در سال ۱۹۱۵، اینشتین نظریه‌ی نسبیت عام خود را ارائه داد. این نظریه دیدگاه ما را نسبت به جهان دگرگون کرد و ماهیت شتاب و گرانش را هویدا کرد. با ما همراه باشید.

محققان موفق به کشف شکل متفاوتی از نور شدند که از ترکیب یک الکترون و چند فوتون تشکیل می‌شود. این کشف کابرد زیادی در صنایع الکترونیک خواهد داشت. به اعتقاد محققان اگر این کشف مورد تایید قرار بگیرد امکان بررسی فیزیک کوانتوم وجود دارد. زمانی که پرتوهای نور و مواد معمولی با یکدیگر برخورد می‌کنند، با تمامی الکترون‌های موجود در سطح ماده، وارد واکنش می‌شوند. در حالت جدید حتی اگر الکترون به مانع و نقصی در سطح نانوذرات برخورد کند، هنوز می‌تواند با کمک آن به سفر خود ادامه دهد. اگر این خاصیت به مدارهای فوتونیک انتقال یابد، این مدارها کاراتر بوده و کمتر به نقائص آسیب پذیرند.

در مواد معمولی، نور با همه الکترون‌های سطحی و داخلی ماده وارد برهم‌کنش می‌‌شود. دکتر «ویچنزو گیانینی» از دپارتمان فیزیک امپریال کالج لندن و همکارانش با استفاده از فیزیک نظری و مدل‌سازی رفتار نور با یک نوع نوظهور مواد که به نام عایق‌های توپولوژیک شناخته می‌شوند، دریافتند که در این مواد، نور تنها با یک الکترون در سطح وارد واکنش می‌شود این ویژگی یک جفت تولید می‌کند که برخی خواص نور و الکترون، در آن ترکیب شده است.

مسیر حرکت نور معمولا در خط مستقیم است ولی اگر با الکترون ترکیب شود، باعث تعقیب مسیر الکترون خواهد شد و می‌تواند سطح ماده را بپیماید. دکتر گیانینی و همکارانش این برهم‌کنش را در ابعاد نانو ذرات مدل‌سازی کردند. مدل آن‌ها نشان داد همان‌طور که نور برخی خواص الکترون را به خودش می‌گیرد، الکترون هم دارای برخی خواص نور می‌شود.

عایق‌های توپولوژیک در دهه اخیر کشف شده‌اند اما همین حالا هم پدیده‌های جدیدی برای مطالعه و روش جدید برای کشف مفاهیم فیزیک گشوده‌اند. دکتر گیانینی می‌گوید:

این مدل‌سازی را که ما در آزمایشگاه با استفاده از تکنولوژی فعلی انجام دادیم، باید در واقعیت هم مشاهده کنیم. تیم ما در حالا تلاش با فیزیکدان‌‌های تجربی، برای تحقق بخشیدن به این واقعیت هستند.

به گزارش مهر، به‌طور کلی گل‌های آفتابگردان شبیه به خورشید هستند و همیشه تمایل دارند که به سمت خورشید باشند.

اما چگونگی و علت حرکت گل‌های آفتابگردان در طول روز به سمت خورشید برای بیش از یک قرن ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود تا این‌که محققان دانشگاه کالیفرنیا آمریکا با انجام تحقیقات مستمر موفق به رمزگشایی از این معمای طبیعت شدند.

در واقع این فرآیند به ساعت خواب و بیداری گل‌های آفتابگردان بر می‌گردد.

در این تحقیق برای اولین بار در یک گیاه ساعات بیولوژی به منظور رشد آن دیده شد. این در حالی است که تا قبل از آن تصور می‌شد تنها انسان‌ها و حیوانات از چنین ویژگی برخوردار هستند.

گل‌های آفتابگردان روز خود را با روبرو شدن خورشید در قسمت شرقی آسمان آغاز می‌کنند و در طول روز به سمت آن می‌چرخند. به هنگام شب گل‌های آفتابگردان دوباره به سمت شرقی آسمان بر می‌گردند.

این فرآیند به معنی آن است که هدف خاصی را دنبال می‌کنند. به گفته محققان آمریکایی هدف اصلی آن‌ها جذب بیشتر حشرات برای گرده‌افشانی است ضمن این‌که چرخش به سمت خورشید باعث رشد سریع آنها هم می‌شود.

