سرسختی ذهنی چیست و چطور به‌ دست می‌آید؟

همهٔ ما در اطراف خودمان آدم های موفق زیادی را می‌شناسیم: دوستمان، همسایهٔ روبه‌رویی، افرادی‌ که در سرتاسر جهان از دستاوردهایشان در اخبار می‌شنویم یا در اینترنت از آنها مطلب می‌خوانیم. همهٔ این افراد ممکن است آدم‌های موفقی باشند که بارها به رازهای موفقیت‌شان فکر کرده‌ایم. هریک از آنها روش‌های مربوط‌ به خودشان را دارند که با آن به موفقیت رسیده‌اند. بااین‌حال، یک راز مشترک بین همهٔ افراد موفق دنیا وجود دارد و آن این است که این افراد سرسختی ذهنی دارند.

سرسختی ذهنی همان چیزی است که برای موفقیت به آن نیاز دارید

مطالعات نشان می‌دهند که سرسختی ذهنی یکی از مؤلفه‌های اصلی موفقیت است. آنجلا داکورث (Angela Duckworth) در کتاب مشهورش با عنوان سرسختی (Grit) نوشته است:

راز رسیدن به دستاوردهای برجسته، استعداد نیست بلکه ترکیبی خاص از اشتیاق و پشتکار است.

این همان چیزی است که آن را سرسختی ذهنی می‌نامیم. سرسختی ذهنی نقش مهمی در دستیابی به اهدافمان دارد.

گاهی اوقات درمسیرِ رسیدن به اهداف مان احساس خستگی می‌کنیم و به‌ جایی می‌رسیم که موفقیت برایمان ناممکن جلوه می‌کند. اینجاست که امیدمان را از دست می‌دهیم و هدفمان را رها می‌کنیم.

بنابراین می‌توان گفت سرسختی ذهنی همان توانایی چسبیدن به هدف، در زمان‌هایی است که شرایط سخت شده و موانع نمایان می‌شوند. فقط افرادی می‌توانند از موانع عبور کنند که میزان سرسختی ذهنی‌شان زیاد باشد. دیگران ممکن است به‌راحتی رؤیاهایشان را رها کنند.

سرسختی ذهنی مختص افراد خاصی نیست

خبر خوب اینکه سرسختی ذهنی چیزی نیست که فقط عده‌ای خاص از آن بهره‌مند باشند. همهٔ ما می‌توانیم این ویژگی را در خودمان ایجاد کنیم و با تقویت آن به اهدافمان برسیم. سرسختی ذهنی به ما کمک می‌کند سخت کار کنیم و به اهداف و آرزوهای بلندمدت خودمان بچسبیم.

این مفهوم به‌خوبی ویژگی‌های افراد موفق را توصیف می‌کند. برای مثال، افراد موفق همیشه سعی می‌کنند خوشی و لذت را به‌ تعویق بیندازند و سخت کار کنند. آنها در مقابله با وسوسه‌ها عالی عمل می‌کنند و همهٔ تلاششان را برای غلبه بر ترس هایشان انجام می‌دهند. شاید فکر کنید مگر آدم‌های موفق از چیزی می‌ترسند؟ مسلما بله. آنها هم می‌ترسند ولی شجاع هستند. تفاوت این‌دو از زمین تا آسمان است.

برای دست‌یافتن به سرسختی ذهنی تمرین کنید

برای تقویت سرسختی ذهنی باید ذهنیتی مثبت داشته باشید، روی دلایل کاری که می‌خواهید انجام دهید تمرکز کنید و از افرادی‌ که در کنارتان هستند تا حمایت‌تان کنند، کمک بگیرید. برای این منظور باید ۷ عادت زیر را که سبب ذخیرهٔ انرژی ذهنی‌تان می‌شود در خودتان ایجاد کنید. به شما اطمینان می‌دهیم که سرسختی ذهنی را به‌ دست خواهید آورد.

۱. همیشه طوری عمل کنید که انگار همه‌چیز تحت‌کنترل شماست

خیلی‌ها فکر می‌کنند شانس در موفقیت یا شکست نقش مهمی دارد؛ مثلا اگر موفق شوند، می‌گویند شانس با ما یار بود؛ اگر شکست بخورند می‌گویند بدشانسی آوردم.

بیشتر افراد موفق هم ممکن است به نقش شانس در موفقیت یا شکست‌شان توجه داشته باشند؛ اما فرقشان با آدم‌های معمولی این است که افراد موفق هرگز منتظر شانس نمی‌مانند و از آن طرف، هرگز نگران بدشانسی هم نیستند. بنابراین طوری عمل می‌کنند که انگار موفقیت یا شکست‌شان به‌طور کامل دست خودشان است. اگر موفق شوند، خودشان باعث آن شده‌اند؛ اگر هم شکست بخورند، باز هم خودشان مسبب آن‌اند.

اگر انرژی ذهنی‌تان را صرف نگرانی دربارهٔ اتفاقات احتمالی در آینده نکنید، آنگاه انرژی کافی برای تلاش‌کردن خواهید داشت؛ بنابراین اتفاقاتی که مطلوبتان است، رخ خواهند داد.

شانس را نمی‌توانید کنترل کنید، اما خودتان را حتما می‌توانید.

۲. چیزهایی را که نمی‌توانید تأثیری روی آنها داشته باشید، کنار بگذارید

قدرت ذهنی مانند قدرت ماهیچه‌هاست. آدمی با توانایی‌های نامحدود وجود ندارد. بنابراین به این فکر کنید که قدرت ذهنتان هم محدود است و لازم نیست توان آن را برای چیزهایی مصرف کنید که هیچ تأثیری در آنها ندارید.

