محتویات آن را در یک فولدر دلخواه استخراج کنید. سپس می‌توان اندروید استودیو را اجرا کرد. در غیر این صورت باید با استفاده از Ubuntu Make پکیج این نرمافزار را دانلود و نصب کنید.
بعد از نمایش قوانین، دانلود و نصب برنامه اصلی آغاز می‌شود. به محض تکمیل و راه‌اندازی اندروید استودیو باید طی چند قدم آن را به طور کامل بر روی سیستم خود نصب کنید. در قسمت اول گزینه Standard را انتخاب کنید تا همه تنظیمات پیشفرض در نظر گرفته شوند.
پیش از آغاز ساخت برنامه اندروید خود، باز هم نیاز به دانلود ابزارهایی برای تکمیل اندروید استودیو است. این موضوع بسته به سرعت اینترنت شما کمی زمان خواهد برد.
در ادامه به صفحه ایجاد پروژه جدید و یا ادامه دادن پروژه‌های پیشین وارد می‌شوید. از همینجا نیز می‌توان به تنظیمات اندروید استودیو دسترسی داشت.
کار ما برای ساخت برنامه اندروید به صورت ساده و بدون نیاز به کدنویسی در مرحله قبل به پایان رسید. طی سه قسمت قبل با بیشتر قسمت‌های App Inventor آشنا شدیم. حال برای توسعه بیشتر نیازمند استفاده از زبان برنامه‌نویسی جاوا هستیم. برخلاف نحوه استفاده از App Inventor، یاد گرفتن شیوه به کار بردن اندروید استودیو و مخصوصا مقدمات زبان برنامه‌نویسی جاوا زمان بسیار بیشتری طلب می‌کند.
با توجه به همین موضوع، دیگر درباره کدهایی که برای ساخت اپلیکیشن اندروید خود استفاده می‌کنیم توضیح نخواهیم داد. جاوا بسیار گسترده‌تر از آن است که بتوان طی چند مقاله آن را آموزش داد. پس اگر واقعا برای یاد گرفتن برنامه‌نویسی اندروید مصر هستید، زمان بیشتری برای این کار صرف کنید.
در این قسمت همچنین نزدیک بودن کدهای جاوا به بلاک‌های حاضر و آماده App Inventor را نیز نشان خواهیم داد تا بیشتر متوجه مفید بودن این ابزار آنلاین شوید. اکنون در اولین صفحه‌ای که بعد از اجرای اندروید استودیو نمایش داده می‌شود، بر روی گزینه Start new Android Studio Project کلیک کنید. در ادامه باید چندین کار انجام دهید. در نخستین صفحه درباره نام پروژه و همچنین دامین شما پرسیده می‌شود. اگر قصد دارید بعد از ساخت برنامه اندروید آن را در فروشگاه‌های عرضه برنامه‌های موبایل مخصوصا گوگل پلی استور قرار دهید، گزینه دوم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. گزینه سوم مربوط به تعیین دایرکتوری پروژه است.
در صفحه بعد باید ورژن اندروید مورد نظرتان را انتخاب کنید. از آنجایی که گوگل در هر نسخه جدید اندروید قابلیتهای تازه‌ای قرار میدهد، با انتخاب موارد جدیدتر دستتان برای توسعه امکانات بیشتر و حرفه‌ای‌تر باز خواهد بود. اما با این کار، کاربرانی که دارای یک دستگاه اندرویدی مجهز به ورژن سیستم عامل پایین‌تر هستند را از نصب و استفاده از برنامه خود محروم می‌کنید. از آنجایی که پروژه ما یک اپلیکیشن نوت‌برداری بسیار ساده است، ورژن آیس کریم ساندویچ را انتخاب می‌کنیم.
در ادامه نوبت به انتخاب Activity پیشفرض اپلیکیشن می‌رسد. Activity یا فعالیت‌ها در واقع مفاهیم هسته‌ای در توسعه اندروید هستند، اما در این پروژه، آنها را به عنوان صفحه تعبیر می‌کنیم. در اندروید استودیو چندین صفحه پیشفرض وجود دارد، اما ما برای ایجاد برنامه اندروید خود کار را با یک صفحه خالی آغاز می‌کنیم.
در مرحله بعد باید نام این فعالیت یا همان صفحه را تعیین کنید.
اکنون پروژه باید اجرا شود. به منظور استفاده حداکثری از قابلیتهای اندروید استودیو بهتر است با بخش‌های مختلف آن آشنا باشید.
در تولبار بالایی چندین دکمه برای انجام اعمال مختلف وجود دارد. مهمترین دکمه برای ما Run است که اپلیکیشن را ساخته و آن را در شبیه‌ساز اجرا می‌کند. بهتر است برای ساخته شدن پروژه یک مرتبه بر روی آن کلیک کنید. البته برای اولین دفعه حتما باید به اینترنت متصل باشید. اگرچه سایر دکمه‌ها همچون ذخیره (Save) و جستجو (Find) نیز بسیار پرکاربرد هستند، اما می‌توان از طریق میانبرهای کیبورد نیز به آنها دسترسی داشت. برای این دو عمل به ترتیب از میانبرهای Ctrl+S و Ctrl+F استفاده می‌شود.
در پنل سمت چپ محتوای پروژه شما نشان داده می‌شود. برای باز کردن هر یک از آنها به منظور ویرایش، کافی است بر روی آیتم مورد نظر دو مرتبه کلیک کنید.
اما قسمت شماره ۳ ویرایشگر اصلی است که کدها در آن نوشته می‌شوند. بسته به اینکه دقیقا در حال ویرایش چه چیزی هستید، این بخش ممکن است مبتنی بر کد و نوشته و یا گرافیکی باشد. همچنین ممکن است در این بخش پنل‌های دیگری نیز به نمایش در بیایند.