در حقیقت زمانی‌که گل‌های آفتابگردان از سمت شرق آسمان با خورشید روبرو می‌شوند، زودتر گرم می‌شوند که این روند موجب جذب بیشتر زنبورها و سایر حشرات برای گرده‌افشانی می‌شود.

نتیجه این تحقیق در نشریه «ساینس» منتشر شده است.

مبنع: بیتوته

هواپیمای خورشیدی سولار ایمپالس ۲ در آخرین بخش از سفر خود به دور دنیا، صبح امروز فرودگاه قاهره را به سمت ابوظبی ترک کرد.

به گزارش ایسنا به نقل از آسوشیتدپرس، این آخرین مرحله از سفر دور دنیای این هواپیمای خورشیدی است که سال گذشته در ماه مارس از امارات متحده آغاز شده بود.

این پرواز که قرار است ۴۸ ساعت به طول بینجامد، توسط برتراند پیکارد، خلبان سوئیسی در ساعت ۲۳:۲۸ شنبه شب به وقت گرینویچ (۴:۲۸ به وقت تهران) آغاز شد.

سولار ایمپالس ۲ پس از ۱۰ روز توقف در قاهره به دلیل بیماری پیکارد و آب‌وهوای نامناسب، اکنون در هفدهمین بخش از سفر خود قرار دارد.

این خلبان باید ۲ شبانهروز را در آسمان و در گرمای طاقت‌فرسای تابستانی در آسمان شمال آفریقا و خاورمیانه بگذراند و به دلیل پرواز در ارتفاعات بالا برای عبور از شرایط جوی باید در اکثر ساعات از ماسک اکسیژن استفاده کند.

از دیگر خطرات این ماموریت، تأثیر مخرب تابستان بر این هواپیمای خورشیدی است چرا که دمای بالای هوا ممکن است بر سیستم‌های آن آسیب وارد کند.

سولار ایمپالس ۲ که ۱۷ هزار سلول خورشیدی روی بال‌های آن نصب شده، سال گذشته پس از آغاز پرواز در ابوظبی، از آسمان عمان، هند، میانمار، چین و ژاپن گذشت و پس از عبور از اقیانوس آرام به هاوایی رسید و پس از سفر بر فراز آمریکای شمالی به اروپا و سپس آفریقا سفر کرد.

این هواپیمای خورشیدی در سفر رکوردشکن خود حدود ۳۵ هزار کیلومتر به دور زمین پرواز کرده و در  صورت اتمام ماموریت خود، نخستین هواپیما در تاریخ هوانوردی جهان خواهد شد که بدون استفاده از سوخت دور زمین پرواز کرده است.

فرود در ابوظبی برای پیکارد پایانی بر  یک پروژه ۱۷ ساله است که قصد دارد به جهان ضرورت توجه به انرژی خورشیدی و قابلیت‌های آن را گوشزد کند.

منبع: بیتوته

بازیکنان زیادی در دنیای فوتبال هستند که استادانه و به سبک خاص خود ضربات ایستگاهی را به سمت دروازه‌ی حریف روانه می‌کنند. زدن ضربات ایستگاهی مواج و به اصطلاح کات‌دار به سادگی امکان‌پذیر نیست و نیاز به تمرین زیاد دارد. در این مطلب قصد داریم به بررسی ضربات آزاد مواج از منظر قوانین فیزیک بپردازیم. با ما همراه باشید.

از دیرباز بازیکنان فوتبال همواره تلاش کرده‌اند تا ضربات ایستگاهی را با ترفندها و تکنیک‌های خاص خودشان وارد دروازه حریف کنند. از همین‌رو بازیکنان بزرگ دنیای فوتبال معمولا سبک ویژه‌ای را برای زدن ضربات آزاد اتخاذ می‌کنند که معمولا با قوانین فیزیک سازگاری ندارد! حتما ضربه‌ی سرکش و موزی‌شکل روبرتو کارلوس را به خاطر دارید که به شکل عجیبی وارد دروازه‌ی فابین بارتز، دروازه‌بان ملی‌پوش فرانسه شد.