برای نمونه، برخی افراد مدام نگران مسائل سیاسی هستند، برخی دیگر نگران خانواده‌شان هستند، بعضی‌ها هم دغدغهٔ گرم‌شدن کرهٔ زمین را دارند. هرچه هست، شما به آن اهمیت می‌دهید و انتظار دارید برای دیگران هم مهم باشد.

اگر واقعا مسائلی وجود دارند که نگران آنها هستید، هرکاری از دستتان برمی‌آید انجام دهید و آن را رها کنید. دیگر چرا به آن فکر می‌کنید؟ اگر در خانواده کسی مشکلی دارد، به او گوش دهید و با او همدلی کنید. اگر کمک می‌خواهد، هر کاری می‌توانید برایش بکنید. نگران طبیعت هستید، ردپای کربن خودتان را کاهش دهید و پلاستیک کمتری مصرف کنید. در کمپین‌های داوطلبانه شرکت کنید و عادت‌های خوب را انتشار دهید.

دیگر چه کاری از دستتان ساخته است؟ تا همین‌ جا کافی است. شما سهمتان را ادا کرده‌اید. خودتان را تغییر دهید و سعی نکنید دیگران را تغییر دهید. آنها تا خودشان نخواهند، تغییر نخواهند کرد.

۳. از گذشته فقط درس بگیرید، نه اینکه به خودتان سنجاقش کنید

گذشته ارزشمند است. نه‌تنها از اشتباهات خودتان، بلکه از اشتباهات دیگران هم بیاموزید.

سپس رهایش کنید.

گفتنش آسان‌تر از انجام دادنش است، قبول. اما باور کنید این به زاویهٔ دیدِ خودتان بستگی دارد. هنگامی‌که اشتباهی مرتکب می‌شوید، آن را به‌چشم فرصتی ببینید برای یادگیری چیزی‌ که نمی‌دانید. اگر هم دیگران اشتباهی را انجام می‌دهند، آن را فرصتی برای مهربانی، بخشش و درک متقابل بدانید.

مدام به گذشته‌ها فکر نکنید. گذشته نباید شما را محدود کند؛ فقط باید به شما آموزش دهد. فکر کنید و ببینید که چه‌چیزی خوب پیش نرفت؛ اما این کار را فقط برای این انجام دهید که بررسی کنید دفعهٔ بعد، شما و دیگران چه‌کار می‌توانید بکنید که این‌ بار درست پیش برود.

۴. در شادی موفقیت دیگران سهیم باشید

بسیاری از افراد موفقیت را نوعی «بازی با مجموع صفر» در نظر می‌گیرند؛ یعنی اگر او موفق است، جایی برای موفقیت من وجود ندارد و من باید از موفقیت او ناراحت باشم. این افراد تصور می‌کنند درخشیدنِ کسی باعث می‌شود دیگران به‌ چشم نیایند.

عصبانیت از موفقیت دیگران، قاتل انرژی ذهنی است: همان انرژی‌ای که می‌توانیم در جاهایی بهتر به‌ کار ببریم و از آن بهترین استفاده را ببریم، انرژی‌ای که برای سرسختی ذهنی به آن نیاز داریم.

وقتی دوستتان کاری فوق‌العاده انجام می‌دهد، این بدان معنا نیست که شما نمی‌توانید کار فوق‌العاده‌ای انجام دهید. اتفاقا موفقیت او در حوزه خودش، ممکن است مکمل موفقیت شما در حوزه فعالیت خودتان باشد. همیشه سعی کنید افراد موفق را به‌سمت خودتان بکشانید. حضور چند فرد موفق در کنار هم، می‌تواند به‌ پیشرفت کلی همهٔ شما کمک کند. اصلا اگر آدم‌های ناموفق دور و برتان باشند، ممکن است شما را هم تا سطح خودشان پایین بکشند!

۵. گله و شکایت را کنار بگذارید

کلماتی‌که به‌ کار می‌برید قدرت دارند، به‌ویژه روی خودتان. منفی باشند یا مثبت، فرقی نمی‌کند. آنها قدرتشان را روی شما و دیگران اِعمال می‌کنند.

نالیدن و شکایت‌کردن از وضعِ موجود و مشکلاتتان، همه‌چیز را بدتر خواهد کرد.

بنابراین اگر چیزی خوب پیش نمی‌رود، وقتتان را برای نالیدن تلف نکنید. آن انرژی ذهنی را برای بهتر کردن شرایط صرف کنید. به‌جای حرف‌زدن درباره اینکه چه‌چیزی خوب پیش نمی‌رود، درباره این صحبت کنید که چه کارهایی انجام دهید تا اوضاع بهتر شوند؛ حتی اگر مجبور شوید با خودتان گفت‌وگو کنید.

درباره دوستان و همکارانتان هم همین کار را بکنید. به‌جای اینکه خودتان را به شانه‌ای برای گریه‌کردن آنها تبدیل کنید، از آنها بخواهید ناله و شکایت نکنند. به آنها تفهیم کنید که دوستان خوب باید به هم کمک کنند تا مشکلات‌شان رفع شود نه اینکه با هم بنشینند و به زمین و زمان فحش بدهند!

۶. به‌فکر تأثیرگذاشتن روی دیگران نباشید

کسی‌که شما را به‌خاطر لباس‌ها، اتومبیل، دارایی‌ها و موقعیت شغلی تان دوست دارد، درواقع اشیای متعلق به شما را دوست دارد نه خودتان را. بنابراین روی این افراد انرژی ذهنی‌تان را صرف نکنید.