در لبه‌های گوشه پایین در سمت راست چندین ابزار دیگر وجود دارند. بعد از انتخاب هر یک از پنل‌ها، ابزارهای مربوط به آنها در این بخش نمایش داده می‌شوند. البته در اینجا موارد دیگری همچون یک ترمینال برای اجرای برنامه‌های خط فرمان نیز وجود دارد، اما حین ساخت برنامه اندروید ساده خود از آنها استفاده نمی‌کنیم.
انتقال صفحه اصلی به جاوا
کار را با تولید مجدد اپلیکیشن نوت‌برداری با استفاده از زبان برنامه‌نویسی جاوا آغاز می‌کنیم. با توجه به مراحلی که در ساخت برنامه اندروید خود به کمک App Inventor طی کردیم، در صفحه نخست یک برچسب و دو دکمه نیاز است.
پیش از این، ایجاد یک رابط کاربری در اندروید فرآیندی فوق‌العاده زمانبر بود و به ایجاد یک فایل XML به صورت دستی نیاز داشت. اما حالا می‌توان این کار را به صورت گرافیکی (همچون App Inventor) انجام داد. هر یک از فعالیت‌ها (صفحه‌ها)ی ما دارای یک فایل طرح‌بندی (در قالب XML) و یک فایل کد (جاوا) خواهد بود.
بر روی تب main_activity.xml کلیک کنید تا صفحه زیر، که به حالت طراحی شباهت دارد، نمایش داده شود. می‌توان از آن برای کشیدن و رها کردن کنترل‌های خود یعنی یک برچسب (TextView) و دو دکمه (Buttons) استفاده کرد.
حال به ایجاد یک دکمه هم به صورت کد و هم به صورت گرافیکی نیاز داریم. در اینجا آسودگی کار با App Inventor مشخص می‌شود که چقدر آسوده و راحت این کارها را برای ما انجام می‌داد. همانند این ابزار آنلاین، در API جاوای اندروید استودیو نیز از یک مفهوم با عنوان “onClickListner” استفاده می‌شود. این قسمت در زمانی که کاربر بر روی یک دکمه کلیک می‌کند واکنش نشان میدهد. این کار ما را به یاد بلاک “when Button1.click” در App Inventor می‌اندازد.
در اینجا از متد “()finish” استفاده می‌کنیم. پس کاربر با کلیک بر روی آن از اپلیکیشن خارج می‌شود. حتما بعد از اتمام کار، نتیجه را بر روی شبیه‌ساز اجرا کنید تا از عملکرد صحیح آن مطمئن شوید.
اضافه کردن صفحه ویرایشگر
اکنون که می‌توانیم از اپلیکیشن خارج شویم، قدم‌های برداشته شده در قسمت سوم آموزش ساخت برنامه اندروید را یک مرتبه دیگر دنبال می‌کنیم. پیش از قرار دادن دکمه ویرایش (Edit)، اجازه دهید فعالیت (Activity) یا همان صفحه ویرایشگر را ایجاد کنیم. بر روی پنل Project (شماره ۲ در عکس بخش‌بندی اندروید استودیو) کلیک راست کرده و مسیر New > Activity > Empty Activity را بپیمایید. نام این صفحه را EditorActivity بگذارید.
در ادامه، طرح‌بندی ویرایشگر را با استفاده از یک EditTextBox و یک دکمه ایجاد می‌کنیم. هر مورد را به دلخواه پیکربندی کنید.
حال به فایل EditorActivity.java برگردید. همانند آن چه که در قسمت پیشین در App Inventor پیاده کردیم، در اینجا نیز برای افزودن ویرایشگر به اپلیکیشن نوت‌برداری خود، کمی نیاز به کدنویسی داریم.
یکی از این بخش‌ها، در صورت عدم وجود فایل برای ذخیره‌سازی متن در آن، چنین فایلی را ایجاد می‌کند. اما اگر فایل وجود داشته باشد، محتوای آن را خوانده و نمایش میدهد. چندین خط کد دیگر EditTextBox را ایجاد کرده و نوشته ما را درون آن بارگذاری می‌کنند. در آخر چند خط کد دیگر نیز وجود دارد که دکمه و دستور onClickListener را ایجاد می‌کنند. این بخش، نوشته را در فایل مربوط به آن ذخیره کرده و سپس فعالیت (صفحه) را می‌بندد.
بعد از اجرای برنامه در شبیه‌ساز، قسمت‌های زیر را مشاهده خواهیم کرد:
پیش از اجرا، هیچ فولدری در مسیر /storage/emulated/0/Android/data/[your domain & project name]/files وجود ندارد. این مسیر در واقع دایرکتوری استاندارد اپلیکیشن‌ها برای ذخیره‌سازی داده‌های خاص است.
در نخستین اجرا حین ساخت برنامه اندروید اولین صفحه ظاهر می‌شود. هنوز هیچ فایلی برای ذخیره‌سازی نوشته‌ها و همچنین هیچ دایرکتوری وجود ندارد
با یک کلیک بر روی دکمه Edit، دایرکتوری ایجاد می‌شود.
با کلیک بر روی گزینه Save، هر نوشته‌ای که در اپلیکیشن ایجاد کرده باشید درون فایل ذخیره خواهد شد. با باز کردن فایل در یک برنامه ویرایش متن دیگر، می‌توانید از ذخیره شدن نوشته‌ها به صورت صحیح اطمینان حاصل کنید.
با کلیک مجدد بر روی Edit، محتوای پیشین را مشاهده خواهید کرد. بعد از تغییر محتوا و کلیک مجدد بر روی Save، آنها ذخیره خواهند شد. حال انتخاب دوباره دکمه Edit سبب می‌شود محتوای این نوشته از درون فایل آن بازخوانی و نمایش داده شود.