پیرلو، رونالدو، مسی، بیل، رونالدینیو، ریوالدو، دل‌پیرو، جرارد، لمپارد، بکام و حتی پایت معروف، بازیکنان سرشناسی هستند که طی سال‌های اخیر، به سبک خود ضربات ایستگاهی زیبایی را وارد دروازه‌ی حریفان کرده‌اند. اما واقعا علم فیزیک چه نگاهی نسبت به ضربات ایستگاهی مواج و کات‌دار دارد؟

بی‌شک به گل نشستن ضربات ایستگاهی یکی از زیباترین صحنه‌هایی است که می‌توان در یک مسابقه فوتبال نظاره‌گر آن بود. اما زدن ضربات مواج و کات‌دار نیاز به تمرین و هنرمندی زننده‌ی ضربه دارد. همان‌طور که می‌دانید ضربه‌ی ایستگاهی بعد از اعلام خطا از سوی داور به صورت مستقیم یا غیرمستقیم روانه‌ی دروازه‌ی حریف می‌شود. با توجه به بازیکنان ایستگاهی‌زن در تیم‌های مختلف، ضربات آزاد یکی از ترفندهای یک تیم برای رسیدن به گل است. تیم مدافع نیز با چینش دیوار دفاعی در مقابل ضربه، تلاش می‌کند تا از باز شدن دروازه‌ی خود جلوگیری کند.

اولین راهکار این است که بعد از سوت داور ضربه را مستقیم و با تمام قدرت به سمت دروازه‌ی حریف شوت کنید. تقریبا می‌توان گفت بازیکنانی چون زلاتان ابراهیموویچ و ژابی آلونسو و دیگر بازیکنان قدرتی از این سبک استفاده می‌کنند. روش دیگر استفاده از ضربات تکنیکی و مواج است که با داخل یا بیرون پا انجام می‌شود و اگر مهارت شما به اندازه‌ی کافی باشد، می‌توانید به گونه‌ای ضربه بزنید که نه تنها جهت توپ در مسیر تغییر کند، بلکه دروازه‌بان نتواند مسیر توپ را تشخیص دهد.

دیوار دفاعی باید در فاصله‌ای قرار گیرد که داور مشخص کرده و نمی‌تواند قبل از زدن سوت داور، به زننده‌ی ضربه نزدیک شود. گاهی اوقات بازیکنان مدافع با تشکیل دیواره‌ی دفاعی نزدیک و فشرده تلاش می‌کنند تا زننده‌ی ضربه را به استفاده از روش‌های دیگر یا بازیکن کمکی مجبور کنند. ضمن این‌که بازیکنان مهاجم نیز با قرارگیری در دیواره‌ی دفاعی حریف تلاش می‌کنند تا نظم آنها را به هم بزنند.

در مرحله‌ی اول، باید قانون اینرسی نیوتن را در نظر بگیریم. قانون اول نیوتن به ما می‌گوید جسمی که در حالت سکون یا حرکت با سرعت ثابت قرار دارد، تا زمان وارد شدن نیروی خارجی به همان وضعیت خود ادامه می‌دهد. اما در ضربات ایستگاهی، شوت کردن باعث حرکت سریع و شتاب گرفتن توپ می‌شود و نیروهایی چون اصطکاک یا کشش که توسط باد و جاذبه وارد می‌شود، به کاهش سرعت یا تغییر مسیر توپ کمک می‌کند.

در ادامه مفهوم ممنتوم اهمیت پیدا می‌کند که اگر یادتان باشد ممنتوم در واقع حاصل‌ضرب سرعت جسم در جرم آن است. پای بازیکن که در هوا به حرکت در می‌آید باعث انتقال ممنتوم از پا به توپ می‌شود. برای حرکت سریع‌تر یا بلندتر توپ، نیاز به ممنتوم بیشتر داریم، در نتیجه باید بازیکنان زننده‌ی ضربه نیروی بیشتری به توپ وارد کنند. اگر بخواهید توپ را به صورت مواج و کات‌دار به سمت دروازه‌ی حریف شلیک کنید، نه تنها به نیروی بیشتری نیاز دارید بلکه باید تعادل نیروی وارد شده و تکنیک ضربه‌ی خود را نیز حفظ کنید.

اثر مگنوس

مگنوس به اثری گفته می‌شود که توپ در حال چرخش را وادار می‌کند تا از مسیر خود خارج شده و مسیری منحنی را طی کند. اثر مگنوس به خوبی می‌تواند توضیح دهد که چگونه زننده‌ی ضربه‌ی ایستگاهی می‌تواند با یک شوت مواج و کات‌دار توپ را وارد دروازه کند. زمانی که توپ فوتبال در هوا حرکت می‌کند، این هوا است که با دریافت انرژی به حرکت در می‌آید که در این حالت این حرکت به صورت منحنی است و در نتیجه توپ به جایی هدایت می‌شود که در واقع هوا می‌خواهد.