چنین روابطی همان‌قدر که سطحی هستند، غیرواقعی هم هستند. بنابراین خودتان باشید و به این فکر نکنید که چطور روی دیگران تأثیر بگذارید تا شما را دوست داشته باشند. آنچه شما را شادتر می‌کند، ایجاد روابط واقعی با دیگران است.

وقتی ذهنتان را از این افراد آزاد کنید، انرژی ذهنی بیشتری برای افرادی خواهید داشت که واقعا در زندگی‌تان اهمیت دارند.

۷. حساب موهبت‌هایتان را داشته باشید

هر شب، قبل‌از خاموش‌کردن چراغ، چند لحظه درنگ کنید و در آن لحظات، نگرانی درباره نداشته‌هایتان را کنار بگذارید. درباره هر چیزی که دیگران دارند و شما ندارید هم فکر نکنید.

حالا به داشته‌هایتان فکر کنید. واقعا باید شکرگزار آنها باشید، این‌طور نیست؟

وقتی این خصوصیات را در خودتان تقویت کنید، انرژی ذهنی‌ای که تاکنون هدر می‌دادید برمی‌گردد و ذخیره می‌شود. حالا هرقدر هم که به مشکل بربخورید، بازهم با انرژی زیاد پیش می‌روید و به هدفتان می‌چسبید. این همان سرسختی ذهنی است که در ابتدای مطلب، روش رسیدن به آن را قول دادیم!

حالا بنشینید و ارزیابی کنید که آیا هدفی در زندگی‌تان وجود داشته است که آن را رها کرده باشید؟ فکر می‌کنید چه عاملی باعث شد که دیگر به آن نچسبید؟ اگر سرسختی ذهنی داشتید، به آن می‌رسیدید؟  آن را با ما هم در میان بگذارید.

منبع: چطور

who

تازه‌ترین توصیه‌های WHO برای مقابله با کرونا با ماسک های تنفسی

ماسک‌های تنفسی از زمان شیوع کووید ۱۹ جنجال‌های زیادی را به همراه داشتند و با وجود صحبت‌های پیشین سازمان جهانی بهداشت (WHO) در مورد عدم نیاز به این وسایل، متخصصان WHO اخیرا توصیه‌های متفاوتی برای ما دارند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) از مدت‌ها پیش اعلام کرده بود که نیازی به استفاده از ماسک‌های تنفسی و وسایل بهداشتی مشابه برای عموم مردم وجود ندارد و بهتر است که افراد عادی با تهیه نکردن این ماسک‌ها از کم آمدن تجهیزات مورد نظر برای کادر مراکز بهداشتی و بیمارستان‌ها جلوگیری کنند. با این حال از ماه‌های گذشته تاکنون اطلاعات گوناگونی در مورد کووید ۱۹ منتشر شده و تازه‌ترین تحقیقات چیزی خلاف توصیه‌های پیشین را ثابت کرده‌اند. در ادامه با ما همراه باشید تا آخرین توصیه‌های کارشناسان WHO در مورد پوشیدن ماسک صورت را بررسی کنیم.

قبلا از طرف سازمان بهداشت جهانی اعلام شده بود که شواهد زیادی در مورد موثر بودن ماسک تنفسی در جلوگیری از ابتلا به کووید ۱۹ وجود ندارد؛ اما با انجام تحقیقات بیشتر، دانشمندان WHO توصیه کرده‌اند که تقریبا تمامی افراد باید از این وسایل بهداشتی استفاده کنند. البته در کشورهایی مانند آمریکا از مدتی پیش پوشیدن ماسک‌های تنفسی در مناطق پرخطر الزامی شده بود، اما در تازه‌ترین اطلاعات منتشر شده از طرف سازمان جهانی بهداشت با اشاره به نتایج تحقیقاتی که در هفته‌های اخیر منتشر شده‌اند، به اهمیت ماسک‌های پارچه‌ای اشاره شده است.

توصیه‌ها در مورد ماسک های تنفسی

در بیانیه اخیر WHO اظهار شده که اطلاعات محققان در مورد بیماری کرونا همچنان رو به افزایش است و از آنجایی که مهم‌ترین روش انتقال ویروس کووید ۱۹ ذرات تنفسی هستند، پوشیدن ماسک‌های مورد نظر می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از آلودگی افراد سالم داشته باشد. این بیماری مرگبار دستگاه تنفسی طیف گسترده‌ای از علائم را در مبتلایان گوناگون به وجود می‌آورد و در حالی که برخی از افراد آلوده ممکن است هیچ نشانه‌ای از کرونا نداشته باشند، در برخی از بیماران هم نشانه‌ها آن‌قدر شدید می‌شوند که فرد بعد از مدت کوتاهی جان خود را از دست می‌دهد.

ذرات تنفسی آلوده به ویروس کرونا معمولا در فاصله‌های کمتر از یک متر و از طریق سرفه و عطسه، افراد سالم را مبتلا می‌کنند و در تازه‌ترین توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت، گفته شده که بهتر است افراد عادی در مکان‌های عمومی مانند مدارس، اماکن مذهبی، فروشگاه‌ها و محل کار از ماسک‌های غیرپزشکی یا پارچه‌ای استفاده کنند.