کلیک بر روی دکمه Exit سبب خروج از اپلیکیشن می‌شود.
در قسمت بعدی (قسمت پایانی) آموزش ساخت برنامه اندروید به زبانی ساده، با استفاده از اندروید استودیو قابلیت‌هایی را به اپلیکیشن خود می‌افزاییم.
ساخت برنامه اندروید همیشه نیاز به فراگیری یک زبان برنامه‌نویسی ندارد. برای آموزش برنامه‌نویسی اندروید می‌توان از ابزارهای آنلاین استفاده کرد.
در قسمت اول آموزش برنامه‌نویسی اندروید به دلایل یادگیری روش ایجاد یک اپلیکیشن اندرویدی اشاره کرده و ابزار آنلاین App Inventor که توسط محققان دانشگاه MIT توسعه پیدا کرده است را معرفی کردیم. در قسمت دوم مقدماتی از نحوه استفاده از ابزار App Inventor و چگونگی نصب و راه‌اندازی شبیه‌ساز آن را ذکر کردیم. اکنون که نخستین لایه‌بندی را در ساخت اپلیکیشن اندرویدی خود انجام داده‌ایم، بهتر است بیشتر به توسعه قابلیتهای این ابزار نوت‌برداری بپردازیم.
از قسمت بالا و سمت چپ صفحه بر روی دکمه Blocks کلیک کنید. همانند نحوه نمایش Designer در اینجا نیز لایه‌بندی مشابهی دیده می‌شود، اما در عوض گزینه‌های متفاوتی در دسته‌بندی‌های متنوع در اختیار کاربر قرار می‌گیرند. این‌ها به جای کنترل‌های رابط کاربری، در واقع مفاهیمی از برنامه‌نویسی هستند، اما همانند هر نوع نمایش دیگر اکنون نیز می‌توان با استفاده از تکنیک کشیدن و رها کردن، قسمت‌های مختلف نشان داده شده را به عنوان بخشی از نرمافزار اندرویدی خود کنار هم قرار داد.
در جعبه سمت چپ صفحه آیتم‌هایی همچون کنترل (Control)، نوشته (Text) و متغیرها (Variables) در دسته‌بندی Built-in دیده می‌شود. بخش‌هایی که در این دسته‌بندی‌ها وجود دارند، براساس عملکرد از یکدیگر جدا شده‌اند. در واقع نام آنها به خوبی عملکردشان را نشان میدهد. به عنوان نمونه آیتم ریاضی (Math) قادر به انجام اعمال محاسباتی است.
در پایین این قسمت لیستی از عناصر صفحه‌ها وجود دارد. بلاک‌هایی که در اینجا قرار دارند، عناصر صفحه‌های شما را تحت تاثیر قرار می‌دهند. به عنوان نمونه، کلیک کردن بر روی یکی از برچسب‌ها (Label)، بلاک‌هایی که می‌توانند نوشته آن برچسب را تغییر دهند را نشان میدهد. اما دکمه‌ها (Buttons) شامل بلاک‌هایی هستند که عملکرد بعد از کلیک شدن بر روی آنها را تعریف می‌کنند.
علاوه بر دسته‌بندی‌ها که براساس رنگ از یکدیگر جدا شده‌اند، هر بلاک دارای یک شکل خاص است که هدف و کاربرد آن را نشان میدهد. این شکل‌ها به صورت زیر تقسیم می‌شوند:
می‌توان به آیتمهای دارای شکاف بزرگ در وسط خود همچون if-then که در بالا نمایش داده شده است، به چشم یکی از رخدادها (events) کنترل نگاه کرد. وقتی بعد از ساخت برنامه اندروید اتفاقی در آن رخ میدهد، سایر دستوراتی که در شکاف این قسمت قرار دارند اجرا می‌شوند.
بلاک‌های تخت دارای اتصال ممکن است statements و یا expressions باشند. ابتدا توضیحات (statements) هستند که هم‌ارز فرمان‌ها محسوب می‌شوند. آیتمهای در جریان بالا نشان‌دهنده آنها هستند. در عکس بالا، بلاک‌های close application و make a list یک توضیح محسوب می‌شوند.
حالت دوم عبارات (expressions) است که کمی با statements تفاوت دارد. به عنوان نمونه یک توضیح می‌گوید «این را بر روی عدد ۴۲ قرار بده». اما در یک عبارت گفته می‌شود «۲۲ را به ۲۰ اضافه کن و نتیجه را به من برگردان». در تصویر بالا، is in list یک عبارت است که صحیح یا غلط بودن را ارزیابی می‌کند. عبارات نیز بلاک‌های تخت و مسطح هستند، اما معمولا در سمت چپ خود دارای یک تب بوده و در سمت راست یک بریدگی و شکاف دارند.
در نهایت با متغیرها (values) سر و کار داریم که اعداد (مثل «۴۲» یا «۱۷»)، رشته‌ای از حروف (مثل «عبارت یک» یا «عبارت دو») و یا صحیح و غلط را شامل می‌شوند.
App Inventor یک ابزار کامل است و یادگیری نحوه صحیح استفاده از آن برای ساخت برنامه اندروید نیازمند آزمون و خطا است، پس، از کلیک کردن بر روی دکمه‌ها و قسمت‌های مختلف ترس نداشته باشید. اما همیشه کاربرد هر دکمه و نتیجه کلیک کردن بر روی آن را به خاطر بسپارید.