برای شروع، زننده‌ی ضربه اسپین (چرخش یا تنیدگی) را در توپ ایجاد می‌کند. اصولا چرخش بالای توپ باعث می‌شود هوای اطراف آن نسبت به هوای نیمه‌ی پایینی کمتر حرکت کند. سرعت مماسی توپ در نیمه‌ی بالایی مخالف جریان هوا است و سرعت نیمه‌ی پایینی توپ دقیقا در مسیر جریان هوا قرار می‌گیرد.

این نبود تعادل بدین معنی است که فشار روی توپ در قسمت بالا بیشتر است. اثر مگنوس زمانی اهمیت پیدا می‌کند که سرعت توپ کاهش می‌یابد. چون در این لحظه، جریان هوایی که در خلاف جهت چرخش توپ در جریان است، دچار ایست یا مکث می‌شود. عدم تعادل فشار بالا رفته و نیرویی را روی توپ ایجاد می‌کند که هم در جهت پایین و هم در جهت عکس طرفی از توپ که جریان هوای مخالف ایجاد می‌کند، وارد می‌شود. زمانی که زننده‌ی ضربه‌ی ایستگاهی در جهت خلاف عقربه‌های ساعت به توپ چرخش می‌دهد، نیروی مگنوس باعث حرکت منحنی‌وار توپ به سمت چپ می‌شود و بالعکس.

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که حافظه‌تان به مرز انباشته شدن نزدیک شده است؟! اگر بارها و بارها جزییات مختلف زندگی‌تان را فراموش کرده‌اید، در این مقاله به شما راه‌کارهای موثر در تقویت حافظه را پیشنهاد می‌کنیم. با ما همراه باشید.

زندگی در عصر ارتباطات امروزه به معنای احاطه شدن با حجم عظیمی از اطلاعات است که گاهی به شکلی سرسام‌آور ذهن‌مان را اشغال می‌کند. در این بین حافظه‌ی انسان با ظرفیت مشخص خود با حجم انبوهی از وروردی‌ها روبرو است که به خاطر سپردن همه‌ی این جزییات شاید مساوی با فراموشی اطلاعات اساسی دیگر باشد. در این مقاله و با استناد بر توصیه‌های متخصصان این حوزه، راهکارهایی برای بازیابی قدرت حافظه ارایه شده است.

از مکانی که هر روزه ماشین خود را پارک می‌کنید تا رمزهای اکانت فیسبوک و شبکه‌های اجتماعی دیگری که عضوشان هستید، همه این‌ها حجم بالای اطلاعاتی هستند که با آن‌ها سر و کار دارید و باید به خاطر بسپارید.

 اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که با حفظ کردن این حجم انبوه جزییات مشکل دارید، بدانید که تنها نیستید!

شاید نام ورزشکاران حافظه به گوش‌تان خورده باشد. این گروه افرادی هستند که برای نشان دادن مهارت‌ها و متد‌های جالب در زمینه‌ی تقویت نیروی حافظه، به سراسر دنیا سفر می‌کنند و حتی تعدادی از آنها در مسابقات حرفه‌ای و سطح بالای حافظه (‌Extreme Memory Tournament) که سالانه در تاریخ‌های ۲۴ تا ۲۶ ماه ژوئن در سان‌دیاگو‌ی کالیفرنیا برگزار می‌شود، شرکت می‌کنند.

جدای از این رقابت‌ها، قهرمانان حافظه توصیه‌های مفید و کاربردی برای آن‌هایی که به دنبال متد‌های ویژه برای تقویت حافظه هستند، ارایه می‌کنند. در ادامه با برخی از این راه‌کار‌ها آشنا می‌شویم.

 ایجاد قلمرو حافظه (Memory)

رویکرد حافظه بر مبنای این ایده است که قدرت تجسم حافظه فضایی ما به مراتب قدرتمندتر از حافظه‌ی مربوط به ِیادآوری کلمات و اشیا است. قهرمان حافظه‌ی جهان الکس مولن (Alex Mullen) در این‌باره می‌گوید‌: «زمانی که در منزل خود هستید به‌راحتی می‌توانید جزییات دکوراسیون محلی که در زمان تعطیلات، اقامت داشتید یا محل کار خود را به یاد آورید. شما می‌توانید از این توانایی ذاتی در موارد مختلفی استفاده کنید. لیست مواد غذایی منزل‌تان یکی از همین موارد است.