به علاوه، گفته شده که باید از این گونه ماسک‌های تنفسی در مکان‌های شلوغ که رعایت فاصله مناسب در آن‌ها امکان‌پذیر نیست، استفاده کرد؛ مکان‌هایی مانند کمپ‌های پناهندگی، هواپیماها، متروها، اتوبوس‌ها، وسایل نقلیه پرازدحام و هر محل دیگری که به دلایل مختلف افراد مجبور هستند تا در فاصله کمی از یکدیگر باشند.

ماسک‌های گوناگون

ماسک‌های پارچه‌ای مدنظر سازمان جهانی بهداشت معمولا به صورت دست‌ساز و یا تولید کارگاه‌‌های گوناگون هستند و پروتکل‌های بهداشتی خاصی برای ساخت آن‌ها به کار نرفته است. با این حال کارشناسان WHO اعلام کرده‌اند که ماسک‌های جراحی و ماسک‌های پزشکی تخصصی بهتر است که برای شرایط خاص و توسط کسانی که وضعیت پرخطری دارند، استفاده شوند؛ افراد بالای ۶۰ سال، پرسنل مراکز درمانی، افرادی که از بیماران کرونا مراقبت می‌کنند، کسانی که دچار بیماری‌های قلبی، ریوی و یا سرطان هستند و هر شخصی که علائمی شبیه به نشانه‌های کووید ۱۹ دارد، جزو این گروه مدنظر کارشناسان هستند.

البته این کارشناسان در کنار اعلام توصیه‌های خود در مورد ماسک‌های تنفسی به بروز مشکلات جانبی با مطرح شدن این صحبت‌ها هم اشاره کرده‌اند؛ متخصصان WHO می‌گویند که پوشیدن وسایل تنفسی محافظتی ممکن است نوعی احساس امنیت کاذب را در افراد به وجود آورده و باعث کاهش مراقبت‌های دیگر و بی‌توجهی به اصول پایه‌ای در امان ماندن از آلودگی شود.

از طرف دیگر امکان افزایش ریسک آلودگی با پوشیدن ماسک‌های بهداشتی هم وجود دارد؛ نگرانی اصلی متخصصان این بوده که با تایید کارایی ماسک‌ها، افراد عادی بدون رعایت کردن نکات بهداشتی از وسایل موردنظر استفاده کرده و شانس تماس دست‌های آلوده خود به صورت را در هنگام پوشیدن و درآوردن ماسک بالا می‌برند.

بنابراین توصیه می‌شود که قبل از پوشیدن و پیش از درآوردن ماسک دست‌ها را با آب و صابون و یا پاک کننده‌های حاوی الکل به خوبی شسته و به هیچ وجه به ماسکی که پوشیده‌اید، دست نزنید.

نکات بهداشتی

به علاوه، دور انداختن ماسک‌های تنفسی هم یکی دیگر از فاکتورهای مهم در جلوگیری از شیوع آلودگی به شمار می‌رود؛ البته سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده که افراد از ماسک‌های پارچه‌ای چند بار مصرف استفاده کنند و پس از هر بار پوشیدن، ماسک خود را با آب و صابون به خوبی بشویند. کارشناسان WHO می‌گویند که ماسک پارچه‌ای باید از موادی ساخته شود که تحمل گرمای حداکثری ۶۰ درجه سلسیوس را داشته باشد، چرا که این دما برای از بین بدن باکتری‌ها و ویروس‌ها مناسب است.

این کارشناسان می‌گویند که در صورت دسترسی نداشتن به آب گرم برای شستشو، بهتر است که ماسک را ابتدا با آب معمولی و صابون شسته و سپس پارچه را به مدت یک دقیقه در آب بجوشانید.

متخصصان سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کنند که از ماسک‌های پارچه‌ای حداقل سه لایه برای محافظت در مقابل ذرات ویروس کرونا استفاده شود. گفته شده که لایه بیرونی ماسک باید ترجیحا از پارچه ضد آب ساخته شده و لایه‌های داخلی هم از جنسی باشند که رطوبت را جذب می‌کند. به این ترتیب در صورت آلودگی فرد به کرونا ذرات تنفسی حاوی ویروس جذب ماسک شده و به محیط اطراف وارد نمی‌شوند.

از طرف دیگر رطوبت تنفس مصرف کنندگان مبتلا و یا سالم هم به راحتی از طریق لایه‌های جاذب داخلی جمع شده و پوشیدن ماسک را راحت‌تر می‌کند. به علاوه WHO توصیه می‌کند که از ماسک‌های تنفسی برای مدت طولانی استفاده نشده و پس از مرطوب شدن و یا کثیف شدن ماسک، باید آن را عوض کرد. کارشناسان این سازمان در حال کار بر روی الیاف پارچه‌ای گوناگون هستند و انتظار می‌رود که در آینده نزدیک توصیه‌های دقیق‌تری در مورد جنس پارچه مورد استفاده در ساخت ماسک پارچه‌ای ارائه شود.

رایانش مه

رایانش مه چیست؟

شرکت Cisco برای اولین بار، رایانش مه را در ماه ژانویه سال ۲۰۱۴ معرفی کرد. ایده‌ی پشت رایانش مه نسبت به رایانش ابری، افزایش سرعت پردازش اطلاعات بود. ریشه رایانش مه، همان رایانش ابری است، با این تفاوت که به دلیل سرعت بالاتر انتقال اطلاعات، در فناوری‌هایی مثل اینترنت اشیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هم‌زمان با رشد و نفوذ دستگاه‌های اینترنت اشیا در حوزه‌های مختلف، استفاده از خدمات رایانش مه نیز در این حوزه اهیمت بیشتری یافت. پیش‌بینی می‌شود فناوری رایانش مه که محاسبات مه هم گفته می‌شود، در آینده رشد قابل توجهی داشته باشد. گزارشی از ۴۵۱ تحقیق انجام شده در این زمینه نشان داد که بازار رایانش مه تا سال ۲۰۲۲ به ارزشی برابر ۴/۶ میلیارد دلار خواهد رسید.