در صفحه ابتدایی، دو آیتم وجود دارند (دکمه‌ها) که نیازمند توجه بیشتری هستند. Button2 در زمان کلیک شدن بر روی آن اپلیکیشن را می‌بندد. از آنجایی که قرار است بعد از کلیک بر روی این دکمه فعل و انفعالاتی صورت بگیرد، با جستجو در بلاک دکمه‌ها، به دنبال عبارت when Button2.click می‌گردیم. این عبارت مشخص می‌کند وقتی بر روی این دکمه کلیک شد، یک کار خاص انجام شود. بعد از یافتن آیتم، آن را با تکنیک کشیدن و رها کردن به درون صفحه بیندازید.
حال می‌خواهیم وقتی این دکمه لمس شد برنامه بسته شود. در قسمت Built-in و در زیرشاخه Control، بلاکی با عنوان close application را مشاهده می‌کنیم. آن را کشیده و به درون شکاف سفید رنگی که جلوی کلمه do قرار دارد بیندازید.
حالا وقتی این دکمه را لمس کنید، نرمافزار اندرویدی‌تان بسته خواهد شد. اجازه دهید یک مرتبه آن را در شبیه‌ساز تست کنیم. در ادامه با یک ارور مبنی بر عدم پشتیبانی از این عملکرد در محیط توسعه و ساخت برنامه اندروید مواجه می‌شویم که نشان‌دهنده کارکرد صحیح آن است.
ساخت دومین صفحه (صفحه ویرایش)
اکنون تمرکز خود را بر روی دکمه نخست (Button1) قرار می‌دهیم. لمس این دکمه قرار است ویرایشگر برنامه ما را باز کند. پس ابتدا باید از وجود خود این ویرایشگر مطمئن شویم! به نحوه نمایش Designer بازگشته و یک صفحه جدید با برچسب مشابه صفحه نخست ایجاد می‌کنیم.
همچنین باید یک TextBox ایجاد کنیم. در بخش گزینه‌های آن، عرض (Width) را بر روی حالت fill parent قرار داده و ارتفاع (Height) را بر روی ۵۰ درصد تنظیم کنید. همچنین Multiline باید فعال باشد. این بخش قرار است محتوای ما را در دل خود نگه دارد. به یک دکمه دیگر نیز با برچسب << Save نیاز داریم. بعد از ایجاد این موارد، تغییرات اعمال شده را در شبیه‌ساز تست کنید.
پیش از ادامه سایر مراحل ساخت نرمافزار اندروید، باید یک نکته مهم را یادآور شویم. قرار است محتواهای درون TextBox را یکی پس از دیگری انباشته کنیم که نیاز به ذخیره‌سازی داده‌ها را نشان میدهد. چندین راهکار برای حل این مسئله وجود دارد.
سرراست‌ترین مورد File است. از آنجایی که ما فقط یک متن ساده می‌خواهیم، این نوع کاملا کافی خواهد بود. وقتی این مورد را در Viewer قرار دهید، متوجه عدم نمایش آن می‌شوید، چرا که File یک کامپوننت غیر قابل مشاهده است. البته دلیلی نیز برای نمایش آن به کاربر وجود ندارد. این بخش تمامی وظایف خود را در پس‌زمینه انجام داده و محتواهای اپلیکیشن را در قالب یک فایل در حافظه دستگاه ذخیره می‌کند. اما در هر صورت اگر دوست دارید این آیتم قابل مشاهده باشد، کافی است تیک کنار Display hidden components in Viewer را بزنید.
به حالت نمایش Blocks برگردید تا برای پیشبرد ساخت برنامه اندروید خود چند دستور به آن اضافه کنیم. تنها عملکرد مورد نیاز، تعیین شیوه رفتار اپلیکیشن بعد از لمس دکمه << Save است. پس به بلاک when Button1.click نیاز است. در این قسمت توانایی‌های App Inventor به خوبی نمایان می‌شوند!
ابتدا محتوای TextBox را با گرفتن بلاک call File1.saveFile ذخیره کرده و در درون آن نوشته دلخواه خود را قرار می‌دهیم. برای این کار باید از TextBox1.text که وظیفه آن بازگرداندن محتواها است استفاده کرد. همچنین باید برای ذخیره‌سازی این نوشته یک فایل ایجاد کنیم. کافی است مسیر و نام فایل Text Block را مشخص کنید. اگر این فایل وجود نداشته باشد، اپلیکیشن آن را ایجاد خواهد کرد.
اکنون باید صفحه را برای بارگذاری محتواهای این فایل در زمان باز شدن آن تنظیم کنیم. برای این کار از بلاک when Editor.initialize در Editor استفاده کنید. با کمک آیتم call File1.ReadFrom به فایل خود اشاره می‌کنیم. می‌توان نتیجه خواندن فایل متنی را با استفاده از File > when File1.GotText ثبت کرده و محتوای آن را به کمک بلاک TextBox > set TextBox.Text to به TextBox ارجاع داد. سپس باید مقدار get text را به آن داد. در نهایت و بعد از ذخیره، به یک کلیک بر روی Button1 نیاز داریم تا ما را به صفحه اصلی بازگرداند. برای این کار از یک بلاک close screen استفاده می‌کنیم.
آخرین گام، بازگشت به صفحه اصلی و تنظیم نخستین دکمه است. در واقع می‌خواهیم این دکمه ما را به صفحه ویرایشگر منتقل کند. با استفاده از بلاک Control > open another screen این کار همچون آب خوردن خواهد بود! البته در جلوی آن باید به Editor اشاره کنید.
قدم بعدی در ساخت برنامه اندروید
حالا که یک برنامه قابل اجرا ایجاد کرده‌اید، باید آن را توسعه بدهید. همانطور که در قسمت اول آموزش ساخت برنامه اندروید به آن اشاره کردیم، بعد از ایجاد اپلیکیشن نوت‌برداری ساده خود به کمک App Inventor آن را در اندروید استودیو گسترش خواهیم داد. App Inventor گستره‌ای از دستورات زبان برنامه‌نویسی اندروید را در اختیار کاربر قرار میدهد، اما بهتر است برای افزایش کاربرد صفحه‌های ساده‌ای که ایجاد کرده‌ایم، از ابزارهای حرفه‌ای‌تر کمک بگیریم. می‌توان به این صفحه‌ها قابلیت‌هایی همچون پخش فایل چندرسانه‌ای، ارسال متن و یا حتی یک نمایش وب زنده را اضافه کرد.