لیست خرید خود را بردارید (ممکن است این لیست شامل مواد مختلفی مثل میوه‌جات، دستمال کاغذی، نان، شیر و غیره باشد). همان‌طور که در راه منزل به سمت فروشگاه هستید این آیتم‌ها را در ذهن خود تجسم کنید. در اتاق پذیرایی خود مبل‌هایتان را می‌بینید که با کاوری مانند دستمال کاغذی یا حوله پوشیده شده است. سپس ذهن‌تان را سمت اتاق‌تان معطوف کنید و در آنجا تابلو‌ی یک تخمگذار عظیم (تخم‌مرغ یکی از آیتم‌های خریدتان) را روی تخت خود تجسم کنید در حالی‌که مشغول خوردن نان است (و یکی دیگر از موارد موجود در لیست خریدتان). و در آخر به حمام سری می‌زنید و آنجا هم با منظره‌ی وان پر از شیر مواجه می‌شوید! به این ترتیب لیست خرید خود را کامل و به شکل تصویری مرور کرده‌اید.

 به یک صحنه‌ی خاص فکر کنید

ذهن ما خاطرات تصویری را مانند یک دوربین عکاسی در خود ثبت می‌کند. هر آنچه که می‌بینیم مانند یک عکس در یک مجموعه‌ی خاص از سلول‌های مغزی در قسمتی از عمیق‌ترین نقطه‌ی ذهن که هیپوکامپوس نام دارد، حک می‌شود. به ابن فرآیند ذهنی پشتیبانی می‌گویند.

همگی ما تجربه‌ی جا گذاشتن کلیدهای خود، کیف پول، موبایل و حتی ماشین را برای حداقل یکبار داشته‌ایم. دلیل این فراموشی انباشته شدن حجم حافظه با موارد مشابه دیگر است. فکر کنید که تا به حال چندین بار محل پارک ماشین یا جایی که کلیدها را پرتاپ کرده بودید را فراموش کرده‌اید؟

سیستم مغزی شما به هزاران خاطره و رویداد کدگذاری شده است که با گذشت زمان آنها کم‌کم به دست فراموشی سپرده می‌شوند و جایشان را خاطرات دیگری می‌گیرند.

برای تقویت نیروی حافظه‌ی خود بهتر است که خاطرات را جداگانه در ذهن دسته‌بندی کنید. قهرمان حافظه‌ی آمریکا، جوشوآ فوار (Joshua Foer)، در این زمینه پیشنهاد می‌کند که برای ِبه یاد آوردن محل جا گذاشتن کلیدها، در هر موقعیتی که کلید‌های‌تان همراه‌تان بود سعی کنید که چند صحنه از همان مکان را با جزییاتش به خاطر بسپارید. به‌طور مثال اگر در حال استراحت بودید می‌توانید جنس و رنگ تخت را در نظر بگیرید (چوبی، فلزی، قرمز و غیره) یا تابلویی که به دیوار محل آویخته شده است یا هر نشانه‌ی دیگری که در بازسازی دوباره صحنه می‌تواند یادآور باشد.

با آیتم موردنظر ارتباط احساسی برقرار کنید

داشتن حس ارتباطی با شی یا مکان موردنظر در به خاطر سپردن جزییات کمک بسیار می‌کند. بنا بر مطالعات اخیر دانشمندان دانشگاه هاروراد (Harvard) و ام‌آی‌تی (MIT)، عموم مردم یک تصویر کامل را نسبت به جزییاتی مانند رنگ چند مربع ساده، بهتر به یاد می‌آورند و این مساله به این معناست که ذهن انسان در به خاطر سپردن اطلاعات جامع نسبت به جزییاتی مانند اشکال هندسی به مراتب قدرتمند‌تر است. محققان بر این باور هستند که برقراری ارتباط احساسی بین اشیا یا تصاویر می‌تواند قدرت حافظه را افزایش دهد.