عملکرد رایانش مه چگونه است؟

دستگاه‌هایی که در مه وجود دارند تحت عنوان نود شناخته می‌شوند. هر دستگاه با ارتباط شبکه‌ای، محاسباتی و ذخیره‌سازی می‌تواند یک نود باشد که در هر جایی با یک ارتباط شبکه‌ای می‌توانند قرار گیرند. دستگاه‌های مختلف از کنترل‌کننده‌ها تا سوئیچ‌ها، روترها و دوربین‌های فیلمبرداری، می‌توانند به عنوان یک نود مه عمل کنند. این نود‌ها می‌توانند در مناطق هدف مانند دفتر کار یا در یک وسیله نقلیه به‌کار گرفته شوند. وقتی یک دستگاه اینترنت اشیا داده‌هایی تولید می‌کند، این داده‌ها می‌توانند از طریق یکی از این گره‌ها دریافت شوند و در شبکه، پردازش سپس به مراکز داده ابری منتقل ‌شوند.

تفاوت اصلی میان رایانش ابری و رایانش مه این است که محاسبات مه نزدیکی جغرافیایی بیشتری به کاربر نهایی دارد و توزیع جغرافیایی وسیع‌تری ایجاد می‌کند.

مزایای رایانش مه

دلایل مختلفی برای به‌کارگیری رایانش مه وجود دارد. این دلایل در نهایت باعث افزایش بهره‌وری سازمانی می‌شوند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین مزایای بکارگیری رایانش مه می‌پردازیم.

کاهش زمان تاخیر: یکی از بزرگ‌ترین مزایای رایانش مه، کاهش زمان تاخیر است. دیگر لازم نیست داده‌ها برای پردازش به مراکز داده ابری فرستاده شوند و از بین رفتن این مشکل باعث می‌شود که تحلیل و پردازش داده‌ها بسیار بهتر و موثرتر انجام شود.

کاهش ملزومات عملکردی: عدم ارسال داده‌ها به مراکز داده رایانش ابری علاوه بر صرفه‌جویی در زمان، می‌تواند میزان پهنای باند لازم برای این کار را هم کاهش دهد و در مقابل، این میزان پهنای باند برای ارتباط با حسگرها و مراکز داده ابری بکار برده شود. این روش در نهایت باعث کاهش ملزومات عملکرد می‌شود.

توزیع جغرافیایی گسترده: استفاده از رایانش مه با تمرکززدایی از شبکه، امکان توزیع جغرافیایی گسترده‌تری را نسبت به شبکه‌سازی سنتی یا رایانش ابری فراهم می‌آورد. این کار به ارایه سرویس با کیفیت‌تر برای کاربر نهایی منجر می‌شود.

تحلیل در لحظه: در بسیاری از محیط‌ها، توانایی تحلیل فوری داده‌ها، اهمیت بسیار زیادی دارد. حذف عوامل ناکارآمدی و تاخیر که در سرویس‌های خدمات ابری وجود دارند، به معنای آن است که کاربر می‌تواند تحلیل معتبر و لحظه‌ای داده‌ها را در اختیار داشته باشد.

تفاوت‌های رایانش مه و رایانش مرزی

به صورت کلی داده‌هایی که از اینترنت اشیا تولید می‌شوند در سه محل می‌توانند پردازش شوند. مراکز داده ابری، شبکه یا دستگاه‌ها. در فناوری اینترنت اشیا که حجم داده‌ها زیاد است و از طرفی به سرعت پردازش بالا نیاز است، تحلیل در شبکه یا دستگاه‌ها معمولا منجر به عملکرد بهتری می‌شود. با این وجود هر دو فناوری رایانش مه و رایانش مرزی به فضای رایانش ابری وابسته هستند و هدف هر دو کاهش تاخیر و افزایش سرعت پردازش است. اما چه تفاوتی بین این دو وجود دارد؟

رایانش مه و رایانش مرزی هر دو یک کارایی دارند و به افزایش توانایی پردازش داده‌ها و اطلاعات در یک شبکه محلی کمک می‌کند. اما تفاوت این دو در محل پردازش داده‌ها است. در رایانش مرزی که محاسبات لبه‌ای هم گفته می‌شود، بدون آنکه داده‌ها به جایی منتقل شوند، پردازش داده‌ها مستقیما روی سنسورهایی که از نظر فیزیکی به دستگاه مبدا نزدیک است، انجام می‌شود مثلا در چراغ‌های راهنمایی هوشمند، سنسورهای موجود روی آن در لحظه، اطلاعات را دریافت و پردازش می‌کنند و از این طریق سرعت تحلیل اطلاعات افزایش می‌یابد. در این مدل هر دستگاه به طور مستقل عمل می‌کند و تشخیص می‌دهد که کدام داده‌ها را به صورت محلی ذخیره کند و کدام اطلاعات برای تحلیل‌های بعدی به یک درگاه یا مرکز داده فرستاده شوند.

اما در رایانش مه عملیات پردازش روی پردازشگرهایی انجام می‌شود که در فاصله دورتری از حسگر‌ها قرار دارد. در واقع داده‌ها در رایانش مه در فضای شبکه پردازش می‌شوند سپس به مراکز داده ابری ارسال می‌شوند.