یکی از اولین قدم‌هایی که به ذهن می‌آید، افزودن قابلیت انتخاب از میان چندین فایل است. اما با یک جستجوی ساده در گوگل متوجه می‌شوید این قابلیت به چند ترفند حرفهای نیاز دارد. برای افزودن آن و همچنین سایر قابلیت‌ها، از اندروید استودیو استفاده کرده و از زبان برنامه‌نویسی جاوا کمک می‌گیریم. در قسمت بعد، کار توسعه اپلیکیشن ساده خود در اندروید استودیو را پیش می‌گیریم.
ساخت برنامه اندروید آن طور که تصور می‌کنید مشکل نیست. برای ساخت اپلیکیشن اندروید می‌توان از ابزارهای آنلاین کمک گرفت و در زمانی کوتاه نرمافزار خود را ایجاد کرد.
در نخستین قسمت آموزش ساخت برنامه اندروید به زبانی ساده، اهداف و مقدمات برنامه‌نویسی اندروید را بیان کرده و ابزاری بسیار ساده و قدرتمند را به این منظور معرفی کردیم. App Inventor، ابزاری آنلاین برای ایجاد برنامه اندروید بدون داشتن دانش کدنویسی بوده و توسط دانشگاه MIT ارائه شده است. اگر نخستین قسمت این مجموعه آموزشی را مطالعه نکرده‌اید ابتدا آن را مرور کرده و سپس در این قسمت روش ساخت برنامه اندروید همراه با ما باشید.
ساخت برنامه اندروید با App Inventor
برای استفاده از App Inventor به منظور ساخت نرمافزار اندروید نیاز به نصب هیچ برنامه‌ای نیست، چرا که با یک ابزار تحت وب طرف هستیم و تنها راه دسترسی به آن، استفاده از یک مرورگر وب است. به محض ورود به وبسایت App Inventor، در گوشه بالا و سمت راست صفحه گزینه !Create apps را مشاهده خواهید کرد.
برای استفاده از سرویس باید در مرورگری که در حال استفاده از آن هستید، به حساب کاریری خود در گوگل لاگین کرده باشید. در غیر این صورت، با کلیک بر روی گزینه !Create apps، ابتدا به صفحه لاگین گوگل منتقل می‌شوید.
در صورت لاگین بودن، به صورت مستقیم به صفحه پروژه من (My Projects) منتقل خواهید شد.
بهتر است از همین ابتدا، روش تست برنامه را برای خود مشخص کنید. اگر کاربری ماجراجو هستید، می‌توانید این کار را به وسیله نصب برنامه MIT AI2 Companion از گوگل پلی استور بر روی گوشی یا تبلت اندرویدی خود انجام دهید.
روش دیگر، استفاده از یک شبیه ساز اندرویدی برای تست پروژه بر روی سیستم کامپیوتری است. شبیه‌سازهای بسیار زیادی وجود دارند، اما می‌توانید از Emulator in AI2 که باز هم توسط محققان دانشگاه MIT توسعه پیدا کرده استفاده کنید. تصویر زیر نشان‌دهنده نسخه لینوکسی این برنامه است، اما خوشبختانه برای پلتفرم‌های ویندوز و مک نیز نسخه‌هایی وجود دارند.
بعد از نصب آن بر روی سیستم ویندوزی، میانبر برنامه به صورت خودکار بر روی دسکتاپ قرار خواهد گرفت. بعد از نصب نسخه مک، برنامه به صورت خودکار اجرا می‌شود. اما برای اجرای آن در لینوکس می‌توان از کامند “aiStarter” استفاده کرد. با این کار، یک فرآیند در پس‌زمینه اجرا شده و شبیه‌ساز، به فضای ابری App Inventor متصل می‌شود. کاربران لینوکس باید دستور زیر را در ترمینال دنبال کنند.
به محض اجرا شدن، می‌توانید اتصال را با کلیک بر روی آیتم Emulator در منوی Connect تست کنید. اگر شبیه‌ساز را همانند تصویر زیر مشاهده کردید، فرآیند به طور صحیح پیش رفته است.
در قسمت اول تصمیم گرفتیم برای آموزش ساخت برنامه اندرویدی، کار را با ایجاد یک اپلیکیشن نوت‌برداری ساده آغاز کنیم. این برنامه متشکل از دو صفحه است؛ صفحه نخست به منظور «همین حالا ویرایش کن» و یا خروج تعبیه شده و صفحه دیگر، مخصوص خود عمل ویرایش خواهد بود.
صفحه نخست در ابتدا کارایی زیادی ندارد، اما در ادامه و بعد از افزودن قابلیتهای بیشتر به آن در پروژه‌های بعدی، حتما به کار خواهد آمد. متنی که در صفحه ویرایش ذخیره می‌شود، در یک فایل متن آشکار (Plain Text) انباشته خواهد شد.
ایجاد پروژه در App Inventor
نخستین قدم، ایجاد یک پروژه جدید است. بر روی دکمه Start New Project کلیک کنید. امکان دسترسی به این گزینه از طریق منوی Projects نیز وجود دارد.
در صفحه بعد برای پروژه خود یک اسم انتخاب کنید.