حافظه‌ی خود را با متد‌های منطقی تقویت کنید

اگر می‌خواهید کلمه‌ای را حفظ کنید پیشنهاد می‌شود که بر حروف آن کلمه تمرکز کنید. به‌طور مثال نام Roy G. Biv را در نظر بگیرید. یک روش جالب برای به ذهن سپردن این کلمه این است که حروف آن را جداگانه درنظر بگیرید و برای هر کدام رنگی تعیین کنید. ( R یادآور Red، حرف O نشان کلمه‌ی Orange، حرف y اول کلمه‌ی  G ،Yellow حرف اول رنگ  Green، حرف B اولین حرف  Blue، حرف I  هم Indigo و V هم به عنوان Violet را در نظر بگیرید)

تا پیش از این دانشمندان بر این عقیده بودند که رشد مغز بعد از چند سال در انسان متوقف می‌شود. با این حال تحقیقات جدید نشان می‌دهند که در تمامی مراحل حیات فرد، مغز توانایی تشکیل شبکه‌های عصبی و ایجاد نورون‌ها را دارد. با ما همراه باشید تا با ۹ راهکار در جهت افزایش قدرت مغز آشنا شوید.

تمرینات فیزیکی روزانه به مدت ۳۰ دقیقه، انجام مدیتیشن، تغذیه‌ی مواد خوراکی سرشار از فلاونوئید مثل بلوبری یا آنتی‌اکسیدان‌ها مثل چای سبز سهم زیادی در ایجاد و ترمیم سیناپس‌های عصبی شما دارند. به علاوه‌ی این راهکارها، ۹ توصیه‌ی زیر هم به شما در پرورش قدرت مغز کمک می‌کنند:

۱. رژیم غذایی

رژیم‌های غذایی کم‌کالری یا حتی روزه‌داری در ساعاتی از شبانه‌روز تاثیر زیادی بر رشد نورون‌های مغز و کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌های زوال عقلی، Neurodegenerative، خواهد داشت. در حین روزه‌داری سطح پروتئن لپتین، هورمون تحریک‌کننده‌ی چاقی، در فرد کاهش و فعالیت نورون‌ها برای تولید انرژی افزایش پیدا می‌کند. رژیم‌های غذایی متنوعی برای این کار وجود دارد و هر پزشکی یک راه را پیشنهاد می‌دهد. با این حال می‌توان یک روز در هفته را روزه گرفت یا فاصله‌ی بین وعده‌های غذایی را زیادتر و میان‌وعده‌ها را حذف کرد.

۲. سفر

قرارگیری در یک محیط جدید و پیچیده مغز شما را در معرض فعالیت و رشد قرار می‌دهد. موقعیت‌های جدید امکان رشد دندریت‌ها در شبکه‌های عصبی را فراهم می‌کنند. با این حال قرار نیست کل دنیا را سفر کنید، تنها کافی است به شهر‌ها و مکان‌های موردعلاقه‌ی خود سر بزنید.

۳. تکنیک‌های به خاطرسپاری

تمرین دادن مغز باعث تقویت شبکه‌های عصبی به خصوص در قسمت جلویی شده که در نهایت منجر به کاهش سرعت زوال آن در دوران پیری می‌شود. روش‌های یادیاری، mnemonics، به نوعی از تمرینات فکری می‌گویند که با پیوند تکنیک‌های تصویرسازی، حجم‌سازی، ریتم و ملودی سعی در به‌خاطرسپاری مجموعه‌ای از اتفاقات را دارند.

پرکاربردترین این تکنیک‌ها به قصر یا کاخ حافظه، Method of Loci، شناخته می‌شود. اولین قدم در این روش تجسم یک مکان فیزیکی است؛ این مکان می‌تواند کاملا تخیلی یا یک فضای کاملا واقعی مثل اتاق خواب، خانه یا مسیر محل کار شما باشد. هرچه این تصاویر ذهنی عجیب‌تر باشند به یادآوری آن‌ها آسان‌تر خواهد بود. در مرحله‌ی بعد باید در مکانی که تجسم کرده‌اید واژه‌ها، تصاویر یا حتی خاطرات خود را جایگذاری کنید. به عنوان نمونه می‌توانید به جاهای مهم اتاق خواب خود واژه‌های مختلفی اختصاص دهید، بنابراین با تجسم اتاق خود واژه‌ها به یاد شما می‌آیند.

هرچه جلوتر می‌رویم بیش از آن‌که به حافظه خود رجوع کنیم به حافظه گوشی‌های هوشمند و ابزارهای الکترونیکی همراه خود مراجعه می‌کنیم. از این‌رو کم‌کم بسیاری از چیزها را فراموش می‌کنیم. در ادامه مرور مختصری بر ترفندهای ساده برای تقویت حافظه خواهیم داشت.