یک مثال ساده

یک خودرو هوشمند را تصور کنید. در رایانش ابری، در هر لحظه داده‌هایی که تولید می‌شوند برای پردازش به زیرساخت‌های ابری منتقل می‌شود که این فرایند ممکن است چند میلی ثانیه طول بکشد. در فناوری رایانش مه، داده‌هایی که تولید می‌شوند به زیرساخت‌های محلی برای پردازش منتقل می‌شوند درست مثل این است که مرکز داده کوچکی در همان محل تولید داده وجود داشته باشد، در این صورت نسبت به رایانش ابری سرعت انتقال و پردازش داده‌ها افزایش می‌یابد.

اما در رایانش مرزی روی قسمت‌های مختلف خودرو، سنسورهایی نصب می‌شود که این قابلیت را دارند که داده‌ها را در همان لحظه که تولید می‌شوند، بدون انتقال به مرکز داده پردازش کنند. بنابراین افزایش سرعت پردازش داده در قسمت‌های مختلف خودرو این امکان را فراهم کرده است که خودروهای بدون سرنشین معرفی شوند.

رایانش مه و اینترنت اشیا

به طور کلی رایانش مه برای سازمان‌هایی بهترین انتخاب است که باید در کمتر از یک ثانیه داده‌ها را تحلیل و به آنها واکنش نشان دهند. این رویکرد به دلیل سرعت بالای انتقال و پردازش اطلاعات برای بسیاری از کاربردهای اینترنت اشیا قابل استفاده است. از آنجایی‌که در دستگاه‌های اینترنت اشیا حجم اطلاعاتی که تولید می‌شود بسیار بالاست، انتقال این داد‌ها به مراکز داده هزینه‌بر و زمان‌بر است. رویکرد رایانش مه با حل کردن این موضوع کمک می‌کند تا حد زیادی این کار تسهیل پیدا کند. شرکت‌های تولیدکننده سخت‌افزار مانند Cisco، Dell و Intel، با تحلیل داده‌های اینترنت اشیا و ارایه‌دهندگان خدمات یادگیری ماشینی کار می‌کنند تا درگاه‌های اینترنت اشیا و روترهایی را ایجاد کنند که از رایانش مه پشتیبانی می‌کنند.

اما چرا رایانش مه تا این حد در اینترنت اشیا اهمیت دارد؟ تاخیر در بعضی موارد شاید تنها آزار دهنده باشد اما در بعضی موارد تاخیر در انتقال اطلاعات در بسیاری از موقعیت‌های اینترنت اشیا در دنیای واقعی، می‌تواند تهدیدی برای زندگی به حساب بیاید. برای نمونه؛ در سیستم‌های ارتباطی میان وسایل نقلیه، مدیریت چراغ راهنمایی هوشمند، درمان از راه دور یا محیط‌های مراقبت از بیمار؛ همه و همه شرایطی هستند که هر میلی‌ثانیه می‌تواند اهمیت داشته باشد.

در نهایت هر دو فناوری‎‌های رایانش مه و رایانش مرزی به رایانش ابری وابسته هستند. و هدف اصلی هر دو تکمیل فناوری رایانش ابری است.

منبع: شبکه دانش همکاران سیستم

۱۰ فایده شگفت‌انگیز پیاده روی در طبیعت برای سلامتی

آیا پیاده‌روی در طبیعت به سلامتی ما کمک می‌کند یا اینکه تنها یک سرگرمی ساده به حساب می‌آید؟ برخی افرادی که با فواید پیاده‌روی آشنا هستند باور دارند که فرقی نمی‌کند کجا پیاده‌روی کنند؛ در طبیعت، در باشگاه یا در خانه. اما این باور اشتباه است و پیاده‌روی در طبیعت می‌تواند فواید شگفت‌انگیزی برای سلامت جسم و روح افراد داشته باشد. پس دفعه بعد که کسی شما را برای پیاده‌روی در طبیعت (هایکینگ یا پیاده‌گردی) دعوت کرد، از این درخواست برای کمک به سلامتی‌تان تشکر کنید؛ چرا که فواید بی‌نظیری برای سلامت روان و جسم شما دارد. همراه ما باشید. در ادامه با مهم‌ترین فواید پیاده‌روی در طبیعت برای سلامت ذهن و جسم بیشتر آشنا می‌شوید. همچنین چند راهبرد را می‌خوانید که به شما کمک می‌کنند پیاده‌روی در طبیعت را در برنامه‌هایتان بیشتر کنید.

فواید پیادهروی در طبیعت

۱. افزایش تناسب اندام

تنها یک ساعت پیاده‌روی در طبیعت بسته به میزان شیب و وزن بارتان می‌تواند موجب سوزاندن بیش از ۵۰۰ کالری انرژی شود. پیاده‌روی در گذرهای خاکی و چمن‌زارها نسبت به پیاده‌روی بر روی آسفالت و بتن، فشار کمتری به زانو و قوزک پا وارد می‌کند. با انتخاب مسیرهای شیب‌دارتر، روند کاهش وزن و تناسب اندام نیز سرعت خواهد گرفت. با این‌کار نه تنها کالری سوزی بیشتر خواهد شد، بلکه تحقیقات نشان می‌دهند که حضور در ارتفاعات، خود نیز می‌تواند به لاغری کمک کند.