اکنون وارد مرحله طراحی می‌شوید. به منظور ساخت نرم‌افزاری اندرویدی با App Inventor و استفاده از تمام قابلیتهای آن، باید با بخش‌های مختلف برنامه آشنا شوید. در پایین عکس، توضیح مربوط به هر بخش را در مقابل شماره آن خواهیم نوشت.
در نوار عنوان شاهد نام پروژه خواهید بود (پروژه ما muoScratchpad نام دارد). از همینجا می‌توانید بین صفحه‌های اپلیکیشن خود جابه‌جا شده و یا یک مورد به آنها بیفزایید یا حذف کنید. از همین قسمت نیز می‌توانید نحوه نمایش بخش‌های مختلف App Inventor را تغییر دهید.
قسمت Palette در سمت چپ صفحه شامل تمامی کنترل‌ها و ویجت‌ها است. برای سهولت در استفاده و یافتن سریعتر موارد دلخواه، آنها به قسمت‌های مختلف همچون User Interface و Storage تقسیم شده‌اند. اگر نحوه نمایش قسمت‌های مختلف را به Blocks تغییر دهید، آیتم‌ها به شیوه‌ای دیگر نمایش دیده خواهند شد.
بخش Viewer در واقع یک WYSIWYG بوده و نحوه پیش رفتن پروژه در هر لحظه، به ازای اضافه یا کم شدن قابلیتی جدید را نمایش میدهد.
بخش Components متشکل از آیتم‌هایی است که در صفحه کنونی مورد استفاده قرار داده‌اید. وقتی یک دکمه، نوشته، جعبه و یا آیتمی از بخش Palette به صفحه خود اضافه می‌کنید، آنها در اینجا دیده خواهند شد. برخی از آیتمهای مخفی همچون ارجاع به فایل‌ها که بخشی از رابط کاربری نیستند نیز در این بخش به نمایش در می‌آیند.
بخش Media به کاربر اجازه میدهد هر فایل مورد نیاز برای تکمیل پروژه را به برنامه اضافه کنید. به عنوان نمونه می‌توانید فایلهای تصویری و صوتی را در اینجا بارگذاری کرده و در پروژه استفاده کنید.
در نهایت به قسمت Properties می‌رسیم که اجازه میدهد ویجت‌های انتخاب شده را بسته به نیاز خود تنظیم و بخش‌هایی از آنها را تا جای ممکن سفارشی‌سازی کرد. به عنوان نمونه اگر بر روی یک ویجت عکس کلیک کرده باشید، گزینه‌هایی برای تغییر عرض و ارتفاع به نمایش در می‌آیند.
لایه‌بندی نخستین صفحه
بر اساس پروژه ساخت برنامه اندروید خود، به یک برچسب برای نام اپلیکیشن، یک برچسب برای نوشته کمک، یک دکمه برای انتقال کاربر به صفحه ویرایش و یک دکمه برای خروج احتیاج داریم. پس از بخش User Interface در داخل Palette، با استفاده از تکنیک کشیدن و رها کردن دو Label و دو Button به داخل صفحه بیندازید. از بالای صفحه، آنها را به صورت یک ستون عمودی درست کنید.
اکنون هر یک از آیتمهای بالا را سفارشی‌سازی می‌کنیم. برای برچسب‌ها، می‌توان عناصری همچون نوشته، رنگ پس‌زمینه و تراز را مشخص کرد. تراز هر دو برچسب را بر روی حالت میانی (Center) قرار داده و رنگ پس‌زمینه آنها را مشکی می‌کنیم. رنگ نوشته‌ها نیز بهتر است سفید باشد.
پیش از ادامه سایر مراحل ساخت برنامه اندروید ، یک مرتبه نحوه نمایش آیتمهای اپلیکیشن را در یک دستگاه اندرویدی چک می‌کنیم. بهتر است برای اطمینان از نحوه صحیح پیش رفتن پروژه، بعد از انجام هر تغییر کلی این کار را انجام دهید.
هرگز به صورت پشت سر هم لیستی از آیتم‌ها را در داخل صفحه نیندازید، چرا که در صورت برخورد کردن به یک مشکل ایرادیابی مشکل می‌شود. اگر ترجیح می‌دهید به جای شبیه‌ساز App Inventor، اپلیکیشن را بر روی یک گوشی یا تبلت اندرویدی واقعی تست کنید، برنامه AI2 Companion که بر روی دستگاه اندرویدی خود دانلود و نصب کرده‌اید را باز کرده و با استفاده از اسکنر QR کد و یا کد شش رقمی ایجاد شده، اپلیکیشن تحت وب و برنامه اندرویدی این سرویس را به هم وصل کنید.
برای پیش نمایش برنامه با استفاده از شبیه‌ساز، از اجرا کردن برنامه aiStarter که در بالا توضیح دادیم مطمئن شوید. سپس آیتم Emulator را از منوی Connect انتخاب کنید. بعد از چند ثانیه شبیه‌ساز ظاهر شده و صفحه‌ای تقریبا همانند بخش Viewer را نمایش میدهد.
یکی از مزیت‌‌های شبیه‌ساز App Inventor، نمایش تغییرات به محض اعمال آنها در خود برنامه است. در قسمت سوم، نحوه اضافه کردن قابلیتهای جدید به برنامه را آموزش می‌دهیم.
ساخت برنامه اندروید مقدمات و ملزوماتی دارد که در ادامه با آنها آشنا می‌شویم. با یاد گرفتن این آموزش‌ها می‌توانید اپلیکیشن و نرمافزار اندرویدی خود را ایجاد کنید.
هدف از ایجاد برنامه اندروید همیشه کسب درآمد نیست. برخی افراد حتی با جستجو در میان میلیون‌ها اپلیکیشن موجود در گوگل پلی استور و دیگر فروشگاه‌ها، برنامه مورد علاقه‌شان را پیدا نمی‌کنند، به همین دلیل تصمیم می‌گیرند شخصا دست به کار شوند. طی چند قسمت، به صورت قدم به قدم نحوه ساخت اپلیکیشن اندروید و ابزارهای موجود برای این کار را بررسی می‌کنیم.