۲. کنترل کامل تمرینات

با پیاده‌روی در طبیعت، خودتان می‌توانید شدت فعالیت فیزیکی‌تان را مشخص کنید. چه قصد عبور از مسیرهای راحت را داشته باشید و چه بخواهید از مسیرهای سخت و کوهستانی عبور کنید، تعیین همهٔ اینها با خودتان است. خودتان می‌توانید سرعت و مسافت‌تان را مشخص کنید. می‌توانید تصمیم بگیرید که پیاده‌روی ساده‌ای در هنگام غروب داشته باشید یا مسیری سخت و طولانی را طی کنید. دیگر نیازی نیست به حرف‌های مربی‌تان گوش کنید که از شما می‌خواهد سخت‌تر تلاش کنید.

۳. ایجاد هماهنگی در کل بدن

پیاده‌روی منظم می‌تواند به بدن شکل بهتری ببخشد؛ اما پیمودن مسافت‌های پرشیب و صخره‌ای می‌تواند تمرین کاملی برای کل بدن‌تان باشد. طی‌کردن این مسیرها، به تقویت ماهیچه‌های تمام بدن‌تان به‌ویژه نیم‌تنهٔ پایینی بدن و تقویت ماهیچه‌های چهارسر ران، سرینی و همسترینگ منجر می‌شود. با حمل کوله‌پشتی نیز می‌توانید استقامت و قدرت نیم‌تنهٔ بالایی‌تان را افزایش دهید.

۴. کمک به پیشگیری و کنترل دیابت

پیاده‌گردی در مسیرهای معمولی می‌تواند با کاهش قند خون به پیشگیری و کنترل دیابت کمک کند. پیاده‌روی در طبیعت، عضلات‌تان را به‌خوبی تمرین می‌دهد و موجب می‌شود گلوکز موجود در جریان خون به انرژی تبدیل گردد.

۵. کمک به کاهش فشار خون و کلسترول

پیاده‌گردی منظم در مسیرهای آسان می‌تواند به کاهش فشار خون و کاهش کلسترول کمک کند و در نتیجه خطر بروز بیماری‌های قلبی، دیابت و سکته مغزی را کاهش دهد. پیاده‌گردی در سراشیبی می‌تواند موجب تأثیر دوبرابری بر کاهش قند خون و بهبود مقاومت گلوکز شود.

۶. هایکینگ‌درمانی

طبق برخی مطالعات، فواید فیزیکی پیاده‌روی در طبیعت بیش از کمک به سلامت قلب و عروق است و حتی می‌تواند به بهبود و ریکاوری بیماران مبتلا به سرطان نیز کمک کند. براساس مطالعۀ منتشر شده‌ای در مجلهٔ بین‌المللی پزشکی ورزشی، هایکینگ در مسافت طولانی می‌تواند ظرفیت آنتی‌اکسیداتیو را افزایش دهد و به مبارزه با بیماری در خون بیماران سرطانی کمک کند. مطالعهٔ دیگری نشان داد بهبود یافتگان از سرطان سینه که به‌طور منظم پیاده‌گردی می‌کردند، باور دارند که این فعالیت فیزیکی در فرآیند درمان سرطان آنها مؤثر بوده است.

۷. حضور در فعالیت‌های اجتماعی

معمولا افراد با دوستان‌شان در طبیعت پیاده‌روی می‌کنند. ملاقات منظم آخر هفته یا طی کردن مسیر طولانی همراه با دوستان می‌تواند علاوه بر بهبود سلامتی جسمی به تقویت ارتباط با دیگران نیز کمک کند. همچنین قرار گرفتن در جمع‌های بزرگ‌تر، شما را تشویق می‌کند که این عادت را در زندگی‌تان نهادینه کنید. پیاده‌روی در طبیعت برای‌تان دیگر به سختیِ گذشته نخواهد بود و راحت‌تر آن را انجام می‌دهید.

۸. افزایش خلاقیت

مطالعه‌ای نشان داده است که گذراندن وقت در بیرون از خانه، توجه، خلاقیت و مهارت حل مسئله را حدود ۵۰ درصد افزایش می‌دهد. نویسندگان مطالعه اشاره کردند که نتایج این دستاورد با خاموش کردن ابزارهای فناوری می‌تواند در یک سطح باشد. پژوهشگران دانشگاه استنفورد همچنین دریافتند که راه رفتن بیش از نشستن به افزایش خلاقیت کمک می‌کند.

۹. افزایش سطح خوشحالی و از بین بردن افسردگی

تحقیقات نشان داده‌اند که پیاده‌روی در طبیعت می‌تواند درمان کمکی برای بهبود افسردگی مزمن باشد. همچنین این فعالیت می‌تواند الهام‌بخش کسانی باشد که به دنبال سبک زندگی فعال‌تری هستند.

۱۰. ارتباط با طبیعت

بودن در طبیعت، دوری از زندگی روزمره و تکنولوژی می‌تواند به افراد اجازه دهد که با طبیعت ارتباط بهتری برقرار کنند. این امر به افزایش حس آرامش و تندرستی منتهی می‌شود.

راهبردهایی برای برخورداری بیشتر از فواید پیاده‌روی در طبیعت

  • آرام شروع کنید: بهتر است ابتدا از مسیرهای آسانِ محلی برای پیاده‌گردی استفاده کنید. به‌مرور می‌توانید مسیرهای سخت‌تر و ناهموارتر را انتخاب کنید.
  • مسیرهای شیب‌دارتر را انتخاب کنید: افزایش شیبِ مسیر تأثیر چشمگیری بر افزایش ضربان قلب و افزایش کالری سوزی دارد. افزایش شیب بین ۵ تا ۱۰ درصد می‌تواند کالری مصرفی را بین ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش دهد.
  • مسیرهای ناهموار را انتخاب کنید: انتخاب مسیرهای ناهموار باعث می‌شود عضلات سخت‌تر کار کنند و استقامت و تعادل‌تان افزایش یابد.
  • کوله‌پشتی‌تان را سنگین کنید: بهتر است با قرار دادن چیزهایی در کوله‌پشتی، وزن آن را افزایش دهید. برای این کار، آب گزینهٔ خوبی است. افزایش وزن کوله‌پشتی‌تان به مقدار ۵ تا ۷ کیلوگرم می‌تواند میزان کالری مصرفی‌تان را ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش دهد و به تقویت عضلات پشت‌تان کمک کند.
  • شرایط هایکینگ را بازسازی کنید: در روزهایی که فرصت کافی برای هایکینگ ندارید، می‌توانید در مسیرهای شیب‌دار و با کوله‌پشتی پیاده‌روی کنید تا همچنان مهارت پیاده‌گردی و آمادگی بدنی‌تان را حفظ کنید.

نکاتی برای افزایش ایمنی

  • یک نفر را همراه خود ببرید. بهتر است پیاده‌روی در طبیعت را تنها نروید. یک نفر یا یک گروه می‌تواند به شما در مسیریابی کمک کند و در صورت آسیب‌دیدگی، همراه‌تان باشد. هرچه مهارت‌تان افزایش یابد، با خیال راحت‌تری می‌توانید به‌تنهایی پیاده‌گردی کنید.
  • خودتان را پیش از رفتن کاملا آماده کنید: ابتدا با نقشهٔ منطقه آشنا شوید، وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و متناسب با آن، لباس و وسایل بردارید. اگر احتمال بروز طوفان وجود دارد، بهتر است از برنامه‌ریزی خود برای پیاده‌گردی چشم‌پوشی کنید.

منبع: چطور

کشف ۱۰۰ برنامه مخرب با ۴ میلیون نصب در گوگل‌پلی

بیش از ۱۰۰ برنامه مخرب از جمله باج‌افزار و تبلیغ‌افزار در فروشگاه گوگل‌پلی کشف شده که تعداد نصب بالایی داشته و محققان توصیه می‌کنند درصورت نصب این برنامه‌ها، آنها را حذف کنید. محققان بیش از ۱۰۰ برنامه مخرب را از فروشگاه گوگل‌پلی کشف کردند که توسط بیش از ۶/ ۴ میلیون کاربر اندرویدی در سراسر جهان نصب شده‌اند. بسیاری از برنامه‌های مخرب کلاهبرداری در تبلیغات هستند که با استفاده از همان کد مشترک موسوم به Soraka با نام پکیج (com.android.sorakalibrary. *) استفاده می‌کنند. این برنامه‌ها در قالب تبلیغات مخرب، در چند ماه گذشته به‌سرعت در حال رشد هستند که کاربران اندرویدی را به‌طور انحصاری هدف قرار می‌دهند تا میلیون‌ها دلار درآمد کسب کنند. بدافزارهای مخرب، جاسوس‌افزارها و تبلیغ‌افزارها می‌توانند با همراهی با آن‌ دسته، سیستم‌های کاربر را آلوده کرده و به اختلال در روند روتین و نشت اطلاعات شخصی دستگاه‌های اندرویدی منجر شوند.

 آنطور که در گزارش مرکز ماهر (مدیریت امداد و هماهنگی رخدادهای رایانه‌ای) آمده، علاوه بر پکیج کد Soraka، محققان همچنین در برخی از برنامه‌ها نوعی کد با عملکرد مشابه را کشف کردند که آن‌ را soga با نام پکیج (com.android.sogolibrary) لقب داده‌اند. یک اپلیکیشن مخرب به نام best fortune explorer app که توسط JavierGentry۸۰ منتشر شده است، به انواعی از فعالیت‌های مخرب از جمله فریب کاربران برای کلیک روی تبلیغات جهت درآمدزایی اقدام کرده‌ است. این برنامه‌ها دارای بیش از ۱۷۰ هزار نصب بدون شناسایی توسط VirusTotal بوده است. مکانیزم و روش‌های مبهم‌سازی به مهاجمان کمک می‌کند از تجزیه و تحلیل خودکار بدافزارشان جلوگیری کنند. در فعالیت‌های مربوط به کلاهبرداری در تبلیغات، با باز کردن قفل دستگاه، در حالی که صفحه تلفن خاموش است کد برنامه‌، سرویس اعلان پس‌زمینه را که تمام فعالیت‌های کلاهبرداری را متوقف می‌کند، حذف می‌کند و اولین آگهی  OOC) Out-of-Context ) چند ثانیه بعد از باز کردن قفل گوشی ارائه داده می‌شود. مهاجمان از سازوکارهای ماندگاری مبتنی بر کد جاوا برای حفظ بدافزار در دستگاه آلوده اندرویدی استفاده می‌کنند. این مکانیزم همچنین اجازه می‌دهد با استفاده از کنترل سیستم‌های عامل‌، افرادی که تبلیغات مخرب را دریافت می‌کنند، کنترل کنند و وقتی شرایط این موضوع مناسب است، برنامه‌ها تبلیغات خارج از زمینه ارائه می‌دهند. تیم اطلاعاتی White Ops Threat گفته‌اند که آنها همچنان نظارت بر این پکیج‌ها را دارند و هرگونه پکیج‌های در حال ظهور مبتنی بر موارد قبلی را شناسایی می‌کنند.

منبع: دنیای اقتصاد