مقدمه‌ای بر ساخت برنامه اندروید
برای توسعه یک برنامه مخصوص سیستم عامل موبایل گوگل، دو راه اصلی وجود دارد. راه اول، نوشتن آن از صفر و کدزنی از پایه است. اغلب توسعه‌دهندگان برای این کار از زبان برنامه‌نویسی جاوا استفاده می‌کنند. این روش نیازمند آشنایی با جاوا و یا داشتن حوصله و وقت برای یادگیری آن است.
روش دوم استفاده از ابزارهای آماده و آنلاین است که به کاربر کمک می‌کنند بدون نیاز به داشتن دانش برنامه‌نویسی و تنها با حرکت ماوس، ساخت نرمافزار اندرویدی خود را آغاز کنند! البته این بیلدرها آنچنان ابتدایی نبوده و مخاطب برخی از آنها کاربران حرفهای است.
به عنوان نمونه می‌توان به ابزار آنلاین App Inventor اشاره کرد که توسط دانشگاه MIT ارائه شده است. با استفاده از آن می‌توان در محیطی بصری به ساخت نرمافزار اندروید خود پرداخت. App Inventor برای ایجاد برنامه‌های جالب و کاربردی بسیار مناسب است. اما واقعیت این است که به منظور دست یافتن به توانایی استفاده از تمامی قابلیت‌ها و ظرفیت‌های پلتفرم اندروید، باید به دل زبان برنامه‌نویسی جاوا بزنید و کد بنویسید.
در ادامه به ساخت برنامه اندرویدی خود می‌پردازیم. این اپلیکیشن نسخه‌ای بسیار ساده از یک دفترچه یادداشت است که می‌توان نوشته‌های خود را درون آن ذخیره کرد. ابتدا آن را با استفاده از App Inventor ایجاد کرده و نتیجه را در یک شبیه‌ساز اندروید اجرا می‌کنیم.
در ادامه برنامه را گسترش داده و قابلیت انتخاب از میان چند فایل را به آن اضافه کنیم تا بیشتر شبیه به یک برنامه نوت‌برداری کامل شود. البته برای قسمت دوم و توسعه بیشتر اپلیکیشن باید دست به دامن زبان جاوا شویم و از برنامه ویندوزی اندروید استودیو کمک بگیریم.
دلایل نیاز به توسعه یک اپلیکیشن اندرویدی
ضرورت: مهمترین دلیل این کار، پیدا نکردن برنامه و ابزار موردنظر در فروشگاه‌های عرضه اپلیکیشن‌های اندرویدی مخصوصا گوگل پلی استور است.
مشارکت: تصور کنید هیچ فردی حاضر نباشد به صورت رایگان به توسعه لینوکس و دیگر پلفترم‌های رایگان بپردازد! اگر لینوکس توسعه پیدا نمی‌کرد، اندرویدی نیز وجود نداشت. دنیای پلتفرم‌های متن باز به دست توسعه‌دهندگان خیرخواه می‌چرخد! هدف نباید همیشه کسب درآمد باشد. می‌توانید برنامه خود را ایجاد کرده و به صورت رایگان در اختیار دیگران قرار دهید.
آموزش: بهترین راه یاد گرفتن یک زبان برنامه‌نویسی، تلاش برای ساخت یک برنامه با استفاده از آن است. با ساعت‌ها مطالعه و آشنایی با زیر و بم یک زبان برنامه‌نویسی، هرگز قادر به استفاده از آن نخواهید بود، مگر اینکه دست به کار شده و آن را به صورت عملی یاد بگیرید.
کسب درآمد: برنامه‌نویسی جزو شغل‌های دارای درآمد خوب است. با توجه به محبوبیت اندروید و قدرت گرفتن بیش از دو میلیارد دستگاه در سراسر جهان از آن، ساخت برنامه اندروید می‌تواند روشی مناسب برای کسب درآمد باشد.
هدف هر چیزی که باشد، توسعه یک برنامه مهارت‌های طراحی، فنی و منطقی شما را درگیر خواهد کرد. وب سایت App Inventor و زبان برنامه‌نویسی جاوا نمونه‌‌ای از روش‌های ساخت برنامه اندروید هستند. می‌توان این کار را با استفاده از سایر زبان‌های برنامه‌نویسی و همچنین چندین ابزار آماده دیگر انجام داد.
ابزارهای ساده و ابتدایی
برای افراد تازه وارد، چندین محیط وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توان به سادگی ایجاد یک فایل پاورپوینت، به ساخت برنامه اندروید پرداخت. به عنوان نمونه می‌توان بدون نیاز به نوشتن کد و تنها با تکنیک کشیدن و رها کردن، در یک قسمت دکمه قرار داد و یا با چند کلیک، نحوه رفتار یک پارامتر را مشخص کرد.
مزیت شروع کار با این ابزارهای آماده، آگاهی پیدا کردن از کلیات کار است. یک فرد تازه وارد معمولا با مفاهیم ابتدایی برنامه‌نویسی نیز آشنایی ندارد، اما با پیش رفتن در پروژه، بدون درگیر شدن با کدهای پیچیده رفته رفته با آنها آشنا می‌شود. App Inventor ابزاری مناسب برای آغاز است. این پلتفرم توانمند رایگان بوده و بعد از ورود به آن می‌توان طی چند دقیقه و با چند کلیک ساده، نرمافزار اندرویدی خود را ایجاد کرد. برای تست و مشاهده برنامه باید آن را در گوشی موبایل و تبلت و یا شبیه‌ساز اندرویدی نصب شده در کامپیوتر تست کنید.
بعد از ورود به وب سایت App Inventor، کمی به پایین اسکرول کرده و بر روی قسمت Get Started کلیک کنید.
در صفحه بعد بر روی اولین لینکی که مشاهده می‌کنید کلیک کنید.
برای ادامه کار باید به یکی از حساب‌های کاربری گوگل خود متصل شوید. بعد از لاگین کردن و پیش از امکان استفاده از ابزار، باید به یک پرسش‌نامه دو صفحه‌ای پاسخ دهید. در ادامه می‌توان به ساخت برنامه اندروید خود پرداخت.
این برنامه برای استفاده کاربران بی‌تجربه طراحی شده است، پس با کمی سر و کله زدن با آن می‌توانید با امکانات و نحوه استفاده از ابزار آشنا شوید. استفاده از تکنیک کشیده و رها کردن کار را بسیار راحت می‌کند. به عنوان نمونه، هر جا که نیاز به قرار دادن یک دکمه پیدا کردید، کافی است ماوس را بر روی بخش Button برده و آن را به درون صفحه نمایش بیندازید.
حذف و یا تغییر نام هر قسمت اضافه شده به صفحه نمایش از طریق بخش Components ممکن است.
بعد از اتمام کار باید برنامه را دانلود و بر روی دستگاه اندروید خود نصب کنید. دو راه دیگر، استفاده از شبیه‌سازهای ویندوزی و لینوکسی و یا استفاده از ابزارهای شبیه‌ساز اندروید آنلاین است. در قسمت بعدی ساخت برنامه اندروید خود را با استفاده از App Inventor آغاز می‌کنیم.
اگر دوست دارید امضاهای ایمیلی (Email Signatures) حرفهای را در انتهای ایمیل‌های خود وارد کنید، در ادامه این مطلب آموزشی ما را همراهی کنید.
ساختن امضاهای ایمیلی حرفهای می‌تواند کاری طاقت‌فرسا باشد، چرا که خیلی‌ها نمی‌دانند در امضاهای ایمیلی از چه اطلاعاتی استفاده کرده یا چگونه آنها را کنار هم قرار دهند. اما با استفاده از یک ابزار آنلاین درست و حسابی، می‌توان پروسه ساخت امضاهای ایمیلی را بسیار ساده‌تر از قبل کرد و در عین حال امضایی حرفهای داشت؛ این خبر خوبی است، زیرا امضاهای ایمیلی برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات تماس و معرفی خلاصه‌وار شرکت شما راهی بسیار مناسب هستند.
یکی از راحت‌ترین روش‌های ساخت امضا برای ایمیل (که خدماتش را کاملا رایگان ارائه میدهد) ابزاری به اسم MySignature است. همانطور که گفته شد، تمامی خدمات سایت MySignature کاملا رایگان هستند و مجبور نیستید برای آپگرید کردن اکانت یا نصب کردن برخی افزونه‌ها پول اضافی بپردازید. جالب اینجاست که به منظور ساخت امضاهای ایمیلی با MySignature حتی لازم نیست در این سایت ثبت‌نام کنید!
در محیط داخلی MySignature پنج تب کوچک دیده می‌شود که می‌توانید در آنها اطلاعات خود را وارد کنید:
تب General: شامل نام کامل، شماره تلفن ثابت، شماره تلفن همراه، آدرس وبسایت، آی‌دی اسکایپ، ایمیل و آدرس محل کار است.
تب Photo: در این تب می‌توانید تصویر موردنظر خود را آپلود کرده و سپس با ابزار سایت آن را به یک تصویر ۱:۱ تبدیل کنید. در این بخش هم می‌توانید اندازه تصویر را تغییر دهید و هم به دلخواه خود لبه‌های آن را گرد یا تیز کنید و تصویر را به شکل مربعی با گوشه‌های تیز، مربعی با گوشی‌های گرد یا دایره تبدیل کنید.
تب Company: در این تب می‌توانید نام شرکتی که در آن کار می‌کنید را به همراه موقعیت شغلی و بخشی که در آن مشغول به فعالیت هستید را وارد کنید.
تب Style: در این بخش می‌توانید رنگ مورد علاقه‌تان را انتخاب کرده و اندازه متن و قلم را تغییر دهید. قلم‌های این ابزار تنها محدود به Georgia ،Arial ،Courier New ،Lucida Console و Comic Sans است.
تب Social: در این بخش می‌توانید آدرس صفحات اجتماعی خود نظیر فیس‌بوک، توییتر، اینستاگرام، یوتیوب و… را وارد کنید.
برای امضای خود می‌توانید از بینِ پنج تم قرار داده شده، یکی را به دلخواه انتخاب کنید که البته برخی از این‌ها تم‌ها، تغییراتی را در تب Style پدید می‌آورند.
در نهایت وقتی امضای خود را طراحی کردید، می‌توانید به راحتی آن را کپی کرده و در تنظیمات مربوط به امضای ایمیل خود Paste کنید. در هنگام کار با اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های مختلف متوجه شدیم که برخی از فونت‌ها و رنگ‌هایی که در هنگام ساخت امضا استفاده می‌کنید، پس از Paste کردن در سرویسی مثل Outlook اعمال نمی‌شوند و از طرفی دیگر در سرویسی مثل جیمیل بدون کوچک‌ترین مشکلی اعمال می‌شوند.
اضافه شدن برخی قابلیتهای جدید مثل توانایی ساختن فیلدهای سفارشی می‌تواند MySignature را به ابزاری کاربردی‌تر تبدیل کند. اما حتی بدون آن، این ابزار با وجود رایگان بودن، خدمات زیادی را ارائه میدهد. در انتها می‌توانید نمونه امضای ساخته شده را مشاهده کنید:
